১০০ গ্ৰাম, ০.০০৫ ছেকেণ্ড অলিম্পিকৰ কাহিনী
অলিম্পিকৰ পুৰুষৰ ১০০ মিটাৰ দৌৰৰ বিজয়ীজনক বিশ্বৰ দ্ৰুততম ব্যক্তিৰ খিতাপ দিয়া হয়৷ এইবাৰৰ পেৰিছ অলিম্পিকত এই খিতাপ অৰ্জন কৰিলে আমেৰিকাৰ নোৱাহ লাইলছে৷ কিন্তু তেওঁৰ এই জয় এক চমৎকাৰ কাহিনীত পৰিণত হ’ল তেওঁ পৰাস্ত কৰা জামাইকাৰ কিষাণে থমছন আৰু এই চূড়ান্ত দৌৰত ভাগ লোৱা ৮ জন দৌৰবীৰৰ বাবে৷ নোৱাহ লাইলছ আৰু কিষাণে থমছনে যেতিয়া দৌৰ শেষ কৰিলে, তেতিয়া ষ্টেডিয়ামত থকা ফলাফলদেখুওৱা প্ৰকাণ্ড ব’ৰ্ডখনত জিলিকি উঠিল দুয়োৰে সময় ৯.৭৮ ছেকেণ্ড৷ চলন্ত বিৱৰণি দি থকাসকলৰ বেছিভাগেই ভাবিছিল থমছনে সামান্য ব্যৱধানত জয়লাভ কৰিছে৷ টেলিভিছন কেমেৰাসমূহে কোনোপধ্যেই খাটাং সিদ্ধান্ত দিব পৰা ছবি দিব পৰা নাছিল৷ তেতিয়াই স্বয়ংক্ৰিয় ফ’টো ফিনিছ ব্যৱস্থাৰ সহায় লোৱা হয়৷ দৌৰৰ শেষ সীমাত দুয়োফাল থকা কেমেৰাই বিশ্ব এথ্লেটিকছ ফেডাৰেচনৰ নিয়ম মতে ছেকেণ্ডত কমেও ১,০০০খন ফটো তুলিব পাৰিব লাগে৷ পেৰিছ অলিম্পিকত সেই দায়িত্বত থকা ওমেগাৰ কেমেৰাই ছেকেণ্ডত ৪০,০০০ ফটো তুলিবলৈ সক্ষম৷ শেষ সীমাত থকা ফটো ফিনিছ কেমেৰাই নোৱাহ লাইলছ থমছনতকৈ আগতে সীমা অতিক্ৰম কৰা বুলি নিশ্চিত কৰে৷ মূৰৰ ওপৰত থকা কেমেৰাৰ মতে থমছনৰ ভৰিয়ে ১০০ মিটাৰৰ সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল৷ কিন্তু দৌৰৰ নিয়ম মতে, খেলুৱৈৰ গাটো সীমা অতিক্ৰম কৰিব লাগে৷ বিশ্ব পৰ্যায়ৰ প্ৰতিযোগিতাত থকা নিজৰ প্ৰচুৰ অভিজ্ঞতাৰে লাইলছে শেষ মুহূৰ্তত নিজৰ গাটো আগলৈ হলাই দিছিল আৰু তেওঁ ০.০০৫ ছেকেণ্ড আগতে সীমা অতিক্ৰম কৰিছিল৷ তেওঁক স্বৰ্ণ পদক পোৱা বুলি ঘোষণা কৰি হৈছিল৷ এই ব্যৱধানটো প্ৰকৃততে মানুহে অনুধাৱন কৰিব নোৱাৰে, মানুহৰ মন-মগজুৱে এই ব্যৱধান ধৰিব নোৱাৰে৷ এক ছেকেণ্ড সময়ক এক হাজাৰ ভাগ কৰিলে যিমান হ’ব তাৰ ৫ টা ভাগ৷ এক অকল্পনীয় ক্ষুদ্ৰ সময়, কিন্তু বিশ্বৰ আটাইতকৈ গৌৰৱান্বিত প্ৰতিযোগিতা অলিম্পিকৰ সোণ আৰু ৰূপৰ মাজৰ ব্যৱধান এই ক্ষুদ্ৰ সময়৷ এইবাৰৰ পুুৰুষৰ ১০০ মিটাৰ দৌৰ বহুকেইটা কাৰণত একক আৰু অনন্য৷ ৮ জন প্ৰতিযোগীয়ে ভাগ লোৱা চূড়ান্ত দৌৰত শেষ স্থান অধিকাৰ কৰা অবলিক চেভিলৰ স’তে প্ৰথম স্থান অধিকাৰ কৰা নোৱাহৰ সময়ৰ ব্যৱধান আছিল মাত্ৰ ০.২২ ছেকেণ্ড, অৰ্থাৎ এক ছেকেৰ্ডৰ পাঁচভাগৰ এভাগ৷ ৮ জন প্ৰতিযোগীৰ প্ৰতিজনে ১০ ছেকেণ্ডতকৈ কম সময়ত ১০০ মিটাৰ অতিক্ৰম কৰিছিল৷ এটা সময় আছিল যেতিয়া এই ধাৰণা বদ্ধমূল আছিল যে মানুহে কেতিয়াও ১০ ছেকেণ্ডতকৈ কম সময়ত ১০০ মিটাৰ অতিক্ৰম কৰিব নোৱাৰিব৷ কিন্তু অলিম্পিকৰ মূল মন্ত্ৰই আছিল ‘চিটিয়াছ-অলটিয়াছ-ফৰটিয়াছ’ দ্ৰুততৰ, উচ্ছতৰ, শক্তিশালী৷ ইয়াৰ স’তে এতিয়া ‘একেলগে’ শব্দটো যোগ দিয়া হৈছে৷ পেৰিছ অলিম্পিকৰ পুৰুষৰ ১০০ মিটাৰ দৌৰৰ চূড়ান্ত দৌৰত ভাগ লোৱা পৃথিৱীৰ দ্ৰুততম ৮ জন খেলুৱৈয়ে যেন অলিম্পিকৰ মূল মন্ত্ৰকেই আকৌ এবাৰ সজোৰে সাব্যস্ত কৰিলে৷ দ্বিতীয় স্থান পোৱা জামাইকাৰ কিষাণে থমছনে তেওঁৰ এই এক ছেকেণ্ডৰ এক হাজাৰভাগৰ পাঁচভাগৰ অকল্পনীয় কম মুহূৰ্তটোৰ ঘাটি পূৰণৰ বাবে পৰৱৰ্তী অলিম্পিকলৈ চাৰি বছৰ অপেক্ষা কৰিব লাগিব আৰু চাৰি বছৰ কঠোৰ শ্ৰম কৰিব লাগিব৷ আৰু আকৌ তেওঁৰ ভাগ্য নিৰ্ণয় হ’ব ১০ ছেকেণ্ডতকৈ কম সময়ত৷
ভিনেশ ফগটে আৰু অলিম্পিকৰ প্ৰতিযোগিতাই মাত্ৰ ১০০ গ্ৰাম ওজনৰ মহত্ত্ব বুজাই দিলে৷ ১৪০ কোটি মানুহৰ আকাংক্ষাতকৈ ১০০ গ্ৰাম ওজন অধিক ভাৰি হৈ ১৪০ কোটি মানুহক হতাশ কৰিলে৷ কিন্তু নিজৰ শৰীৰৰ এই ১০০ গ্ৰাম ওজনে বিশ্বাসঘাতকতা কৰাৰ পাছতো ভিনেশ ফগট কোনোবাখিনিত জয়ী হ’ল৷ তেওঁ এগৰাকী নাৰীৰ অদমনীয় মনোবলৰ, যুঁজাৰু মনোবৃত্তিৰ প্ৰতীক হৈ পৰিল৷ জিকি জিকি ভিনেশ ফগট হাৰি গ’ল, হাৰি হাৰি ভিনেশ ফগট জয়ী হ’ল৷
১৯৩৬ চনৰ বাৰ্লিন অলিম্পিক অনুষ্ঠিত হৈছিল হিটলাৰৰ শাসনাধীন জাৰ্মানীত৷ হিটলাৰে এটা বিশুদ্ধ আৰ্য তেজৰ জাৰ্মান জাতি গঢ়িব বিচাৰিছিল আৰু এই জাৰ্মান জাতি পৃথিৱীৰ উৎকৃষ্ট জাতি বুলি গণ্য কৰিছিল৷ সেই বাৰ্লিন অলিম্পিকত আমেৰিকাৰ ক’লা ছালৰ নিগ্ৰো খেলুৱৈ জেছি ৱেনছে ১০০ মিটাৰ, ২০০ মিটাৰ আৰু ১০০ মিটাৰ ৰীলে দৌৰত সোণৰ পদক অৰ্জন কৰি হিটলাৰৰ মুখৰ আগতে তেওঁৰ দেশত তেওঁৰ জাৰ্মান শ্ৰেষ্ঠত্বৰ দাবীক নস্যাৎ কৰিছিল৷ অলিম্পিক মানুহৰ অদমনীয় ইচ্ছাৰ প্ৰতীক৷ প্ৰতিজন খেলুৱৈয়ে নিজৰ দেহ আৰু মনে বান্ধি দিয়া সীমা অতিক্ৰম কৰিবলৈ অবিৰত কঠোৰ সাধনা কৰে৷ অলিম্পিকে প্ৰমাণ কৰে যে মানুহে ক্ষুদ্ৰতাক অতিক্ৰম কৰিব পাৰে৷ প্ৰতিদ্বন্দ্বীৰ স’তে প্ৰতিযোগিতাৰে নিজকে জুয়ে পোৰা সোণৰ দৰে উজ্জ্বল কৰি তুলিব পাৰে৷ অলিম্পিকৰ কাহিনী পৰাজয়ৰ গ্লানি আঁকোৱালি লৈ জয়ী হ’বলৈ কৰা নিৰলস প্ৰচেষ্টাৰ কাহিনী৷