ভাৰতীয় ক্ৰীড়াপ্ৰেমী বৰ্তমান ব্যস্ত আছে টুৱেণ্টী২০ বিশ্বকাপক লৈ৷ ২০১৩ চনৰ পাছত ভাৰতীয় ক্ৰিকেট দলে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰিকেট কাউঞ্চিলৰ কোনো টুৰ্নামেণ্টৰ খিতাপ জয় কৰিব পৰা নাই৷ এইবাৰ ৰোহিত শৰ্মাৰ দলটোৱে সেই ব্যৰ্থতাৰ ধাৰা ভংগ কৰিব পাৰিব বুলিয়েই ক্ৰিকেটবলীয়া দেশখনৰ ক্ৰীড়াপ্ৰেমীয়ে আশাৰে বাট চাইছে৷ টুৱেণ্টী২০ বিশ্বকাপ সমাপ্ত হোৱাৰ এমাহ পাছত (২৬ জুলাইৰ পৰা ১১ আগষ্টলৈ) পেৰিছত আৰম্ভ হ’ব বিশ্ব ক্ৰীড়াৰ সৰ্ববৃহৎ সমাৰোহ অলিম্পিক৷ চাৰি বছৰ পূৰ্বে ২০২০ চনৰ টকিঅ’ অলিম্পিকত ভাৰতে পাইছিল মুঠতে সাতটা পদক, য’ত আছিল এটা স্বৰ্ণপদকৰ লগতে দুটা ৰূপ আৰু চাৰিটা ব্ৰঞ্জৰ পদক৷ অলিম্পিকত এয়া আছিল ভাৰতৰ শ্ৰেষ্ঠ প্ৰদৰ্শন৷ এইবাৰ ভাৰতৰ লক্ষ্য হৈছে অলিম্পিকত পদকৰ সংখ্যা দ্বি-অংকলৈ বৃদ্ধি কৰা৷ এই লক্ষ্যৰে পূৰ্বৰ তুলনাত ভাৰতৰ অলিম্পিকৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে আবণ্টিত ধনো বৃদ্ধি কৰিছে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে৷ ২০২০ চনৰ টকিঅ’ অলিম্পিকত জেভেলিন থ্ৰ’ত নীৰজ চোপ্ৰাই স্বৰ্ণপদক লাভ কৰিছিল৷ অলিম্পিকত ব্যক্তিগত স্বৰ্ণপদক লাভ কৰা নীৰজ চোপ্ৰা হৈছে দ্বিতীয়জন ভাৰতীয় খেলুৱৈ৷ নীৰজৰ পূৰ্বে ভাৰতৰ কোনো খেলুৱৈয়ে অলিম্পিকৰ এথলেটিকছত স্বৰ্ণপদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই৷ এইবাৰো জেভেলিন থ্ৰ’ৱাৰজনৰ পৰা ভাৰতে স্বৰ্ণপদক আশা কৰিছে৷ ভাৰতীয় এথলেটিকছ ফেডাৰেশ্বনৰ মতে, এইবাৰৰ অলিম্পিকৰ এথলেটিকছত ভাৰতে দুটা পদক লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা আছে৷ এইবাৰ যিকেইটা ইভেণ্টত ভাৰতীয় খেলুৱৈৰ পৰা পদক আশা কৰা হৈছে, সেই ইভেণ্টকেইটা হ’ল– এথলেটিকছ, শ্বুটিং, ভাৰোত্তোলন, মল্লযুঁজ, বক্সিং, আৰ্চাৰী, বেডমিণ্টন, টেনিছ আৰু টেবল টেনিছ৷ ভাৰতীয় অলিম্পিক সন্থায়ো দাবী কৰা মতে, পেৰিছত ভাৰতৰ পদক সংখ্যা বৃদ্ধি পাব৷

অলিম্পিকত ভাৰতৰ পদকৰ সম্ভাৱনাক লৈ ভাৰতীয় অলিম্পিক সন্থাই যিমানেই দাবী নকৰক কিয়, প্ৰায়েই ক্ৰীড়াপ্ৰেমীৰ মনত ক্ৰিয়া কৰা প্ৰশ্নটো হৈছে যে প্ৰায় ১৫০ কোটি জনসংখ্যাৰ দেশ ভাৰত অলিম্পিকত অধিক পদক অৰ্জন কৰিবলৈ সক্ষম নহয় কিয়? ক্ৰীড়া বিশেষজ্ঞসকলৰ ধাৰণা, অলিম্পিকৰ বাবে দল প্ৰস্তুতিৰ বাবে ভাৰতত দীৰ্ঘম্যাদী পৰিকল্পনা লোৱা নহয়৷ চীনৰ হাংঝৌ এছিয়ান গেমছত  এই  সফলতাৰ পাছত ভাৰতীয় খেলুৱৈৰ  ডাঙৰ পৰীক্ষা হ’ব ২০২৪ চনত হ’বলগীয়া পেৰিছ অলিম্পিকত৷ নিঃসন্দেহে ভাৰতৰ লক্ষ্য হ’ব টকিঅ’ অলিম্পিকত পোৱা পদকৰ সংখ্যা বৃদ্ধি কৰাটো৷ লক্ষ্য কঠিন হ’লেও অসম্ভৱ নিশ্চয় নহয়৷ টকিঅ’ অলিম্পিকত পোৱা সাতটা পদকৰ বিপৰীতে পেৰিছত যদি ভাৰতৰ পদকৰ সংখ্য দ্বি-অংকৰ হয়, সেয়াও দেশখনৰ বাবে হ’ব এক ডাঙৰ সফলতা৷ স্বীকাৰ কৰিব লাগিব যে ভাৰতীয় খেলৰ মান উন্নত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত চৰকাৰৰ ফালৰ পৰাও ইতিবাচক পদক্ষেপ লৈছে৷ তৃণমূল পৰ্যায়ৰ পৰা প্ৰতিশ্ৰুতিসম্পন্ন খেলুৱৈ উলিয়াই অনাৰ ক্ষেত্ৰত ‘খেলো ইণ্ডিয়া’ৰ দৰে প্ৰতিযোগিতাৰ উল্লেখনীয় অৱদান আছে৷ ‘টাৰ্গেট অলিম্পিক পডিয়াম’ আঁচনিৰ যোগেদি খেলুৱৈসকলক উন্নতমানৰ সা-সুবিধা দিয়া হৈছে৷ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ বিষয়টো হৈছে ‘টাৰ্গেট অলিম্পিক পডিয়াম’ আঁচনিৰ অধীনৰ ১১০গৰাকীতকৈও অধিক খেলুৱৈয়ে হাংঝৌ এছিয়ান গেমছত খেলাৰ সুযোগ পাইছে৷ যিবোৰ ইভেণ্টত ভাৰতীয় খেলুৱৈয়ে পদক লাভ কৰাৰ সম্ভাৱনা বেছি, সেইবোৰ ইভেণ্ট চিনাক্ত কৰি খেলুৱৈসকলৰ বাবে উপযুক্ত প্ৰশিক্ষণ আৰু আন আনুষংগিক সা-সুবিধা আগবঢ়াব পাৰিলে সুফল নোপোৱাৰ কোনো কাৰণ নাই৷  প্ৰয়োজন সাপেক্ষে অনুশীলন আৰু প্ৰশিক্ষণৰ বাবে তেওঁলোকক বিদেশলৈকো পঠিওৱাৰ চিন্তা-চৰ্চা আৰম্ভ কৰিব লাগে৷ বৰ্তমান সকলো দিশতে পেছাদাৰিত্বৰ প্ৰভাৱ পৰিছে৷ ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰও ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নহয়৷ অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ ফালৰ পৰা ভাৰতক বৰ্তমান বিশ্বৰ আগস্থানত ৰখা হয়৷ আন বহুক্ষেত্ৰত যিদৰে ভাৰতৰ উন্নতি সম্ভৱ হৈছে, সেইদৰে সঠিক পৰিকল্পনাৰে আগবাঢ়িলে ক্ৰীড়াক্ষেত্ৰতো ভাৰতৰ উত্তৰণ সম্ভৱ হ’ব৷