
পুৰাঙৰ গোন্ধ, গুমৰাগৰ ধবনিৰে সমুজ্জ্বল উজনি
‘আমাৰ অসম’ৰ ডিব্ৰুগড়ৰ প্ৰতিবেদক, ১৭ ফেব্ৰুৱাৰীঃ শীতৰ লঠঙা গছত ৰঙীন হৈ ফুলি থকা পলাশ-মদাৰে দিছে ফাগুন অহাৰ বতৰা৷ উৰুঙা মনৰ শিমলু-মদাৰ-পলাশৰ ৰং সানিবলৈ আকৌ আহিছে ফাগুন৷ ৰিক্ত হৃদয়ে চুই যোৱা বতাহজাকে গাঁৱে-ভূঁঞে, পাহাৰে-ভৈয়ামে বিলাইছে ফাগুন অহাৰ বতৰা৷ ফাগুন মানেই প্ৰেম, ফাগুন মানেই প্ৰেমৰ উতনুৱা মন৷ ফাগুনে আনে সৃষ্টিৰ সম্ভাৱনা৷ সেই ফাগুনত ধিয়াই চৌদিশে মাথোঁ এতিয়া গুমৰাগৰ ধবনি৷ চৌদিশে বতাহত পুৰাঙৰ গোন্ধ৷ গুমৰাগৰ ধবনিত গাঁ সাত-আঠখন কৰিছে মিচিং ডেকা-জীয়ৰীৰ৷ পুৰাঙৰ গোন্ধ আৰু গুমৰাগৰ ধবনিৰে এতিয়া সজীৱ, সপ্ৰাণ আৰু সমুজ্জ্বল হৈ পৰিছে উজনি অসম আৰু ৰাজ্যৰ মিচিং জনগোষ্ঠী অধ্যুষিত অঞ্চলসমূহ৷ হয়/ এতিয়া লৃগাঙৰ বতৰ৷ ফাগুনৰ প্ৰথমটো বুধবাৰে ৰাজ্যৰ মিচিং জনজাতিসকলে উদ্যাপন কৰে হেঁপাহৰ আলি আঃয়ে লৃগাং৷ মাহজোৰা প্ৰস্তুতিৰ অন্ততঃ ফাগুন মাহৰ প্ৰথম বুধবাৰে অসমৰ দ্বিতীয় বৃহত্তম জনগোষ্ঠী মিচিংসকলে পালন কৰিব আলি আঃয়ে লৃগাং৷ মিচিংসকলৰ কৃষিভিত্তিত উৎসৱ আঃয়ে লৃগাঙক লৈ ইতিমধ্যে প্ৰস্তুতি প্ৰায় সম্পূৰ্ণ কৰি তুলিছে৷ এতিয়া লৃগাঙক লৈ মিচিংঅধ্যুষিত অঞ্চলত উখল-মাখল পৰিৱেশ৷ ৰজনজনাই পৰিছে গুমৰাগৰ ধবনিত৷ মিচিংসকলৰ পিতৃ সংগঠন মিচিং বানে কেবাঙৰ নীতি-নিৰ্দেশনা আৰু পৰম্পৰাক ৰক্ষা কৰি মিচিংসকলে লৃগাং উদ্যাপন কৰিবলৈ সাজু হৈছে৷ বিগত বৰ্ষৰ পৰা ৰাজ্যৰ ১২খন জিলাত বন্ধ ঘোষণা কৰিছে৷ এইবাৰো মিচিং বসতিপ্ৰধান ১২খন জিলাত আলি আঃয়ে লৃগাং উপলক্ষে বন্ধ থাকিব৷ আনহাতে মিচিং বানে কেবাঙে কোনো ৰাজনৈতিক দলক আলি আঃয়ে লৃগাং অনুষ্ঠিত কৰাত বাধা প্ৰদান কৰিছে৷ লৃগাঙক লৈ যাতে কোনো ৰাজনৈতিক দলে ৰাজনীতিকৰণ নকৰে তাৰ বাবে মিচিং বানে কেবাঙে গ্ৰহণ কৰিছে এই সিদ্ধান্ত৷ ৰাজ্যখনৰ ধেমাজি, লখিমপুৰ, জোনাই, চিলাপথাৰ, ডিব্ৰুগড়, তিনিচুকীয়া, শদিয়া, গোলাঘাট, যোৰহাট, শিৱসাগৰ, গুৱাহাটী, শোণিতপুৰ, চৰাইদেউ, দিচাংমুখ, মাজুলী, ঢকুৱাখনা আদি মিচিংঅধ্যুষিত অঞ্চলত আলি আঃয়ে লৃগাং উদ্যাপনৰ বাবে প্ৰস্তুতি চলিছে৷ মন কৰিবলগীয়া যে, আলি আঃয়ে লৃগাং কেৱল এটা উৎসৱৰ নামেই নহয়, ই মিচিং জনজীৱনৰ প্ৰাণৰ স্পন্দন৷ অসমীয়া সমাজ জীৱনৰ সমন্বয়ৰ সেতু গঢ়ি মিচিং জনজাতিসকলে প্ৰতিবছৰে আলি আঃয়ে লৃগাং পালন কৰি আহিছে৷ মিচিংসকলৰ আলি আঃয়ে লৃগাং তিনিটা পদৰ সমষ্টি৷ আলি, আঃয়ে আৰু লৃগাং৷ আলি মানে মাটিৰ তলত হোৱা বীজ, আঃয়ে হ’ল গা-গছৰ ওপৰত হোৱা ফল বা গুটি আৰু লৃগাং শব্দৰ অৰ্থ ৰোপণকাৰ্য আৰম্ভ কৰা৷ অৰ্থাৎ বীজ-গুটি ৰোৱা কাৰ্য আৰম্ভ কৰা৷ সেয়েহে এই উৎসৱক কৃষিভিত্তিক উৎসৱ আখ্যা দিয়া হয়৷ ই কৃষিভিত্তিক হ’লেও ই কেৱল কৃষিৰ লগতে সীমাবদ্ধ হৈ থকা নাই৷ ইয়াত থকা নৃত্য আৰু গীতসমূহে মিচিংসকলৰ ঐতিহ্য আৰু পৰম্পৰাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি আহিছে৷ পূৰ্বে আলি আঃয়ে লৃগাং উপলক্ষে এমাহ আগৰে পৰা লৃগাঙৰ প্ৰস্তুতি চলিছিল৷ চিকাৰীৰ দল চিকাৰলৈ, মাছমৰীয়াৰ দল জাকে জাকে মাছলৈ গৈছিল৷ চিকাৰত পোৱা মাছ-মাংসবোৰ নষ্ট নহ’বৰ বাবে জুইত শুকান কৰি লগত ৰাখিছিল৷ সেইবোৰক ‘ঙচান’ (অঙঃ আঃচান, শুকান মাছ) আৰু ‘দিনচান’ (আদিন আঃচান, শুকান মঙহ) বুলি কোৱা হয়৷ আলি আঃয়ে লৃগাঙত বিশেষভাৱে শুকান মাছ আৰু মাংসৰে তেল, মছলা নিদিয়াকৈ আঞ্জা সিদ্ধ কৰি খোৱা হৈছিল৷ গৰখীয়া ল’ৰাবোৰে তৰণীবিহীন দেহাৰে তৰাপাত, কৌপাত গোটোৱাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে৷ একোখন ঘৰত অতি আন্তৰিকতাৰে আদা, মাহ, বিবিধ বনৰীয়া শাক, মাছ, মাংস সংগ্ৰহ হৈ উঠে৷ তেল আৰু কণীৰ ব্যৱহাৰ নহয়৷ কিন্তু আজিকালি পূৰ্বৰ আদা চাটনি, শুকান মাছৰ চাটনি, পঃৰ আপঙৰ পৰিৱৰ্তে ন ন উপাদান সংযোজন হৈছে৷ চোতালৰ লৃগাং মঞ্চলৈ উঠি গৈছে৷
আলি আঃয়ে লৃগাঙৰ দিনাখন ঘৰৰ মুৰব্বী নতুবা পথাৰৰ কামৰ মূল ব্যক্তিজনে পথাৰ নতুবা বাৰীৰ কোণত এডোখৰ মাটি চহাই চাৰিকোণত চাৰিজোপা মেগেলা গছ গুজি দিয়ে৷ লগত নিয়া আপঙৰ সীহ, কপাহ ইত্যাদিবোৰ যথাস্থানত সন্তৰ্পণে দি মাটিডৰাত লগত নিয়া কঠীয়াখিনি সিঁচি দি এই বচনফাঁকি মাতেঃ ‘হে সৃষ্টিকৰ্তা, বসুমতী আই, লখিমী আই, সূৰ্য-চন্দ্ৰ, স্নেহময়ী কল্যাণময়ী, ধুমুহা-গাজনি, বতাহ-বৰষুণ, পোক-পৰুৱা তোমালোক আটাইকে সাক্ষী কৰি আজি লৃগাঙৰ দিনা আমি বীজ-গুটি ৰোপণৰ কাৰ্য আৰম্ভ কৰিছোঁহক, তোমালোকে খেতি-পথাৰৰ মংগল কৰিবাহক৷ শস্য অনিষ্টকাৰীৰ পৰা খেতি ৰক্ষা কৰিবাহক৷ দুখীয়া-মগনীয়াৰ বাবেও এভাগ পাবলৈ দিবাহক৷ যোৱা বছৰতকৈ এইবছৰ বেছি পাবলৈ দিবাহক৷’ এইদৰে অকলশৰে লৃগ্গদ কৰাৰ পাছত ব্যক্তিজনে মেগলাৰ আগবোৰ এমুঠি কৰি বান্ধি দিয়ে৷ মেগেলা গছক মিচিংসকলে শক্তিশালী পৱিত্ৰ প্ৰতীক ৰূপত বিশ্বাস কৰে৷ লৃগ্গদ কৰাৰ পাছতে ব্যক্তিজনে ঘৰলৈ গৈ ঘৰৰ জুহালৰ চাৰিকোণত আৰু জাকিৰ ঠেংবোৰতো লৃগাঙৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা উপাদানবোৰৰ কিয়দংশ উপৰিপুৰুষসকলক স্মৰণ কৰি আগঢ়ায়৷ তাৰ পাছতে ঘৰখনত লৃগাঙৰ দুৱাৰ উন্মোচন বুলি ধৰা হয়৷ এইদৰে প্ৰত্যেক গাঁৱৰ প্ৰতি ঘৰতে পৰম্পৰাগত লৃগ্গদ হোৱাৰ পাছৰে পৰা বুঢ়া-মেথা, ডেকা-গাভৰুসকলৰ গুমৰাগ চঃমান আৰম্ভ কৰে৷ বুঢ়া-বুঢ়ীসকলে ঘৰে ঘৰে হাত চাপৰিৰে গুমৰাগ চঃমান গাই নাচি ৰঙৰ ভাগ লয়৷ ডেকা-গাভৰুসকলে গুমৰাগ নৃত্যৰ জৰিয়তে মনৰ প্ৰকৃত পৰিচয় দিবলৈ যত্ন কৰে৷ মিচিংসকলৰ আলি আঃয়ে লৃগাং উপলক্ষে প্ৰদৰ্শন কৰা নৃত্য-গীতত জনগোষ্ঠীটোৰ ক্ৰমবিকাশৰ ধাৰা সুন্দৰ ৰূপত প্ৰতিফলিত হয়৷ আলি আঃয়ে লৃগাং উৎসৱৰ জনপ্ৰিয়তা দিনকদিনে বৃদ্ধি পাইছে৷ লৃগাং উৎসৱক কেন্দ্ৰ কৰি নানান সাংস্কৃতিক কাৰ্যসূচী হাতত লৈ লৃগাংপ্ৰেমী ৰাইজে উৎসাহ-উদ্দীপনাৰে আলি আঃয়ে লৃগাং পালন কৰা পৰিলক্ষিত হৈছে৷ নৃত্য আৰু গীতৰ জৰিয়তে বিভিন্ন শ্ৰেণীৰ মাজত প্ৰতিযোগিতা পাতি নিপুণ শিল্পী আৰু নৰ্তকী বাছি উলিয়াই প্ৰেৰণা যোগাইছে৷ অঞ্চলবিশেষে স্মৃতিগ্ৰন্থ প্ৰকাশ কৰি গৱেষণামূলক লেখা প্ৰকাশ আৰু প্ৰচাৰ কৰা কাৰ্যই সু-সংহত তথা সংগবদ্ধ ৰাইজৰ পৰিচয়কে জ্ঞাপন কৰা বুজাইছে৷ ধনী-দুখীয়া, উচ্ছ-নীচৰ বিচাৰ মিচিং সমাজত নাই৷ আছে গুণী-জ্ঞানীৰ বাছ-বিচাৰ৷ চেনেহৰ লৃগাঙৰ আনন্দৰ ভাগ লয়৷ এনে আলি আঃয়ে লৃগাং সংহতি আৰু সমন্বয়ৰ প্ৰতীক তেতিয়া হ’ব, যেতিয়া ইয়াৰ জৰিয়তে মঞ্চ বিশেষত আন আন সমাজৰ নৃত্য-গীতকো স-সন্মানে আঁকোৱালি লৈ একেলগে আগবঢ়াৰ বাস্তৱধৰ্মী পৰিকল্পনা হাতত লয়৷