‘আমাৰ অসম’ৰ গুৱাহাটীৰ প্ৰতিবেদক, ২৫ নৱেম্বৰঃ কৰ্কট ৰোগৰ ফ’ৰ্থ ষ্টেজ অৰ্থাৎ চতুৰ্থ স্তৰ মানে চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ভাষাত ৰোগীৰ মৃত্যু প্ৰায় নিশ্চিত৷ কিন্তু অসম্ভৱকো সম্ভৱ কৰি মৃত্যুক জয় কৰিলে প্ৰখ্যাত ক্ৰিকেটাৰ তথা কংগ্ৰেছ নেতা নৱজ্যেৎ সিং সিন্ধুৰ পত্নীয়ে৷ চিকিৎসকে জীয়াই থকা ৩ শতাংশহে সম্ভাৱনা থকা বুলি ব্যক্ত কৰা ক্ৰিকেটাৰ নৱজ্যেৎ সিং সিন্ধুৰ পত্নী নৱজ্যেৎ কৌৰৰ মিৰাকলে দেশজুৰি এতিয়া চৰ্চাৰ কেন্দ্ৰ বিন্দু হৈ পৰিছে৷ নৱজ্যেৎ সিং সিন্ধুৱে দাবী কৰা মতে ঘৰুৱা চিকিৎসা অৰ্থাৎ ৰাতি খাদ্য খোৱা বন্ধ কৰি হালধি, নিমৰস আৰু কুহুমীয়া পানীত নেমু চেপি খাই ৪০ দিনতে কৰ্কট ৰোগৰ পৰা আৰোগ্য লাভ কৰিলে তেওঁৰ পত্নীয়ে৷ এখন সংবাদ মেল সম্বোধন কৰি পত্নীৰ আৰোগ্যৰ বতৰাই দুখীয়া কৰ্কট ৰোগীসকললৈ আশাৰ কিৰণ আনিব বুলি দাবী কৰি নৱজোৎ সিং সিন্ধুৱে কয় যে তেওঁৰ পত্নীৰ তৃতীয় স্তৰত কৰ্কট ৰোগ ধৰা পৰিছিল৷ অস্ত্ৰোপচাৰ কৰি কেম’থেৰাপীও গ্ৰহণ কৰিছিল৷ শেহতীয়াকৈ পত্নীৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটাত চিকিৎসকে চতুৰ্থ স্তৰৰ কথা সদৰী কৰি জীয়াই থকাৰ সম্ভাৱনা ৩ শতাংশ বুলিহে অৱগত কৰিছিল৷ 

ইয়াৰ পাছতেই নৱজোৎ সিঙে কৰ্কট ৰোগ সম্পৰ্কীয় দেশ-বিদেশৰ বিভিন্ন কিতাপ চিকিৎসা গৱেষণা পত্ৰ অধ্যয়ন কৰে৷ ভাৰতীয় আয়ুৰ্বেদিক চিকিৎসা সম্পৰ্কীয় কিতাপ পঢ়িও কৰ্কট ৰোগ প্ৰতিৰোধৰ প্ৰতিকাৰৰ সন্ধান বিচাৰে৷ ইয়াৰ পাছতেই পুত্ৰৰ সৈতে আলোচনা কৰি ডাক্তৰী ঔষধ বন্ধ কৰি পত্নীৰ ঘৰুৱা চিকিৎসা আৰম্ভ কৰে৷ চিকিৎসকৰ সকলো ঔষধৰ লগতে নিশা খাদ্য খোৱাতো সম্পূৰ্ণ বন্ধ কৰি ৰাতিপুৱা কুহুমীয়া পানীত নেমু চেপি খাবলৈ দি খাদ্য প্ৰণালী আৰম্ভ কৰে৷ সকলো শৰ্কৰা জাতীয় খাদ্য বন্ধ কৰি ময়দা জাতীয় খাদ্য বন্ধ কৰি দিলে৷ কেঁচা হালধি, আপেল, মহানিমৰ পাত, তুলসী পাত, আমলখি, ডালিম, ৱালনাটছ, ৰঙালাউৰ গুটি খোৱাবলৈ আৰম্ভ কৰালে৷ প্ৰতিদিনে ১০-১২টা মহানিমৰ পাত ৰাতিপুৱা খুৱাবলৈ ধৰিলে৷ ৰিফাইন তেল আন তেল সম্পূৰ্ণ বন্ধ কৰি নিজে ঘৰত তৈয়াৰ কৰা নাৰিকলৰ তেল ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে৷ ৰিফাইন চেনি খোৱা বন্ধ কৰি দিলে৷ ৰাতিপুৱা ১০.৩০ বজাত কুহুমীয়া পানীত নেমু চেপি খাবলৈ দি দিনটো আৰম্ভ কৰাই সন্ধ্যা ৬.৩০ অন্তিম আহাৰ গ্ৰহণ কৰাবলৈ ধৰিলে৷ এনেকৈ খাদ্যভাস আৰু জীৱন শৈলী বদলি কৰাত সিন্ধুৰ পত্নী নৱজোৎ কৌৰ ৪০ দিনৰ ভিতৰত আৰোগ্য হৈ পৰে৷ কৰ্কট ৰোগৰ পৰা পত্নীৰ আৰোগ্য লাভ আৰু চমৎকাৰত উৎসাহিত হৈ নৱজোৎ সিং সিন্ধুৱে এখন সংবাদমেল সম্বোধন কৰি ৰাইজক বিষয়টো অৱগত কৰে৷ কিন্তু নৱজোৎ সিং সিন্ধুৰ এই সংবাদমেলৰ পাছতেই এতিয়া সৰ্বত্ৰ বিতৰ্কৰ সৃষ্টি হৈছে৷ একাংশ চিকিৎসকে ক্ৰিকেটাৰগৰাকীৰ কথাত সমৰ্থন জনাইছে যদিও অধিকাংশ চিকিৎসকেই এই চিকিৎসাৰ বিৰোধিতা কৰিছে৷ নৱজোৎ সিং সিন্ধুৰ পত্নীৰ কাহিনী সামাজিক মাধ্যমত চৰ্চাৰ কেন্দ্ৰ বিন্দু হৈ পৰাত অসমতো বিতৰ্কৰ সৃষ্টি হৈছে৷ সামাজিক মাধ্যমত দেৱোত্তম অসম নামেৰে পৰিচিত মেজৰ ডাঃ দিপম কুমাৰ বৰ্মনে ক্ৰিকেটাৰ নৱজোৎ সিং সিন্ধুৱে কোৱা কথা মানৱ জাতিৰ কল্যাণৰ বাবে ভালদৰে গৱেষণাৰ প্ৰয়োজন বুলি উল্লেখ কৰিছে৷ তদুপৰি ২০১৬ চনৰ ন'বেল বিজয়ী Yoshinori ohsumi নামৰ বিজ্ঞানীজনে ফাষ্টিং সম্পৰ্কীয় গৱেষণা কৰি বহু তথ্য লাভ  কৰা বুলিও জানিবলৈ দিয়ে ডাঃ বৰ্মনে৷ অৱশ্যে নৱজোৎ সিং সিন্ধুৰ বিকল্প চিকিৎসা গ্ৰহণ কৰিলে কৰ্কট ৰোগীসকলৰ স্বাস্থ্যৰ অৱস্থা হিতে বিপৰীত হোৱাৰো আশংকা ব্যক্ত কৰিছে অসমৰ কেইবাজনো চিকিৎসকে৷ 

সামাজিক মাধ্যমত এই বিষয়টোক লৈ প্ৰতিক্ৰিয়া ব্যক্ত কৰিছে অসমৰ তিনিজনকৈ চিকিৎসকে৷ বিশিষ্ট চকু ৰোগ বিশেষজ্ঞ ডাঃ শুভ্ৰকিংকৰ গোস্বামীয়ে এই সন্দৰ্ভত লিখিছে এইদৰে–‘এইকেইদিন এগৰাকী প্ৰাক্তন ক্ৰিকেটাৰৰ পৰিবাৰৰ কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসা সম্বন্ধে কিছু কথা সামাজিক মাধ্যমত বৰ বেচিকৈ প্ৰচলন হৈ আছে৷ নেমুৰ ৰস, হালধিৰ ৰস আদি খাই আৰু কিছু দীঘলীয়া সময় অনাহাৰে থকাৰ পাচত কেঞ্চাৰ ৰোগৰ পৰা মুক্ত হোৱা বুলি তেনে মাধ্যমত প্ৰচাৰিত হৈ আছে৷ এই বিষয়ে টাটা কেঞ্চাৰ হাস্পতালৰ বৰ্তমানৰ আৰু তাৰ পৰা উত্তীৰ্ণ হৈ ওলাই যোৱা ২৬২ জন কেঞ্চাৰ বিশেষজ্ঞই (অংকোলজিষ্ট) দিয়া এক প্ৰেছ বিজ্ঞপ্তি আমাৰ দৃষ্টিগোচৰ হৈছে৷ তেওঁলোকে কৈছে যে তেনে ধৰণৰ চিকিৎসাৰ কোনো প্ৰামাণিক বৈজ্ঞানিক তথ্য এতিয়ালৈকে লিপিবদ্ধ হোৱা নাই৷ কেঞ্চাৰ এতিয়া আৰু এক দুৰাৰোগ্য ৰোগ হৈ থকা নাই৷ সময়োচিত চিকিৎসাৰে কেঞ্চাৰৰ পৰা আৰোগ্য লাভ কৰিব পাৰি৷ কেৱল তাৰ কাৰণে বেমাৰটোৰ তাৎক্ষণিক নিৰ্ণায়ন আৰু চিকিৎসা অতি জৰুৰী৷ এই বিশেষজ্ঞ চিকিৎসক সকলে দিয়া আহ৩ান মৰ্মে জনাইছে যে যিকোনো অপ্ৰামাণিক চিকিৎসাই এই ৰোগৰ চিকিৎসা পদ্ধতিত বিলম্ব ঘটাব পাৰে৷ গতিকে এই ৰোগৰ নিৰ্ণয় হ’লেই ওচৰৰ কেঞ্চাৰ বিশেষজ্ঞৰ পৰামৰ্শ লোৱাটো দৰকাৰ৷ লগতে যিকোনো অপ্ৰামাণিক চিকিৎসা পদ্ধতিৰ সুফল লভা ৰোগী সকলক তেওঁলোকৰ চিকিৎসা পদ্ধতি সম্বন্ধে টাটা কেঞ্চাৰ ইনষ্টিটিউটৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছে যাতে তেওঁলোকে কৰি থকা তথ্যভিত্তিক গৱেষণাৰ পৰিসংখ্যাত এই তথ্যবোৰো সন্নিৱিষ্ট কৰিব পাৰে৷  ভাৰতীয় পৰম্পৰাগত চিকিৎসা পদ্ধতিৰ গুণাগুণৰ বিষয়ে এতিয়া উন্নত ৰাষ্ট্ৰসমূহেও যথেষ্টখিনি উৎসাহ দেখুৱাইছে আৰু তাৰ গৱেষণাৰ কামো চলি আছে৷ আমি আশাবাদী সোনকালেই বহুতো ৰোগত ভাৰতীয় পৰম্পৰাগত চিকিৎসা পদ্ধতিয়ে বিশেষ ভূমিকা ল’ব৷ তাৰ কাৰণে বিস্তৃত গৱেষণা আৰু লিপিবদ্ধ তথ্যৰ প্ৰয়োজন৷’ 

আনহাতে জি এন আৰ চিৰ জ্যেষ্ঠ চিকিৎসক নৱনীল বৰুৱাই ‘কেন্সাৰৰ এনছাৰ’ শীৰ্ষক শিৰোনামে সামাজিক মাধ্যমত লিখিছে এইদৰে–নৱজোত সিং সিদ্ধুৱে নিজৰ পত্নীৰ কৰ্কট ৰোগৰ অন্তিম অৱস্থাত কেনেকৈ ডাক্তৰি চিকিৎসা বন্ধ কৰি নিজৰ পদ্ধতিৰে চিকিৎসা কৰি আৰোগ্য কৰিলে, সেয়া ৰাজহুৱা কৰাৰ লগে লগেই স্বাভাৱিকভাৱেই প্ৰতিক্ৰিয়া আৰম্ভ হৈ গ’ল৷ সাধাৰণ মানুহৰ মাজত উৎসাহ যে কৰ্কট ৰোগৰ পৰা এতিয়া নিস্তাৰ পোৱা গ’ল৷ আন ফালে চিকিৎসক সমাজ চিন্তিত যে এনে ধৰণৰ অবৈজ্ঞানিক চিকিৎসাই কৰ্কট ৰোগীৰ ক্ষতি হে কৰিব, আনকি ভাল হ’বলগীয়া বহু ৰোগী এতিয়া বিনা চিকিৎসাই মৰিব! চিকিৎসক সমাজৰ প্ৰতিক্ৰিয়াৰ বৈজ্ঞানিক ভিত্তি আৰু ৰোগীৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতা থাকিলেও ৰাইজে কিন্তু তেনে বুলি নেভাৱিব৷ সাধাৰণ ৰাইজে বৰঞ্চ এই বুলি ভাৱিব যে চিকিৎক সকলে নিজৰ ব্যৱসায় মৰা যাব বুলি ভয়তে এনে প্ৰতিক্ৰিয়া দিছে৷  মোৰ ক’বলগীয়াখিনি অলপ বেলেগ৷ কৰ্কট ৰোগী বা অন্য যি কোনো ৰোগীয়ে কি পদ্ধতিৰ চিকিৎসা কৰাব, কাৰ হতুৱাই চিকিৎসা কৰাব, সেইটো নিজেই নিৰ্ণয় কৰাৰ অধিকাৰ থাকে৷ সেয়েহে, আমি বেচি জোৰ কৰি আমাৰটোৱেই শুদ্ধ বুলি প্ৰতিপন্ন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব নেলাগে৷ আমি আমাৰ কথাটো জনালো, বচ হৈ গ’ল৷  চিকিৎসক সমাজে মনত ৰখা উচিত যে সময়ে সময়ে এনে ভিত্তিহীন চিকিৎসাৰ কথা উত্থাপন হৈয়ে আছে আৰু আগলৈকো থাকিব৷ কোনোবা ফকিৰ, কেনোবা বেজ, ধনীৰাম বৰুৱা, পংকজ পাঠক আদি আছিল বা আছেও৷ কিছু বছৰ আগতে এজন অভিযন্তাই এলানি প্ৰবন্ধ লিখিছিল যে কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসা ভুল আৰু বি বৰুৱা কৰ্কট প্ৰতিষ্ঠানৰ ডাঃ কটকীৰ লগত বাদ বিবাদত অৱতীৰ্ণ হৈছিল৷  কিন্তু এই সকলোবোৰ সময়ৰ গতিত নোহোৱা হৈ গ’ল৷ কিমান যুক্তি, কিমান তৰ্ক সকলো নোহোৱা হ’ল! দেশত কৰ্কট চিকিৎসালয় বাঢ়ি হে গ’ল৷ ভাজপা চৰকাৰ, যি কথাই কথাই ভাৰতীয় চিকিৎসা পদ্ধতি, যোগ চিকিৎসা আদিৰ কথা কৈ থাকে, কাৰ্যতঃ কৰিলে কি? ৰাজ্যই ৰাজ্যই এইমছ খুলিলে, জিলাই জিলাই চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় খুলিলে! সেইয়ে কওঁ, যাৰ যি মন যায় কৰি থাকক, সময়ে কিন্তু বিজ্ঞানক হে ৰাখিব৷’ 

তদুপৰি ৰাজ্যৰ আন এজন জ্যেষ্ঠ চিকিৎসকক দেৱজিৎ শৰ্মাই কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসাৰ সন্দৰ্ভত সামাজিক মাধ্যমত উল্লেখ কৰিছে যে– বিজ্ঞান, বিশ্বাস, নৱজোৎ সিদ্ধুৰ ভিডিঅ’ আৰু ভুত৷ ময়ো ভুত দেখিছো৷ বিজ্ঞান প্ৰমাণিত সত্য আৰু সত্য বহুবাৰ অপ্ৰিয় হয়৷ আনহাতে বিশ্বাসক নিজৰ সুবিধামতে ৰুপান্তৰ কৰিব পাৰি৷ সেয়ে বিজ্ঞানতকে বিশ্বাসৰ আশ্ৰয় লোৱা মানুহৰ সংখ্যা বেছি৷  বিজ্ঞানত একেটা কথাকে বাৰম্বাৰ প্ৰমাণ কৰিব লাগে, তেতিয়াহে এক সূত্ৰ হয়৷ বিশ্বাসত এবাৰ, দুবাৰ কোনোবাই কিবা এটা কলেই হয়৷ বহুতে কব আমি ভুত দেখিছো, বহুতে কব ভুত দেখা নাই৷ বেজে জাৰি সাপে কামোৰা ভাল কৰাও অসংখ্য ওলাব, বেজে জৰাৰ পাছতো সাপৰ কামোৰত মৰা বুলি কোৱা বোৰে সাধাৰণতে মনে মনে থাকে- ভাগ্যই বেয়া বুলি৷ জণ্ডিছত জাৰি ভাল হোৱা বুলি কোৱা হাজাৰ ওলাব, কিন্তু জণ্ডিছত জৰাৰ পাছত মৃত্যু হোৱাখিনিয়ে বেলেগ অজুহাত লয়৷ বেজে জৰাৰ পাছত সাপে কামোৰা ভাল হোৱা বুলি বহুতে কয় কাৰণ, আমাৰ দেশত ৮৫% সাপেই বিষহীন৷ গতিকে ৮৫% মানুহ সাপে কামোৰাৰ পাছত এনেও নমৰে৷ সেইদৰে জণ্ডিছৰো ৯০% এনেই ভাল হয়, জৰা-ফুকা বা ঔষধ খাওক, নেখাওক কিন্তু প্ৰমাণিত সত্য হ’ল ভাৰতবৰ্ষত যকৃত বা লিভাৰ অকামিলা হৈ মৃত্যুৰ প্ৰধান কাৰণ নজনাকৈ খোৱা বনৌষোধ৷  মই চিকিৎসক, ৰাতি বিয়লি হাস্পতাল, মৰ্গ, শ্মশান ঘূৰি ফুৰিব লগা হয়৷ এনেকৈ ঘূৰি ফুঁৰোতে বহুবাৰ ভুত দেখিছো, মানে এনে ঘটনা হৈছে ভুতক বাদদি একো হ’ব নোৱাৰে৷ কিন্তু ভুতক বিশ্বাস নকৰা বাবে তৎক্ষণাত নপলাই এনে ঘটনাৰ ঠাইতে অলপ ৰৈ বিশ্লেষণ কৰো বাবে, অলপ পাছত সকলো স্পষ্ট হৈ যায়৷ হয় বিভিন্ন ফালৰ পৰা অহা পোহৰৰ ফলত সৃষ্টি হোৱা অদ্ভুত ছায়া বা ছিকমিকনি বা অন্য কিবা যাক বিজ্ঞানেৰে বিশ্লেষণ কৰিব পাৰি৷ এবাৰ এজনে শিশুৰ কান্দোনৰ ৰিং টোনেৰে এটা মোবাইল ভুলতে গছৰ ওপৰত এৰি ঠৈ আহিছিল৷ এক মাহ ধৰি গাৱঁৰ মানুহে শিশুৰ দৰে কন্দা এটা ভুত ওলাইছে বুলিয়েই ভাবি আছিল৷  চিকিৎসা বিজ্ঞান যোৱা তিনি দশকত বহু আগুৱাই আহিল৷ কৰ্কট ৰোগক সম্পূৰ্ণ দমন কৰিব পৰা নাই যদিও, যোৱা দশকৰ পৰা কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসাটো অভাৱনীয় সফলতা দেখা গৈছে৷ কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসাটো আমূল পৰিৱৰ্তন হৈছে৷ ইমুইন থেৰাপীৰ উন্নতিৰ লগে লগে কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসাই নতুন ৰুপ লৈছে৷ ইমুইন থেৰাপীত আমাৰ শৰীৰৰ প্ৰতিৰক্ষা বিভাগক এনেদৰে উত্তেজিত কৰা যায়, যাতে আমাৰ প্ৰতিৰক্ষা বিভাগে কৰ্কট ৰোগৰ কোষক ধংস কৰিব পাৰে৷ সেইদৰে টাৰ্গেট ইমুইন থেৰাপীৰ দ্বাৰা প্ৰটিন বা ঔষধৰ দ্বাৰা কৰ্কট ৰোগৰ কোষৰ বৰ্ধন বন্ধ কৰি দিয়ে৷ মলিকুলাৰ বায়’লজিষ্টে কৰ্কট ৰোগৰ কোষৰ তন্ন তন্ন বিশ্লেষণ কৰি কৰ্কট কোষৰ বৰ্ধন শৰীৰৰ ক’ত, কোন জিনত বিকৃতি ঘটা ভাৱে হৈছে তাক নিৰ্ণয় কৰি সেই বিশেষ জিনত আক্ৰমণ কৰি তাক ধংস কৰে৷ কৰ্কট ৰোগৰ চিকিৎসা আগৰ দৰে বছৰ বছৰ ধৰি নচলে বা ৰোগী হাস্পতালত ভৰ্তি হৈয়ো থাকিব নেলাগে৷ ৰোগী দুই, তিনি মাহতে সম্পূৰ্ণ আৰোগ্য হৈ যায়৷ অৱশ্যে এনে চিকিৎসা যথেষ্ট ব্যয়বহুল আৰু সকলোৱে বহন কৰিব নোৱাৰে৷ এতিয়া আহো নৱজ্যোৎ সিন্ধুৰ কাহিনীটোলৈ৷ আমি সুখী, মিছেছ নৱজ্যোত কৌৰ সম্পূৰ্ণ সুস্থ হৈ গ’ল৷ কিন্তু প্ৰকৃত সত্যটো হ’ল, তেওঁ যমুনা নগৰৰ ৱাৰয়াম সিং হাস্পতালৰ ডাঃ ৰুপিন্দৰ বাট্ৰাৰ তাত চিকিৎসা লৈ আছিল৷ সিন্ধুৱে কোৱা খাদ্যভাস, জীৱন শৈলী সলনি আদি লগতে কৰি গৈছিল যদিও ডাঃ বাট্ৰাৰ তাত চিকিৎসা সম্পূৰ্ণ কৰিছিল৷ আজিলৈকে কোনো বনৌষধ, খাদ্যভাস বা আসন আদিয়ে কৰ্কট ৰোগ ভাল কৰাৰ বৈজ্ঞানিক প্ৰমাণ নাই৷  আজিকালি সামাজিক মাধ্যমৰ যুগ৷ মানুহে নিজৰ এক সৰু অভিজ্ঞতাৰ কথাকে সামাজিক মাধ্যমত হৈ হাল্লা কৰি দিয়ে৷ কিন্তু নৱজ্যোত সিদ্ধুৰ দৰে এজন প্ৰসিদ্ধ মানুহে এনেধৰণে কলে মানুহ বিপথে পৰিচালিত হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি৷ এতিয়া মোৰ এই কথা পঢ়িও বহুতে ক’ব  আমাৰ, অমুকৰ এনেকে ভাল হ’ল, তমুকৰ তেনেকে ভাল হ’ল৷ কিন্তু এই অমুক, তমুকৰ কাহিনীবোৰ সম্পূৰ্ণ কাহিনী নহয়, নেপথ্যত আৰু কাহিনী থাকে৷ আৰু এই অমুক, তমুকৰ কাহিনীবোৰ বিক্ষিপ্ত ঘটনা, বিক্ষিপ্ত ঘটনা বিজ্ঞান নহয়৷