অসমীয়াৰ বাস্তৱ পৰিচয় বিচ্ছিন্ন হ’ব নেকি
সম্প্ৰতি মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে যি কোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিলোঁ, তাৰ পৰিৱৰ্তে সাহিত্যিক, সমালোচকে কলমেৰে ভাষাকেন্দ্ৰিক সমস্যা সমাধানৰ বাবে চেষ্টা কৰা দেখা গৈছে৷ আমি ভাবোঁ মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে অসমীয়া ভাষাৰ অস্তিত্বৰ সংকটময় যাত্ৰাৰ কথা বুজিব আৰু জাতীয় চিন্তাৰে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ উন্নতি সাধন কৰিবলৈ দৃঢ় পদক্ষেপ ল’ব৷ কাৰণ জনসাধাৰণে ক’বহে পাৰিব নতুবা আন্দোলন-বিক্ষোভহে কৰিব পাৰিব, কিন্তু কাৰ্যত পৰিণত কৰিবলৈ চৰকাৰৰ সদিচ্ছা লাগিব৷ পুনৰ আমি ভাষাকেন্দ্ৰিক আন্দোলনৰ নামত নিৰীহ অসমীয়া ডেকাৰ মৃত্যু কামনা নকৰোঁ৷ কেইবাজনো অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি, সাহিত্যিক-সমালোচকে নিজৰ নিজৰ ব্যক্তিগত মতামত লেখাৰ মাজেৰে প্ৰকাশ কৰিছে; যিটোৱে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ চৰ্চা কৰা, অসমীয়াভাষী লোকক ভাষা হেৰnও¸ৱাৰ ভিতিয়ে চিন্তিত কৰি তুলিছে৷ আমি বেছিভাগ অসমীয়াই ভাষাটোক জীয়াই ৰাখিবলৈ কি কৰিছেঁানো কি? দেশ গ’ল, জাতি গ’ল বুলি কোৱাৰ বাহিৰে দেশৰ বাবে সঁচাকৈয়ে কিবা কৰিলোঁ নেকি? এখন বাতৰিকাকত পঢ়িবলৈ বা চাবলৈ আমাৰ সময় আছেনে? ভাষা, সাহিত্য-সংস্কৃতিক পিঠি দি ব্যক্তিগত মুনাফাৰ দৌৰত দৌৰিছোঁ নেকি আমি/ পৰিতাপৰ কথা যে আজি অসমীয়াভাষী নিৰানব্বৈ শতাংশ লোকে বাতৰিকাকত বা আলোচনী কিনি নপঢ়ে নতুবা বাতৰিকাকত পঢ়াৰ প্ৰয়োজন অনুভৱ নকৰে৷ ফলত অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ প্ৰকৃত চৰ্চা আৰু সাৱলীল অধ্যয়নৰ মাধ্যম বহুকেইখন অসমীয়া বাতৰিকাকতৰ প্ৰচলন অতিকৈ নগণ্য৷ ইতিমধ্যে বহুকেইখন বন্ধও হৈ গ’ল৷ এনেদৰেই থাকিলে হয়তো অনাগত সময়ত এই উদ্যোগটো নোহোৱা হৈ যাব পাৰে৷ আজি অসমীয়া ভাষাৰ যি দুৰৱস্থা, তাৰ বাবে কিন্তু আমি অসমীয়াসকলেই দায়ী৷ ইংৰাজী নতুবা আন ভাষিক লোকে সামাজিক মাধ্যমত কেতিয়াও আনৰ ভাষাৰে জিভা পাক লগা শব্দ নিলিখে বা আমি লিখা দেখা নাই৷ কিন্তু অসমীয়াসকলে ভুলে-চুকে ইংৰাজী লিখোঁ, আনকি অসমীয়া ভাষা লিখিবলৈ ইংৰাজী লিপিৰ ব্যৱহাৰ কৰোঁ৷ অনেক বিজতৰীয়া শব্দৰ পয়োভৰে অসমীয়া ভাষাটোৱে স্বকীয়তা হেৰুৱাই পেলাইছে৷ বিদেশী শব্দৰ মায়াজালে আমাৰ শুৱলা ভাষাটোত ৰঙচুৱা প্ৰলেপ সানিলে৷ আপোন ভাষাটোক বিশ্ব দৰবাৰত প্ৰতিষ্ঠিত কৰিবলৈ তাহানিতে অনেক গুণী-জ্ঞানী ব্যক্তিয়ে কিমান কষ্ট কৰিবলগীয়া হৈছিল আমি ভাবি নাচাওঁ৷ ইংৰাজী ভাষাত অধ্যয়ন কৰিলেই অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ উন্নতি কৰিব নোৱাৰি, তেনে কথা নাই৷ বহু অসমীয়াই ইংৰাজী ভাষাত অধ্যয়ন কৰাৰ পাছতো অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ উন্নতি সাধনৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছে৷ ইংৰাজী ভাষাত অধ্যয়ন কৰিও সমানে অসমীয়া ভাষাত ব্যুৎপত্তি থকা পণ্ডিত, সাহিত্যিক, গৱেষক, নিবন্ধকাৰ এইখন অসমতে আছে৷ পিছে আমি অসমীয়া বুলি মনে মনে ভাবি থকাসকলে নিজৰ সুৰীয়া ভাষাটোৰ প্ৰতি অৱহেলা কৰিছোঁ যেন বোধ হৈছে৷ আনকি অসমত জন্মগ্ৰহণ কৰি অসমীয়া ভাষা নিশিকোঁ আৰু নিলিখোঁ বুলি জেহাদ ঘোষণা কৰিছোঁ৷ এঢাপ ওপৰলৈ গৈ ৰাজপত্ৰিত বিষয়া হোৱাৰ কামনাৰে অসমীয়া ভাষা বাধ্যতামূলক কৰিব নোৱাৰে বুলি চৰকাৰৰ লগতে ন্যায়লয়েও ৰায় দিছে৷ নিজৰ ঘৰখনতেই আইক এলাগি কৰিবলৈ ওলাইছোঁ একমাত্ৰ ব্যক্তিগত স্বাৰ্থৰ বাবেই৷ আমি অসমীয়াসকলেও ভাবিব লাগিব যে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ উন্নতি কৰিবলৈ হ’লে কিতাপ পঢ়াৰ বিকল্প নাই৷ লগতে অসমীয়া ভাষা শিকাৰ প্ৰতি আমাৰ ল’ৰা-ছোৱালীক আকৰ্ষিত কৰিব লাগিব৷ এনে প্ৰাথমিক কামবোৰ আমি ঘৰতেই কৰিব পাৰোঁ৷ আজিৰ এচাম বঁটালোভী আৰু হিতাধিকাৰী সাহিত্যিকে কাহানিও ভাষাটোক জীয়াই ৰাখিব নোৱাৰে৷ ভাষাটোক অন্তৰৰ পৰা ভালপোৱাসকলেহে পাৰিব৷ অসমত চৰকাৰী চাকৰিৰ নিযুক্তি প্ৰক্ৰিয়াত অসমীয়া ভাষা লিখিব জনাটো চৰকাৰে বাধ্যতামূলক কৰক৷ লগতে অসমীয়া মাধ্যমৰ বিদ্যালয়সমূহত ইংৰাজী বিষয়ৰ পাঠ্যক্ৰম সঠিকভাৱে প্ৰয়োগ কৰি অভিভাৱকৰ ইংৰাজী মাধ্যম প্ৰীতিৰ মানসিকতা কিছু পৰিমাণে লাঘৱ কৰিব পাৰিব৷ কিন্তু চৰকাৰে এপিএছ চি পৰীক্ষাৰ পৰা অসমীয়া বিষয়ৰ প্ৰশ্নকাকতখন উঠাই দি ভাষাটোক অসমৰ মাটিতে বিদেশী ভাষালৈ পৰিৱৰ্তন কৰিলে/ আমি আশা কৰোঁ মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে অসমীয়াৰ স্বাভিমানক আঘাত নকৰিব৷ এইক্ষেত্ৰত অসম সাহিত্য সভাৰ লগতে জাতীয় সংগঠনসমূহেৰা ভূমিকা লক্ষণীয় হ’ব৷ অসমৰ প্ৰতিঘৰ অসমীয়াই কাকত- আলোচনী আৰু কিতাপ অধ্যয়নৰ প্ৰতি আগ্ৰহ প্ৰকাশ কৰিলেহে ভাষাটোৰ প্ৰতিষ্ঠা কৰা হ’ব৷ তেতিয়াহে ভাষা বাচিব আৰু জাতিসত্তাই মূৰ দাঙি থিয় হ’ব পাৰিব৷ আমি অসমীয়া বুলি গৌৰৱ কৰাৰ পৰিৱৰ্তে মহিমামণ্ডিত ভাষাটোক শক্তিশালী ৰূপত বিশ্ব দৰবাৰত প্ৰতিষ্ঠিত কৰাব পাৰিলেহে প্ৰকৃতাৰ্থত আমি অসমীয়া বুলি গৌৰৱ কৰিব পাৰিম৷ সামাজিক মাধ্যম ব্যৱহাৰকাৰীসকলেও অসমীয়া ভাষাটোৰ জনপ্ৰিয়তা বৃদ্ধি কৰিব পাৰোঁ৷ ভাষা-সংস্কৃতিৰ প্ৰতি দৰদী প্ৰতিজন অসমীয়াই এই অস্বিত্ব ৰক্ষাৰ যুঁজখনত প্ৰজ্ঞা আৰু সাধনাৰ হেংদাং লৈ ওলাই আহিব লাগিব৷ ‘চিৰ চেনেহী মোৰ ভাষা জননী’ অসমীয়া ভাষাটোক মৌখিক ভাষালৈ পৰিৱৰ্তন নকৰিব৷ জাতি-মাটি-ভেটি ৰক্ষাৰ নামত যি আন্দোলন আৰু বিক্ষোভ হ’ল, তাৰ পৰা কাৰ কি লাভ হ’ল সেয়াও ধুঁৱলী-কুঁৱলী হ’ল৷ অসমক ভালপোৱা পৰিশ্ৰমী আৰু কৃষিজীৱী মানুহৰ অৰ্থনৈতিক উন্নয়নৰ সপোন বাস্তৱ হ’লেহে দেশ আৰু জাতি বাচিব৷ দেশ আৰু জাতি বাচিলেহে ভাষা, সাহিত্য-সংস্কৃতি জীয়াই থাকিব৷ ভৱিষ্যতে অসমক অসমীয়া ভাষিক সংখ্যালঘুত পৰিণত কৰাৰ চক্ৰান্ত আৰু আন ভাষাৰ বাধ্যতামূলক প্ৰয়োগৰ আশংকা নুই কৰিব নোৱাৰি৷ ৰাজনৈতিক স্বাৰ্থজনিত কাৰণ আৰু অন্ধ অনুগামীৰ স্বাৰ্থ সাধনত নিমজ্জিত কৰ্মকাণ্ডই ভাষাৰ বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত অন্য এক অন্তৰায়৷ আনৰ ভাষা-সংস্কৃতিক বৰ পীৰা পাৰি দিয়া আমাৰ জাত্যভিমানী অসমীয়াই গমেই নাপাব কেতিয়া শতৰু আহি অসমীয়াৰ ভেটি খুন্দিব আৰু ৰাজপাট দখল কৰিব/ আজি অসমৰ নতুন পুৰুষ আৰু নতুন নাৰীয়ে স্বদেশ আৰু স্বজাতিৰ বাবে এই কথাবোৰ ভাবিবৰ হ’ল৷
ফোন¸ ঃ ৮৬৩৮০-৪২৮২১