বাতৰি কাকতলৈ ভাবুকি আহিছে নেকি
বৰ্তমান আমি সকলোৱে লক্ষ্য কৰা এটা অতিকৈ ঋনাত্মক কথা হ’ল যে আজিৰ প্ৰজন্মৰ গৰিষ্ঠ সংখ্যকেই বাতৰি কাকত, আলোচনী আদি নপঢ়ে বহুতো শিক্ষিত ব্যক্তি বা বহুতো জ্যেষ্ঠয়ো বৰ্তমান কাকত পঢ়িবলৈ এৰিছে৷ বাতৰি কাকতৰ প্ৰতি ইমান অনিহাৰ কাৰণ বিশ্লেষণ কৰাৰ নিশ্চয় প্ৰয়োজনীয়তা আছে৷ বাতৰি কাকত, আলোচনী আদিৰ জাতিটো, ভাষাটো সমৃদ্ধি হোৱাত যথেষ্ট অৱদান আছে৷ এটা সময় আছিল, যেতিয়া বাতৰি কাকতখন পুৱা পঢ়িবলৈ ঘৰৰ মানুহৰ হেতা-ওপৰা লাগে৷ কোনে আগতে পঢ়িব কাকতখন৷ কিন্তু বৰ্তমান সেই ৰামো নাই সেই অযোধ্যাও নাই৷ আজিৰ তাৰিখত দুই-এজন বয়োজ্যেষ্ঠৰ বাহিৰে কোনেও বাতৰি কাকত কিনি নপঢ়ে। বহুতৰে অভিযোগ–বৰ্তমান দুই-এজনৰ বাহিৰে বেছিভাগ সাংবাদিকৰ অধ্যয়ন কম, কৰ্মৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতা কম৷ কোনটো বাতৰি কোনটো পৃষ্ঠাত দিলে কাকতখনৰ গুৰুত্ব বাঢ়িব, কাকত খনৰ সৌষ্ঠৱ বৃদ্ধি হ’ব সেইবোৰ ভালকৈ অনুধাৱন কৰিবলৈ চেষ্টা নকৰে৷ পাঠকে সাধাৰণতে প্ৰথমে কাকতৰ প্ৰথম পৃষ্ঠাটোত চকু দিয়ে৷ প্ৰথম পৃষ্ঠাতে তৰল সস্তীয়া বাতৰি দেখিলে স্বাভাৱিকতে কাকতখনৰ প্ৰতি পাঠকৰ বিৰাগ ভাব আহে৷ সেইদৰে প্ৰৱন্ধ বা অইন লেখাৰ ক্ষেত্ৰতো কোনটো লেখাক কোন ঠাইত স্থান দিব লাগে সেই সম্পৰ্কে কাকত কতৃপক্ষই বিশেষ গুৰুত্ব নিদিয়ে বুলিও কিছু পাঠকে মন্তব্য কৰা দেখা যায়৷ ফলত কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ লেখাও কেতিয়াবা প্ৰকাশ নোহোৱাকৈ থাকি যায়৷ কেতিয়াবা আকৌ কিছুমান তৰল লেখাকো বিশেষ স্থান দিয়া হয়৷ কাকতৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধি কৰিবলৈ হ’লে কাকত কতৃপক্ষই এইবোৰ কথাত মনোনিৱেশ কৰাৰ যথেষ্ট প্ৰয়োজন৷
নৱপ্ৰজন্মৰ দুই-একে আকৌ অনলাইন কাকত পঢ়ে তেওঁলোকৰ মতে পইচা খৰচ কৰি কাকত কিনাতকৈ অনলাইন পঢ়াই ভাল৷ তেন্তে অনলাইন কাকত ব্যৱস্থাটো বাতৰি কাকতৰ প্ৰতি এক অভিশাপ বুলিও ভবাৰ থল আছে৷ আচলতে লেখক আৰু পাঠকৰ দ্বাৰাহে কাকত এখন তিষ্ঠি থাকিব পাৰে৷ পাঠকৰ সংখ্যা হ্ৰাস পোৱা বাবে কাকতৰ বিক্ৰীও কমি গৈছে৷ বহু কেইখন কাকত পাঠকৰ অভাৱত ইতিমধ্যে বন্ধ হৈ গৈছে বুলিও জনা যায়৷ আগতে কাকত গোষ্ঠীয়ে লেখক সকলক লেখাৰ মাননী দিছিল৷ কিন্তু বৰ্তমানৰ সময়ত লেখকসকলক মাননী নিদিয়ে বুলি আক্ষেপ কৰা শুনা যায়৷ কৰ’নাৰ সময়ত বহুতে সংক্ৰমণৰ ভয়ত কাকত পঢ়িবলৈ ভয় কৰিছিল৷ কিন্তু কৰ’নাৰ পাছতো তেওঁলোকৰ সেই অভ্যাস থাকিয়েই গ’ল৷
গাঁৱে-ভূঞে ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ পয়োভৰৰ ফলত বেছিভাগ অভিভাৱকে তেওঁলোকৰ সন্তানক ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়তে নামভৰ্তি কৰাবলৈ ল’লে৷ অতি দৰিদ্ৰ দুই-একেহে অসমীয়া মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ত সন্তানক পঢ়ুৱায়৷ শিশুৰ মগজুৰ সুবৃদ্ধিৰ কাৰণে প্ৰাথমিক শিক্ষা যে মাতৃভাষাত গ্ৰহণ কৰাটো অতি জৰুৰী সেই কথানো অভিভাৱকসকলক কোনে বুজাব ? ‘... সকলোৰে যে দাড়ি- চুলি পকা’৷ আগতে অসমীয়া মাধ্যমত পঢ়া ল’ৰা-ছোৱালীৰ বেছিভাগেই অসমীয়া বাতৰি কাকত, অসমীয়া আলোচনী আদি পঢ়িছিল৷ এতিয়াৰ বেছিভাগ সন্তানে বিদ্যালয়ত ইংৰাজী মাধ্যমত অধ্যয়ন কৰাৰ ফলত অসমীয়া ভাষাৰ প্ৰতি স্বাভাবিকতে এটা বিৰাগ ভাব আহিছে৷ তেওঁলোকে অসমীয়া বাতৰি কাকত, অসমীয়া আলোচনী আদি পঢ়িবলৈ অনিহা কৰাটো স্বাভাবিক৷ অৱশ্যে এইক্ষেত্ৰত অভিভাৱকসকল সচেতন হ’লে কিছু আশা কৰিব পৰা যায়৷
অসমীয়া মাধ্যমত অধ্যয়ন কৰি অসমৰ বহুতো শ্ৰদ্ধাৰ ব্যক্তি বিশ্ববৰেণ্য হৈছে৷ প্ৰাথমিক স্তৰৰ পৰাই মাতৃভাষাত শিক্ষাগ্ৰহণ কৰাৰ ফলত তেওঁলোকৰ মগজুৰ পূৰ্ণ বিকাশ ঘটিছিল৷ তেওঁলোকৰ সঁচা অৰ্থত দেশে-বিদেশে সুনাম অৰ্জন কৰিব পাৰিছে৷ বৰ্তমান ল’ৰা-ছোৱালীয়ে বিলাতী ভাষাত শিক্ষা গ্ৰহণ কৰি, সিহঁত না ইফাল হৈছে, না সিফাল হৈছে৷ অসমীয়া- ইংৰাজী সানমিহলি কৰি কোৱা সিহঁতৰ কথাবোৰ শুনিলে, আমি বয়োজে্যষ্ঠসকলৰ, মাতৃভাষাপ্ৰেমীসকলৰ নিজৰ জাতিৰ ওপৰত ধিক্কাৰ জন্মে৷ গতিকে অসমীয়া কাকত, আলোচনীৰ দূৰৱস্থাৰ বাবে অভিভাৱকসকলৰ লগতে সমাজ ব্যৱস্থাও যথেষ্ট দায়ী৷
যধে-মধে ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয় স্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত জনসাধাৰণে বাধা প্ৰদান কৰিব লাগিব৷ বণিকসকলে তেওঁলোকৰ মুনাফাৰ বাবে অসমৰ গাঁৱে-ভূঞেও ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয় স্থাপন কৰিবলৈ উঠি-পৰি লাগিছে৷ আমাৰ সহজ-সৰল অসমীয়াখিনিয়েও গাঁৱত ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয় স্থাপন হোৱাৰ আনন্দত উটি-ভাহি গৈছে৷ কিন্তু সেই ইংৰাজী মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ে, অসমীয়া মাধ্যমৰ বিদ্যালয়ৰ, আমাৰ ভাষাটোৰ, আমাৰ সন্তানসকলৰ কিমান ক্ষতি কৰিব সেই কথাবোৰ কোনে কাক বুজাব? সকলোৱে যে আজি পিঞ্জৰাত আৱদ্ধ৷
বহুতৰে ধাৰণা ম’বাইলত সকলো খবৰ পোৱা যায়৷ গতিকে বাতৰি কাকতৰ কি প্ৰয়োজন? কিন্তু বাতৰি কাকতত খবৰসমূহৰ উপৰিও চিন্তাশীল, মননশীল লেখকৰ প্ৰৱন্ধ, গল্প আদিকে কৰি বিভিন্ন বহুমূলীয়া লেখা পঢ়াৰ সুযোগ পোৱা যায়৷ বাতৰি কাকতৰ জৰিয়তে পাঠকে নিজৰ মতামত প্ৰকাশ কৰিব পাৰে৷ বাতৰি কাকতে প্ৰতিগৰাকী নাগৰিকক বাক্ স্বাধীনতাৰ পূৰ্ণ অধিকাৰ দিছে৷ জনমত গঠন কৰাৰ, জনমত প্ৰকাশ কৰাৰ এক শক্তিশালী আৰু উত্তম মাধ্যম হৈছে বাতৰি কাকত৷ ই গণতন্ত্ৰৰ চতুৰ্থ স্তম্ভ৷
নিয়মীয়াকৈ বাতৰি কাকত, আলোচনী আদি পঢ়া অভ্যাসে স্কুলীয়া ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলক ভাষাটো শুদ্ধকৈ পঢ়া আৰু লিখাৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট সহায় কৰে৷ চৰকাৰে প্ৰতিখন বিদ্যালয়তে বাতৰি কাকত, আলোচনী কিনাটো বাধ্যতামূলক কৰাৰ প্ৰয়োজন৷ এইক্ষেত্ৰত চৰকাৰেও বিদ্যালয়সমূহক চৰকাৰী সাহায়্য প্ৰদান কৰিব লাগে৷
সমাজৰ বাবে বাতৰি কাকত এক বৃহৎ উদে্যাগ৷ ইয়াত বিভিন্ন জনৰ কৰ্মসংস্থান, জীৱিকা আদি জড়িত হৈ থাকে৷ বাতৰি কাকত এখন ছপা হৈ পাঠকৰ হাতত পৰালৈকে সাংবাদিক, সম্পাদনা সমিতি, ছপাযন্ত্ৰৰ কৰ্মচাৰী, বিভিন্ন ধৰণৰ লেখকসকল, বিভিন্ন এজেঞ্চী, হকাৰ আদিকে কৰি বিভিন্নজনৰ শ্ৰম জড়িত হৈ থাকে৷ কাকতৰ বিক্ৰী কমি যোৱা বাবে বিভিন্ন সময়ত কাকতৰ লগত জড়িত কৰ্মচাৰীসকলক মজুৰি দিয়াত অসুবিধাৰ সৃষ্টি হয় বুলিও শুনা যায়৷ বাতৰি কাকতবোৰ বন্ধ হৈ গ’লে অসমৰ ভাষা, সংস্কৃতি, অৰ্থনীতি আদি সকলোতে ঋনাত্মক প্ৰভাব পৰিব৷ বাতৰি কাকত এখনৰ মূল্যও বেছি নহয়৷ মাত্ৰ ৭টকা বা ৯ টকা৷ তেন্তে আহক আমি সকলোৱে অন্ততঃ এখন-দুখন বাতৰি কাকত, আলোচনী কিনি ভাষাটোৰ, জাতিটোৰ, সমাজৰ লগতে কাকত গোষ্ঠীৰ উত্তৰণত অংশীদাৰ হওঁ৷