আজি ৯০ত কবি, অনুষ্টুপীয়াকৈ পৰিয়ালৰ সৈতে জন্মদিন
আমাৰ অসম, ১০ ছেপ্টেম্বৰঃ সন্মানীয় জ্ঞানপীঠেৰে বিভূষিত হোৱাৰ পাছত শনিবাৰে প্ৰথমটো জন্মদিন৷ তাকো ৯০ বছৰীয়া৷ বয়সৰ ভৰত সামান্য বিদীৰ্ণ হ’লেও কবি নীলমণি ফুকন তেওঁৰ ৯০ বছৰীয়া জন্মদিনক লৈ উচ্ছসিত৷ পিছে ৯০ বছৰীয়া জন্মদিনক লৈ তেনে কোনো জাকজমকীয়া অনুষ্ঠান আয়োজন কৰা হোৱা নাই৷ জন্মদিন হ’ব তেনেই অনুষ্টুপীয়া আৰু পৰিয়ালৰ সদস্যৰ মাজত৷ ইতিমধ্যে কবিৰ পৰিয়ালৰ সকলো সদস্য গুৱাহাটীত আহি উপস্থিত হৈছে৷ তেওঁলোকে পৰিয়ালৰ মাজতে জন্মদিন উদযাপন কৰিবলৈ সিদ্ধান্ত লৈ কাকো ৰাজহুৱাভাৱে জন্মদিনৰ অনুষ্ঠানলৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা নাই৷ অৱশ্যে কবিৰ অনুৰাগী কাকো জন্মদিনলৈ নাহিবলৈও কোৱা নাই পৰিয়ালে৷ সেয়ে আশা কৰা হৈছে কবিৰ ৯০ বছৰীয়া জন্মদিনত তেওঁৰ সান্নিধ্য লাভৰ বাবে দেওবাৰে বহু অনুৰাগী আহি তেওঁৰ বাসভৱনত উপস্থিত হ’ব৷ অনুষ্টুপীয়া হ’লেও পৰিয়ালে তেওঁৰ বাবে কেইটামান বিশেষ কাৰ্যসূচী পালন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছে৷ সেই অনুসৰি ইতিমধ্যে কবিৰ পৰিয়ালে তেওঁৰ প্ৰথমখন কবিতা পুথি ‘সূৰ্য হেনো নামি আহে এই নদীয়েদি’ আৰু তেওঁৰ আন এখন প্ৰিয় কবিতা পুথি ‘গোলাপী জামুৰ লগ্ন’ নতুনকৈ ছপা কৰি উলিয়াইছে৷ ইয়াৰে নতুনকৈ ছপা কৰি উলিওৱা সূৰ্য হেনো নামি আহে... কবিতা পুথিখনত নীলমণি ফুকনে জ্ঞানপীঠ বঁটা হাতত তুলি লোৱাৰ বিৰল মুহূৰ্তৰ ফটোকে ধৰি বহুকেইখন ছবি সংলগ্ন কৰা হৈছে৷ তদুপৰি সেই গ্ৰন্থত সংলগ্ন কৰা হৈছে জ্ঞানপীঠ বঁটা প্ৰদান অনুষ্ঠানত তেওঁ প্ৰদান কৰা সম্পূৰ্ণ লিখিত ভাষণ৷ শনিবাৰে কবিয়ে নিজেই এই দুয়োখন গ্ৰন্থ পাঠকলৈ আগবঢ়াই দিব৷ দুয়োখন গ্ৰন্থৰ মূল্যও তেনেই সামান্য কৰা হৈছে যাতে তেওঁৰ অনুৰাগীয়ে এই কবিতাৰ ৰসাস্বাদন কৰিব পাৰে৷ বৰ্ণ নামৰ প্ৰকাশন সংস্থাটোৱে এই গ্ৰন্থ দুখন বজাৰলৈ উলিয়াই দিব৷
ইপিনে শনিবাৰৰ ৯০ বছৰীয়া জন্মদিনতে কবি নীলমণি ফুকনৰ এটা কবিতাত গীতৰ ৰূপেৰে মুকলি কৰিবলৈ সাজু হৈছে জনপ্ৰিয় শিল্পী মৈত্ৰেয়ী পাটৰ আৰু শংকুৰাজ কোঁৱৰ৷ কবিৰ ‘ইয়াৰ পৰাই পানী’ শীৰ্ষক কবিতাটো গীতেৰে সাজু কৰি তুলিছে শিল্পী দুজনে৷ তেওঁলোকৰ এই প্ৰচেষ্টাক সহায় কৰিছে সমুদ্ৰ কাজল শইকীয়া, অনুপ দত্তৰ দৰে কবি-শিল্পীয়ে৷ কবিতাটোৰ মাধুৰ্যক অতি নিপুণভাৱে ধৰি ৰাখি তাক গীত আৰু কবিতাৰ ৰূপত একেলগে উপস্থাপনৰ প্ৰয়াস কৰা হৈছে৷ এই গীতৰ ডিজিটেল ৰূপ কবি নীলমণি ফুকনে শনিবাৰে কোনো এটা সময়ত বুটাম টিপি উন্মোচন কৰিব৷
আনহাতে কবি নীলমণি ফুকনৰ সুযোগ্য সন্তান অমিতাভ ফুকনে পিতৃৰ ৯০ বছৰীয়া জন্মদিনত তেওঁক শ্ৰদ্ধা জনাবৰ বাবে এটা কবিতা লিখিছে৷ সেই কবিতাটো–
এইখন তোমাৰেই হাত
এইখন তোমাৰেই হাত
জিলী এটা মুঠিত লৈ
চিঞৰি ফুৰা...
কোন ক’ত আছে
কাক সোধোঁ, কি সোধোঁ, কাক সোধোঁ
শ্যামবৰণীয়া নাবিকবোৰ উভতি নহাৰ কথা
পৰহিয়েই পানীত বুৰ যোৱা মানুহটো
মাজপানীত বুৰ যোৱা সেই মানুহটো
অজ্ঞান হৈ পৰিছিলো
জ্ঞান পাই কি দেখিছিলোঁ,
বেলিটো মূৰ্চ্ছা গৈ পৰি আছিল
এখন কবৰস্থানত
আজিয়েই ঘটনাটো ঘটিব পাৰে
শেষৰাতি আকাশখন ধপধপায়
টিপচাকিৰ পোহৰত আইতাক দেখোঁ
শৈশৱতে শুনা এটা নিচুকনি গীত
আওঁৰাওঁ
শুভ্ৰ এক স্বচ্ছতাত
মই প্ৰৱেশ কৰোঁ
কেনে আছো মোক নুসুধিবা
মই সুধিম তোমাক
কেনে আছা
আৰু মাত্ৰ এটা শব্দ...
সেউজীয়া
দেউতালৈ পোহৰ দেখা দিনৰ
শুভেচ্ছাৰে দেউতাৰ শব্দৰে....
-অমিতাভ ফুকন