হাফপেণ্টক লৈ হাহাকাৰ

বীচ্ছৱেৰ আৰু ষ্ট্ৰীটৱেৰ অথবা কেজুৱেলৱেৰৰ পাৰ্থক্য নুবুজাৰ বাবেই যত বিপত্তি৷ আধুনিকতা আৰু কাপোৰ পিন্ধাৰ লিবাৰ্টী যাৰ পৰা এওঁলোকে আহৰণ কৰিছে তেওঁলোকে পিছে বীচ্ছত বিকিনী পিন্ধে, অন্তে্যষ্টিক্ৰিয়াত ক’লা ছ্যুট পিন্ধে, কৰ্মক্ষেত্ৰত ফৰ্মেল পিন্ধে, ক্লাবত কেজুৱেল পিন্ধে আৰু বাটে-পথে যোৱাৰ সময়তো অতি ধুনীয়াকৈ সাজপাৰ কৰি যায়৷ আমি যাৰ পৰা পশ্চিমীয়া সাজ-পোছাক ধাৰ কৰি লৈছো তেওঁলোকৰ পৰা কেৱল সাজ-পোছাকযোৰহে ল’ব পাৰিছো৷ এতিয়ালৈকে তাৰ যথাযথ ব্যৱহাৰ শিকা নাই৷ অৰ্ধেক লৈ আমাৰ অৱস্থা চক্ৰব্যুহত কেৱল সোমোৱাৰ কথা জানি আৰু পলোৱাৰ কথা নাজানি অভিমন্যুৰ যি হৈছিল ঠিক আমাৰো একে অৱস্থা৷ অৰ্ধেক শিক্ষাৰ মূল্য অভিমন্যুৱে ভৰিছিল নিজৰ জীৱন দি৷ আমি অৱশ্যে ককৰ্থনাতে ক্ষান্ত আছো৷

পৰীক্ষা দিবলৈ যোৱা এগৰাকী তৰুণীৰ হাফপেণ্ট পৰিধানক লৈ এই প্ৰসংগ উত্থাপিত হৈছে৷ ঘটনাৰ পৰৱৰ্তী সময়ত অসমৰ জনতা দ্বিধাবিভক্ত৷ জানি বা নাজানি প্ৰত্যেকেই নিজৰ সমৰ্থনত অলেখ যুক্তি দি আছে৷ পিছে অসমৰ শেহতীয়া ঘটনাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু যি, তেওঁ উত্থাপন কৰিছে এডমিট কাৰ্ডত ড্ৰেছ ক’ড নথকাৰ প্ৰসংগ৷ লগতে উল্লেখ কৰিছে তেওঁৰ বাবে কমফৰ্টেবল জ’ন বা অন্যাৰ্থত বস্ত্ৰ পৰিধানৰ লিবাৰ্টী বা স্বাধীনতা৷ তেওঁ পশ্চিমীয়া সাজপাৰ আহৰণ কৰিছে কিন্তু ব্যৱহাৰ শিকা নাই৷ এই ব্যৱহাৰকে ড্ৰেছ ক’ড বুলি কোৱা হয়৷ যিদৰে সমুদ্ৰৰ বীচ্ছলৈ যাওতে বা ছুইমিংপুলত নামোতে পুৰুষে লংপেণ্ট চাৰ্ট আৰু মহিলাই শাৰী বা চুৰিদাৰ পিন্ধি নানামে, সেইদৰে নামঘৰলৈ যাওতে বা শিক্ষানুষ্ঠানলৈ যাওতে বিকিনী পিন্ধি নাযায়৷ বহু সময়ত ড্ৰেছ ক’ডৰ বিষয়ে লিখা নাথাকে৷ সেয়া পৰম্পৰা আৰু সংস্কাৰৰ পৰা সকলোৱে শিকে৷ কোনেও ইমান গৰমত মই কমফৰ্টেবল নহয় বুলি ভাদমহীয়া নাম গাবলৈ যাওতে নামঘৰলৈ হাফপেণ্ট বা শ্বৰ্টছ পিন্ধি যোৱা দেখা নাযায়৷ সেয়া অলিখিত ড্ৰেছ ক’ড৷ যদি কাপোৰ পৰিধান কৰাৰ ক্ষেত্ৰত স্বাধীনতাৰ কথা আহি পৰে তেন্তে অৱধাৰিতভাৱে প্ৰখ্যাত লিখক এ জি গাৰ্ডেনিয়াৰৰ ‘অন দ্য ৰুল অব্‌ দ্য ৰোড’ শীৰ্ষক পাঠটোৰ প্ৰসংগ আহি পৰিব৷ একাধিক উদাহৰণেৰে এ জি গাৰ্ডেনিয়াৰে স্বাধীনতা কি আৰু কোন ঠাইত স্বাধীনতা খৰ্ব হয় সেই বিষয়ে উল্লেখ কৰিছে৷ সেই পাঠটো যি পঢ়িছে তেওঁলোকক কাপোৰ পিন্ধাৰ স্বাধীনতাৰ বিষয়ে অথবা ব্যক্তি স্বাধীনতা আৰু সামূহিক স্বাধীনতাৰ বিষয়ে দ্বিতীয়বাৰ বুজাই ক’ব নালাগে৷ তেওঁৰ বক্তব্য অতি সৰল আৰু সকলোৱে বুজিব পৰা৷ ‘অন দ্য ৰুল অব্‌ দ্য ৰোড’ৰ সাৰাংশ তেনেই চমু– যদিহে সকলোৰে স্বাধীনতা সামূহিকভাৱে অটুট ৰাখিবলগীয়া হয় তেন্তে প্ৰত্যেকেই ব্যক্তিগত স্বাধীনতা কিছু পৰিমাণে কৰ্তন কৰিব লাগিব৷ অৰ্থাৎ প্ৰত্যেকজন ব্যক্তিৰে স্বাধীনতাৰ ক্ষেত্ৰত একোটা নিৰ্দিষ্ট সীমা থাকে৷ সেই সীমালৈকে ব্যক্তিগত স্বাধীনতা ৰক্ষা কৰি থাকিলে সামূহিক স্বাধীনতা সমাজত বৰ্তি থাকিব৷ অসমত সদ্যঘটিত ঘটনাটোৰ বিষয়ে এতিয়া ছ’চিয়েল মিডিয়াত ধুমুহাৰ সৃষ্টি হৈছে৷ এক অৰ্থত হাফপেণ্টক লৈ হাহাকাৰ৷ ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ নেটাগৰিকসকল ঘাইকৈ দুভাগত বিভক্ত হৈছে৷ সকলোৱে নিজৰ নিজৰ মত সঁচা বুলি প্ৰমাণ কৰিবলৈ হকে বিহকে যুক্তি দিছে৷ তেওঁলোকে কেইটামান কথা মনত ৰখা ভাল আৰু সেই কথাকেইটা বিবেচনা কৰি যুক্তিৰ যুদ্ধত নমা ভাল৷ যদিহে আমি পশ্চিমীয়া সাজ-পোছাক পাশ্চাত্যৰ দেশৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰি আনিছো বুলি স্বীকাৰ কৰিব পাৰো তেন্তে আমি সেই সাজ-পোছাকৰ ব্যৱহাৰ এতিয়ালৈকে ভালদৰে শিকিব পৰা নাই বুলিও স্বীকাৰ কৰিব লাগিব৷ অৰ্থাৎ আমি ড্ৰেছ ক’ডৰ বিষয়ে একোৱেই নাজানো৷ মুখৰ আগত এবিধ পোছাক পাই গৈছো, দেখি ভাল লাগিছে, পিন্ধি গৈছো৷ পাশ্চাত্যৰ দেশৰ পৰা ড্ৰেছ ক’ডৰ বিষয়ে ভালদৰে শিক্ষা লৈ পশ্চিমীয়া পোছাক পৰিধান কৰাৰ সপক্ষে আৰু বিপক্ষে যুক্তি দিবলৈ চেষ্টা কৰক৷ তদুপৰি ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ তাৰ্কিকসকলে এ জি গাৰ্ডেনিয়াৰৰ ‘অন দ্য ৰুল অব্‌ দ্য ৰোড’ এতিয়ালৈকে পঢ়া নাই যদি পঢ়ি লওক৷ যদিহে এসময়ত পঢ়িছিল আৰু এতিয়া পাহৰি গৈছে তেতিয়াহ’লে তেওঁলোকে পুনৰ সেই পাঠটো পঢ়ক৷ তেতিয়া লিবাৰ্টী কি বা স্বাধীনতাৰ ব্যৱহাৰ কেনেকৈ হয় সেই সম্পৰ্কে ভালদৰে বুজিব পাৰিব৷ আপোনালোকৰ যুক্তিও সবল হ’ব৷