ৰাজ্যত ইউপিএছচিৰ বাটত কণা বিধি
আমাৰ অসম, ১ জুনঃ গতস্য শোচনাং নাস্তি! হৈ যোৱাটো আৰু ভাবি লাভ নাই৷ সম্ভৱতঃ সেই যুক্তিতে প্ৰত্যেক বছৰেই ইউপিএছচিৰ সৰ্বভাৰতীয় অসামৰিক পৰীক্ষাৰ ফলাফল প্ৰকাশৰ পাছত ৰাজ্যজুৰি সাধাৰণ লোকৰ পৰা মুখ্যমন্ত্ৰীলৈকে সকলোৱে অসমৰ ব্যৰ্থতাক লৈ ইছ-আস কৰে আৰু পাহৰি যায়৷ বছৰ ঘূৰিলেই পুনৰ ইউপিএছচিৰ পৰীক্ষাৰ ফলাফল ওলায় আৰু একেই আক্ষেপৰ পুনৰাবৃত্তি হয়৷ ঠিক পৌনঃপুনিক অংকৰ দৰে৷ এইবাৰো তাৰ ব্যতিক্ৰম নহ’ল৷ অসমৰ প্ৰাৰ্থীৰ ব্যৰ্থতাৰ শৃংখল অব্যাহত থকাৰ মাজতে ৰাজ্যৰ এগৰাকী বোৱাৰী সমীক্ষা জৈন বিহানীয়ে এইবাৰ ১৬৮ ৰেংকিং আৰু শিল্পা খনিকৰ তথা আয়ুসী কালৱাৰে ক্ৰমে ৫০৬ তথা ৬১৮ ৰেংকিং অৰ্জন কৰি বিগত বছৰৰ তুলনাত ফলাফল সামান্য উন্নত কৰিবলৈ সমৰ্থ হৈছে৷ কিন্তু তুলনামূলকভাৱে দেশৰ অন্যান্য ৰাজ্যৰ তুলনাত এইবাৰো অসমৰ এইদিশত ব্যৰ্থতা অব্যাহত আছে৷ কিয়নো সোমবাৰে ঘোষিত ২০২১ চনৰ পৰীক্ষাৰ শীৰ্ষৰ ৫০জনৰ মাজত কেৱল কেৰালাৰে ৬জনে স্থান লাভ কৰিছে, যিটো সংখ্যা প্ৰথম ১০০জনৰ ভিতৰত হয়গৈ ৯জন৷ সেই দিশৰ পৰা বিচাৰ কৰিলে অসমৰ বোৱাৰী সমীক্ষাই আই পি এছ সেৱা পাব পাৰে, অৰ্থাৎ আই এ এছ সেৱা লাভ কৰিব পৰা অসমৰ এজনো এইবাৰ নাই৷ দীৰ্ঘদিনৰ বিৰতিত অসমৰ পৰা অসম-মেঘালয় কেডাৰত আই এ এছ হৈছিল আৰণ্যক শইকীয়া, ২০২০ চনত৷ তাৰ ১০ বছৰ পূৰ্বে ২০০৯-১০ বৰ্ষত নাৰায়ণ কোঁৱৰ, বৰ্ণালী ডেকা আৰু বিশ্বজিৎ পেগু আই এ এছ সেৱাৰ বাবে নিৰ্বাচিত হৈছিল৷ তাৰো পূৰ্বে ১৯৯৮-৯৯ত কেডাৰ ভিন্ন হ’লেও আই এ এছ হৈছিল অসমৰ ভাস্কৰজ্যোতি শৰ্মা আৰু সোণমনি বৰা৷ ১৯৯৪ চনত আই এ এছ সেৱা লাভ কৰিছিল ছুইটী ছাংছনে আৰু ১৯৮৯ চনত লাভ কৰিছিল পৱন কুমাৰ বৰঠাকুৰে৷ অসমে পোৱা সৰ্বোচ্ছ সাফল্য অৰ্থাৎ আই এ এছৰ ক্ষেত্ৰত বিস্তৰ ব্যৱধান, মূলতঃ ধাৰাবাহিক সাফল্য আৰু আন ৰাজ্যৰ তুলনাত সংখ্যাৰ দিশত৷
২০০২ চনৰ পৰা ২০১৫ চনলৈ দিল্লীৰ ১,৬৬৬জনে, উত্তৰ প্ৰদেশৰ ১,১০৬জনে, তামিলনাডু ৮১১, ৰাজস্থানৰ ৬৭১জনে, ইউ পি এছ চিৰ সৰ্বভাৰতীয় অসামৰিক পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ বিভিন্ন সেৱাত স্থান লাভ কৰিছে৷ এই দীৰ্ঘ সময়ছোৱাত অসমৰ পৰা এই পৰীক্ষাত সফলতা অৰ্জন কৰিছে মাথোঁ ৩০জন প্ৰাৰ্থীয়ে৷ এই সময়ছোৱাত কৰ্ণাটক, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশ, বিহাৰ, পঞ্জাব, কেৰালা, মধ্যপ্ৰদেশ, উত্তৰাখণ্ড, হাৰিয়ানা, পশ্চিমবংগ, গুজৰাট, ঝাৰখণ্ড, জম্মু-কাশ্মীৰ, চণ্ডীগড়, ওড়িশা, ছত্তীশগড়, হিমাচল প্ৰদেশৰ প্ৰাৰ্থীৰ ফলাফলো চমৎকাৰ, অন্ততঃ সংখ্যাৰ দিশৰ পৰা অসমতকৈ বহুযোজন আগত৷ ২০১১ চনৰ পৰা ২০১৫ চনৰ ভিতৰত কেৱল আই এ এছ সেৱা লাভ কৰা ৰাজ্যভিত্তিক পৰিসংখ্যা চালে দেখা যাব, উত্তৰ প্ৰদেশৰ ১১৮, ৰাজস্থানৰ ৯৭, তামিলনাডুৰ ৯০, বিহাৰৰ ৬৮, অন্ধ্ৰ প্ৰদেশৰ ৬১, মহাৰাষ্ট্ৰৰ ৫৮, কেৰালাৰ ৫৪, হাৰিয়ানাৰ ৫১, দিল্লীৰ ৪৯, কৰ্ণাটকৰ ৩৭, মধ্যপ্ৰদেশৰ ১৭ আৰু পশ্চিম বংগৰ ৭জন৷ দীঘলীয়া এই সময়ছোৱাত অসমৰ পৰা এজনো আই এ এছ ওলোৱা নাই৷ তাৎপৰ্যপূৰ্ণ বিষয় এয়াই যে ২০১৯ চনৰ সৰ্বভাৰতীয় পৰীক্ষাত সফল হোৱা মুঠ ৮২৯জন প্ৰাৰ্থীৰ ভিতৰত য’ত অসমৰ ৫জনে সাফল্য লাভ কৰিছিল, সেই বৰ্ষত তেনেই পিছপৰা আৰু সন্ত্ৰাসজৰ্জৰ জম্মু-কাশ্মীৰৰ পৰা সফলতা লাভ কৰিছিল ১৬জনে৷ এই পৰিসংখ্যাই মুকলি কৰি দিয়ে ইউ পি এছ চিৰ দেশৰ ভিতৰতে সবাটোকৈ মৰ্যাদাসম্পন্ন পৰীক্ষাটোত অসমৰ অৱস্থা কিমান পুতৌলগা৷
এনে এক সময়তে সেই চিৰন্তন প্ৰশ্নটো উত্থাপিত হয়– অসমৰ পৰা আই এ এছ নোলাই কিয় বা সৰ্বভাৰতীয় অসামৰিক পৰীক্ষাত কৃতকাৰ্য হোৱা অসমৰ প্ৰাৰ্থীৰ সংখ্যা কিয় অন্যান্য ৰাজ্যৰ তুলনাত এপাছি শাকত এটা জালুকৰ দৰে হয়? প্ৰশ্ন উঠে আৰু সকলোৱে পাহৰি যায়, ঠিক গতস্য শোচনাং নাস্তিৰ দৰে৷ অসমৰ ব্যৰ্থতাৰ কাৰণ বিচাৰি ৰাজ্যৰ অতিৰিক্ত মুখ্য সচিব, ১৯৮৯ চনৰ আই এ এছ পৱন কুমাৰ বৰঠাকুৰৰ সৈতে কথা পাতোতে তেওঁ ক’লে– ‘এয়া অৱশ্যেই বিচাৰ্যৰ বিষয়৷ প্ৰতিযোগিতামূলক পৰীক্ষাত সাফল্য লাভ কৰিবলৈ হ’লে অতি শক্তিশালীভাৱে প্ৰতিযোগিতাত অৱতীৰ্ণ হ’ব লাগিব৷ সন্দেহ নাই, এই পৰীক্ষাত সফলতা লাভ কৰা অতিশয় কঠিন৷ ইট্ছ এ টাফ থিং৷ নট এন ইজি জব৷’ তেওঁ অসমৰ সীমিত সাফল্যৰ ক্ষেত্ৰত এটা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় উনুকিয়াই দিলে৷ পৱন কুমাৰ বৰঠাকুৰৰ মতে অসমৰ প্ৰাৰ্থীৰ সংখ্যা আন ৰাজ্যৰ তুলনাত কম৷ তেওঁ পুনৰ ক’লে– ‘অসমৰ পৰা কিমানজন এই পৰীক্ষাত অৱতীৰ্ণ হৈছে? মই নাভাবো যে সেই সংখ্যা ১০০০ৰ অধিক হ’ব৷ অসমৰ শিক্ষাৰ্থীৰ মেধাৰ ওপৰত সন্দেহ নাই৷ কিন্তু কম সংখ্যাত অৱতীৰ্ণ হোৱাৰ বাবে সেই অনুপাতত সফলতাৰ হাৰো কম৷ অন্যান্য ৰাজ্যৰ পৰা কেইবাহাজাৰো অৱতীৰ্ণ হয় আৰু সফল প্ৰাৰ্থীৰ সংখ্যাও বেছি৷ যিহেতু পদৰ সংখ্যা সীমিত আৰু সৰ্বাধিক নম্বৰ লাভ কৰাসকলক ওপৰৰ পৰা ক্ৰমান্বয়ে বাছনি কৰি আহে, তাৰ ভিতৰত সমান বুৎপত্তি থকা প্ৰাৰ্থীৰ মাজত সামান্য নম্বৰৰ ব্যৱধানত শীৰ্ষৰ জন নিৰ্বাচিত হয়, কম নম্বৰ পোৱাজন বাছনিত নুঠে৷ সেয়ে প্ৰায় সমান বুৎপত্তি থকা প্ৰাৰ্থীৰ মাজত সৰহসংখ্যক প্ৰাৰ্থী অৱতীৰ্ণ হোৱা ৰাজ্যৰ পৰা সৰহসংখ্যাত উত্তীৰ্ণ হয়৷ সেয়া স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়া৷ অসমৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে বিভিন্ন ক্ষেত্ৰত পাৰদৰ্শিতা প্ৰদৰ্শন কৰি আছে৷ তেওঁলোকৰ বহুতৰে এই পেছাৰ প্ৰতি হয়তো আকৰ্ষণ নাই৷ নিজৰ পচন্দৰ আন পেছা তেওঁলোকে নিৰ্বাচন কৰি লৈছে৷ দেশৰ কিছুমান ৰাজ্যত এই পৰীক্ষা বা আই এ এছ হোৱাৰ বাবে বিশেষ পেশ্যন আছে আৰু সেই ৰাজ্যই সৰ্বাধিক আই এ এছ জন্ম দি আছে৷ মই ভাবো, নিজৰ ৰাজ্যৰ প্ৰতি প্ৰত্যেকৰে আবেগ, দায়িত্ব থাকে৷ সেয়ে নিজ ৰাজ্যৰ প্ৰশাসন চলাবলৈ এনে শীৰ্ষস্তৰৰ আমোলাৰ প্ৰয়োজন আছে৷ অসমত শীৰ্ষস্তৰৰ আমোলাৰ ক্ষেত্ৰত একো একোটা ডাঙৰ ব্যৱধান ৰৈ গৈছে৷ সেই ব্যৱধান হ্ৰাস হোৱাটো ৰাজ্যৰ বাবে মংগলজনক৷’
আনহাতে, ভাৰতীয় ৰে’ল সেৱাৰ বিষয়া লীনা শৰ্মাৰ মতে, সম্প্ৰতি এই পৰীক্ষাত প্ৰতিযোগিতা তীব্ৰৰ পৰা তীব্ৰতৰ হৈ গৈছে৷ সেয়ে দেশৰ আটাইতকৈ কঠিন পৰীক্ষাটোত সফল হ’বলৈ হ’লে অসামান্য কষ্ট কৰিবই লাগিব৷ লীনা শৰ্মাই ক’লে– ‘সৰ্বভাৰতীয় পৰীক্ষাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় উৎকৃষ্ট পাঠ্যক্ৰম এতিয়া দেশৰ সকলো স্থানতে সুলভ আৰু অপৰ্যাপ্ত৷ কিন্তু এই পৰীক্ষাত সাফল্য অৰ্জন কৰিবলৈ হ’লে ‘প্ৰফেশ্বনেল এপ্ৰ’ছ’ অপৰিহাৰ্য৷ অতি পেছাদাৰৰ দৰে আগনাবাঢ়িলে সাফল্য অৰ্জনৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস পায়৷ এই পৰীক্ষাত সফল হোৱাৰ কোনো চমু পথ বা ‘শ্বৰ্ট-কাট’ পন্থা নাই৷ ধৈৰ্যসহকাৰে, অতিশয় নিষ্ঠাৰে প্ৰস্তুতি চলাব লাগিব৷ এখন কঠোৰ ৰুটিন লাগিব৷ সকলোবোৰৰ উপৰি প্ৰাৰ্থীজনে প্ৰতিযোগিতাৰ উপযুক্ত পৰিৱেশ লাভ কৰিব লাগিব৷ দিল্লীত এতিয়া তেনে পৰিৱেশ আছে৷ সকলোৱে একেলগে প্ৰস্তুতি চলায়, অথচ প্ৰত্যেকেই পৰস্পৰৰ প্ৰতিদ্বন্দ্বী৷ তেনে সত্ত্বেও ইজনৰ পৰা সিজন প্ৰাৰ্থী লাভান্বিত হয়৷’ ১৯৮৭-৮৮ চনত ভাৰতীয় ৰে’ল সেৱা লাভ কৰা লীনা শৰ্মাই অসমৰ পৰা প্ৰস্তুতি চলাই সাফল্য লাভ কৰিছিল৷ তেওঁ ক’লে– ‘আমি এডমিনিষ্ট্ৰেটিভ ষ্টাফ কলেজত তেতিয়া থকা ‘প্ৰি-এক্সাম ক’চিং চেণ্টাৰ’ত প্ৰস্তুতিৰ সুযোগ পাইছিলোঁ৷ সেই কেন্দ্ৰৰ সঞ্চালক আছিল আই এ এছ বিষয়া প্ৰদীপ সিং৷ সেই কেন্দ্ৰ কেৱল অনুসূচিত জাতি-জনজাতিৰ বাবেহে আছিল৷ আমি অনুৰোধ জনোৱাত আমাকো সুযোগ দিলে৷ দেশৰ কেইবাস্থানৰ পৰা প্ৰশিক্ষণ দিবলৈ বিশেষজ্ঞ শিক্ষক আহিল৷ সেইটো বছৰত আমি একেলগে ৭জনে সাফল্য লাভ কৰিলোঁ৷ ঠিক তেনেধৰণৰ ব্যৱস্থা চৰকাৰীভাৱে নিষ্ঠাৰে কৰিলে এতিয়াও অসমৰ শিক্ষাৰ্থীয়ে আশাপ্ৰদ ফলাফল লাভ কৰিব বুলি মই বিশ্বাস কৰোঁ৷ সেই ব্যৱস্থা হ’ব লাগিব সংগঠিত আৰু ‘প্ৰফেশ্বনেল’, তেতিয়া সাফল্য নহাৰ প্ৰশ্নই নাই৷’