নেতা
আমাৰ বহুতৰ বাবে এজন নেতা আমাৰ জীৱনৰ পথ প্ৰদৰ্শক, আমাৰ আস্থা আৰু বিশ্বাসৰ প্ৰতীক৷ প্ৰত্যেকজন নেতাৰ বাবেই তেওঁৰ অনুৰাগী আৰু অনুগামী বেলেগ বেলেগ৷ নিৰ্দিষ্টসংখ্যক সেই অনুৰাগীৰ বাবে সেই নিৰ্দিষ্ট নেতাজনৰ এটা বাক্য বা এটা আহ্বান শিলৰ ৰেখাস্বৰূপ৷ বহু অনুৰাগীয়ে বহু নেতাক ভগৱানসদৃশো জ্ঞান কৰে৷ ইয়াত আচৰিত হ’ব লগা একো নাই৷ অনুৰাগীসকল সাধাৰণতে সাধাৰণ মানুহ৷ নেতাৰ বহু কাম, বিশেষকৈ বহু কথাই অনুৰাগীক আকৃষ্ট কৰে৷ মানুহে যি দেখিছে তাক মানি লয় আৰু যি দেখা নাই তাক হাজাৰবাৰ ক’লেও বিশ্বাস নকৰে৷ ৰাজহুৱা সভাত নেতাৰ ভাষণ শুনি বা টিভিৰ টক্ শ্ব’ত বিৰোধীৰ লগত প্ৰিয় নেতাজনে ৰণচণ্ডী মূৰ্তিৰে কৰা যুক্তিৰ বা অযুক্তিৰ যুদ্ধখনো বহুতে দেখিছে৷ কেমেৰাৰ সন্মুখত প্ৰিয় নেতাজনে বিৰোধীক কৰা কটাক্ষ দেখি সীমাৰ কাষৰ পৰিয়ালৰ ল’ৰাটোৰ লগতে মাতবোলো বহুতে বন্ধ কৰিছে৷ কিয়নো তেওঁ বিৰোধী ৰাজনৈতিক বা অৰাজনৈতিক মতাদৰ্শত বিশ্বাসী৷ প্ৰিয় নেতাই বিৰোধীক কৰা ব্যৱহাৰ বহুতে দেখিছে৷ কিন্তু মানুহেতো নাজানে যে প্ৰিয় আৰু আদৰ্শবান নেতাজনে কেমেৰাৰ সন্মুখত কয় এটা আৰু ভিতৰি কৰে এটা৷ মানুহেতো নাজানো যে আদৰ্শৱান বুলি ভবা বুদ্ধিজীৱী বা দল-সংগঠনৰ নেতাজনে দিনত যাৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলন কৰে, ৰাতি তেওঁৰ ঘৰতেই ভাত-চাহৰ মহলা মেলে৷ সাধাৰণ অনুৰাগীৰ বাবে তেওঁলোকৰ প্ৰিয় নেতাজন তেওঁলোকৰ বাবে ভগৱান৷ তেওঁলোকে নেতাজনৰ কথাত অফুৰন্ত বিশ্বাস কৰে আৰু আশা দেখিবলৈ পায়৷ কিন্তু দুখৰ কথা হ’ল, এই বিশ্বাস আৰু আশাৰ আলম লৈ প্ৰিয় নেতাই যে মানুহক বান্দৰ নচুৱাই আছে, হয়তো খবৰেই নাই৷ নেতাৰ আহ৩ানত এটা প্ৰজন্মই এটা শিক্ষা বৰ্ষ নষ্ট কৰিছিল, পুলিচ মিলিটেৰীৰ লাঠীৰ কোব খাইছিল, ফুটগধূলিতে আধা সিজা পালেঙৰ আঞ্জাৰে ভাতকেইটা খাই পুহমহীয়া ঠাণ্ডাত দলনিত শুইছিল৷ তাতোকৈ ডাঙৰ কথা, নিজৰ ৮৫৫জন ককাই-ভাইক মৃত্যুমুখলৈ ঠেলি দিছিল৷ কিয় কৰিছিল ইমান? কাৰণ নেতাই কৈছিল– যাক আদৰ্শ হিচাপে মানে, যাক বিশ্বাস কৰে তেওঁলোকে কৈছিল৷ তেওঁলোকে কৈছিল যে আস্থা ৰাখা৷ এই প্ৰতিৰোধ আৰু প্ৰত্যাক্ৰমণ অভিযানত যদি তেওঁলোকে সফল হ’ব পাৰে সকলোৰে বাবে সোণৰ অসম গঢ়িব৷ সোণৰ অসম গঢ়াৰ স্বাৰ্থত এটা শিক্ষাবৰ্ষ, পুলিচৰ লাঠীৰ কোব, দলনিৰ পুহৰ জাৰ বা ৮৫৫জনৰ জীৱন একো নহয়৷ মানুহেও বিশ্বাস কৰিছিল৷ পৰৱৰ্তী সময়ত নেতাক গাদীত বহুৱালে৷ সোণৰ অসমৰ অৱস্থাৰ কথা হয়তো নক’লেও হ’ব৷
দিন বাগৰিল৷ নেতাৰ মিথ্যাচাৰত বিৰক্ত হৈ উঠা এচাম অসমীয়াই হাতত অস্ত্ৰ তুলি ল’লে৷ তেতিয়া আকৌ আন এচাম পৰামৰ্শ আৰু উচটনি দিয়া বুদ্ধিজীৱী আৰু নেতাৰ জন্ম হ’ল৷ ফলত হাজাৰ হাজাৰ অসমীয়া ডেকাৰ তেজেৰে অসমী আই ৰাঙলী হ’ল৷ সোণৰ অসম পিছে এইবাৰো নহ’ল৷ পৰিৱৰ্তে, উন্নয়ন আৰু প্ৰগতিৰ দিশত অসম ভাৰতৰ আন ৰাজ্যতকৈ বহু যোজন পিছুৱাই গ’ল৷ কিন্তু নেতাৰ নেতাগিৰি অবিৰত আৰু লজ্জাহীনভাৱে চলিয়েই থাকিল৷ নিজৰেই ভাই-ককাইক মাৰি সোণৰ অসম গঢ়াৰ সপোন দেখুৱাই গাদী দখল কৰা নেতাই ৰাষ্ট্ৰীয় দলৰ ভুল-ত্ৰুটি দেখুৱাই ভোট খোজাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো আজি কিছুদিন আগলৈকে চলিয়েই থাকিল৷ আনহাতে, নিজকে অসমৰ অভিভাৱক বুলি ভবা এচামৰ কিছুসংখ্যকে নিজৰ ব্যক্তিগত ৰাজনৈতিক অভিপ্সাক বাস্তৱায়িত কৰাৰ স্বাৰ্থতেই হওক নতুবা দৰ-দামৰ জৰিয়তে নিজৰ আৰ্থিক ভঁৰাল টনকিয়াল কৰাৰ স্বাৰ্থতেই হওক নেতাগিৰি আৰু আন্দোলনৰ নামত উঠি অহা প্ৰজন্মটোক নচুৱায়েই থাকিলে৷ জাতীয়তাবাদৰ নামত অতিকৈ সহজ বেপাৰখন ক’ত কেনেদৰে চলি আছে উজনি অসমৰ তেল কোম্পানীকেইটাৰ যিকোনো এজন বিষয়াক সুধিলেই গম পোৱা যায় বা যিকোনো এটা ৰাষ্ট্ৰীয় ৰাজনৈতিক দলৰ উচ্ছ পৰ্যায়ৰ নেতাক সুধিলেই গম পোৱা যায়৷ আমাৰ আৱেগক বন্ধকত থৈ যি গতিত দৰ-দাম চলে, তাৰ পৰাই এচাম জাতীয়তাবাদীৰ স্বৰূপ ওলাই পৰে৷ জাতিটোক পংগু কৰাত ইয়াৰ ভূমিকা অন্যতম৷ চল্লিছ বছৰীয়া গণ আন্দোলনৰ এই নাটকখনৰ পৰা আজিও শিক্ষা নলৈ নেতাৰ পাছত দৌৰিয়েই আছে৷ জাতীয়তাবাদৰ নামত সাধাৰণ মানুহৰ আৱেগক বাণিজ্যিকীকৰণ কৰি এচামে যি ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক মুনাফা লুটি আছে, তাক যদি আজিও বুজিব নোৱাৰে, ইয়াতকৈ দুৰ্ভাগ্যৰ কথা জাতিটোৰ বাবে হয়তো একোৱেই নাই৷