অৰ্থনীতিৰ অধোগতি, দিশহাৰা চৰকাৰ
ভাৰতৰ অৰ্থনীতিৰ অৱস্থা শোচনীয়৷ ভাৰতৰ জাতীয় আয় বঢ়াৰ সলনি কমিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে৷ মোদী চৰকাৰৰ দ্বিতীয়টো কাৰ্যকাল আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত ভাৰতৰ জাতীয় আয়ৰ বৃদ্ধিৰ পৰিমান ৪ শতাংশলৈ কমি আহিছিল৷ তেতিয়ালৈ কৰ’না মহামাৰী আৰম্ভ হোৱাই নাছিল৷ তেতিয়াই মোদী চৰকাৰ বহু প্ৰশ্নৰ সন্মুখীন হৈছিল৷ সকলোৱে সন্দেহ কৰিছিল যে মোদী চৰকাৰে অৰ্থনীতিক গতিশীল কৰি তোলাত ব্যৰ্থ হৈছে আৰু ইয়াৰ বাবে চৰকাৰৰ নীতিক জগৰীয়া কৰা হৈছিল৷ এই আশংকাও কৰা হৈছিল যে অনাগত দিনত জাতীয় আয়ৰ বিকাশৰ হাৰ আৰু অধিক নিম্নগামী হ’ব৷ তাৰ পাছতেই পৃথিৱীত কৰ’না মহামাৰীৰ সংহাৰ আৰম্ভ হ’ল আৰু সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ অৰ্থনীতি প্ৰায় স্থবিৰ হৈ পৰিল৷ তেনে পৰিস্থিতিত সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ লগতে ভাৰতৰো অৰ্থনৈতিক উন্নয়নৰ হাৰ শূন্যৰ বহু তললৈ নামি আহিল৷ অৰ্থাৎ অৰ্থনীতিৰ অধোন্নতি আৰম্ভ হ’ল৷ সেই অধোন্নতি এতিয়াও অব্যাহত আছে৷ কৰ’না মহামাৰী নহ’লে ভাৰতৰ অৰ্থনীতিৰ মোদী চৰকাৰৰ অধীনত কি গতি হ’লহেঁতেন সেয়া এতিয়া আৰু জনাটো সম্ভৱ নহ’ব যদিও এই কথা সত্য যে ভাৰতৰ অৰ্থনীতিৰ স্বাস্থ্য তেতিয়াও বৰ এটা লেখত ল’ব লগা বিধৰ নাছিল আৰু কৰ’না মহামাৰী অবিহনেও ভাৰতৰ অৰ্থনীতিৰ নিম্নমুখী গতি অব্যাহত থকাৰ সম্পূৰ্ণ সম্ভৱনা আছিল৷
তাৰপাছত কৰ’নাৰ দ্বিতীয় ঢৌ আহিল৷ কৰ’নাৰ দ্বিতীয় লহৰে মহামাৰীৰ স’তে যুঁজাৰ ক্ষেত্ৰত চৰকাৰ যে প্ৰস্তুতি নাছিল তাক উদঙাই দিলে৷ কৰ’নাক পৰাভূত কৰা বুলি চৰকাৰ যে আত্মসন্তুষ্টিত ভুগি আছিল প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ কথাতেই সি স্পষ্ট হৈ পৰিছিল৷ চৰকাৰে মৃত্যুৰ সংখ্যা লুকুওৱা বুলি অভিযোগ উত্থাপন হ’ল৷ চৰকাৰৰ ব্যৰ্থতা দুখ লগাকৈ জলজল-পটপট হৈ পৰিল৷ সমগ্ৰ দেশৰ সকলো অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপ আকৌ প্ৰায় স্তব্ধ হৈ পৰিল৷ মহামাৰীৰ মাজত কোনেও চৰকাৰে অৰ্থনৈতিক ক্ষেত্ৰত চমকপ্ৰদ কিবা এটা কৰিব বুলি আশা কৰা নাছিল, কিন্তু চৰকাৰ স্বাস্থ্যখণ্ডটোৱে প্ৰয়োজনীয় সক্ৰিয়তা দেখুৱাব নোৱাৰিলে৷ কৰ’নাৰ দ্বিতীয় ঢৌ চৰকাৰখনত সম্পূৰ্ণ অপ্ৰস্তুত অৱস্থাত আহি চৰকাৰৰ লগতে ৰাইজকো ত্ৰাহি মধুসূদন সোঁৱৰালে৷
ইতিমধ্যে তৃতীয় ঢৌ আহিব বুলি সাৱধানবাণী শুনোৱা হৈছে৷ বহু বিশেষজ্ঞৰ মতে, তৃতীয় ঢৌ অহাটো খাটাং, মাত্ৰ তাৰ গতি-প্ৰকৃতি কি হ’ব আৰু সি কিধৰণৰ ধবংসযজ্ঞ কৰি থৈ যাব, সেইটোহে সময়ত জানিব পৰা হ’ব৷
এনে পৰিস্থিতিত য’ত জীৱন ৰক্ষা হৈ পৰিছে মুখ্য, জীৱিকাও হৈ পৰিছে গৌণ, গতিকে অৰ্থনীতিৰ অধোগতিয়ে স্বাভাৱিকতেই বিশেষ গুৰুত্ব লাভ কৰা নাই৷ সেয়েহে পেট্ৰ’লৰ দাম লিটাৰত এশ আৰু মিঠাতেলৰ দাম লিটাৰত দুশ টকা হোৱাৰ পাছতো মানুহ চিন্তিত-ব্যথিত হ’লেও মহামাৰীৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱাটোতহে এতিয়াও মানুহৰ সমস্ত ধ্যান কেন্দ্ৰীভূত হৈ আছে৷ দেহা থাকিলেহে বেহা৷ গতিকে দেহা থকা-নথকাটো যেতিয়া সন্দেহৰ আৱৰ্তত, তেতিয়া বেহাক লৈ বৰ বেছি উদ্বিগ্নতা নেদেখুওৱাটোৱেই স্বাভাৱিক৷
মহামাৰীৰ প্ৰভাৱত মধ্যবিত্তৰ পৰা নিম্ন মধ্যবিত্তলৈ আৰু নিম্ন মধ্যবিত্তৰ পৰা দুখীয়ালৈ মানুহৰ অৱনতি ঘটিছে৷ মানুহৰ ক্ৰয় ক্ষমতা কমিছে৷ বজাৰত বিক্ৰী কমাৰ লগে লগে কমিছে চৰকাৰৰ সংগৃহীত সামগ্ৰী আৰু সেৱা কৰ অৰ্থাৎ জিএছটিৰ পৰিমাণ৷ কেন্দ্ৰই ৰাজ্যসমূহক দিম বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি দিয়া পৰিমাণৰ জিএছটিৰ ভাগ দিব পৰা নাই৷ ৰাজ্যসমূহে নিজৰ খৰচৰ জোৰা মাৰিবলৈ বলে পৰাতকৈ বেছিকৈ ধাৰ ল’বলৈ বাধ্য হৈছে৷ কৰ’নাৰ মহামাৰী শাম নাকাটিলে কেন্দ্ৰ আৰু ৰাজ্য দুয়োটাৰে অৰ্থনৈতিক অৱস্থা দিনে দিনে সংকটজনক হৈ আহিব৷ ৰাজহ ঘাটিৰ পৰিমাণে বিপদসীমা অতিক্ৰম কৰিব৷
এই অৱস্থাত কেন্দ্ৰ আৰু ৰাজ্য চৰকাৰবোৰৰ বাবে পেট্ৰ’ল আৰু ডিজেলৰ বিক্ৰীৰ পৰা সংগৃহীত কৰৰ টকাখিনি কণাৰ লাখুটিসদৃশ হৈ পৰিছে৷ কৰ’না মহামাৰীৰ বাবে আন্তৰ্জাতিক বজাৰত খাৰুৱা তেলৰ মূল্য হোৰাহোৰে কমিছে৷ এতিয়া এক লিটাৰ পেট্ৰ’লৰ দাম যদি ১০০ টকা, তেনেহ’লে তাৰে প্ৰায় ৪০ টকা তেলৰ দাম আৰু বাকী প্ৰায় ৬০ টকা হ’ল কৰ৷ এই ৬০ টকা কৰৰ প্ৰায় ৪০ টকা কেন্দ্ৰৰ আৰু ২০ টকা ৰাজ্যৰ৷
মনমোহন সিং প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈ থাকোঁতে খাৰুৱা তেলৰ মূল্য এশ দহৰ পৰা ডেৰশ ডলাৰ পাইছিল, তেতিয়া পেট্ৰ’লৰ দাম সত্তৰ টকাৰ ওচৰ চাপোতে তেতিয়াৰ বিৰোধী দল বিজেপিয়ে প্ৰচণ্ড প্ৰতিবাদ কৰিছিল৷ কৰ’না মহামাৰীৰ মাৰত এতিয়া খাৰুৱা তেলৰ মূল্য ষাঠি ডলাৰৰ আশে-পাশে৷ মাজতে কুৰি ডলাৰলৈও নামিছিল৷ পেট্ৰ’লৰ দাম হ’ব লাগিছিল ত্ৰিছ-পঁয়ত্ৰিছ টকা, কিন্তু হৈছে এশ টকা৷ কাৰণ চৰকাৰৰ কৰৰ পৰিমান লিটাৰত প্ৰায় ষাঠি টকা৷ ৰাইজৰ বিপুল দাবী সত্ত্বেও চৰকাৰে পেট্ৰ’লৰ দাম কমোৱা নাই, কাৰণ পেট্ৰ’ল বেচি পোৱা সেই টকাকেইটা অবিহনে চৰকাৰৰ পানীত হাঁহ নচৰা অৱস্থা হ’ব৷ গতিকে ৰাইজে বেয়া পালেও চৰকাৰৰ উপায় নাই৷
পেট্ৰ’লৰ দাম কিয় বাঢ়িছে তাক লৈ পেট্ৰ’লিয়াম মন্ত্ৰী ধৰ্মেন্দ্ৰ প্ৰধানে সময়ে সময়ে নানা প্ৰধান কাৰণ আঙুলিয়াই দি আছে৷ কেইমাহমান আগতে ক’লে– শীতকাল বাবে দাম বাঢ়িছে, জহকালি দাম কমিব৷ এতিয়া জহকালিও হোৰাহোৰে দাম বাঢ়ি আছে৷
কৰ’না মহামাৰীৰ সময়ত হোৱা অক্সিজেন সংকট, ভেক্চিনক লৈ হোৱা নানা বিশৃংখলা আৰু বিসংগতি, অৰ্থনীতিৰ অবিৰত অধোগতি আৰু অত্যাৱশ্যকীয় সামগ্ৰীৰ মূল্যবৃদ্ধি আদি দেখি এই ধাৰণা ক্ৰমান্বয়ে শক্তিশালী হৈ আহিছে যে কেন্দ্ৰৰ চৰকাৰখন যেন ধুমুহাত নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুওৱা জাহাজৰ দৰে দিশহাৰা হৈ পৰিছে৷
কৰ’নাৰ তৃতীয়টো লহৰ যদি আহিবলগা হয়, তেনেহ’লে ৰাইজে আৰু অধিক দুৰ্দিন দেখিব লাগিব৷