এছ ডি জি ৰিপ’ৰ্ট, উন্নয়ন অসমৰ ইছ্যু নহয়
ভাৰতৰ নিটি [নেচনেল ইন্ষ্টিটিউশ্বন ফৰ ট্ৰেন্সফৰ্মিং ইণ্ডিয়া] আয়োগ আৰু ৰাষ্ট্ৰসংঘই যুটিয়াভাৱে এছ ডি জি [ছাছটেইনেব্ল ডেভেলাপমেণ্ট গ’ল] অৰ্থাৎ বহনক্ষম উন্নয়নৰ লক্ষ্য সন্দৰ্ভত এটা সমীক্ষা প্ৰকাশ কৰিছে৷ এই সমীক্ষাত বহনক্ষম উন্নয়নৰ লক্ষ্যসমূহত উপনীত হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতৰ আন ৰাজ্যৰ তুলনাত অসমৰ স্থান শেষৰফালে৷
ৰাষ্ট্ৰসংঘই ইয়াৰ সদস্য দেশসমূহৰ সৈতে ২০৩০ চনত এছ ডি জিয়ে নিৰ্ণয় কৰা লক্ষ্যসমূহত উপনীত হ’ব বিচাৰে৷ বিভিন্ন সদস্য দেশৰ চৰকাৰ, নিটি আয়োগৰ দৰে গণতান্ত্ৰিক অনুষ্ঠানসমূহ, ব্যক্তিগত খণ্ড, বেচৰকাৰী সংস্থা আদিৰ সহযোগত এই লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰসংঘই প্ৰয়াস কৰিছে৷
এছ ডি জিয়ে ১৭টা লক্ষ্য নিৰ্ধাৰণ কৰি লৈছে৷ [১] দৰিদ্ৰতা নিৰ্মূল কৰা, [২] ক্ষুধাতুৰ লোক নোহোৱা কৰা [৩] সুস্বাস্থ্য আৰু সুস্থ জীৱন, [৪] মানবিশিষ্ট শিক্ষা, [৫] লিংগ সমতা, [৬] পৰিষ্কাৰ পানী আৰু অনাময় প্ৰণালী, [৭] ঢুকি পোৱা দামত ‘পৰিষ্কাৰ শক্তি’ৰ যোগান, [৮] সু-সংস্থাপনৰ ব্যৱস্থা আৰু অৰ্থনৈতিক উন্নয়নকে ধৰি ১৭টা লক্ষ্য, যিবোৰে মানুহৰ জীৱন সলনি কৰিব পাৰে৷ পৃথিৱীখনক অধিক মানৱীয়, অধিক বাসযোগ্য কৰি তুলিবলৈ এই ১৭টা লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ বাবে ৭০টা টাৰ্গেট নিৰ্ণয় কৰা হৈছে, আৰু ১১৫টা সূচকে নিৰ্ণয় কৰিব এই লক্ষ্যত উপনীত হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত এখন দেশ, এখন ৰাজ্য বা এটা অঞ্চল কিমান আগবাঢ়িব পাৰিছে বা কিমান পিছপৰি আছে৷ উদাহৰণস্বৰূপে ৩নং লক্ষ্য সু-স্বাস্থ্য আৰু সুস্থ জীৱনত উপনীত হোৱাৰ বাবে মাতৃ আৰু শিশুৰ স্বাস্থ্য এটা টাৰ্গেট আৰু প্ৰসূতিৰ মৃত্যুৰ হাৰ হ’ল এটা সূচক৷
এই সূচক, টাৰ্গেট আৰু লক্ষ্যৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰত আন ৰাজ্যৰ স’তে তুলনামূলক অধ্যয়নত অসমৰ স্থান শেষৰফালে৷ ইয়াকে লৈ কোনো বিশেষ বিচলিত হোৱা নাই৷ কাৰণ বহনক্ষম উন্নয়নৰ লক্ষ্যত উপনীত হোৱাটো ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ, সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ লক্ষ্য হ’ব পাৰে, অসমৰ নহয়৷ আমি যোৱা আধা শতিকাজুৰি আন কিছুমান দৰকাৰী সমস্যা সমাধানত, আন কিছুমান লক্ষ্যত উপনীত হোৱাত ব্যস্ত আছোঁ৷ এছ ডি জিয়ে আমাৰ সমস্যাসমূহ অনুধাৱন কৰাত, বা সেইবোৰৰ সমাধান-সূত্ৰ দিয়াত সফল হ’ব পৰা নাই৷ গতিকে আমি সদ্যহতে সেইবোৰ আওকাণ কৰিছোঁ৷
অনুসূচিত জনজাতি হ’ব নোৱৰাসকলৰ অনুসূচিত জনজাতি হ’বলৈ কৰা দাবী, ইতিমধ্যে অনুসূচিত জনজাতি হোৱাসকলৰ সেই দাবীৰ বিৰোধিতা, সুকীয়া স্বায়ত্তশাসিত অঞ্চলৰ দাবী, সুকীয়া স্বায়ত্তশাসিত ৰাজ্যৰ দাবী, স্বায়ত্তশাসিত অঞ্চলত নতুন অঞ্চল অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ দাবী, স্বায়ত্তশাসিত অঞ্চলৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলাই অহাৰ দাবী, সকলো নৃ-গোষ্ঠীয় পৰিচয়ৰ বাবে একোখন স্বায়ত্তশাসিত পৰিষদ গঠন, উন্নয়ন পৰিষদ গঠনৰ মূলতে ভোট গোটোৱাৰ ৰাজনীতি৷ ইয়াৰ ওপৰত প্ৰতিটো লোকপিয়লত অসমীয়াভাষীৰ কমি অহা সংখ্যা, বাংলাভাষীৰ বাঢ়ি অহা সংখ্যা, হিন্দুতকৈ অধিক হাৰত মুছলমানৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধি, ইতিমধ্যে নিজৰেই পেৰডীত পৰিণত হোৱা অসম চুক্তিৰ ৰূপায়ণ, নিৰুদ্দিষ্ট হোৱা ৬নং দফা ৰূপায়ণৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা বিশেষজ্ঞ কমিটীৰ প্ৰতিবেদন আদি অনেক সমস্যা আছে যিবোৰে অসমৰ ৰাজনীতি নিয়ন্ত্ৰণ কৰে আৰু দিছপুৰৰ ক্ষমতা কাৰ হাতত থাকিব তাক নিৰ্ণয় কৰে৷ ‘জাতি-মাটি-ভেটি’ বা ‘মোগলৰ আগ্ৰাসন ৰোধ’, ‘সভ্যতা ৰক্ষা’ আদি যিবোৰ ইছ্যুৱে অসমত চৰকাৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে, এই সমস্যাবোৰৰ এটাও এছ ডি জিৰ অন্তৰ্গত নহয়৷ আৰু এছ ডি জিৰ লক্ষ্যসমূহ অসমৰ ৰাজনীতিৰ বা নিৰ্বাচনৰ ইছ্যু নহয়৷ এইবোৰক সম্পূৰ্ণ আওকাণ কৰি অসমত বিধায়ক, মন্ত্ৰী হ’ব পাৰি৷
কিন্তু এই এছ ডি জিৰ অন্তৰ্গত লক্ষ্যসমূহত উপনীত হ’বৰ বাবে বছৰি লাখ লাখ কোটি ৰাজহুৱা ধন খৰচ হয়৷ প্ৰধানকৈ আমোলাতন্ত্ৰই এই কামটো কৰে৷ সেই আমোলাতন্ত্ৰৰ ওপৰত চকু ৰাখিবলৈকে আমি আমাৰ প্ৰতিনিধিক দিছপুৰলৈ পঠিয়াওঁ৷ কিন্তু আমাৰ প্ৰতিনিধিসকল আগতে উল্লেখ কৰা সম্পূৰ্ণ সুকীয়া বিষয় কিছুমানক লৈ ব্যস্ত হৈ থাকিব লাগে৷ ফলস্বৰূপে এছ ডি জি সূচকৰ তালিকাত অসমৰ স্থান একেবাৰে শেষৰফালে৷ এই লাখ লাখ কোটি টকাৰ ব্যৱহাৰ বা অপব্যৱহাৰৰ বাবে কোনো জগৰীয়া নহয়৷ ৰাইজো পৰম নিষ্পৃহ৷ যিবোৰ বিষয়ে ৰাইজ বা ৰাজনীতি কাকোৱেই আকৰ্ষণ নকৰে, সেইবোৰৰ প্ৰতি সংবাদ মাধ্যমো বিশেষ আগ্ৰহী নহয়৷
আমাৰ সমাজ-ৰাজনীতি নিয়ন্ত্ৰণ কৰা সমস্যাসমূহ এছ ডি জিৰ সূচকৰ তালিকাত অসমৰ স্থান ওপৰলৈ আহিলেও সমাধান নহয়৷ কিন্তু ৰুগীয়া, ভোকাতুৰ, অশিক্ষিত, সংস্থানহীন, অনুন্নত মানুহ কিছুমানে এটা সুস্থ-সবল জাতি বা জনজাতি বা নৃ-গোষ্ঠী আনকি শক্তিশালী ধৰ্মীয় সম্প্ৰদায় এটাও গঢ়ি তুলিব নোৱাৰে৷
অসমৰ নতুন মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে অসমক ভাৰতৰ প্ৰথম ৫খন ৰাজ্যৰ এখন কৰাৰ সংকল্পৰ কথা দোহাৰিছে৷ ইয়াৰ বাবে এছ ডি জিৰ লক্ষ্যবোৰ হাচিল কৰা জৰুৰী৷ কিন্তু লগতে উন্নয়নতকৈ আগস্থান লাভ কৰি থকা ‘পৰিচয়ৰ ৰাজনীতি’ৰ ইছ্যুবোৰৰো একোটা গ্ৰহণযোগ্য ৰাজনৈতিক সমাধান হোৱাটো জৰুৰী৷ মানুহে পৰিচয় হেৰুৱাই বা পৰিচয় হেৰুওৱাৰ বিনিময়ত উন্নয়ন নিবিচাৰে, নিজস্ব পৰিচয় অক্ষুণ্ণ ৰাখি, নিজৰ মাটিত মৰ্যাদাপূৰ্ণ জীৱনৰ সৈতেহে উন্নয়ন বিচাৰে৷ উন্নয়ন আৰু পৰিচয়ৰ মাজত অন্তত ৰাজনৈতিক ক্ষেত্ৰখনত পৰিচয়ে বা পৰিচয়ৰ ৰাজনীতিয়ে আগস্থান পায়৷ পৰিচয়ৰ ৰাজনীতিৰ ইছ্যুবোৰৰ স’তে উন্নয়নক কেনেকৈ সামঞ্জস্যপূৰ্ণভাৱে আগবঢ়াই নিব পাৰি নতুন মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে তাৰ সমাধান বিচাৰি পোৱাৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰিব অসমৰ ভৱিষ্যৎ৷ উন্নয়নৰ বাবে ৰাজহুৱা ধনৰ খৰচৰ দায়িত্বত থকা ৰাজহুৱা ধনেৰে শকত দৰমহা পোৱা আমোলাতন্ত্ৰক দায়বদ্ধ আৰু জবাবদিহি কৰাটো প্ৰথম আৰু প্ৰধান প্ৰয়োজন৷