ট্ৰাক চলাই দিহিঙে দিপাঙে ঘূৰিছে পূজা

আমাৰ অসম, ৬ মাৰ্চঃ মানৱ জীৱন সংগ্ৰামেৰে ভৰপূৰ৷ কথাতে কয়– সংগ্ৰাম আন এটি নাম জীৱনৰে৷ প্ৰৱল ইচ্ছাশক্তিয়ে জীৱনৰ গতি সলনি কৰিব পাৰে৷ গুৱাহাটীৰ পাশ্বৰ্ৱৰ্তী বকোৰ এগৰাকী উদ্যমী মহিলাই জীৱন সংগ্ৰামৰ এক সুন্দৰ নিৰ্দশন দাঙি ধৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ লগতে আন বহুতৰ বাবে আদৰ্শ হ’বলৈ সক্ষম হৈছে৷ বিগত প্ৰায় ১৫-১৬ বছৰ ধৰি ক্ষুদ্ৰ ব্যৱসায় কৰি অহা এইগৰাকী সংগ্ৰামী মহিলাৰ নাম হৈছে পূজা বড়ো৷ ‘বগী ড্ৰাইভাৰ’ নামেৰে সুকীয়া পৰিচয় থকা পূজা বড়োৱে এখন কেৰিয়াৰ ভান চলাই গুৱাহাটীলৈ নিতৌ ব্যৱসায় কৰিবলৈ আহে৷ স্বামীৰ পৰা উপেক্ষিত এইগৰাকী সাহসী মহিলাই গাঁৱৰ আন বহুকেইগৰাকী মহিলাক সংস্থাপনৰ বাট মুকলি কৰি দিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ নিজৰ জীৱন সংগ্ৰামৰ বিষয়ে পূজা বড়োৱে ‘আমাৰ অসম’ক এনেদৰে কয়– ‘মই বকোৰ এটা ভাড়াঘৰত তিনিটা সন্তানৰ সৈতে দুবেলা দুমুঠি খাই জীয়াই আছোঁ৷ মই প্ৰথমে গুৱাহাটীৰ মালিগাঁৱৰ পদপথত কাচকল বিক্ৰী কৰিছিলোঁ৷ কিন্তু কাচকল বিক্ৰী কৰা ধনেৰে মই এক কিলো চাউলো ক্ৰয় কৰিব পৰা নাছিলোঁ৷ তাৰপাছত গুৱাহাটীৰ বামুণীমৈদামত শাক-পাচলি বিক্ৰী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ৷ কিন্তু পাচলি বিক্ৰী কৰিবলৈ অহা-যোৱা কৰাৰ সময়ত বাছ ভাড়াৰ নামত যথেষ্ট ধন খৰচ হয়৷ সকলো কথা চিন্তা কৰি মই গাড়ী চলোৱা শিকিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ৷ শেষত বন্ধন বেংকৰ পৰা লোণ লৈ এখন কেৰিয়াৰ ভান ক্ৰয় কৰিলোঁ৷ প্ৰথম অৱস্থাত মানুহে মোক বৰকৈ হাঁহিছিল৷ এনেদৰে কেৰিয়াৰ ভান চলোৱা মহিলা প্ৰথমে দেখা নাই বুলিও মোক বহুতে কৈছিল৷ পেটৰ তাড়নাত আৰু আনৰ ওচৰত হাত নপতাকৈ নিজে উপাৰ্জন কৰি আত্মনিৰ্ভৰশীল হোৱাৰ প্ৰৱল ইচ্ছা মনত পুহি ৰখাৰ বাবে বিগত ১৫ৰ পৰা ১৬ বছৰে এই সংগ্ৰাম অব্যাহত ৰাখিছোঁ৷ প্ৰতিদিনে পুৱতি নিশা তিনি বজাৰ পৰা মোৰ কাম আৰম্ভ হয় আৰু নিশা প্ৰায় ১০ৰ পৰা ১১ বজাৰ ভিতৰত কাম শেষ হয়৷ প্ৰতিদিনে পুৱা বামুণীগাঁৱৰ পৰা থলুৱা শাক-পাচলি ক্ৰয় কৰি পুৱা ৬ বজাত গুৱাহাটীৰ বামুণীমৈদামলৈ যাত্ৰা আৰম্ভ কৰোঁ৷ প্ৰথম অৱস্থাত অকলে গৈ বামুণীমৈদামত থলুৱা শাক-পাচলি বিক্ৰী কৰিছিলোঁ৷ পৰৱৰ্তী সময়ত আমাৰ গাঁৱৰ দুই এগৰাকী মহিলাক ব্যৱসায় কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰোঁ৷ আমাৰ জনগোষ্ঠীয় সমাজত সুৰা সেৱনক লৈ হোৱা স্বামী-স্ত্ৰীৰ মাজৰ কাজিয়াৰ পৰা আঁতৰাই আনি মহিলাসকলক স্ব-নিৰ্ভৰশীল কৰিবলৈ মই তেওঁলোকক আগবাঢ়ি আহিবলৈ আহ্বান জনালোঁ৷ প্ৰথমে দুই-তিনিগৰাকী মহিলা মোৰ লগত আহিছিল যদিও এতিয়া নিতৌ ১৩-১৪গৰাকী মহিলাই মোৰ সৈতে বামুণীমৈদামৰ বজাৰত থলুৱা শাক-পাচলি বিক্ৰী কৰিবলৈ আহে৷ তেওঁলোকেও এতিয়া দুই-এপইচা নিজৰ বাবে যোগাৰ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ প্ৰতিদিনে মই ১২০ কিলোমিটাৰ ভানখন চলাও৷ মানুহে কঠোৰ শ্ৰম কৰিলে কৰিব নোৱৰা একো কাম নাথাকে৷ মহিলাসকল কেতিয়াও পিছপৰি থাকিব নালাগে৷’ উল্লেখ্য, এইগৰাকী স্পষ্টবাদী মহিলাক বহুতে ‘বগী ড্ৰাইভাৰ দাদা’ বুলিও সম্বোধন কৰে৷ দুজনী কন্যা সন্তান আৰু এটা পুত্ৰ সন্তানক মানুহ হিচাপে গঢ়িবলৈ আৰু গাঁৱৰ মহিলাসকলক স্বাৱলম্বী কৰাৰ লক্ষ্যৰে তেওঁ প্ৰতিদিনে যুঁজি গৈছে জীৱন নামৰ যুদ্ধখনত জয়লাভ কৰিবলৈ৷ অকলশৰীয়াকৈ কেৰিয়াৰ ভানখন চলাই যোৱাৰ সময়ত তেওঁ কেতিয়াবা সন্মুখীন হৈছে ডকাইতৰো৷ ক’ভিড পৰিস্থিতিৰ বাবে হোৱা লকডাউনত পেটৰ ভাতমুঠি যোগাৰৰ নামত ৰাজপথত গাড়ী চলাই আৰক্ষী-প্ৰশাসনৰো ৰোষত পৰিবলগীয়া হৈছিল৷ তথাপিও থমকি ৰোৱা নাই সাহসী পূজা বড়ো৷ ‘আপোন ভালেই জগত ভাল’– এই কথাকে আদৰ্শ হিচাপে লৈ জীৱন সংগ্ৰাম অব্যাহত ৰাখিছে পূজা বড়োৱে৷ দখনাৰ সাজত ‘বগী ড্ৰাইভাৰে’ ইতিবাচক চিন্তা আৰু এমোকোৰা হাঁহি লৈ প্ৰতিদিনৰ সংগ্ৰামখনৰ বাবে সাজু হয়৷ মহিলা সবলীকৰণৰ বাবে এই সংগ্ৰাম অব্যাহত ৰখাৰ কথাও উল্লেখ কৰে পূজা বড়োৱে৷ উল্লেখ্য, কঠোৰ শ্ৰম আৰু একাগ্ৰতা থাকিলে মানুহে যে কেতিয়াও হাজাৰ ধুমুহাৰ মাজতো থমকি ৰ’বলগীয়া নহয় তাৰ অন্যতম উদাহৰণ– পূজা বড়ো৷