অসম আৰু অসমীয়াৰ সংকট

বিগত চাৰিটা দশকত অসমৰ খিলঞ্জীয়া মানুহখিনিয়ে ভিতৰি ভিতৰি এক শংকাত ভোগা দেখা গৈছে৷ অবৈধ বিদেশী নাগৰিকৰ অনুপ্ৰৱেশে খিলঞ্জীয়াৰ ভৱিষ্যৎ নিঃশেষ কৰিব বুলি অনুমান কৰি ১৯৭৯ চনতে গঢ়ি তোলা হৈছিল ছবছৰীয়া অসম আন্দোলন৷ আন্দোলনটোক অভিহিত কৰা হৈছিল অসমৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ আন্দোলন বুলি৷ ঐতিহাসিক অসম আন্দোলন দমন কৰাৰ বাবে চলা আতিশয্যৰ ফলত হাজাৰ হাজাৰ মানুহে অশেষ কষ্ট সহ্য কৰিবলগীয়া হৈছিল, ঘুণীয়া হৈছিল শ শ লোক, বহুতে হেৰুৱাইছিল সন্মান৷ তাৰপাছতো অসমৰ মানুহে আন্দোলনটো আগুৱাই নিয়াত ছবছৰৰ ভিতৰতে আঠশৰ ওপৰ লোকে শ্বহীদ বৰণ কৰিবলগীয়া হৈছিল৷ অজস্ৰ লোকৰ বলিদান আৰু ত্যাগৰ বিনিময়ত হোৱা অসম চুক্তিক লৈ অসমীয়া মানুহে কিছুদিন স্বস্তিৰ নিশ্বাস পেলাইছিল যদিও সেই আন্দোলনৰ ফলত অসমত গঢ়ি উঠা জাতীয়তাবাদী চেতনাই ঠন ধৰি উঠিব নোৱাৰিলে৷ কেৱল চৰকাৰ সলনিতে শেষ হয় জাতীয় চেতনাৰ স্ৰোত৷ অসম আন্দোলনৰ নেতাসকলে চৰকাৰ গঠন কৰিও চুক্তিৰ মূল দফাসমূহ ৰূপায়ণ কৰিব নোৱাৰিলে৷ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ উদাসীনতা, অসমৰ একাংশ ৰাজনীতিকৰ ষড়যন্ত্ৰ তথা ৰাজনৈতিক পৰিৱেশত অসম চুক্তি কাগজৰ পাতৰ দলিল হৈ ৰ’বলগীয়া হ’ল৷ অসম আন্দোলনৰ পটভূমিতে গঢ়ি উঠিল আলফাৰ স্বাধীনতাৰ দাবী আৰু জনজাতীয় গোষ্ঠীসমূহৰ স্বায়ত্ত শাসনৰ দাবী৷  

 অসম আন্দোলনৰ আলমত প্ৰথম অৱস্থাত সকলো দিশতে অসমৰ অস্তিত্ব ৰক্ষাৰ বাবে এক জাতীয়তাবাদ গঢ়ি উঠিছিল যদিও সেই আৱেগ বেছিদিন নচলিল৷ অসমীয়াৰ আত্মনিৰ্ভৰ আন্দোলনৰ চোক বেছিদিন নাথাকিল৷ তাৰ বিপৰীতে অবৈধ বিদেশীৰ সোঁত বৈ থাকিল আৰু অসমৰ ভিতৰতে বড়োলেণ্ড সৃষ্টিৰ বাবে ব্যাপক আন্দোলন গঢ়ি উঠিল৷ বড়ো জনগোষ্ঠীৰ দৰে আন জনগোষ্ঠীসমূহকো আত্মনিয়ন্ত্ৰণৰ অধিকাৰৰ বাবে সচেতন হোৱা দেখা গ’ল৷ সমান্তৰালভাৱে চাৰিওফালে গঢ়ি উঠিল সশস্ৰ বিপ্লৱৰ জোৱাৰ৷ 

 অসম আৰু অসমীয়া মানুহৰ সংকট আহিছে বুলি ভবা ধাৰণাটোৰ আলমতে ৰাজনৈতিক পৰিৱৰ্তনৰ প্ৰচেষ্টা চলে৷ এইবাৰ ৰাষ্ট্ৰীয় দল বিজেপিয়ে অসমত জাতি-মাটি-ভেটি ৰক্ষাৰ শে¡াগান ৰচনা কৰি অসমীয়া মানুহৰ আৱেগত বা বলায়৷ কংগ্ৰেছ ত্যাগ কৰি অহা নেতাসকলে অসম গণ পৰিষদৰ পুৰণি নেতাসকলৰ সহযোগত অগপ-বিজেপিৰ উমৈহতীয়া নিৰ্বাচনী ৰণ তৈয়াৰ কৰে আৰু অসমৰ গৰিষ্ঠসংখ্যক জনগোষ্ঠীৰ সমৰ্থনত চৰকাৰ গঠন কৰে৷ পিছে, দুৰ্ভাগ্যজনক কথাটো হ’ল– জাতি-মাটি-ভেটি ৰক্ষাৰ শে¡াগান দি ৰাজপাট দখল কৰা বিজেপি দলৰ দিনতে বৰাকত অসমীয়া ভাষাৰ চৰকাৰী বেনাৰ আঁতৰাই দিয়া হৈছে৷ তাকে লৈ ৰাজ্যত প্ৰতিক্ৰিয়া চলি আছে আৰু এক ভাষিক বিভাজন আৰম্ভ হৈছে৷ বেনাৰ আঁতৰোৱা কাৰ্যত উগ্ৰতা সানি পৰিৱেশ দূষিত কৰা মূল ব্যক্তিক গ্ৰেপ্তাৰ কৰি কাৰাগাৰলৈ পঠোৱা হৈছে যদিও অসম আৰু অসমীয়াৰ বাবে সৃষ্টি হৈছে নতুনধৰণৰ সংকট৷ বৰাকৰ ঘটনাৰ প্ৰতিক্ৰিয়া চলি থকা অৱস্থাতে অতি শেহতীয়াভাৱে বড়োলেণ্ডতো অসমীয়া ভাষাবিদ্বেষী চেতনা সৃষ্টি হোৱা বুলি জনা গৈছে৷

অসম আৰু অসমীয়াৰ বাবে সংকট আহিছে বিভিন্ন দিশৰ পৰা৷ ৰাষ্ট্ৰীয় দলৰ চৰিত্ৰ অনুসাৰে চৰকাৰ চলোৱাত অসম অধিক কেন্দ্ৰ-নিৰ্ভৰ হৈছে৷ বিজেপিৰ আগ্ৰাসী শাসনত হোৱা কিছু আৰ্থিক পৰিৱৰ্তনে জাতীয়তাবাদী শিবিৰক ক্ৰমে দুৰ্বল কৰি নিছে৷ অবৈধ বিদেশী নাগৰিকসকলে অসমৰ কৃষি অৰ্থনীতিৰ আধাৰ একপ্ৰকাৰ নিজৰ হাতলৈ নিয়াৰ উপৰি অৰ্থনীতিৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ শক্তি শ্ৰমৰ অধিকাৰী হৈ লৈছে৷ সমান্তৰালভাৱে সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ দিশতো আগ্ৰাসন আৰম্ভ হৈছে৷ খিলঞ্জীয়াই কৰা ‘কা’বিৰোধী আন্দোলনটোক বদনামী কৰি দুৰ্বল কৰাৰ গভীৰ ষড়যন্ত্ৰত জড়িতসকলে এতিয়া পুৰস্কৃত হ’বলৈ ধৰিছে৷ অসমীয়াৰ অহমিকা আৰু উন্নাসিকতাৰ মাজতে একধৰণৰ হিন্দী ভাবধাৰাৰ সংস্কৃতিৰ আমদানি আৰম্ভ হৈছে৷ নতুন শিক্ষানীতিৰ আধাৰত অসমত ৰাষ্ট্ৰীয় ভাবধাৰা শক্তিশালী কৰাৰ নীৰৱ আন্দোলনো আগুৱাই নিয়া হৈছে৷ অসম আৰু অসমীয়াৰ বাবে সৃষ্টি হোৱা সংকটৰ মোকাবিলা কৰি অসম আৰু অসমীয়া ভাষাক ৰক্ষা কৰিবলৈ হ’লে এক জনজাগৰণৰ লগতে বৈজ্ঞানিক কাৰ্যসূচী লাগিব৷ যিটো হাৰত চৰকাৰী আৰু অসমীয়া মাধ্যমৰ বিদ্যালয়বোৰ নিঃশেষ হ’বলৈ ধৰিছে আৰু মধ্যবিত্তীয় অসমীয়াই গঢ়ি তুলিছে ভোগবাদী সংস্কৃতি, তালৈ চাই অসম আৰু অসমীয়াৰ সংকট অধিক গভীৰ হ’ব বুলিহে ধাৰণা হৈছে৷ অসমৰ চিন্তাশীল মহল সচেতন নহ’লে সংকটে সংকুচিত কৰিব অসম আৰু অসমীয়াৰ অধিকাৰ৷