কৃষিভূমিত নাই উপযুক্ত জলসিঞ্চন, বিঘাই বিঘাই বিক্ৰী কৃষিভূমি

'আমাৰ অসম'ৰ তেজপুৰৰ প্ৰতিবেদকঃ বিভিন্ন সমস্যাৰে ভাৰাক্ৰান্ত ৰাজ্যৰ বহু কৃষকে ইতিমধ্যে কৃষিকাৰ্য কৰিবলৈ এৰিছে৷ ইয়াৰে সুযোগ লৈ বিঘাই বিঘাই কৃষিভূমি বিক্ৰী হৈছে ৰাজ্যৰ লগতে শোণিতপুৰ জিলাত৷ শোণিতপুৰৰ বহু অঞ্চলত এতিয়া দেখিবলৈও নোহোৱা হৈছে ধাননী পথাৰ৷ এনে অৱস্থাত শোণিতপুৰ জিলাৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ পথৰ দাঁতিৰ কৃষিভূমি বিক্ৰী হোৱাৰ লগতে সম্প্ৰতি এনে কৃষিভূমি পুতি ইয়াত চলিছে বিভিন্ন নিৰ্মাণকাৰ্য৷ উল্লেখযোগ্য যে সম্প্ৰতি গটঙা, বেছেৰীয়া, বাহবাৰী, গৰৈমাৰী, ডেকাৰগাঁও, ডিপোটা,পক্ষীয়াঝাৰ সকলোতে পথাৰৰ মাটি অবাধ গতিত বিক্ৰী হোৱাৰ লগতে এই মাটি এফালৰ পৰা পুতি যোৱা হৈছে৷ আনকি বনৰীয়া হাতীয়ে যাতায়াত কৰা পথ এতিয়া প্ৰায় নিশ্চিহ্ন হৈ পৰিছে। ইয়াৰ পৰিণতিত যাতায়তত বাধাগ্ৰস্ত হোৱা বনৰীয়া হাতীৰ আবিৰ্ভাৱ এতিয়া নতুন নতুন অঞ্চলত হ’বলৈ লৈছে। যাৰ বাবে শোণিতপুৰত বৃদ্ধি পাইছে বনৰীয়া হাতী আৰু মানুহৰ সংঘাত৷ প্ৰনিধানযোগ্য যে, কেৱল বতৰৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰি বছৰি মাত্ৰ এটা খেতিহে কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা কৃষকৰ খেতি কাৰ্যত হোৱা ব্যয়ৰ তুলনাত উপাৰ্জনৰ পৰিমাণ হ্ৰাস পোৱাত কৃষকৰ কৃষিমাটি চনপৰি থকাৰ লগে লগে একাংশ মধ্যভোগী আৰু ব্যৱসায়ীয়ে মিলি সেই মাটি ক্ৰয় কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ পৰিণতিত তেজপুৰৰ কাষৰীয়া অঞ্চলত কৃষিমাটি নোহোৱা হৈ পৰাৰ লগতে থলুৱা লোকৰ হাতৰ পৰা ক্ৰমান্বয়ে হেৰাই গৈছে ভূমিৰ গৰাকীস্বত্ব৷

উল্লেখযোগ্য যে কেৱল পানীৰ সমস্যায়েই নহয়, সাৰৰ কৃত্ৰিম নাটনি, উৎপাদিত শস্য মজুত ৰাখিব পৰাকৈ শীতল ভঁৰালৰ অভাৱো স্থানীয় কৃষকৰ বাবে এক বৃহৎ সমস্যাত পৰিণত হৈছে৷ বেচৰকাৰী শীতল ভঁৰালত থলুৱা কৃষকে তেওঁলোকৰ উৎপাদিত শস্য মজুত কৰিব পৰাকৈ আৰ্থিকভাৱে টনকিয়াল নহয়৷ ইপিনে তেজপুৰৰ ৰবৰবাগান অঞ্চলত থকা চৰকাৰী ভঁৰালতো স্থানীয় কৃষকে তেওঁলোকৰ সামগ্ৰী মজুত ৰাখিব নোৱাৰে ইয়াৰ অত্যাধিক ভাড়াৰ বাবেই৷ শেহতীয়াকৈ তেজপুৰৰ সমীপৱৰ্তী একাধিক অঞ্চলত বহুকেইজন যুৱকে নীৰৱে কৃষিক্ষেত্ৰত উল্লেখনীয় ভাবে কাম কৰি গৈছে৷ বিভিন্ন শস্যৰ বীজ উৎপাদনকে ধৰি আধুনিক আৰু বিজ্ঞানসন্মতভাবে কৃষিকাৰ্যত আগবঢ়া এইসকল যুৱকৰ বাবে অন্যতম সমস্যা হৈছে ভড়াল৷ উল্লেখ্য যে ৰবৰবাগানত থকা তিনিটা বৃহৎ ভঁৰালৰ এটা আদানিৰ দখলত৷ এইটো ভঁৰালত মজুত কৰি ৰখা হৈছে আদানিৰ স্মাৰ্ট মিটাৰ৷ আনহাতে, বাকী দুটা ভঁৰালত মজুত কৰা হৈছে আন বৃহৎ ব্যৱসায়ীৰ সামগ্ৰী৷ এই চৰকাৰী ভঁৰালত এক বৰ্গফুটৰ মাহিলী ভাড়া জি এছ টি সহ ১৯টকা৷ এনে স্থলত স্থানীয় কৃষক বা নতুনকৈ ব্যৱসায় আৰম্ভ কৰা সকলৰ বাবে এই ভঁৰালত তেওঁলোকৰ সামগ্ৰী থোৱাটো আৰ্থিক কাৰণতে সম্ভৱ নহয়৷ এনে পৰিস্থিতিত এনে একাংশই আনকি তেজপুৰৰ পৰা দূৰত ভঁৰাল বিচাৰিবলৈ বাধ্য হৈছে৷ এনে বিভিন্ন কাৰণত সম্প্ৰতি কৃষিতলি ব্যাপকভাবে বিক্ৰী হৈছে শোণিতপুৰ তথা তেজপুৰত৷