ব্ৰিটেইন-ইজৰাইলে পাৰে আমি নোৱাৰোঁ কিয়

বিগত ডেৰটা বছৰে বিশ্বত কৰ’না মহামাৰীয়ে যি সন্ত্ৰাস চলাইছে তাৰ দ্বাৰা মানৱ সভ্যতালৈ চৰম ভাবুকি নামি আনিছে৷ সকলো ব্যৱস্থাই তচনচ কৰি দিছে৷ যি সময়ত ভাৰতৰ দৰে দেশত মিনিটত ২০জনকৈ লোকৰ মৃত্যুৰ খবৰ আহিছে, তেনে সময়তে যদি এটা বাতৰি আহে যে বিগত ২৪ ঘণ্টাত দেশখনত এজনো ব্যক্তিৰ কৰ’নাত মৃতু্য হোৱা নাই, ইয়াতকৈ আৰু কিবা ভাল খবৰ থাকিব পাৰেনে? এনে এটা খবৰ যেতিয়া পহিলা জুনৰ দিনা সমগ্ৰ ব্ৰিটেইনত বিয়পি পৰিল, তেতিয়া সেই দেশৰ নাগৰিকৰ মাজত উৎসাহৰ অন্ত নাই৷ যি সময়ত এদিন এই ব্ৰিটেইনেই কৰ’না সংক্ৰমণত দ্ৰুতভাৱে শীৰ্ষস্থানৰ ফালে অগ্ৰসৰ হৈছিল, সেই সময়ত আমাৰ দেশৰ স্থান বহু তলত আছিল৷ আজি যি সময়ত ভাৰতত দৈনিক লাখৰ ঘৰত সংক্ৰমণ হৈছে আৰু হাজাৰ হাজাৰ লোকৰ দৈনিক মৃত্যু হৈছে, সেই সময়ত ব্ৰিটেইনে লক্ষণীয়ভাৱে মৃত্যুৰ সংখ্যা শূন্য কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ কেৱল ব্ৰিটেইনেই নহয়, এইক্ষেত্ৰত ব্ৰিটেইনতকৈও ওপৰত আন এখন দেশে নিজকে সম্পূৰ্ণ কৰ’নামুক্ত বুলি ঘোষণা কৰিছে৷ হয়, যুদ্ধৰ বিভীষিকাৰ সমানে সমানে কৰ’না বিভীষিকাৰ বিৰুদ্ধে যুদ্ধ কৰি ইজৰাইলে নিজকে সম্পূৰ্ণ কৰ’নামুক্ত বুলি ঘোষণা কৰিছে৷ দেশখনত কৰ’নাৰ বাবে থকা সকলো নিষেধাজ্ঞা প্ৰত্যাহাৰ কৰা হৈছে৷ দুয়োখন দেশৰ এই আশাব্যঞ্জক খবৰৰ অন্তৰালত কিন্তু আছে দেশ দুখনৰ চৰকাৰে ইয়াৰে নাগৰিকক দিয়া কৰ’না প্ৰতিষেধক ছিটাৰ সুফল৷ খবৰ মতে, ইতিমধ্যে ইজৰাইলে দেশখনৰ ৮০ শতাংশ প্ৰাপ্তবয়স্ক লোককে ছিটা প্ৰদান কৰিছে৷ ব্ৰিটেইনে দ্ৰুতভাৱে ছিটা প্ৰদান অব্যাহত ৰাখিছে আৰু অনাগত এক-দুই মাহৰ ভিতৰত এই কাম সম্পূৰ্ণ কৰাৰ বাবে লক্ষ্য স্থিৰ কৰিছে৷ কৰ’নাৰ প্ৰতিষেধক ছিটা প্ৰদান কৰাৰ লগে লগে মানুহৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি পাইছে আৰু সংক্ৰমণ সংকোচন হৈছে৷ আনহাতে, আমাৰ দেশত কৰ’নাৰ ছিটা প্ৰদানৰ বাবে কোনো লক্ষ্য স্থিৰ কৰাটো দূৰৰ কথা এইক্ষেত্ৰত আন্তঃগাঁথনিয়েই শক্তিশালী কৰাৰ কোনো লক্ষণ চকুত পৰা নাই৷ ভাৰতে যি প্ৰতিষেধক ছিটা আৱিষ্কাৰ কৰিলে, সেই ছিটা ভাৰতৰ মানুহক দিয়াৰ বাবে যি সময়ত কঠোৰ সিদ্ধান্ত ল’ব লাগিছিল, সেই সময়ত বিশ্বগুৰু হোৱাৰ আকাংক্ষাত কোটি কোটি ছিটা বিদেশলৈ প্ৰেৰণ কৰিলে৷ যেতিয়া দেশৰ জনতাই কৰ’নাৰ গ্ৰাসত পৰি জীৱন হেৰুৱাব লগা হৈছে, তেতিয়া চৰকাৰৰ হাতত ছিটা নাই আৰু অনাগত দুই-তিনি মাহলৈ পৰিস্থিতি স্বাভাৱিক হোৱাৰো কোনো নিশ্চয়তা নাই বুলি জানিব পৰা গৈছে৷ ইয়াতকৈ আৰু এখন চৰকাৰৰ বাবে পৰিতাপৰ কথা কি হ’ব পাৰে? বিদেশী ৰাষ্ট্ৰৰ আক্ৰমণৰ পৰা বাচিবলৈ চৰকাৰে ঠিকেই অগ্নি-বায়ুৰ পৰা ৰাফেললৈকে ক্ৰয় কৰিছে, কিন্তু এতিয়া দেশৰ জনতাৰ মনতে ব্যাপক প্ৰশ্নৰ উদ্ভৱ হৈছে যে মানুহ মৰি শেষ হ’লে সেইবোৰ অস্ত্ৰৰে কাক সুৰক্ষা দিব! কৰ’নাৰ প্ৰথম লহৰতে যদি চৰকাৰে বাস্তৱ ৰণকৌশল যুগুত কৰাত সফল হ’লহেঁতেন, তেতিয়া হয়তো আমি দ্বিতীয় লহৰৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সক্ষম হ’লোঁহেঁতেন৷ কিন্তু এতিয়াও আমি দ্বিতীয় লহৰৰ পৰা যে শিক্ষা লৈছোঁ তেনে লগা নাই, কাৰণ এতিয়াও আমাৰ স্বাস্থ্যখণ্ডটো ইমানেই পুতৌজনক অৱস্থাত আছে যে অকণমান অক্সিজেনৰ বাবে মানুহ মৰিব লগা হৈছে৷ এটা পি পি ই কিট যোগান ধৰিব পৰাকৈ আমি সক্ষম হৈ উঠা নাই৷ লংকাৰ ডাঃ সেউজ সেনাপতিয়ে যদি তিনি ঘণ্টাৰ পূবেৰ্ই এটা পি পি ই কিট পালেহেঁতেন তেতিয়া হয়তো সেই গিয়াছউদ্দিন নামৰ লোকজনৰ মৃত্যু নহ’লহেঁতেন, আৰু ডাক্তৰ আক্ৰমণৰ দৰে ঘটনাও নঘটিলহেঁতেন৷ দেশত চলি থকা দ্বিতীয় লহৰ শাম কাটিব৷ এইটো কিন্তু চৰকাৰৰ বাবে নহ’ব৷ যেনেকৈ প্ৰথম লহৰত ৰাইজে ঘৰৰ ভিতৰত সোমাই থাকি কচু-ঢেঁকীয়া খাই অসীম কষ্টৰে কৰ’না প্ৰতিৰোধ কৰিছিল; এই দ্বিতীয় লহৰো ৰাইজেই এসাঁজ নাখাই হ’লেও কৰ’না যুদ্ধত এজন সৈনিক হিচাপেই প্ৰতিৰোধ কৰিব৷ কিন্তু এতিয়া চৰকাৰৰ দায়িত্ব হ’ল কৰ’নাৰ তৃতীয় লহৰ আহি পুনৰ লাখ লাখ লোকৰ মূল্যৱান জীৱন কাঢি. নিয়াৰ সুযোগ যাতে নাপায় তাৰ বাবে যুদ্ধকালীন ক্ষিপ্ৰতাৰে সকলো লোকক ছিটা প্ৰদান কৰা৷ দেশ-বিদেশৰ পৰা আনি হ’লেও ভাৰতৰ মানুহক ছিটা দিয়ক৷ ধন নাই, দুখন ৰাফেল বিক্ৰী কৰক, কিন্তু ছিটা দিয়াৰ কাম আগবঢ়াওক৷ ডিচেম্বৰলৈ নহয়, আগষ্টতে শেষ কৰক ছিটা দিয়াৰ কাম৷ তেতিয়াহে আমাৰ দেশৰ শিশুসকল বাচিব তৃতীয় লহৰৰ পৰা৷ কিন্তু চৰকাৰৰ এই উদ্যোগৰ পূবেৰ্ই ৰাজ্যত বুধবাৰে প্ৰথমটো শিশুৱে কৰ’নাত প্ৰাণ হেৰুওৱাৰ বেদনাদায়ক খবৰটো আহিল৷