সময়ৰ আহ্বান

অসমৰ আঞ্চলিকতাবাদৰ ইতিহাসত এটা নতুন অধ্যায়ৰ উন্মোচন হৈছে৷ দুটাকৈ নতুন আঞ্চলিক দলৰ জন্ম হৈছে৷ ৰাজ্যখনৰ কল্যাণৰ বাবে চিন্তা আৰু কাম কৰা সকলো অসমবাসীৰ বাবে এয়া ভাল খবৰ৷ প্ৰচাৰ মাধ্যমত অগণন লোক উৎফুল্লিত হোৱা দেখিবলৈ পাইছোঁ৷ পৰম আশাৰে ১৯৮৫ চনত অসমবাসীয়ে এটা আঞ্চলিক দল গঠন কৰিছিল৷ তাৰ বিফলতাৰ ইতিহাস সকলোৱে জানে৷ সেই কথা মনত ৰাখি এতিয়া নতুনকৈ জন্মলাভ কৰা অসম জাতীয় পৰিষদ আৰু ৰাইজৰ দল নামৰ দল দুটাই পুৰণি ভুলবিলাক যাতে নকৰে, সেইটো আমাৰ প্ৰথম আহ্বান৷ দুয়োটা দলে বিজেপি-কংগ্ৰেছ-এআইইউডিএফ বিৰোধী স্থিতি গ্ৰহণ কৰিছে৷ এই দিশত ড॰ নগেন শইকীয়া প্ৰমুখ্যে ভালেমান সমাজৰ অগ্ৰণী ব্যক্তিয়ে পৰিষ্কাৰ ভাষাত এটা কথা কৈছে যিটো সকলোৱে মনত ৰখাটো এই সন্ধিক্ষণত নিতান্তই প্ৰয়োজন৷ যি তিনিটা দলৰ বিৰোধিতা কৰাটো নতুন দল দুটাই পণ গ্ৰহণ কৰিছে, সেইকেইটাৰ ভিতৰত ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টীৰ জনবল আৰু ধনবল শতগুণে অধিক, এতেকে তেওঁলোকক প্ৰত্যাহ্বান জনাবলৈ অসমৰ আঞ্চলিকতাবাদী দল-সংগঠন এক হোৱাৰ বাহিৰে কোনো গত্যন্তৰ নাই৷

এতিয়া আঞ্চলিকতাবাদ দুটা দলত বিভক্ত হোৱাৰ পাছত আমি সহজতে ধাৰণা কৰিব পাৰিছোঁ যে এই আদৰ্শত বিশ্বাস কৰা অসমৰ নাগৰিকৰ ভোট দুভাগ হ’ব৷ তাৰ পৰা কাৰ লাভ হ’ব সেই কথা বহলাই কোৱাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই৷ আমি যিটো কথাত গুৰুত্ব দিবলৈ বিচাৰিছোঁ সেইটো হৈছে– এক হ’ব নোৱাৰিলে আঞ্চলিকতাবাদী দল প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ প্ৰধান উদ্দেশ্যটোৱেই বিফল হ’ব৷

এতিয়াও নিৰ্মোহভাৱে সকলো কথা গমি-পিটি চোৱাৰ সময় আছে৷ যদি দুয়োটা দলে নিজৰ স্থিতিত অটল থাকে আৰু নিজৰ সুকীয়া পৰিচয় আৰু স্থিতি এৰি দিবলৈ নিবিচাৰে, তেনেহ’লে বিকল্প পথ এটাৰ কথা চিন্তা কৰিব পাৰে৷ তেওঁলোকৰ মাজত আসনৰ বুজাবুজি হ’ব পাৰে৷ তাৰ বাবে দুয়োটা দলৰ শীৰ্ষনেতাসকলে একেলগে বহি এই সম্ভাৱনাৰ কথা ফঁহিয়াই আলোচনা কৰি তাৰ এক নিখুঁত পৰিকল্পনা কৰিব পাৰে৷ তাকে কৰোঁতে তেওঁলোকে সময়ৰ আহ্বান কি সেই বিষয়ে সচেতন হ’ব লাগিব৷ বহুধাবিভক্ত আঞ্চলিকতাবাদে অসমৰ হিত সাধিব নোৱাৰে৷

প্ৰচাৰ মাধ্যমৰ পৰা জানিবলৈ পাইছোঁ যে মোক নতুনকৈ গঠন কৰা ৰাইজৰ দলৰ উপদেষ্টামণ্ডলীত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে৷ মই এটা বিশেষ দলৰ পৰামৰ্শদাতা হ’বলৈ নিবিচাৰোঁ৷ যদি সকলো এক হৈ কেৱল এটা দল গঠন কৰে, তেতিয়া মোৰ পৰা যদি কিবা পৰামৰ্শ বিচাৰে আৰু মোক যদি তাৰ বাবে যোগ্য বুলি ভাবে, তেতিয়া মই নিজৰ সীমিত জ্ঞান-বুদ্ধিৰে সেৱা কৰিবলৈ ভাল পাম৷ এক ঐক্যবদ্ধ আঞ্চলিক শক্তিৰ প্ৰতি মোৰ সম্পূৰ্ণ আৰু আন্তৰিক সমৰ্থন আছে৷ সেই কথা মই ৰাইজৰ দলৰ এগৰাকী নেতাক মুকলিভাৱে ব্যক্ত কৰিছিলোঁ– একাধিক দলত বিভক্ত কোনো এটা ৰাজনৈতিক দলৰ সৈতে মই জড়িত হ’বলৈ নিবিচাৰোঁ৷ এয়া মোৰ সুদৃঢ় স্থিতি৷ লগতে পুনৰ দোহাৰিছোঁ– অসমৰ স্বাৰ্থৰ সৈতে নিৰৱচ্ছিন্ন আৰু নিস্বাৰ্থভাৱে কাম কৰি থকা সকলো দল-সংগঠনৰ প্ৰতি মোৰ বিনম্ৰ আহ্বান– এক ঐক্যবদ্ধ অমোঘ আঞ্চলিক শক্তি গঢ়ি তোলক৷ তাৰ বাবে দুয়োটা দলৰ নেতাসকলৰ মাজত প্ৰথমতে অনানুষ্ঠানিক পৰ্যায়ত এলানি আলোচনা হওক আৰু সেই আলোচনা আগবাঢ়িলে আনুষ্ঠানিক আলোচনা আৰম্ভ কৰি এক উমৈহতীয়া ন্যূনতম কাৰ্যসূচী প্ৰস্তুত কৰিব পাৰিব বুলি আমি ভাবোঁ৷ তাকে কৰিবলৈ যিটো সুযোগ আজিৰ পৰিস্থিতিয়ে আনি দিছে, তাক গ্ৰহণ কৰিব পাৰিলে নতুনকৈ পুনৰুজ্জীৱিত হ’বলৈ লোৱা আঞ্চলিকতাবাদক আগুৱাই নিয়াত সহায় কৰা হ’ব৷ নহ’লে আমাৰ ভৱিষ্যৎ কোনোপধ্যে সুৰক্ষিত নহ’ব৷

[লেখক ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয় আৰু আই আই টি গুৱাহাটীৰ প্ৰাক্তন অধ্যাপক]