দেশত বৃদ্ধি পাইছে নাহৰফুটুকীৰ সংখ্যা

বিশ্বৰ বিভিন্ন দেশত বাঘৰ সংখ্যা উদ্বেগজনকভাৱে হ্ৰাস পাই অহাৰ সময়তে শেহতীয়াভাৱে প্ৰকাশ পোৱা এটা তথ্যই ভাৰতত বাঘ সংৰক্ষণৰ ক্ষেত্ৰত উৎসাহৰ বতৰা কঢ়িয়াই আনিছে৷ পৰিৱেশ মন্ত্ৰণালয়ৰ ফালৰ পৰা প্ৰকাশ কৰা প্ৰতিবেদনত কোৱা হৈছে যে ২০১৮ চনৰ পৰা ২০২২ চনলৈ এই চাৰি বছৰত ভাৰতত নাহৰফুটুকী বাঘৰ সংখ্যা আঠ শতাংশ বৃদ্ধি পাইছে৷ ২০১৮ চনত দেশত নাহৰফুটুকীৰ সংখ্যা আছিল ১২,৮৫২টা৷ তাৰ বিপৰীতে ২০২২ চনত সেই সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে ১৩,৮৭৪টালৈ৷ বাঘৰ সংৰক্ষণৰ হকে কাম কৰি থকা ব্যক্তি-সংগঠনৰ বাবে নিঃসন্দেহে এয়া এটা উৎসাহৰ বিষয়৷ প্ৰতিবেদনটোত উল্লেখ কৰা মতে, দেশৰ ভিতৰত মধ্য প্ৰদেশত এই সময়ছোৱাত সৰ্বাধিক ৩,৯০৭টা নাহৰফুটুকীৰ উপস্থিতিৰ প্ৰমাণ পোৱা গৈছে৷ মধ্য প্ৰদেশৰ উপৰি কেৱল মহাৰাষ্ট্ৰ [১,৯৮৫] আৰু কৰ্ণাটকতহে [১,৮৭৯] এহাজাৰৰ অধিক এই প্ৰজাতিৰ বাঘ থকা বুলি জানিব পৰা গৈছে৷ আনহাতে, উত্তৰাখণ্ডত নাহৰফুটুকীৰ সংখ্যা প্ৰায় ২২ শতাংশলৈ হ্ৰাস পাইছে৷ এটা সময়ত ভাৰতৰ বিভিন্ন ঠাইত বহুসংখ্যক নাহৰফুটুকী আছিল৷ কিন্তু বনাঞ্চল ধবংস, দ্ৰুত নগৰীকৰণ,  অংগ-প্ৰত্যংগৰ চোৰাং ব্যৱসায় আৰু মানুহৰ সৈতে হোৱা সংঘাতৰ বাবে ক্ৰমান্বয়ে এইবিধ প্ৰাণীৰ সংখ্যা ক্ৰমে হ্ৰাস পাবলৈ ধৰে আৰু বৰ্তমান নাহৰফুটুকীৰ অস্তিত্বৰ প্ৰতিও ভাবুকি আহি পৰিছে৷ পৰিৱেশ মন্ত্ৰণালয়ৰ প্ৰতিবেদনটোত প্ৰকাশ পোৱা মতে, ২০১৮ চনৰ পৰা ২০২২ চনৰ ভিতৰত অসম, অৰুণাচল প্ৰদেশ আৰু পশ্চিম বংগতো নাহৰফুটুকীৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে৷

পশু বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে, নাহৰফুটুকী সচৰাচৰ নৰখাদক নহয়৷ ইহঁত সততে মানুহৰ পৰা আঁতৰি থাকিব বিচাৰে৷ কিন্তু শেহতীয়াভাৱে বনাঞ্চলবোৰত বেদখল হোৱাৰ বাবে বাঘবোৰৰ খাদ্যৰ অভাৱ পৰিলক্ষিত হৈছে আৰু খাদ্যৰ সন্ধানত ইহঁত জনাঞ্চললৈ ওলাই আহে৷ ফলত মানুহৰ সৈতে সংঘৰ্ষত লিপ্ত হ’বলগীয়া হয়৷ খাদ্যৰ সন্ধানত নিশাৰ ভাগত নাহৰফুটুকীৰ মানুহৰ আৱাসস্থলত বিচৰণৰ দৃশ্য প্ৰায়েই বৈদ্যুতিন মাধ্যমৰ বাতৰিত দেখিবলৈ পোৱা যায়৷ এটা সময়ত অসমৰ বনাঞ্চলতো প্ৰচুৰ পৰিমাণে নাহৰফুটুকী বাঘ আছিল৷ গুৱাহাটীৰ আশে-পাশে থকা পাহাৰবোৰত বহুতো নাহৰফুটুকী বাঘ আছিল৷ সেই সময়ত বাঘ আৰু মানুহৰ মাজত সংঘাত হোৱা নাছিল৷ কিন্তু বনাঞ্চলবোৰ আৰু পাহাৰবোৰত বেদখল হোৱাৰ পাছত  এই বন্যপ্ৰাণীবোৰৰ মুক্ত বিচৰণৰ ঠাই সংকুচিত হোৱাৰ লগতে খাদ্যৰো নাটনি হ’বলৈ ধৰে আৰু খাদ্যৰ সন্ধানতে বন্যপ্ৰাণী জনাঞ্চললৈ ওলাই আহিবলগীয়া হয়৷ মানুহৰ সৈতে হোৱা সংঘাতৰ বাবে প্ৰতিবছৰে ভাৰতত প্ৰায় ২০০টাকৈ নাহৰফুটুকীৰ মৃত্যু হয়৷ এনেদৰে যদি মানুহৰ হাতত প্ৰাণ হেৰুৱাবলগীয়া হয়, তেন্তে এদিন ভাৰতত এই প্ৰাণীবিধ নোহোৱা হৈ যাব৷ অৱশ্যে, নাহৰফুটুকীৰ জীৱনলৈ অহা এই ভাবুকি কেৱল ভাৰতৰে সমস্যা নহয়৷ বিশ্বৰ বহু ঠাইত হ্ৰাস পাবলৈ ধৰিছে এইবিধ বাঘৰ সংখ্যা৷ সেয়েহে নাহৰফুটুকীৰ অস্তিত্ব বজাই ৰাখিবলৈ হ’লে এইবিধ প্ৰাণীৰ সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব৷ নাহৰফুটুকী যিহেতু বাঘৰে এটা প্ৰজাতি, সেয়েহে বাঘ সংৰক্ষণৰ বাবে ব্যাঘ্ৰ প্ৰকল্পৰ ব্যৱস্থা কৰাৰ দৰেই এইবিধ প্ৰাণীৰ ক্ষেত্ৰতো অনুৰূপ ব্যৱস্থা লোৱা উচিত৷ বন্যপ্ৰাণীক বিলুপ্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ হ’লে বনাঞ্চলৰো সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব৷  পৃথিৱীখন বসবাসৰ উপযোগী কৰি ৰাখিবলৈ হ’লে বনাঞ্চল আৰু গছ-গছনি থাকিবই লাগিব৷ সংৰক্ষিত বনাঞ্চলবোৰ বেদখলমুক্ত হ’ব লাগিব৷ বন্যপ্ৰাণীক বিলুপ্তিৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ হ’লে বনাঞ্চলৰো সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব৷ এয়া নিশ্চিত কৰাৰ দায়িত্ব চৰকাৰৰ৷ পৰিৱেশৰ ভাৰসাম্য বজাই ৰাখিব পাৰিলেহে মানুহৰ লগতে আন জীৱকুল বৰ্তি থকাটো সম্ভৱ হ’ব৷