কিতাপ পঢ়িবলৈ সময় নাই

এজন স্বাধীনতা সংগ্ৰামীৰ নামত অৰ্পণ কৰা এখন মধ্য ইংৰাজী বিদ্যালয়ত শিক্ষকতা কৰা শিক্ষক এজনে অৱসৰপ্ৰাপ্ত প্ৰধান শিক্ষক এজনে লিখা কিতাপ এখনৰ কেইটামান কপী শিক্ষক গোটত বিক্ৰীৰ বাবে লেখকৰ অনুৰোধ ক্ৰমে লৈ গৈছিল৷ শিক্ষকজনে বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান শিক্ষক প্ৰমুখ্যে সহকৰ্মীসকলক কিতাপখন ক্ৰয় কৰিবৰ কাৰণে অনুৰোধ কৰিলে৷ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধানৰ পৰা আৰম্ভ কৰি কেইবাজনো শিক্ষকে কিতাপখন লোৱাৰ আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিলে৷ কিন্তু তেওঁলোকৰ ভিতৰৰ এগৰাকী শিক্ষয়িত্ৰীয়ে কিতাপখন কিনিবলৈ অপাৰগতা প্ৰকাশ কৰি ক’লে– কিতাপ পঢ়িবলৈ মোৰ সময় নাই৷ শিক্ষয়িত্ৰীগৰাকীৰ কথা শুনি শিক্ষকজনৰ ফাট মেলা বসুমতী পাতালে লুকাওঁ অৱস্থা হ’ল৷

শিক্ষয়িত্ৰীগৰাকীয়ে কোৱা কথাকেইটা শিক্ষকজনৰ মুখেৰে জানিব পাৰি লেখকে ভাবিলে– আজিকালি বিদ্যালয়বোৰত দৈনিক বাতৰিকাকত, আলোচনী, বাহিৰা কিতাপ নপঢ়া শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীৰ সংখ্যা অধিক হ’ল৷ মাহে মাহে বহু টকা দৰমহা পোৱা একোজন শিক্ষকৰ এখন বাতৰিকাকত, এখন আলোচনী, এখন বাহিৰা কিতাপ কিনিবলৈ  অনীহা প্ৰকাশ কৰা কাৰ্যই অসমীয়া ভাষাক ক’লৈ লৈ গৈছে সেয়া কোৱা টান হৈ পৰিছে৷ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক সকলো দিশতে আগবঢ়াই নিবলৈ এজন শিক্ষক বা শিক্ষয়িত্ৰীয়ে পাঠ্যক্ৰমৰ নিৰ্ধাৰিত পাঠৰ উপৰি জ্ঞানবৰ্ধক বাহিৰা কিতাপ পঢ়িবই লাগিব৷ ইয়াৰ কাৰণে লাগিব এটা উছৰ্গিত মন আৰু প্ৰবল ইচ্ছা শক্তি৷ কিতাপ পঢ়িবলৈ সময় নাই বুলি কোৱা শিক্ষয়িত্ৰীগৰাকীয়ে দিন যাওক, ৰাতি পুৱাওক নীতিত বিশ্বাস কৰি অকল মাহেকীয়া দৰমহাটো ল’বৰ কাৰণেহে শিক্ষকতা কৰি আছে বুলি ভাবি অৱসৰপ্ৰাপ্ত প্ৰধান শিক্ষকজনে দুখৰ হুমুনিয়াহ এৰিলে৷