প্ৰসংগঃ বাজেট

শিৱসাগৰৰ বিধায়ক অখিল গগৈয়ে ১৬ জুলাইত অসম বিধানসভাত উত্থাপিত ৰাজ্যখনৰ বাজেটক লৈ কৰা মন্তব্যত কৈছে যে তেওঁৰ দাবীয়ে ‘মান্যতা’ পাইছে৷ হয়, বাজেটত শিৱসাগৰৰ ঐতিহ্য সংৰক্ষণ কৰাৰ কথা কোৱা হৈছে৷ লগতে গগৈৰ আন দাবীবোৰৰ প্ৰতিও বাজেটে অনুকূল সঁহাৰি দিছে৷ জনপ্ৰতিনিধি হিচাপে নিৰ্বাচিত হৈয়েই বিধায়ক গগৈয়ে আদায় কৰি লোৱা এই কৃতিত্ব মন কৰিবলগীয়া৷ স্থানান্তৰত বাজেট সম্পৰ্কে চৰকাৰী আৰু বিৰোধী পক্ষৰ আন জনপ্ৰতিনিধিয়েও মন্তব্য কৰিছে৷ কিন্তু প্ৰশ্ন হয়, নিজৰ নিজৰ সমষ্টিৰ উন্নয়নৰ বাবে সুনিৰ্দিষ্ট প্ৰস্তাৱ বিধায়ক গগৈৰ বাহিৰে আনেও আগবঢ়াইছিলনে? ৰাজ্যখনৰ প্ৰতিখন জিলাৰ সমষ্টিয়ে সমষ্টিয়ে কিবা নহয় কিবা দিশত উন্নয়নৰ সমল অন্তৰ্নিহিত আছে৷ একোজন বিধায়ক একাধিকবাৰ একেটা সমষ্টিৰ পৰা নিৰ্বাচিত হৈ বিধানসভালৈ আহিছে৷ তেওঁলোকে সমষ্টিৰ বাবে ‘বিশেষ’ কি কি কৰিছে, তাৰ সদুত্তৰ তেওঁলোকৰ হাতত আছেনে? কেন্দ্ৰীয় বা ৰাজ্যিক চৰকাৰৰ সাৰ্বজনীন আঁচনিসমূহৰ হিতাধিকাৰীৰ তালিকা প্ৰস্তুত কৰোঁতেই তেওঁলোকৰ সময়সীমা উকলি যায়৷ তেওঁলোকৰ সোঁৱে-বাঁৱে ঘূৰি ফুৰা স্তাৱকসকলক নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখি পৰৱৰ্তী নিৰ্বাচনত কিদৰে নিজৰ আসন সুৰক্ষিত কৰি ৰাখিব পাৰে, তাৰেই চেষ্টাত ব্ৰতী থাকে৷ নিজৰ সমষ্টিত ৰাস্তা-ঘাট, দলং নিৰ্মাণ অথবা আন প্ৰকল্প নিৰ্মাণকাৰ্য চলি থাকিলে তেনে উৎসৰ পৰা পূজা-বিহু অথবা আন অজুহাত দেখুৱাই নিয়মিতভাৱে মোটা অংকৰ চান্দা বিচৰা বিধায়কৰ কথাও শুনা যায়৷ এনেস্থলত ‘নিৰ্মাণকাৰ্য’ৰ মান কিমান উচ্ছস্তৰৰ হ’ব পাৰে, তাক অনুমান কৰিব পাৰি৷ বিৰোধী বিধায়ক চিৰাজুদ্দিন আজমলে হেনো বাজেটখনক প্ৰশংসা কৰি ‘জনমুখী বাজেট’ আখ্যা দিছে৷ বাজেট জনতাৰ বাবে যেতিয়া জনমুখীয়েই হয়, কিন্তু দুৰ্ভাগ্যৰ কথা এয়ে যে তথাকথিত নেতাসকলে বাজেটক ‘জন-প্ৰতিনিধিমুখী’ কৰি তোলে৷ কোনটো শিতানত, ক’ত, কি প্ৰকল্প-আঁচনিত কিমান ধন আবণ্টিত হৈছে আৰু এইবোৰ ৰূপায়ণ কৰোঁতে কোনটো পাৰ্টীক দিলে কিমান কমিছন পোৱা যাব, এনেবোৰ অংকই বাজেটৰ জনমুখী চৰিত্ৰ নষ্ট কৰি পেলায়৷ এইবাৰৰ বাজেটতেই চৰকাৰী স্কুলৰ নৱম, দশম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীলৈ বিনামূলীয়া স্মাৰ্টফোন দিয়াৰ কথা ঘোষণা কৰিছে৷ চৰকাৰী স্কুলৰ সামগ্ৰিক আধাৰশিলা মজবুত কৰা কথাত গুৰুত্ব নিদি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক স্কুটী, ম’বাইল ফোন দিয়াৰ দৰে অযুক্তিকৰ এই আঁচনিবোৰৰ অনেক অজানা ‘হিতাধিকাৰী’ থাকে, যিসকলৰ হাতলৈহে প্ৰকৃত লাভ যায়গৈ; জনপ্ৰতিনিধিসকলেও এনে আঁচনিবোৰৰ ঠিকা-ঠুকলি পোৱাসকলৰ হাতত আশীৰ্বাদৰ হাত ৰাখে আৰু মূৰত কঁঠাল ভাঙিবলৈ নেৰে৷ প্ৰদেশ কংগ্ৰেছৰ সভাপতি ৰিপুণ বৰাই বাজেটখনক ‘প্ৰতাৰণাৰ দলিল’ বুলি অভিহিত কৰিছে৷ এজন জ্যেষ্ঠ ৰাজনীতিক, খেলুৱৈ হিচাপে বৰাই ভালদৰেই জানে যে বাজেটত ‘প্ৰতিশ্ৰুতি’হে থাকে, কিন্তু জনপ্ৰতিনিধিসকলে ৰূপায়ণৰ সময়ত সেইবোৰক প্ৰতাৰণালৈ ৰূপান্তৰ কৰে৷ বছৰ বছৰ ধৰি একেটা পদ্ধতিৰেই কামবোৰ হৈ থকা নাই জানো? একাধিক বিৰোধী পাৰ্টী আৰু ৰাজনৈতিক নেতা-বিধায়কে বাজেটখনত ক’ভিড-১৯ অতিমাৰীয়ে কঁকাল ভাঙি দিয়াসকলৰ বাবে কোনো ব্যৱস্থাৰ কথা ঘোষণা কৰা নহ’ল বুলি সমালোচনা কৰিছে৷ সঁচা কথা, ৰাজ্যখনত কৰ’নাই হাজাৰ হাজাৰ খাটি খোৱা লোকক সংস্থাপনহীন কৰিলে৷ কিন্তু, কথা হ’ল পাৰ্টীৰ নেতা অথবা জনপ্ৰতিনিধিসকলৰ হাতত তেনে ক্ষতিগ্ৰস্ত লোকৰ শুদ্ধ আৰু সম্পূৰ্ণ তালিকা আছেনে? তেওঁলোকক কিদৰে পুনৰ সংস্থাপিত কৰিব পাৰি, তাৰ কিবা পৰিকল্পিত আঁচনি আছেনে নাই? যদি আছে, অখিল গগৈৰ দৰে চৰকাৰৰ ওচৰত দাখিল কৰক আৰু দাবী জনাওক৷ যদি নাই, নতুন বাজেটত সন্নিবিষ্ট আঁচনিবোৰৰ পৰা সেইসকলক কিদৰে উপকৃত কৰাব পাৰি, তাৰ কথা চিন্তা কৰি উপায় উলিয়াওক৷ কেৱল মুখৰ কথাৰ ফুলজাৰি মাৰি ৰাইজক বিৰক্ত কৰি নাথাকিব৷ প্ৰকৃতাৰ্থত জনসাধাৰণক প্ৰতিনিধিত্ব কৰক আৰু নিজৰ নিজৰ এলেকাৰ সুপ্ত সম্ভাৱনাবোৰক সফলতাৰে উন্নয়নলৈ ৰূপান্তৰ কৰক৷