‘হা-হি’ৰ প্ৰহসন-বিটিএডিৰ নিৰ্বাচন

বিটিএডিৰ পৰিষদীয় নিৰ্বাচনৰ কোটি কোটি টকা খৰচ কৰি হৈ থকা ৰংচঙীয়া, হুলস্থূলীয়া আৰু অত্যন্ত নিম্নৰুচিৰ প্ৰচাৰৰ মাজত এই কথা বড়োসকলক কোৱা হৈছেনে যে অসমৰ মুঠ জনসংখ্যাৰ শতকৰা হিচাপত বড়োৰ সংখ্যা কমি গৈ আছে? লগতে কমি গৈ আছে অসমীয়াৰ সংখ্যা? এই কথা ক’ৰবাত উল্লেখ হৈছেনে বড়ো আৰু অসমীয়া কমি যোৱাৰ বিপৰীতে বাংলা আৰু হিন্দীভাষীৰ সংখ্যা শতকৰা হিচাপত বাঢ়ি গৈ আছে?

এই কথা অনুধাৱন কৰা দৰকাৰ যে বড়ো আৰু অসমীয়াৰ মুঠ সংখ্যা বাঢ়িছে৷ কিন্তু বড়ো আৰু অসমীয়াৰ সংখ্যা যিটো হাৰত বাঢ়িছে বাংলা আৰু হিন্দীভাষীৰ সংখ্যা তাতকৈ অধিক হাৰত বাঢ়িছে৷ ইয়াৰ ফলত শতকৰা হিচাপত বড়ো আৰু অসমীয়াৰ সংখ্যা কমি আহিছে৷

২০০১ চনৰ লোকপিয়ল মতে অসমত বড়োৰ সংখ্যা আছিল শতকৰা ৪.৮৬জন৷ এই সংখ্যা ২০১১ চনৰ লোকপিয়লত কমি আহি হ’ল ৪.৫৩ শতাংশ৷ একেদৰে অসমীয়াৰ সংখ্যা ২০০১ চনৰ ৪৮.৮০ শতাংশৰ পৰা কমি আহি ২০১১ চনত ৪৮.৩৮ শতাংশ হ’ল৷ এই ২০০১-১১ৰ সময়ছোৱাত হিন্দীভাষীৰ সংখ্যা ৫.৮৯ শতাংশৰ পৰা ৬.৭৩ শতাংশলৈ বাঢ়িল আৰু বাংলাৰ সংখ্যা ২৭.৫৪ শতাংশৰ পৰা ২৮.৯১ শতাংশলৈ বাঢ়িল৷

অৰ্থাৎ ২০০১-১১ এই দহ বছৰত অসমৰ প্ৰতি ১০০জন মানুহৰ মাজত বড়োৰ সংখ্যা ০.৩৩ শতাংশ আৰু অসমীয়াৰ সংখ্যা ০.৪২ শতাংশ কমিল৷ আৰু একেখিনি সময়তে বাংলাৰ সংখ্যা ১.৩৭ শতাংশ আৰু হিন্দীভাষীৰ সংখ্যা ০.৮৪ শাতংশ বাঢ়িল৷

২০১১ৰ লোকপিয়ল মতে অসমৰ জনসংখ্যা ৩ কোটি ১২ লাখ৷ ইয়াৰে বড়োৰ মুঠ সংখ্যা ১৪ লাখ ১৬ হাজাৰ, অসমীয়াৰ সংখ্যা ১ কোটি ৫০ হাজাৰ, বাংলা ৯০ লাখ আৰু হিন্দীভাষা ২১ লাখ৷

পশ্চিম বংগত বাঙালীসকলৰ জনসংখ্যাৰ শতকৰা হাৰ কমি গ’লে বাঙালীসকলে কিধৰণৰ এটা হুলস্থূল কৰিব, সেই কথা অনুমান কৰিব পাৰি৷ ইয়াৰ বিপৰীতে অসমীয়া আৰু বড়োসকলে নিজৰ ক্ৰমান্বয়ে হেৰাব ধৰা খোপনি অত্যন্ত ভকতীয়া নিস্পৃহতাৰে গ্ৰহণ কৰিছে৷

দিল্লী আৰু দিছপুৰত বৰ্তমান বিজেপিৰ চৰকাৰ৷ বিজেপি-আৰ এছ এছৰ মতে বৰ্তমান ভাৰতত ‘হিন্দু খাটৰেমে হ্যে’ অৰ্থাৎ হিন্দুৰ অস্তিত্ব সংকটাপন্ন৷ হিন্দুৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ বাবে তেওঁলোকে মন্দিৰ নিৰ্মাণ আৰু পূজা-পাতলক লৈ আৰু মুছলমান আৰু খ্ৰীষ্টানৰ বিৰুদ্ধে বিদ্বেষ বিয়পোৱাত ব্যস্ত হৈ আছে৷ ভাৰতৰ ৮০ শতাংশ মানুহ হিন্দু, অসমৰ ৬৫ শতাংশ মানুহ হিন্দু৷ সংখ্যাগৰিষ্ঠ হিন্দুৰ অস্তিত্ব সংকাটপন্ন কেনেকৈ? সংকট কাৰ? বড়ো আৰু অসমীয়াৰ, নে হিন্দুৰ?

শতকৰা ৪.৫৩ শতাংশ জনসংখ্যাৰে বড়োসকলৰ অস্তিত্ব সংকটাপন্ন নহয়নে? বড়োসকল যাতে বিলুপ্ত হৈ নাযায়, তাৰ বাবে কি ব্যৱস্থা লোৱা হৈছে? বিটিচি-বিটিআৰ, বিটিএডিৰ পৰিষদ বড়োসকলৰ অস্তিত্ব সুৰক্ষিত কৰাৰ বাবে যথেষ্টনে? বড়োসকলৰ মাজত অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় চিন্তা-চৰ্চা হৈছেনে? তেওঁলোকৰ মাজত যোগ্য দক্ষ নেতা ওলাইছেনে? বৰ্তমানৰ বিটিএডিৰ পৰিষদীয় নিৰ্বাচনত তেনে চিন্তাৰ কিবা ইংগিত দেখা গৈছেনে?

বাঢ়ি গৈ থকা বাংলা আৰু হিন্দীভাষী আৰু কমি গৈ থকা অসমীয়া আৰু বড়োভাষী– এই পৰিস্থিতিয়ে অসমীয়া, বড়ো আৰু অন্যান্য সংখ্যাত তাকৰ খিলঞ্জীয়া জাতি-জনগোষ্ঠীৰ মাজত ৰাজনৈতিক সহযোগিতা আৰু যুটীয়া উদ্যমৰ অপৰিহাৰ্য পৰিস্থিতি সৃষ্টি কৰিছে৷ তেনে উদ্যমৰ বাবে কোনোধৰণৰ পদক্ষেপ এইবাৰৰ বিটিএডিৰ পৰিষদীয় নিৰ্বাচনত দেখিবলৈ পোৱা নগ’ল৷

‘হা-হি’[হাগ্ৰামা-হিমন্ত]ৰ নিম্নৰুচিৰ কমেডী ছিৰিয়েলৰ দৰে প্ৰহসন হ’ল এইবাৰৰ বিটিএডিৰ পৰিষদীয় নিৰ্বাচনৰ মূল বিষয়বস্তু৷ এই ‘হা-হি’ৰ প্ৰহসনে নিজউ চেনেল আৰু মিডিয়াক প্ৰচাৰৰ বাবে বিনাকষ্টে আকৰ্ষণীয় বিষয়বস্তুৰ যোগান ধৰিছে আৰু ৰাইজৰো ভৰপূৰ মনোৰঞ্জন হৈছে৷

সংখ্যাত নিচেই তাকৰ বড়োসকলে এই কথা গভীৰভাৱে ভাবি চাব লাগে যে এইবাৰৰ বিটিএডি পৰিষদীয় নিৰ্বাচনে যি ৰাজনীতিৰ পাতনি মেলিলে, তেনে ৰাজনীতিয়ে তেওঁলোকক সুৰক্ষিত কৰিব পাৰিবনে? বৰ্তমানৰ বীভৎস নিৰ্বাচনী ৰাজনীতি আৰু তেনে ৰাজনীতিৰ ফলত লাভ কৰা ক্ষমতাই এটা ক্ষুদ্ৰ আৰু দিনে দিনে টুটি গৈ থকা জাতিক প্ৰকৃততে সুৰক্ষিত কৰিব পাৰেনে?