বৰ্ণবৈষম্যৰ বলি এইবাৰ সাংবাদিক

আমাৰ অসম, ২৬ আগষ্টঃ নামনিৰ মঙলদৈ, ছিপাঝাৰ, বাইহাটাৰ পাছত এইবাৰ ‘এঘৰীয়া’ কৰা প্ৰসংগই উজনি চুইছেগৈ৷ ফেচবুকত জাত-পাতৰ বিৰুদ্ধে লিখি এইবাৰ সমাজচ্যুত হ’বলগীয়া হ’ল শিৱসাগৰৰ এগৰাকী মহিলা সাংবাদিক৷ দিনদিয়েক পূৰ্বে মঙলদৈৰ সামাজিক সংকীৰ্ণতাৰ ঘটনাৰ পাছত ফেচবুকত এটা পোষ্ট দিছিল শিৱসাগৰৰ অৰ্জুনগুৰিৰ সাংবাদিক ববিতা ভঁৰালীয়ে৷ এই পোষ্টটোৰ পোৱাৰ পাছতে মহিলা সাংবাদিকগৰাকীৰ লগতে তেওঁৰ পৰিয়ালক গাঁৱৰ ৰাইজে ‘এঘৰীয়া’ কৰে৷ ইয়াৰ পাছতে এই বিষয়টোক লৈ ৰাজ্যজুৰি প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি হয়৷ উল্লেখ্য, সাংবাদিক ববিতা ভঁৰালীয়ে ১২ আগষ্টৰ নিশা ১০ বজাত নিজৰ ফেচবুক ৱালত ‘জাত-পাততকৈ মানৱতা বহুগুণে শ্ৰেষ্ঠ’ বুলি আৰু ‘উপাধিৰ গুৰুত্ব পৰিহাৰ কৰি প্ৰকৃত মানুহ হ’বলৈ’ আহ্বান জনাইছিল৷ তেওঁ লিখা ফেচবুক পোষ্টটো আছিল এনেধৰণৰ– ‘মানুহবোৰ হেৰাই গৈ আছে, উপাধিবোৰ ৰৈ গৈছে৷  বোৱাৰী হৈ আহি শুনিছিলো আমাৰ কলিতা গাঁৱৰ এঘৰ মানুহক বহুবছৰ ধৰি সমাজে এৰি থৈছিল কাৰণটো কৈৱৰ্ত কুলৰ ছোৱালী বিয়া কৰাই অনাৰ বাবে৷ পৰিয়ালটো বচাবৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট মানুহজনে ন-কইনা লৈ গাঁও এৰি গুচি যাবলগীয়া হ’ল৷ গাঁৱৰ লগত আহ-জাহ, জুই-পানী নিষিদ্ধ কৰি দিয়া হ’ল৷ বছৰবোৰ বাগৰিল, বহু বছৰৰ পাছত এদিন  বহু সাহস কৰি মানুহজন জন্মগ্ৰহণ কৰা ঘৰখনত থিয় হৈছিল৷ তাতো আছিল বহুজনৰ আপত্তি...

পেছাত কাঠমিস্ত্ৰী আছিল তেখেতে, এদিন সেই খাটি খোৱা মানুহজন এটা বিল্ডিঙত কৰ্মৰত অৱস্থাত তললৈ সৰি পৰি মৃত্যু হৈছিল৷ গাঁৱৰ পৰা কোনো নগ’ল, সকাম ও নাখালে... মানুহগৰাকীক এতিয়া সমাজে গ্ৰহণ কৰিলে যদিও তেওঁৰ মনত শংকা এতিয়াও আছে৷ এবাৰ নামঘৰত তেওঁ তামোলৰ বটাটো নিজে নুচুৱাকৈ কাষতে বহি থকা বোৱাৰী এজনীক কৈছিল তামোল এখন দিয়াচোন! মানুহগৰাকীৰ বুকুত হয়তো খুন্দনা মাৰিয়ে কোবাই আছিল কিবা শংকাত...

আজি কিছুবছৰৰ আগত গাঁৱৰ দুজন ল’ৰাই সেই কুলৰে দুজনী মৰমলগা ছোৱালীক পলুৱাই আনি ঘৰ সোমোৱালহি৷ তাৰে এজন গাঁৱৰ এজন ভকতৰ পুতেক আৰু আনজন নামতিৰ পুতেক৷ এইক্ষেত্ৰত সেই তাহানিতে আপত্তি কৰা বৰ্তমান জীৱিত অৱস্থাত থকা ৰাইজ নিমাত৷ এঘৰত বুঢ়া বিয়াৰ নামত মাংস-ভাত, আঠা দৈ খাই আজৰি৷ তাৰো ওপৰত কৰ্মসূত্ৰে গাঁৱৰ পৰা দূৰৈত থকা এজনৰ উচ্ছ শিক্ষিত চহকী ব্যক্তিৰ পুতেকে খৃষ্টান ছোৱালী নীতি-নিয়মেৰে বিয়া কৰাই আনিলে৷ সেইজনে বিহুৱে-সংক্ৰান্তিয়ে গাঁৱলৈ আহে আৰু বাৰ্ষিক ৰাজহুৱা সবাহৰ চান্দাও দিয়ে, ৰাইজেও গ্ৰহণ কৰে৷ মঙলদৈৰ ঘটনাটো দেখি-শুনি ইচ ইচাই সামাজিক মাধ্যমত  চেণ্টি ফালি থকাসকলে নিজৰ গাঁওখনৰ পৰাই আৰম্ভ কৰকচোন উপাধি কাটি কৰি মানৱীয়তাৰ পৰিচয়৷ মই দিনটো Smith, Islam, Bora, Ahmed, Neog, Borah, Rahman, Das, Agarwalla, Sarmah, Pareek সকলৰ লগতে থাকো৷ গৰমত আম, ঠাণ্ডাত ৰবাব টেঙা আটায়ে ভাগ কৰি খাওঁ৷ নিজৰ নিৰ্দিষ্ট গণ্ডীত থাকিও জীয়াই থাকিব পাৰি৷ প্ৰথমে মানুহ পাছতহে উপাধিত গুৰুত্ব দিয়াটো ভাল৷ [বিঃ দ্ৰঃ কাকো ব্যক্তিগতভাৱে দোষাৰোপ কৰিব বিচৰা নাই]৷’

অভিযোগ মতে, ফেচবুকত এই পোষ্টটো প্ৰকাশ পোৱাৰ পাছতে শিৱসাগৰৰ অৰ্জুনগুৰিৰ একাংশ লোক জাঙুৰ খাই উঠে৷ ববিতা ভঁৰালীয়ে অভিযোগ কৰা মতে ফেচবুক পোষ্টৰ বাবেই তেওঁৰ বিৰুদ্ধে ৰাইজে নামঘৰৰ মজিয়াত ৰাইজমেল পাতে আৰু সাংবাদিকগৰাকীৰ লগতে তেওঁৰ পৰিয়ালক এঘৰীয়া কৰাৰ সিদ্ধান্ত লয়৷ ইতিমধ্যে এই ঘটনাই ৰাজ্যজুৰি তীব্ৰ চাঞ্চল্য আৰু প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি কৰিছে৷ স্থানীয় ৰাইজে এঘৰীয়া কৰাৰ পাছত সাংবাদিক ববিতা ভঁৰালীয়ে পুনৰ ফেচবুকত দিয়ে আন এটা পোষ্ট৷ সেই পোষ্টটো এনেধৰণৰ– ‘এঘৰীয়াঃ মোৰ এটা ফেচবুক পোষ্ট আৰু লগে লগে ৰাইজৰ এটা একপক্ষীয় সিদ্ধান্ত৷ স্বামী জান আৰু মোক সমাজে এঘৰীয়া কৰিছে৷ যোৱা ১২ আগষ্ট শুকুৰবাৰে ৰাতি ১০ বজাত মই ফেচবুকত দিয়া এটা পোষ্টৰ বাবে গাঁৱৰ ৰাইজে আমাক এঘৰীয়া কৰিছে৷ বিষয়টো আছিল জাত-পাতৰ৷ মই লিখিছিলো যে, জাত-পাত অৰ্থাৎ উপাধিতকৈ মানৱতা শ্ৰেষ্ঠ৷ এটা সময়ত যিখন সমাজে নিজে সৃষ্টি কৰি লোৱা উচ্ছবৰ্ণ, নিম্নবৰ্ণ দৰে বিষয়বোৰৰ বাবে এজন মানুহে কৈৱৰ্ত কুলৰ ছোৱালী বিয়া কৰোৱাৰ বাবে গাঁৱে এঘৰীয়া কৰিছিল, যাৰ বাবে নিজৰ ঘৰখন বচাবলৈ গৈ তেওঁ নিজৰ নৱবিবাহিতা পত্নীক লগত লৈ গাঁও এৰি গুছি গৈছিল৷ মানুহজনে জীৱিত অৱস্থাত সমাজ এৰি জীয়াই থাকিব লগা হ’ল৷ মৃত্যুৰ সময়ত সমাজখন নাপালে, নাপালে গাঁৱৰ মাটিত শেষ সন্মান৷  দিনবোৰ বাগৰিল, মাহ গুচি বছৰ হ’ল৷ এতিয়া মানুহবোৰ আধুনিক হ’ল সাজপাৰে, জীৱিকাৰে, মনেৰে৷ মনবোৰ সংকীৰ্ণতা, এলান্ধুকলীয়া, অযুক্তিকৰ আৰু অদৰকাৰী চিন্তাধাৰাবোৰৰ পৰা মুক্ত হ’ল৷ আজি নিজৰ ঘৰতে জীসম ছোৱালী-বোৱাৰী হ’লহি৷ উপাধিবোৰ কিন্তু সেই তাহানিৰে তথাকথিত আপত্তিজনক উপাধি৷ তথাপিও আপত্তি আৰু ঘৃণা এৰি নিজৰ লগতে সমাজে হাঁহিমুখে আঁকোৱালি ল’লে৷ ঠেক মনবোৰ সময়ৰ সোঁতত ক্ৰমাৎ বহল হৈ আহিল, আৱেগৰ সিদ্ধান্ততকৈ বিবেকক গুৰুত্ব দিয়া মানেই এখন সমাজে মানৱতাৰ শ্ৰেষ্ঠতা প্ৰদৰ্শন কৰা৷ কিন্তু মোৰ পোষ্টটোৰ ইতিবাচক দিশটো আঁতৰাই নেতিবাচক দিশ এটা সৃষ্টি কৰি, নপঢ়াকৈ, নুবুজাকৈ উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিতভাৱে মোক আৰু মোৰ স্বামীক সমাজৰ পৰা বাহিৰ কৰিছে৷ আমাৰ পুত্ৰ ৰিতৰ হৈ দেওবাৰে পুৱাবেলাতে এভাগ জলপান আগ কৰি থৈছিলো৷ যাৰ বাবে শনিবাৰে আবেলি মোৰ স্বামী জানে গাঁৱৰ ভকতসকলক ভাৱ-ভক্তিৰে নিমন্ত্ৰণ কৰিছিলগৈ৷  নিমন্ত্ৰণ কৰিবলৈ যাওঁতে কোনো এজনে নজনালে যে তেওঁলোক পুৱা আমাৰ ঘৰলৈ নাহে৷ পুৱা সেৱাৰ সময়ত জানিব পাৰিলো যে আমাক এঘৰীয়া কৰিছে ৰাইজে৷ কাৰণটো হ’ল মোৰ ফেচবুক পোষ্টটো৷ য’ত মই স্পষ্টকৈ লিখিছিলো যে, জাত-পাততকৈ মানৱীয়তা বহুগুণে শ্ৰেষ্ঠ৷ উপাধিৰ গুৰুত্ব পৰিহাৰ কৰি মানুহবোৰ প্ৰকৃত মানুহ হওক৷ এই কথাখিনি লিখাৰ বাবে মোক দোষাৰোপ কৰিছে ৰাইজে৷ বহু বছৰৰ আগত যি হ’ল হৈ গ’ল৷ এতিয়া ভালটোক আঁকোৱালি লৈছে আৰু সেই ভালটোক ভাল বুলি কোৱাৰ বাবে মোক আজি এঘৰীয়া কৰিছে৷ য’ত ব্যক্তিৰ জীয়াই থকাৰ স্বাধীনতা কাঢ়ি নিব খোজে, য’ত এজন ব্যক্তিৰ স্বাভিমান খৰ্ব কৰিব খোজে, য’ত এজন ব্যক্তিক বিচাৰ নোহোৱাকৈ দোষী সাব্যস্ত কৰে তেন্তে এইবোৰ কেনেকুৱা বিচাৰ? তথাপিও স্বামী জান আৰু মই ২১ আগষ্ট দেওবাৰে গধূলি নামঘৰত গৈ মহাপ্ৰভুৰ চৰণত আঁঠু লৈ হাতযোৰ কৰি ৰাইজৰ কাষলৈ নিজ ইচ্ছাৰে গৈছিলো কথাবোৰ জানিবৰ বাবে, কথাবোৰ আলোচনাৰ মাজেৰে এটা সুস্থ আৰু উচিত সিদ্ধান্তলৈ আহক বুলি৷ কিন্তু, তাত গৈহে জানিব পাৰিলো আচলতে গোটেই বিষয়টো এটা ভুল বুজাবুজিহে হৈছিল৷ সেই সময়ত মই হাতযোৰ কৰি সকলোৱে শুনাকৈ কৈছিলোও যে  অনিশ্চাকৃতভাৱে মোৰ লেখাটোৰ বাবে যদি কোনোৱে মনত দুখ পাইছে তেন্তে মই দুঃখিত৷ কাকো মনত দুখ-কষ্ট দিবলৈ মই লিখা নাছিলো, কোনো ব্যক্তি বিশেষকৰ নামও উল্লেখ নাই লেখাটোত৷ ৰাইজতকৈ মই উদ্ধৰ্ত নহয়, মই এটা ধূলিকণাহে মাত্ৰ৷ জ্যেষ্ঠ এজনে কথাবোৰ ভুল বুজি খঙতে আঁতৰি গুচি গ’ল৷  কিন্তু যেতিয়া ৰাইজে বুজি উঠিল প্ৰকৃত সত্যটো তেতিয়া সমিল-মিললৈ আহিবৰ সময়তে এজনে মোক উদ্দেশ্য কৰি ক’লে মই বোৱাৰী বাবেই, কেৱল মাত্ৰ নাৰী বাবেই ভুল শুদ্ধ সকলো কথা পাহৰি তলমূৰ কৰিবই লাগিব৷ মোৰ দোষ মই নাৰী৷ অৱশ্যে আন কোনেও তেনেকৈ কোৱা নাই এজনৰ বাদে৷ এতিয়া কথা হ’ল বেদ, উপনিষদ, পুৰাণৰ দিনৰ পৰাই কিয় একমাত্ৰ নাৰীকেই দোষী সাব্যস্ত কৰি অহা হৈছে? ৰাইজ ডাঙৰ বুলি জানো আৰু বুজো বাবেই সাম্যভাৱে কথাবোৰ চিজিল হওক বুলি ভাবিছিলো কিন্তু কথা শুনিবও নোখোজে, বুজিও বুজিব নোখোজে আৰু আনকও বুজিবলৈ নিদিয়ে কাৰণ মই এগৰাকী নাৰী৷ এঘৰীয়া কৰা কথাষাৰ লিখিতভাৱে বিচাৰিছিলো কিন্তু মোক ক’লে তুমি মন্ত্ৰী নে বিধায়ক? যিহেতু আমাৰ ঘৰখন ককাৰ দিনৰ পৰাই যৌথ পৰিয়াল কিন্তু আমাক এঘৰীয়া কৰাৰ বাবে ঘৰৰ বাকী মানুহখিনিৰ কথা ভাবি আমি আমাৰ ভাতৰ চৰুটো বেলেগ কৰিবলৈ বাধ্য হ’লো৷ পৰিয়ালৰ জ্যেষ্ঠজনক তামোল এখন এখন দি সেৱা এটা জনাই আজ্ঞা লৈ ২২ আগষ্টৰ গধূলিৰ পৰা ৰন্ধা- বঢ়া বেলেগ কৰি ল’লো, কৰিবলৈ বাধ্য হ’লো৷ কথাবোৰ মানসিকভাৱে কিমান কষ্টকৰ বুজাব নোৱাৰিম, মানসিক কেনে কষ্ট পাইছো আপোনালোকে নিজে নিজেই বুজক৷ মোৰ কাৰো লগত ব্যক্তিগত শত্ৰুতা নাই, তথাপিও কিয় এনে মনোভাৱ মোৰ প্ৰতি কেৱল মাত্ৰ মই নাৰী বাবেই নে জাত-পাত, উপাধি এইবোৰতকৈ মানৱীয়তা শ্ৰেষ্ঠ বুলি কোৱাটোৱেই মোৰ ভুল৷ গুৰুজনাই দি যোৱা আদৰ্শেৰে অনুপ্ৰাণিত হৈ চলি আছো বুলি কোৱা সমাজখনে আজি বিচাৰৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুজনাৰ আদৰ্শক অপমানিত কৰা যেন ভাৱ এটা হৈছে৷ ফেচবুকৰ এটা পোষ্ট কেনেকৈ নামঘৰৰ মজিয়াৰ বিষয়বস্তু হ’ল? যদি হ’ল তেন্তে দুই পক্ষৰ উপস্থিতিক কিয় গুৰুত্ব আৰোপ কৰা নহ’ল? একপক্ষীয় এটা আক্ৰোশমূলক সিদ্ধান্ত কেনেকৈ আৰু কিয় গ্ৰহণ কৰা হ’ল? বিচাৰ নোহোৱাকৈ মোক দোষী কেনেকৈ সাব্যস্ত কৰিলে? ভাৰতৰ সংবিধান প্ৰণেতা আমাৰ সকলোৰে পৰম শ্ৰদ্ধাৰ ড॰ বি আৰ আম্বেদকাৰৰ যি নীতি আদৰ্শ তাৰ প্ৰতি সন্মান জনোৱাটো প্ৰতিজন ভাৰতীয়ৰ কৰ্তব্য৷ জাত-পাত উপাধি এইবোৰ সমাজৰ পৰা নিৰ্মূল কৰি এখন পতাকাৰ তলত থিয় কৰাই আমাক সমমৰ্যাদা আৰু সম অধিকাৰ পোৱাত সহায় কৰি থৈ গৈছে৷ ভাৰতৰ দৰে ধৰ্ম নিৰপেক্ষ এখন দেশৰ মহামান্য ৰাষ্ট্ৰপতিগৰাকী আদিবাসী মহিলা৷ যিটো দেশৰ প্ৰথম উদাহৰণ, আনহাতে মই এগৰাকী সাধাৰণ মহিলা৷ এজন নাগৰিকৰ মৌলিক অধিকাৰ কাঢ়ি নিব বিচৰা কেনেধৰণৰ সমাজ ব্যৱস্থা এইবোৰ?  কেৱল নাৰী হোৱাৰ বাবে বলপূৰ্বকভাৱে জাপি এটা সিদ্ধান্ত মানি লৈ হেয় প্ৰতিপন্ন কৰাৰ মানসিকতা কিয়? একমাত্ৰ মই নাৰী বাবেই নে কাৰোবাৰ ব্যক্তিগত উচতনিমূলক কথাৰ প্ৰৰোচনাত পৰি মোৰ আৰু স্বামী জানৰ ওপৰত এই মানসিক অত্যাচাৰ? ৰাইজে কথাবোৰ গম পাওক৷ বুজক আৰু অনুধাৱন কৰক৷’

এঘৰীয়া কৰাৰ অভিযোগ ষড়যন্ত্ৰ বুলি ক’লে ব্ৰাহ্মণ সমাজে

কামৰূপ জিলাৰ বাইহাটা চাৰিআলি থানাৰ অন্তৰ্গত আগডলা গাঁৱৰ ৩টা ব্ৰাহ্মীণ পৰিয়ালক এঘৰীয়া কৰাৰ অভিযোগক কেন্দ্ৰ কৰি অঞ্চলটোত এতিয়াও অব্যাহত আছে তীব্ৰ ক্ষোভ, হতাশাৰ লগতে বিৰূপ প্ৰতিক্ৰিয়াৰ৷ উল্লেখ্য যে, গাঁওখনৰ আগডলা ব্ৰাহ্মণ চুবা গাঁও উন্নয়ন সমিতি নামৰ প্ৰায় ডেৰশ পৰিয়ালৰে গঠিত ব্ৰাহ্মণ সমাজখনে অন্ধবিশ্বাস, কু-সংস্কাৰৰ এক অশুভ পৰম্পৰাৰ পৰা এতিয়াও মুক্ত হ’ব নোৱাৰি অসৱৰ্ণ বিবাহক  অপৰাধ বুলি গণ্য কৰি এই সমিতিৰ অন্তৰ্গত ৩টা পৰিয়ালক এঘৰীয়া কৰাৰ অভিযোগ উত্থাপন হৈছিল৷ ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে এই ৩টা পৰিয়ালক পুনৰ সমাজখনৰে চামিলকৰণৰ বাবে বিধি-বিধান, পাপমোচন আদিৰ বাবে বৃহৎ পৰিমাণৰ ধনো দাবী কৰাৰ উত্থাপন হৈছিল অভিযোগ৷ এই অভিযোগক কেন্দ্ৰ কৰি ব্ৰাহ্মণ সমাজখন গভীৰভাৱে দুঃখিত আৰু অভিযোগকাৰীৰ বিৰুদ্ধে ক্ষুদ্ধ হৈ পৰে৷ প্ৰায় এসপ্তাহ পূৰ্বে উত্থাপিত এই অভিযোগক কেন্দ্ৰ কৰি প্ৰবল প্ৰতিক্ৰিয়া বিৰাজমান হৈ থকাৰ মাজতে ব্ৰাহ্মণ সমাজখনে স্থানীয় বাসুদেৱ মন্দিৰ প্ৰাংগণত এখন সংবাদ মেল আয়োজন কৰাৰ লগতে বুধবাৰে এক প্ৰেছ বিবৃতি প্ৰদান কৰি অভিযোগসমূহক পোনছাটেই নস্যাৎ কৰে৷ সংবাদ মেলখনৰ জৰিয়তে পৰিয়াল ৩ টাক এঘৰীয়া কৰা আৰু অৰ্থদণ্ড বিহাৰ কথা অস্বীকাৰ কৰে যদিও অসৱৰ্ণ বিবাহৰ পৰিণতিত সমাজখনে যে প্ৰায়শ্চিত্তৰ পোষকতা কৰে সেই কথাও স্পষ্ট কৰি দিয়ে৷ আনহাতে, অসৱৰ্ণ বিবাহক এই সমাজখনে বৈধ নে অবৈধ জ্ঞান কৰে সেই সন্দৰ্ভত সাংবাদিকে কৰা প্ৰশ্নৰ উত্তৰত কোনো স্পষ্ট স্থিতি প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰিলে৷ তদুপৰি, ইয়াত সমাজখনৰ বিভিন্নজনে প্ৰকাশ কৰা স্থিতিত অসৱৰ্ণ বিবাহৰ ক্ষেত্ৰত যাৱতীয় বিধি-বিধান, ৰীতি-নীতিৰ বাবে কিছু হ’লেও অৰ্থ ব্যয় হোৱাই নহয়, বেদৰ উধৃতিৰে অৰ্থদণ্ডৰো পোষকতা কৰাৰ বিষয়টো প্ৰতিফলিত হয়৷ কিন্তু বৃহৎ পৰিমাণৰ ধন দাবী কৰা আৰু ধন আত্মসাৎ কৰাটো সত্য নহয় বুলি সমাজখনে একেমুখে অস্বীকাৰ কৰে৷ তদ্ৰুপ অসৱৰ্ণ বিবাহত লিপ্ত কেইবাজনেও সমাজখনৰ পৰা এনেধৰণৰ শাস্তি অথবা ধন দাবীৰ সন্মুখীন নোহোৱাৰ কথাও প্ৰকাশ কৰে৷ আনহাতে, হেমজ্যোতি শৰ্মা নামৰ অভিযোগকাৰীজনেও ৰুবু শৰ্মা নামৰ আন এজন অভিযোগকাৰীৰ প্ৰৰোচনাতহে এই অভিযোগ আনিছিল বুলি সংবাদ মেলত ওলোটা খৰ মাৰে৷ আনহাতে, সমাজখনৰ আন কেইবাজনো প্ৰতিনিধিয়েও একেমুখে ধন দাবীৰ অভিযোগক মিথ্যাচাৰ,  পৰিকল্পিত ষড়যন্ত্ৰ আৰু আক্ৰোশমূলক বুলি ব্যক্ত কৰি ব্ৰাহ্মণ সমাজৰ বদনাম অনা কোনো অপশক্তিক কেতিয়াও প্ৰশ্ৰয় দিয়া নহয় বুলিও স্পষ্ট কৰি দিয়ে৷ লগতে ইয়াত চুবুৰীৰ নিজস্ব সমাজ ব্যৱস্থাৰে অসৱৰ্ণ বিবাহক আঁকোৱালি লোৱাৰ কথাও সদৰি কৰা হয়৷ সমাজখনৰ এই স্থিতিৰ বিপৰীতে আন ২টা অভিযোগকাৰী পৰিয়ালৰ সদস্য এতিয়াও নিজৰ দাবীত অটল হৈ আছে৷ এই পৰিয়ালৰ সদস্যই সমাজখনত অসৱৰ্ণ বিবাহৰ বাবে প্ৰায়শ্চিত্ত হ’বলগীয়া হোৱা, ধন বিচৰা আদিৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰকাশ কৰা নিজৰ স্থিতিত অটল থাকি এই অশুভ পৰম্পৰা, জাত-পাতৰ ভেদাভেদ আদিক পুলিয়ে-পোখাই উভালি পেলাবলৈ যথেষ্ট তৎপৰ হৈ পৰিছে৷