দলীয় ৰাজনীতিৰ হাতোৰাত বিধ্বস্ত প্ৰশাসনীয় ব্যৱস্থা

দেশৰ সাংবিধানিক ব্যৱস্থা, প্ৰশাসনীয় বিধি-বিধান আদিৰ নিৰ্দেশনা আৰু নৈতিক শুদ্ধতাক প্ৰাণৱন্ত কৰি ৰখাৰ দৰ্শনক ঊধবৰ্ত ৰখাৰ বাবে দলীয় ৰাজনীতি তথা দল আৰু চৰকাৰৰ মাজত পাৰ্থক্যৰ সম্পৰ্ক ৰখাৰ ব্যৱস্থা ৰখা হৈছে৷ সেয়ে ৰাজনৈতিক দলৰ মনোনীত সদস্য তথা বিধায়ক-সাংসদৰ দ্বাৰা গঠিত মন্ত্ৰী পৰিষদে নিজৰ দল আৰু চৰকাৰৰ মাজত পাৰ্থক্য ৰক্ষা কৰাটো নৈতিকভাৱে আৰু বিধিগতভাৱেও অপৰিহাৰ্য৷ চৰকাৰী প্ৰশাসন যন্ত্ৰটোক অৰ্থাৎ প্ৰশাসনীয় বিষয়া-আমোলা কৰ্মচাৰীক মন্ত্ৰী, বিধায়ক, সাংসদসকলে নিজৰ ৰাজনৈতিক অথবা দলীয় ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থত ব্যৱহাৰ কৰাটো বিধিগতভাৱেই গুৰুতৰ  অপৰাধ বুলি গণ্য হয়৷ কোনো কৰ্মচাৰী, আমোলা-বিষয়াই কোনোটো ৰাজনৈতিক দলৰ সদস্য হ’ব নোৱাৰে আৰু একেদৰে কোনো মন্ত্ৰী, বিধায়ক, সাংসদে দলীয় স্বাৰ্থৰ হকে কাম কৰিবলৈ আমোলা-কৰ্মচাৰীক বাধ্য কৰাব নোৱাৰে৷ প্ৰশাসন আৰু দলীয় ৰাজনীতি একাকাৰ হ’লে প্ৰশাসনীয় ব্যৱস্থাটো ভাগি পৰাটো অৱশ্যম্ভাৱী৷ বৰ্তমান বিজেপি নেতৃত্বাধীন চৰকাৰৰ শাসন ব্যৱস্থাত প্ৰশাসনীয় নীতি আৰু নৈতিক দৰ্শনৰ অপমৃত্যু হোৱাৰ ছবি এখন জনমানসত প্ৰতিবিম্বিত হোৱাটো সচেতন জনতাই প্ৰত্যক্ষ কৰিছে৷ ৰাজ্যখনৰ প্ৰশাসনীয় ব্যৱস্থাত ইয়াৰ কৰ্মসূচী, আঁচনি, পৰিকল্পনা আদি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত মন্ত্ৰীসকলৰ অহেতুক হস্তক্ষেপ আৰু প্ৰশাসনীয় পৰ্যায়ত আগতীয়া আলোচনা-বিলোচনা, বিচাৰ আদিৰ অবিহনেই মুখ্যমন্ত্ৰী অথবা মুখ্যমন্ত্ৰীৰ নিৰ্দেশত তেওঁৰ সোঁৱে-বাঁৱে উঠা-বহা কৰা মন্ত্ৰীয়ে ৰাজহুৱা সভাতে কিবা নহয় কিবা কোটি কোটি টকীয়া আঁচনি, পৰিকল্পনা ৰূপায়ণৰ কথা ঘোষণা কৰি ৰাইজৰ হাততালি বিচাৰি ফুৰাটো, অৰ্থাৎ দলীয় ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থৰ হকে কেৱল নিৰ্বাচনকেন্দ্ৰিক উদ্দেশ্য পূৰণত চৰকাৰী ধন, কাম-কাজ, আঁচনি আদিকো ক্ৰীড়নক হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰাটো সৰ্বজনবিদিত৷ মন্ত্ৰীয়ে তেনেদৰে আঁচনিৰ উপৰি-আঁচনি, পৰিকল্পনাৰ উপৰি পৰিকল্পনা ঘোষণা কৰাৰ পাছত পৰিকল্পনাই যেতিয়া প্ৰশাসনীয় ফাইলত সোমাব, তেতিয়া দেখিব যে বাজেটত সেইবোৰৰ ব্যৱস্থা নাই, নাই নিৰ্ধাৰিত ধন৷ কিন্তু মন্ত্ৰী মানে, মুখ্যমন্ত্ৰীৰ কথা নাৰাখিলে চাকৰিত হ’ব লাগিব লটি-ঘটি৷ গতিকে দাম বৃদ্ধি, কৰ বৃদ্ধি, বিজুলীৰ বিলত ধন বৃদ্ধি আৰু ঋণ বৃদ্ধিৰে মন্ত্ৰী আৰু তেওঁলোকৰ দলৰ ৰাজনৈতিক তথা নিৰ্বাচনী স্বাৰ্থ সিদ্ধিৰ পথ উলিয়াই ল’বলৈ বাধ্য কৰোৱা হয় বৰ বৰ বিষয়াসকলক৷ মন্ত্ৰীৰ, মুখ্যমন্ত্ৰীৰ দলীয় স্বাৰ্থ পূৰণৰ দীঘলীয়া বক্তৃতা শুনিবলৈ দিছপুৰ, গুৱাহাটীৰ কাৰ্যালয় শূন্য কৰি বিষয়াসকল যাবই লাগিব দূৰ-দূৰণিলৈ, দিল্লী, কলকাতা আদিলৈ৷ লাখ লাখ নহয়, কোটি কোটি টকাৰ বাজেটবহিৰ্ভূত ব্যয়ৰ ধন তাৰ বাবে ভৰিব লাগিব ৰাইজে৷ মুখ্যমন্ত্ৰী, মন্ত্ৰী, বিধায়ক আনকি আন পালিনেতাৰ পাছে পাছেও গাড়ী দৌৰাব লাগিব আমোলা-বিষয়াই– মন্ত্ৰী, মুখ্যমন্ত্ৰীৰ সন্মানৰ বাবে, তেওঁলোকে ৰাজহুৱা সভাত, ৰাজনৈতিক সভাত দিয়া ভাষণ শুনিবৰ বাবে৷ অন্যথা বিষয়াৰ বদলি হৈ যাব চৌব্বিছ ঘণ্টাৰ ভিতৰতে৷ অফিচত এতিয়া আমোলাৰ কাম নাই৷ তেওঁলোকে আঁচনি-পৰিকল্পনাৰ কথা ভাবি মূৰ ঘমাব নালাগে৷ বাহিৰে বাহিৰে মুখ্যমন্ত্ৰী, মন্ত্ৰীৰ পৰিকল্পনা, উদ্যোগ আৰু লগতে কমিচনৰ হিচাপ-নিকাচ ঠিক-ঠাক হোৱাৰ পাছত, সেইবোৰ আকাশৰ পৰা সৰি পৰাৰ দৰে সৰি পৰে– কাৰ্যালয়ৰ ফাইলত কেৱল মঞ্জুৰি পত্ৰত আমোলাৰ চহীৰ বাবে৷ মুখ্যমন্ত্ৰী য’ত তাতেই দেখিব আৰক্ষী মহাপৰিদৰ্শক, আন বিয়াগোম বিষয়াৰ দল৷ কাৰ্যালয়, সচিবালয়, পৰি থাকিব বিষয়াশূন্য হৈ৷ ৰাইজক সাক্ষাৎ দিবলৈ, বিপদগ্ৰস্ত লোকৰ কথা, অভিযোগ-আপত্তি, বিপত্তিৰ কথা শুনিবলৈ এক মুহূৰ্তৰো সময় নাই বৰ বৰ বিষয়াসকলৰ৷ কাৰণ তেওঁলোক এতিয়া জনস্বাৰ্থৰ সেৱক হৈ থাকিব পৰা নাই৷ মন্ত্ৰী, মুখ্যমন্ত্ৰী, ৰাজনৈতিক নেতা, পালিনেতাৰ ৰাজনৈতিক ক্ৰীড়নক তথা হাতিয়াৰলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছে বুলি ৰাইজে ভাবিবলৈ লৈছে৷ মুখ্যমন্ত্ৰী, মন্ত্ৰীয়েহে ক’ব কাক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি জে’লত ভৰাব লাগে, কোন ব্যক্তিৰ ঘৰত তালাচী চলাব লাগে আদি৷ তাকেই কৰি দূৰদৰ্শনত হিৰোৰ দৰে বক্তৃতা দিয়ে বিয়াগোম বিষয়াসকলে৷ প্ৰশাসনীয় ব্যৱস্থাৰ পৰিণতি অস্তিত্বহীনতাৰ পথেৰে আৰু দলীয় ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থ সিদ্ধিৰ হকে কৰ্মৰত হ’বলৈ বাধ্য হোৱা জনবিচ্ছিন্ন সেৱকৰ পৰ্যায়লৈ বিচ্যুত হোৱাৰ অভিমত সচেতন জনগণৰ৷ নৈতিক মহত্ব ৰক্ষাৰ সৎ সাহস নাই এতিয়াৰ বিয়াগোম প্ৰশাসনীয় বিষয়াৰ, আমোলাৰ আৰু পুলিচ প্ৰশাসনৰ৷