‘বাবা’ই চলাইছিল নেচনেল ষ্টক এক্সচেঞ্জ

ভাৰতৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ মূলধনৰ বজাৰ নেচনেল ষ্টক এক্সচেঞ্জে এজন অদৃশ্য বাবাই পৰিচালনা কৰি আছিল৷ এই কথাটো জনাইছে স্বয়ং সেই ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ মুৰব্বী চিত্ৰা ৰামকৃষ্ণই৷ ৰাষ্ট˜ পৰিচালনাৰ বেছিভাগ বিষয়েই সাধাৰণ মানুহে নাজানে বা জনালেও বুজি নাপায়৷ এই জটিল বিষয়সমূহৰ দায়িত্ব কিছুমান দায়িত্বশীল মানুহৰ হাতত অৰ্পণ কৰা হয় আৰু তেওঁলোকে নিষ্ঠাৰে আৰু সততাৰে সেই দায়িত্ব পালন কৰিব বুলি ধৰি লোৱা হয়৷ প্ৰতিৰক্ষা, বিত্ত, আইন-শৃংখলা, শিক্ষা, স্বাস্থ্য, যোগাযোগকে ধৰি ৰাষ্ট˜ৰ বাবে অপৰিহাৰ্য সকলো বিষয় পৰিচালনা কৰে বিশেষজ্ঞসকলে৷ তেওঁলোক উচ্ছ প্ৰশাসনীয় পদত অধিষ্ঠিত হয়, ৰাষ্ট˜ৰ অৰ্থাৎ ৰাইজৰ টকাৰে দৰমহাকে ধৰি অলেখ সা-সুবিধা ভোগ কৰে৷ ৰাইজে ভাবে যে তেওঁলোকে নিজ গুণৰ মহিমাৰে তেনে উচ্ছস্থান অধিকাৰ কৰিছে৷ তেওঁলোকে কৰা কামবোৰ সাধাৰণ মানুহৰ সাধ্যৰ বাহিৰত৷ এই গুণী-জ্ঞানী লোকসকলৰ হাতত দেশ সুৰক্ষিত, গতিকে ৰাইজো সুৰক্ষিত৷ বহু সাংবিধানিক পদত অধিষ্ঠিত হোৱাসকলে ৰাজহুৱাকৈ শপত ল’ব লাগে৷ ৰাষ্ট˜পতি, প্ৰধানমন্ত্ৰী, সকলো মন্ত্ৰী, বিধায়ক, সাংসদে ৰাজহুৱাকৈ শপত ল’ব লাগে৷ ন্যায়াধীশসকলেও শপত ল’ব লাগে৷ এইসকলে শপত ল’ব লাগে যে বিধিৰ দ্বাৰা স্থাপিত আইন মতে, নিষ্ঠা আৰু সততাৰে কাম কৰিব৷ গতিকে দেশ সুকলমে চলিব৷ ৰাইজৰ টকা খৰচ কৰাৰ দায়িত্বত থকাসকলে এটকাও ইফাল-সিফাল হ’বলৈ নিদিয়ে৷ প্ৰতিটো টকা দেশৰ, দহৰ ভালৰ বাবে প্ৰস্তুত কৰা আঁচনি অনুসৰি ব্যয় হ’ব৷ 

কিন্তু তেনেকুৱা নহয়৷ ইটোৰ পাছত সিটো কেলেংকাৰীৰ কথা পোহৰলৈ আহে৷ একোটা একোটা কেলেংকাৰীৰ পৰিমাণ লাখ কোটি, হাজাৰ কোটি টকা! দেখি-শুনি ৰাইজৰ চকু কপালত উঠে৷ ইমানবোৰ গুণী-জ্ঞানী মানুহৰ হাতত দেশৰ শাসনভাৰ থকাৰ পাছত, ইমানবোৰ আইন-কানুন, নীতি-নিয়ম থকাৰ পাছত, ইমানবোৰ মানুহে সততাৰে কাম কৰিম বুলি ৰাজহুৱাকৈ শপত খাই চকীত বহাৰ পাছত দেশখনত কেনেকৈ ইমান বিয়াগোম কেলেংকাৰী সংঘটিত হয়? ৰাইজৰ সন্দেহ হয়, ৰাইজৰ আস্থা নোহোৱা হয়৷ ক’ৰবাত কিবা ডাঙৰ গণ্ডগোল আছে৷ হয় দায়িত্বত থকাসকলৰ প্ৰয়োজনীয় যোগ্যতা-দক্ষতা নাই, নহ’লে তেওঁলোক নিজেই সেই দুন¹তিৰ অংশ৷ অযোগ্য লোকে দেশ চলাই আছে, উদক ভেটাৰখীয়া পাতি থোৱা হৈছে৷ ৰাইজ হতাশ হয়, আস্থা হেৰুৱায়৷ 

চিত্ৰা ৰামকৃষ্ণ ২০১৩ৰ পৰা ২০১৬ চনলৈ নেচনেল ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ মেনেজিং ডাইৰেক্টৰ আৰু চিইঅ’ আছিল৷ এই সময়ছোৱাত তেওঁ নেচনেল ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ সকলো তথ্য এজন অদৃশ্য বাবাক জনাইছিল আৰু বাবাই দিয়া নিৰ্দেশ অনুসৰি কাম কৰিছিল৷ ভাৰতৰ বৃহত্তম ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ প্ৰকৃত নিয়ন্ত্ৰক আছিল এজন বাবা! বিত্ত মন্ত্ৰণালয়ৰ অধীনৰ ছিকিউৰিটী এণ্ড এক্সচেঞ্জ ব’ৰ্ড, ‘ছেবি’য়ে কৈছে যে চিত্ৰা এই অদৃশ্য বাবাৰ হাতৰ পুতলা আছিল, বাবা আছিল প্ৰকৃত নিয়ন্ত্ৰক৷ এই বাবাজন অদৃশ্য, কাৰণ এতিয়ালৈ এই বাবাৰ অস্তিত্ব প্ৰকট হোৱা নাই!  কোনেও নাজানে তেওঁ কোন! চিত্ৰাই এই বাবাক ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ সকলো গোপনীয় তথ্য যোগান ধৰিছিল৷ এই সংসাৰত্যাগী বাবাই চিত্ৰাৰ স’তে কেনেকৈ যোগাযোগ ৰক্ষা কৰিছিল? সেই কামটো বাবাই বা চিত্ৰাই কোনো আধ্যাত্মিক, ঐশ্বৰিক  উপায়েৰে কৰা নাছিল৷ তেওঁলোকৰ যোগাযোগ হৈছিল ই-মেইলেৰে! বাবাই দিয়া প্ৰতিটো নিৰ্দেশ চিত্ৰাই পালন কৰিছিল৷ চিত্ৰাৰ মতে, তেওঁৰ বাবাৰ স’তে সম্পৰ্ক আধ্যাত্মিকধৰণৰ, এই বাবাজন এজন সিদ্ধ পুৰুষ, হিমালয়ৰ ক’ৰবাত থাকে, চিত্ৰাই তেওঁক গংগাৰ তীৰত লগ পাইছিল আৰু তেওঁৰ কোনো দৈহিক অস্তিত্ব নাই৷ তেওঁ নিৰাকাৰ, অদৃশ্য৷ এই সৰ্বশক্তিমান বাবাৰ মাত্ৰ যোগাযোগৰ বাবেহে ই-মেইল, কম্পিউটাৰ, ইণ্টাৰনেটৰ প্ৰয়োজন হয়! বাবাৰ নিৰ্দেশত চিত্ৰাই লোৱা আজব সিদ্ধান্তসমূহৰ এটা আছিল আনন্দ সুব্ৰমণিয়ন নামৰ মূলধনী বজাৰৰ কোনো অভিজ্ঞতা নথকা এজন মজলীয়াখাপৰ কাৰ্যনিৰ্বাহকক নেচনেল ষ্টক এক্সচেঞ্জৰ উপদেষ্টা আৰু অপাৰেটিং অফিচাৰ হিচাপে দিয়া নিযুক্তি৷ বছৰি ১৫ লাখ টকা দৰমহা পোৱা এই লোকজনক চিত্ৰাই বছৰি ৫ কোটি দৰমহাত নিযুক্তি দিছিল আৰু বাবাৰ নিৰ্দেশ মতে তেওক সপ্তাহত মাত্ৰ তিনিদিনহে কাম কৰিবলৈ দিছিল৷ ছেবিয়ে ইতিমধ্যে চিত্ৰাৰ ওপৰত ৩ কোটি টকাৰ জৰিমনা আৰোপ কৰিছে আৰু এই সন্দৰ্ভত আৰু অধিক তদন্তৰ প্ৰয়োজন আছে বুলি মত প্ৰকাশ কৰিছে৷ বেংকৰ হাজাৰ কোটি টকীয়া আন এটা কেলেংকাৰী ফাদিল হোৱাৰ পৰতে চিত্ৰা ৰামকৃষ্ণৰ আজব কাৰবাৰে মানুহৰ চকু কপালত তোলাৰ লগতে আমোদৰ খোৰাক দিছে৷ সাধাৰণ ৰাইজে ভাবিছে– দেশ এনেকৈয়ে চলে৷ 

শেহতীয়াভাৱে সংসাৰত্যাগী বাবাসকলে ৰাজনীতি, ক্ষমতা, ধন-সম্পদ, ষ্টক এক্সচেঞ্জ, চাবোন-টুথপেষ্ট উৎপাদন আদিৰ দৰে পাৰ্থিৱ বৈষয়িক বিষয়ত বিশেষভাৱে মনোনিৱেশ কৰা দেখা গৈছে৷ একে সময়তে ৰাজনীতিকৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বিয়াগোম বিষয়াসকলেও এই বাবাসকলৰ বাঢ়ি অহা প্ৰতিপত্তি আৰু ক্ষমতালৈ লক্ষ্য ৰাখি তেওঁলোকক বিশেষ মান আৰু স্থান দিয়া পৰিলক্ষিত হৈছে আৰু তেওঁলোকৰ উপদেশ মতে চলিবলৈ লৈছে৷ বাবাসকলে তেওঁলোকৰ পৰম আধ্যাত্মিক শক্তিৰে ৰাজনীতিক আৰু বিষয়াই কৰিবলগীয়া কামবোৰ যিহেতু অধিক দক্ষতা আৰু যোগ্যতাৰে কৰিব পাৰে বুলি দেখুৱাইছে, গতিকে আধ্যাত্মৰ সাধনাৰ লগতে দেশ চলোৱাৰ সাধাৰণ কামফেৰাও বাবাসকলৰ হাততেই অৰ্পণ কৰাৰ কথা চিন্তা কৰিব পাৰি৷