অসমক পাঁচখন শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰ মাজত দেখাৰ দীৰ্ঘদিনীয়া সপোন
সৰ্বানন্দ সোণোৱালৰ ঠাইত ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা অসমৰ মুখ্যমন্ত্ৰী হৈছে৷ মুখ্যমন্ত্ৰী হৈ থাকোঁতে সোণোৱালৰ মুখত প্ৰতিদিনে বৰাক-ব্ৰহ্মপুত্ৰ, পাহাৰ-ভৈয়ামৰ সম্প্ৰীতিৰ কথা শুনা গৈছিল৷ লগতে দুৰ্নীতিৰ বিৰুদ্ধে শূন্য সহনশীলতাৰ নীতি চলাই নিয়াৰ কথা কৈছিল৷ এইক্ষেত্ৰত মুখ্যমন্ত্ৰী হিচাপে সোণোৱাল ভালেখিনি সফলো হৈছিল৷ নতুন মুখ্যমন্ত্ৰী ড॰ শৰ্মাই বিগত সময়ত বিত্তমন্ত্ৰী হিচাপে কেইবাবাৰো বাজেট দাখিল কৰাৰ সময়ত দেখুৱাই অহা সপোনটো আছিল অসমক দেশৰ পাঁচখন শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰ ভিতৰত প্ৰতিষ্ঠা কৰা৷ ড॰ শৰ্মাৰ সপোনটিয়ে বহুতক পুলকিত কৰি আহিছে৷ তেওঁ নিজে যিহেতু মুখ্যমন্ত্ৰী হৈছে, এইবাৰ সপোনটো নিশ্চয় ডাঙৰকৈ দেখুৱাব আৰু বাস্তৱত ৰূপায়ণৰ প্ৰচেষ্টাও চলিব৷
অসমৰ দৰে ৰাজ্য এখনক দেশৰ পাঁচখন শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰ ভিতৰত প্ৰতিষ্ঠা কৰাবলৈ হ’লে বহু কাম কৰিব লাগিব৷ কেৱল কথাৰে নহয়, হাতে-কামে কৰিব পাৰিব লাগিব৷
বিগত সময়ত ৰাজ্যখনত এটা বৃহৎ ছিণ্ডিকেট-চক্ৰ গঢ়ি উঠিছে৷ কংগ্ৰেছৰ দিনত শক্তিশালী হৈ উঠা ছিণ্ডিকেট-চক্ৰটো বিজেপিৰ পাঁচ বছৰীয়া শাসনতো চলি থকা দেখা গ’ল কিছু পৃথক ৰূপত৷ ছিণ্ডিকেটৰ সংস্কৃতিয়ে বজাৰ ব্যৱস্থাক বিশৃংখল কৰে৷ ছিণ্ডিকেট-চক্ৰক দুৰ্বল কৰিব নোৱাৰিলে সাধাৰণ জনতাক ন্যায় দিব পৰা নাযাব৷ শাসনভাৰ লৈ উঠিয়ে মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে এই বিষয়ত মুখ মেলিছে৷ ছিণ্ডিকেটৰ খবৰ পালেই ডিজিপিক জনাবলৈ ৰাইজক অনুৰোধ জনাইছে৷ ৰাইজে কিমান খবৰ দিয়ে সেইটোত ভৰসা নকৰি চৰকাৰে ব্যৱস্থাৰ সংশোধনীৰে নিজেই কঠোৰ স্থিতি ল’ব লাগিব৷ ঠিক তেনেদৰে ৰাজ্যখনত গঢ়ি উঠা ঠিকাদাৰী সংস্কৃতিতো পৰিৱৰ্তন আনিব পাৰিব লাগিব৷ কাম নকৰি ভুৱা বিল বনোৱা ঠিকাদাৰক শাস্তি দিব নোৱাৰিলে ৰাইজৰ মোহভংগ হ’বলৈ বেছি দেৰি নালাগিব৷ স্বাস্থ্যমন্ত্ৰী আৰু জলসম্পদমন্ত্ৰীয়ে অন-কেমেৰা ঠিকাদাৰক ধমকি দিয়া কাৰ্যতে মানুহ বেছি দিন সন্তুষ্ট নহ’ব৷
দেখা যায় কিছুদিন দায়িত্ব পালনৰ পাছতে একাংশ মন্ত্ৰীয়ে কামৰ বিনিময়ত কমিছন বিচৰা আৰম্ভ কৰে৷ মুখ্যমন্ত্ৰীৰ লিটমাছ টেষ্ট হ’ব কোনো মন্ত্ৰীয়ে এনে সংস্কৃতি আৰম্ভ কৰিলে তেনে মন্ত্ৰীক অপসাৰণ কৰিব পাৰেনে নোৱাৰে সেই কথাত৷ ঘোচখোৰ ডাঙৰ বিষয়াসকলে মন্ত্ৰীক তেনে পথ দেখুৱাব৷ সেইসকল বিষয়াক জে’ললৈ পঠিয়াব নোৱাৰিলে সপোন পূৰণ কৰিব পৰা নাযাব৷
দীৰ্ঘদিনে দেখি থকা ছবিখন হ’ল ক্ষুদ্ৰ একাংশক বাদ দি ভেটি নিদিলে কাৰ্যালয়বোৰত কেৰাণীয়ে কাম নকৰে৷ পিয়নবোৰে ফাইলেপতি পইচা বিচাৰে৷ চৰকাৰ পৰিৱৰ্তন হ’লেও এওঁলোকৰ চৰিত্ৰ একে থাকে৷ ৰাজ্যত এই সংস্কৃতি বন্ধ কৰিবলৈ কি ব্যৱস্থা লোৱা হয় চাবলগীয়া হ’ব৷ ৰাতি ৰাতি ট্ৰাকৰ পৰা টকা তোলা দৃশ্যবোৰ মুখ্যমন্ত্ৰীৰ চকুত পৰেনে নপৰে সেয়াও লক্ষণীয় হ’ব৷
চাকৰিৰ নামত টকা লোৱাটো এটা নিয়মত পৰিণত হৈছিল৷ সোণোৱালৰ দিনত ৰাকেশ পালকে ধৰি বহুজনক কাৰাগাৰলৈ পঠিয়াইছে৷ এইক্ষেত্ৰত ড॰ শৰ্মাৰ স্থিতি কি হয় লক্ষণীয় হ’ব৷ কামলৈ নগৈ দৰমহা লোৱাসকলৰ ক্ষেত্ৰত এইখন চৰকাৰে কেনে পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰে তাকো চাবলগীয়া হ’ব৷
শিক্ষকসকলৰ মাজত একাংশই যিমান পাৰে সোনকালে ঘৰলৈ যোৱা নিয়ম গঢ়ি তুলিছে৷ কৰ’নাৰ কাৰণে বহুদিন ঘৰতে সোমাই থকা এইসকল শিক্ষকে পৰিস্থিতি স্বাভাৱিক হ’লে কি নতুন স্বভাৱ গঢ়ি তোলে আৰু এইক্ষেত্ৰত চৰকাৰৰ দৃষ্টিভংগী কি হয়, সেয়াও লক্ষণীয় হ’ব৷ ঠিক তেনেদৰে নিৰ্মাণকাৰ্যতে ব্যস্ত থাকিব খোজা একাংশ অধ্যক্ষক শৈক্ষিক দিশত চকু দিবলৈ কেনেকৈ বাধ্য কৰায়, সেয়াও ৰাইজে লক্ষ্য কৰিব৷
একাংশ চৰকাৰী চিকিৎসকে নাৰ্ছিং হোমত কাম কৰে৷ একাংশ অভিযন্তাই চহীটোতে টকা বিচাৰে৷ একাংশ ব্যৱসায়ীয়ে কৰফাঁকি দি ধনী হৈছে৷ একাংশ দালালে মন্ত্ৰীৰ পিছে পিছে ঘূৰি ফুৰে৷ একাংশ শিক্ষক-কৰ্মচাৰীয়ে সংস্থা-সন্থা কৰি ঘূৰি ফুৰে৷ মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে এইবোৰ কথা এসময়ত নিজেই কৈছিল৷ এতিয়া কি কয় শুনিবলগীয়া হ’ব৷
ৰাজ্যত কৰ্মসংস্কৃতি ধবংস হৈছে৷ চহৰ-নগৰ, গাঁও– সকলোতে মদাহী, জুৱাৰী আৰু ধদুৱাৰ সংখ্যা বাঢ়িছে৷ এতিয়া আকৌ ড্ৰাগ্ছ আসক্তৰ সংখ্যা বাঢ়িবলৈ ধৰিছে৷ ৰাজ্যত এক নতুন কৰ্মসংস্কৃতি গঢ়ি তুলিব নোৱাৰিলে, মদাহী-জুৱাৰী-ধদুৱাৰ সংখ্যা কমাব নোৱাৰিলে, ড্ৰাগ্ছৰ বজাৰ বন্ধ কৰিব নোৱাৰিলে, অসমক দেশৰ পাঁচখন শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰ ভিতৰত দেখাটো টান হ’ব৷ ৰাজ্যত ড্ৰাগ্ছ আৰু বেয়া কামৰ বিৰুদ্ধে আৰম্ভ কৰা অভিযানটো কি পৰ্যায়লৈ যায় তাৰ ওপৰত বহু কথা নিৰ্ভৰ কৰিছে৷
আজিৰ মুখ্যমন্ত্ৰী ৰাজ্যৰ শিক্ষামন্ত্ৰী হৈ থকা দিনত কিছুলোকে ফাঁকি দি ডাঙৰ ডিগ্ৰী লোৱাৰ ঘটনা পোহৰলৈ আহিছিল৷ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ অধ্যাপকৰ লগতে স্বয়ং উপাচাৰ্যই বিত্তীয় কেলেংকাৰী কৰি ধৰা পৰিছিল৷ কেলেংকাৰীত নাম সাঙোৰ খোৱা ব্যক্তিক তদন্তকালতে উপাচাৰ্য পদত নিয়োগ কৰা হৈছিল৷ এইসকলৰ কাৰ্যই সমাজক বহু ক্ষতি কৰিছে৷ তাৰপাছতো যদি চৰকাৰ এনে লোকৰ প্ৰতি কঠোৰ নহয়, তেতিয়া মানুহে ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাৰ কথাত গুৰুত্ব দিবলৈ এৰিব৷
ৰাজ্যখনক আগুৱাই নিবলৈ হ’লে বহু কাম কৰিব লাগিব৷ হিতাধিকাৰীৰ ৰাজনীতি বন্ধ কৰি কৰ্মসংস্কৃতিৰ ৰাজনীতি আৰম্ভ কৰিব লাগিব৷ বিনামূলীয়া শিক্ষাৰ ফলাফল হিচাপ কৰি চাব লাগিব৷ কৰ্মচাৰীক দৰমহা আৰু আন সুবিধাৰ বিনিময়ত কাম কৰিবলৈ বাধ্য কৰাব লাগিব আৰু সমাজে সন্মান কৰিব খোজা শিক্ষকক সেৱাৰ প্ৰতি অধিক দায়বদ্ধ কৰিব লাগিব৷ এইবোৰৰ উপৰি আৰু বহু কথা আৰু কামত মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে বিশেষভাৱে নজৰ দিব লাগিব৷