অসমৰ আদিবাসীৰ সমস্যা

বুৰঞ্জীৰ তথ্যমতে, ১৮৬০ চনৰ পৰা ১৯৪০ চনলৈ ঔপনিৱেশিক ব্ৰিটিছে পূব আৰু মধ্য ভাৰতৰ পৰা [ওড়িশা, পশ্চিমবংগ আৰু বিহাৰ] অসমলৈ আনিছিল আদিবাসী নামৰ নাগৰিকসকলক৷ উক্ত সময়ত অসমত চাহৰ বাগিচা খুলি ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰা ব্ৰিটিছে আমদানি কৰা আদিবাসীসকলৰ শ্ৰমৰ শক্তি অতিকৈ গ্ৰহণযোগ্য হোৱা হেতুকেই হয়তো থলুৱা অসমীয়াৰ পৰিৱৰ্তে গ্ৰহণ কৰিছিল আদিবাসীসকলক৷ আদিবাসীসকলৰ আন এটা পৰিচিত নাম হৈছে বাগানীয়া আৰু চাহ জনগোষ্ঠী৷ তথ্য মতে, ব্ৰিটিছে অসমলৈ অনা চাহ শ্ৰমিকৰ সংখ্যা আছিল [আনুমানিক] ত্ৰিছ লাখ আৰু অসমত বৰ্তমান বাস কৰা জনগোষ্ঠীটোৰ সংখ্যা প্ৰায় সত্তৰ লাখ৷

পৰিসংখ্যা মতে, অসমত বৰ্তমান কাৰ্যক্ষম হৈ থকা চাহ বাগিচাৰ সংখ্যা প্ৰায় ২,৫০০খন আৰু ইয়াৰ ভিতৰত ৮০০খন বাগিচা হৈছে বৃহৎ বাগিচা৷ স্বাধীনতাৰ বহু বছৰৰ পূৰ্বে অসমলৈ আহি শ্ৰমৰ দ্বাৰা চাহক বিশ্ব দৰবাৰত উপস্থাপন কৰা বাগিচাৰ এই শ্ৰমিকসকলৰ সামাজিক, অৰ্থনৈতিক আৰু ৰাজনৈতিক বিকাশৰ খতিয়ান বিচাৰিলেই পোৱা যায় ঋণাত্মক প্ৰতিচ্চবি৷ চাহৰ উৎপাদনত ভাৰতক বিশ্বৰ শীৰ্ষস্থানত আৰোহণ কৰোৱাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰা চাহ শ্ৰমিকসকলৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা আজিও পুতৌলগা৷ বাগিচাৰ মালিক থাকে বিদেশত আৰু শ্ৰমিক থাকে বাগিচাৰ জুপুৰিত৷ ২০০১ চনমানলৈকে শতকৰা পাঁচ শতাংশ বাগিচাৰ শ্ৰমিকৰ বাসগৃহত আছিল বিদ্যুতৰ সংযোগ৷ ৰাজ্য চৰকাৰৰ দৰিদ্ৰতা নিৰ্মূল আঁচনিসমূহে ঢুকি নাপাইছিল দৰিদ্ৰতাৰবোকোচাত থকা চাহ শ্ৰমিকসকলক৷ চাহ শ্ৰমিকৰ দৈনিক মজুৰিৰ ক্ষেত্ৰতো নাছিল নীতি-নিৰ্দেশনা৷ শ্ৰমিক সন্তানৰ শিক্ষা, স্বাস্থ্য ইত্যাদি ক্ষেত্ৰসমূহৰ বিকাশৰ বাবে উচিত প্ৰচেষ্টাৰ অভাৱ আছিল৷ চৰকাৰী বিদ্যালয়ৰ অভাৱত শিক্ষাৰ পৰা বঞ্চিত আদিবাসী শিশুৱে শ্ৰমিক হোৱাৰ বাদে নাপাইছিল প্ৰকৃত পথ৷ একালত শ্ৰমিকৰ কল্যাণ আৰু সুৰক্ষাৰ স্বাৰ্থত গঠন হোৱা চাহ মজদুৰ সংঘ বা আদিবাসী ছাত্ৰ সন্থাই সলনি কৰিব পৰা নাছিল মালিক কিম্বা চৰকাৰৰ দৃষ্টিভংগী৷ প্ৰতিটো নিৰ্বাচনতেই ৰাজনৈতিক দলৰ নয়নৰ মণি হোৱা আদিবাসীসকলৰ স্বাৰ্থ ৰক্ষা কৰাৰ উদ্দেশ্যে কোনো এক উচিত পদক্ষেপ লোৱা নাছিল ৰাজনৈতিক নেতাসকলে৷ আজিও অসমৰ চাহ শ্ৰমিকসকল যে দৰিদ্ৰতাৰ বোকোচাত উঠি আছে তাৰ তথ্য চৰকাৰী কিম্বা বেচৰকাৰী ঘৰত উপলব্ধ৷

২০২৩ চনৰ ৰ অক্টোবৰত অসম চৰকাৰে চাহ শ্ৰমিকৰ দৈনিক মজুৰি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ বাগিচাৰ বাবে ২৫০ টকা আৰু বৰাক উপত্যকাৰ বাগিচাৰ বাবে ২২৮ টকা নিৰ্ধাৰণ কৰে৷ এজন শ্ৰমিকৰ পৰিয়ালটোৱে দৈনিক ২৫০ টকাৰ মজুৰিৰে কিমানখিনি অভাৱ পূৰণ কৰিব পাৰে? বাগিচাসমূহত সপ্তাহটোৰ অন্তত প্ৰদান কৰা ৰেচনৰ বাবদ কাটি ৰখা হয় মজুৰি৷ সপ্তাহৰ সকলো দিনতেই শ্ৰম কৰাৰ সুবিধা নাপায় সকলো শ্ৰমিকে৷ কাৰ্যতঃ চাহ শ্ৰমিকৰ আৰ্থিক সমস্যা অতীতৰ পৰাই অপৰিৱৰ্তিত হৈয়েই আছে৷

২০০৬ চনত চৰকাৰীভাৱে প্ৰকাশ কৰা সমীক্ষামতে অসমৰ বাগিচাসমূহৰ ৫৯.৯ শতাংশ শিশু আৰু ৬৯.৯ শতাংশ প্ৰাপ্তবয়স্ক ব্যক্তিৰ শাৰীৰিক ওজন কম৷ পুষ্টিহীনতা, শৰীৰত তেজৰ অভাৱত পৰা চাহ শ্ৰমিকৰ শিশুসকলৰ শাৰীৰিক গঠনৰ প্ৰতি দৃষ্টি দিলেই সকলো কথা বুজিব পাৰি৷ যি সময়ত ভাৰতীয় নাগৰিকৰ জনমূৰি আয় ২০২২-২৩ বৰ্ষত ৯৮,৩৭৪ টকা, তেনে সময়ত দৈনিক ২৫০ টকা মজুৰি পোৱা চাহ শ্ৰমিকৰ জনমূৰি আয় কিমান হ’ব? ২০১৪ চনৰ পৰা অসম চৰকাৰে বাগিচাৰ শ্ৰমিকসকলৰ সুৰক্ষাৰ বাবে বিনামূলীয়া ঘৰ, চাউল, শিক্ষা আদিৰ সুবিধা প্ৰদান কৰিছে যদিও সৰহসংখ্যক শ্ৰমিক আজিও অন্তৰ্ভুক্ত নহ’ল কল্যাণ আঁচনিত৷ অসম চৰকাৰে বাগিচা অঞ্চলত স্থাপন কৰা বিদ্যালয়সমূহে চাহ শ্ৰমিকৰ সন্তানসকলৰ জীৱন গঢ়াত সহায়ক হ’ব বুলি অনুমান কৰিছোঁ৷ প্ৰতিটো দিশতেই দৰিদ্ৰতাৰ লগত সংগ্ৰাম কৰিব লগা চাহ শ্ৰমিকৰ স্বাৰ্থত বাগিচা কতৃৰ্পক্ষ আৰু চৰকাৰে দীৰ্ঘম্যাদী আঁচনি ৰূপায়ণ কৰাটো সময়োপযোগী বুলি বিবেচনা কৰোঁ৷