মোবাইল, লেপটপ হাতত দি শিশু-কিশোৰক অকলে নেৰিব
আমাৰ অসম, ২৩ অক্টোবৰঃ দুটা কিশোৰ আৰু এটা শিশু৷ দিনৰ পিছত দিন ধৰি অভিভাবকৰ পৰা লুকাই চুৰকৈ স্মাৰ্ট ফোনত পৰ্ণ ছবি চোৱাৰ অভ্যাস গঢ়ি তুলিছিল৷ সময় অতিক্ৰম কৰাৰ লগে লগে তিনিওজন আসত্ত হৈ পৰে পৰ্ণ ছবিৰ প্ৰতি৷ অন লাইন ক্লাছৰ বাবে অভিভাবকে দিয়া স্মাৰ্ট ফোন এই তিনিজনে ব্যৱহাৰ কৰিছিল পৰ্ণ ছবি চোৱাৰ বাবে৷ কেৱল পৰ্ণ ছবি চোৱাই নহয়, তিনিওজনৰ মনত গা কৰি উঠিছিল অপৰাধ প্ৰবনতা৷ এই মানসিক স্খলনক হয়তো উপলব্ধি কৰিব পৰা নাছিল তেওঁলোকৰ অভিভাবকে৷ যাৰ ফলত কাতি বিহুৰ দিনা কলিয়াবৰত সংঘটিত হয় এক লোম হৰ্ষক ঘটনা৷ দুটা ১১ বছৰীয়া কিশোৰ আৰু এটা ৯ বছৰীয়া শিশুৱে শিলেৰে মূৰত মাৰি হত্যা কৰে এগৰাকী জ্জ বছৰীয়া শিশুক৷ হত্যাৰ বলি শিশুটিৰ ওপৰত যৌন নিৰ্যাতন চলাইছিল তিনিও৷ এই ঘটনাই ইতিমধ্যে জোকাৰি গৈছে ৰাজ্যৰ অভিভাৱক সমাজক৷ প্ৰকৃততে কোন দিশে গৈ শিশু-কিশোৰ আৰু যুৱ প্ৰজন্ম৷ ১১ আৰু ৯ বছৰীয়া শিশু-কিশোৰৰ মনত কিদৰে আহিব পাৰে হত্যাৰ দৰে জঘন্য কাৰ্য সংঘটিত কৰাৰ চিন্তা৷ কিদৰে তেওঁলোকৰ মনত আহিব পাৰে নিজৰে কাণসমনীয়া এগৰাকীৰ ওপৰত যৌন নিৰ্যাতন চলোৱাৰ কথা৷ এই ঘটনা সন্দৰ্ভত মত প্ৰকাশ কৰি গুৱাহাটী চিকিৎসা মহাবিদ্যালয় হাস্পতালৰ মনোৰোগ চিকিৎসা বিভাগৰ অধ্যাপক ডাঃ সুৰেশ চক্ৰৱৰ্তীয়ে কয়–কিশোৰ শিশু তিনিজনে কিবা এটা বস্তু দেখি তাৰ পৰা সেইটো শিকিলে৷ তেওঁলোকে ভিডিঅ’ত যি দেখিছে সেইটো শিকিছে৷ আমাৰ অভিভাৱক সকলে নিজৰ সন্তানক বিশ্বাস কৰি সহজে এৰি দিয়ে হাতত স্মাৰ্ট ফোন দি৷ অধিকাংশই কোঠা এটাত সোমাই অন লাইন ক্লাছ কৰে৷ অভিভাৱকেও এই ক্ষেত্ৰত নিজৰ সন্তানক কোনো বাধা নিদিয়ে ক্লাছত ব্যাঘাত জন্মিব বুলি ভাবি৷ কেইবজাৰ পৰা কেই বজালৈ অনলাইন ক্লাছ থাকে সেই বিষয়ে অধিকাংশ অভিভাবকে খবৰ নাৰাখে৷ কোন সময়ত কি ক্লাছ থাকে সেই বিষয়ে প্ৰতিজন অভিভাৱকে শিক্ষকৰ পৰা আগতীয়াকৈ জানি ল’ব লাগে৷ যি সময়ত ক্লাছ থাকে নিজৰ সন্তানৰ হাতত সেই সময়তহে মোবাইল ফোন দিব লাগে৷ অন্য সময়ত দিয়াৰ প্ৰয়োজনীয়তা নাথাকে৷ কিছুদিন পূৰ্বে মোৰ ওচৰলৈ এগৰাকী মাতৃয়ে তেওঁৰ সন্তানক লৈ আহিছিল৷ ছাত্ৰজনে স্কুলৰ পৰীক্ষাত অনুতীৰ্ণ হয়৷ পিছত তাৰ লগত কথা পাতি গম পালো যে সি সম্পূৰ্ণ এটা শ্ৰেণীৰ নিয়মীয়া অনলাইন ক্লাছত উপস্থিত নাছিল৷ যাৰ ফলত শ্ৰেণী পৰীক্ষাত অনুত্তীৰ্ণ হয়৷ এই এমাহ অন লাইন ক্লাছ কৰাৰ নামত ঘৰৰ কোঠা এটাত সোমাই থাকে৷ আৰু সম্পূৰ্ণ মাহটো ক্লাছৰ পৰিৱৰ্তে ছাত্ৰজনে স্মাৰ্ট ফোনত কেৱল পৰ্ণহে চায়৷ কোনো অভিভাবকে নিজৰ সন্তানক হাতত মোবাইল লেপটপ দি এনেদৰে অকলে এৰি দিব নালাগে৷ নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ এটাৰ বাবেহে মোবাইল ফোন ব্যৱহাৰ কৰিব দিব লাগে৷ কোনো শিক্ষাৰ্থীক ঘৰত অকলে কোঠা বন্ধ কৰি পঢ়া-শুনা বা অন লাইন ক্লাছ কৰাৰ অনুমতি দিব নালাগে৷ কোঠাৰ দুৱাৰ সদায় খোলা ৰাখিহে পঢ়া-শুনা বা অনলাইন ক্লাছ কৰাৰ নিয়ম কৰি দিব লাগে অভিভাবকসকলে৷ নিজৰ সন্তানে কোঠাত সোমাই প্ৰকৃততে পঢ়া-শুনা কৰিছে নে নাই সেইটো কঠোৰভাৱে নিৰীক্ষণ কৰাটো অভিভাবকৰ অন্যতম দায়িত্ব৷ পিতৃ-মাতৃ সজাগ হ’বই লাগিব৷ সকলো সময়তে মৰমৰ দৃষ্টিৰে চোৱা অনুচিত৷ বৰ্তমান বিশ্বায়নৰ ফলত স্মাৰ্ট ফোন, ইণ্টাৰ নেট আদি সহজলভ্য হৈ পৰিছে৷ হাতৰ মুঠিত পৃথিৱীখন সোমাই পৰিছে৷ যি তিনিজনে কলিয়াবৰৰ ঘটনাটো সংঘটিত কৰিলে তেওঁলোকৰ কিবা এটা কামৰ পৰিণতি বা ফলাফল বুজি উঠাৰ ক্ষমতা হোৱা নাই৷ বয়স বহু কম৷ তেওঁলোকে কেবল যিটো দেখিছে সেইটোহে শিকিছে৷ সেয়ে অভিভাৱকে এনে বয়সত নিজৰ সন্তানক কঠোৰভাৱে নিৰীক্ষণত ৰাখিবই লাগিব৷