নতুন বছৰে অনা গধূৰ দায়িত্ব
আধুনিক বিশ্বৰ সকলো ব্যৱহাৰিক কামৰ আৰম্ভণি ঘটে নতুন ইংৰাজী বছৰৰ পৰা৷ বছৰটো সোমোৱাৰ আগমুহূৰ্তত সকলোৱেই আমি আশা কৰোঁ
‘‘বজোৱা মংগল শংখ কৰি সুমধুৰ/ক’লা মেঘ আকাশৰ/ক’লা ৰেখ বিষাদৰ/পুৰণি বছৰস’তে কৰি দিয়া দূৰ/বজোৱাঁ মংগল শংখ কৰি সুমধুৰ৷’’
এইটো আমাৰ সকলোৰে মনৰ শুভ ইচ্ছা– Pious wish. কিন্তু আমি আশা
কৰাৰ দৰে সকলো সময়তে ঘটনাবোৰ নঘটে৷ যোৱা বছৰটোৰ প্ৰায় আৰম্ভণিৰ পৰাই বিদেশৰ পৰা অহা ক’ৰনাৰ বিষাণুৱে অসম তথা ভাৰতবৰ্ষতো এক মহামাৰীৰ সৃষ্টি কৰিলে৷ অসমতো দুই লাখ ষোল্ল হাজাৰ আক্ৰান্তৰ ভিতৰত এহেজাৰতকৈয়ো অধিক লোকে মৃত্যুবৰণ কৰিবলগীয়া হ’ল৷ এই সময়চোৱাতে ইংলেণ্ডত পুনৰ অধিক শক্তিশালী ক’ৰনাৰ আবিভাৰ্ৱ ঘটাৰ বাবে এইবাৰৰ খ্ৰীষ্টমাছ উৎসৱো বন্ধ কৰি দিবলগীয়া হ’ল৷ আমাৰ ইয়াতো বিভিন্ন উৎসৱ-অনুষ্ঠান কমাবলগীয়া অৱস্থাৰ সৃষ্টি হ’ল৷
অসমত নতুন বছৰৰ আৰম্ভণিৰ আগে আগে দুটা ঘটনা ঘটিছে৷ প্ৰথমটো হ’ল নতুন শক্তিশালী আঞ্চলিক দলৰ জন্ম হৈছে৷ প্ৰথমটো হ’ল অসম জাতীয় পৰিষদ৷ আনটো ৰাইজৰ দল৷ জাতীয় পৰিষদে ঐক্যবদ্ধভাৱে নিবাৰ্চন যুঁজত অৱতীৰ্ণ হোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰিছে৷ কাৰণ নাগৰিকত্ব সংশোধনী আইনৰ বিৰুদ্ধে, অসম চুক্তি ৰূপায়ণ কৰিব বুলি দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতি পূৰণ নকৰাৰ বিৰুদ্ধে, অসমৰ জনসাধাৰণে নিবিচৰা সোৱণশিৰিৰ বান্ধ বন্ধাৰ বিৰুদ্ধে আৰু দেশৰ সকলো ৰাজহুৱা উদ্যোগ আৰু ব্যৱসায় ব্যক্তিগত খণ্ডলৈ হস্তান্তৰ কৰাৰ বাবে চৰকাৰে লোৱা এনে ব্যৱস্থাবিলাকৰ বিৰুদ্ধে অসমৰ জনসাধাৰণ চৰকাৰৰ স্থিতিৰ বিৰুদ্ধে থিয় দি আছে৷
এই মুহূৰ্তত বিশ্বৰ বৃহৎ গণতান্ত্ৰিক দেশ ভাৰতবৰ্ষৰ গৃহমন্ত্ৰী অসমলৈ আহি ২৬ ডিচেম্বৰ তাৰিখৰ চৰকাৰী সভাত দলীয় বক্তৃতা প্ৰদান কৰি এটা নীতি বহিৰ্ভূত কাম কৰিলে৷ সংবাদপত্ৰত প্ৰকাশিত তেওঁ কৰা দ্বিতীয়টো ঘোষণা অত্যন্ত অভাৱনীয়, অকল্পনীয় আৰু ভয়ংকৰ৷ তেওঁ কোৱা বুলি প্ৰকাশিত হৈছে যে ‘চৰকাৰৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলন কৰিলে সুফল একো নাপাব, শ্বহীদৰ সংখ্যা বাঢ়িব’৷ ইয়াৰ পোনপটীয়া অৰ্থ হ’ল চৰকাৰী সিদ্ধান্তৰ বিৰুদ্ধে গণতান্ত্ৰিক দেশৰ জনসাধাৰণে আন্দোলন কৰিলে আন্দোলনকাৰীক গুলীয়াই হত্যা কৰা হ’ব৷ এতেকে নৰেন্দ্ৰ মোদী চৰকাৰে ‘কা’ বলৱৎ কৰি বিশেষকৈ বাংলাদেশৰ পৰা অহা বা অনোৱা হিন্দু শৰণাথীৰ্ক বিশেষকৈ অসমত সংস্থাপন কৰিবই৷ দ্বিতীয়তে, কৃষি আইনৰ বিৰুদ্ধে পাঞ্জাৱৰ কৃষকে যোৱা প্ৰায় এমাহজুৰি কৰা সবল শান্তিপূৰ্ণ আন্দোলনৰ বিপক্ষেও কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰীৰ ই এটা ভয়াবহ ঘোষণা৷ এনে এটা অৱস্থাত ক’লা মেঘ আৰু ক’লা ৰেখা আঁতৰাই মংগল-শংখ বজাব পৰাৰ সম্ভাৱনা সৃষ্টি কৰিবই লাগিব৷
নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে যিমান জোৰ কণ্ঠৰে কওক যে তেওঁ গণতন্ত্ৰত বিশ্বাসী কিন্তু তেওঁৰ, তেওঁৰ চৰকাৰৰ গৃহমন্ত্ৰীকে ধৰি সমগ্ৰ চৰকাৰটোৱে স্বৈৰতন্ত্ৰৰ ফালে যে গতি কৰিছে সেই সন্দেহ এতিয়া গোপন হৈ নথকাৰ দৰেই হৈছে৷ এতিয়া চৰকাৰৰ কোনোটো বিভাগেই বোধকৰোঁ নিজস্ব ক্ষমতাৰে কাম কৰিব নোৱৰা হৈ আহি থাকিব৷ এতিয়া শক্তিশালী প্ৰধানমন্ত্ৰীকে ধৰি শক্তিশালী মন্ত্ৰীৰ আদেশেই আইনত পৰিণত হোৱাৰ ফালে আগবাঢ়ি আহিছে৷ বোধকৰোঁ স্বাধীন ভাৰতবৰ্ষত এই প্ৰথমবাৰৰ বাবে দেশবাসীলৈ এটা ভয়ংকৰ ভৱিষ্যতৰ সন্মুখীন হোৱাৰ সংকেট ই কঢ়িয়াই আনিছে৷ ২০১৪ খ্ৰীষ্টাব্দত নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে ভাৰতবৰ্ষৰ উত্তৰৰ পৰা দক্ষিণলৈ, পূবৰ পৰা পশ্চিমলৈ প্ৰায় সকলো ঠাইতে নিবাৰ্চনীসভা সমূহত দিয়া ভাষণে দেশৰ মানুহক কিছু আশান্বিত কৰি তুলিছিল৷ অসমৰ ক্ষেত্ৰততো অসমত বিজেপি চৰকাৰ গঠন হোৱাৰ লগে লগেই অবৈধ বাংলাদেশী টালি-টোপোলা বান্ধি যাব লাগিব বুলি দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতিত অসমৰ মানুহ পতিয়ন গৈ নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ নামত উচ্ছ্বসিত হৈ পৰিছিল৷
মোৰ ভিতৰৰ মনটোৱে নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ ভাষণৰ যিটো সুৰ সেই সুৰটোৰ মাজত বৌদ্ধিক প্ৰতিভা আৰু অনুভৱৰ স্পৰ্শ অনুভৱ কৰা নাছিল৷ অৱশ্যে ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘৰ শিক্ষা-দীক্ষা লোৱাসকলৰ মনত কেৱল হিন্দুত্বৰ এটা গোড়া ধাৰণা যে সুমাই দিয়া হয় সেই কথা মই যোৱা শতিকাৰ ষাঠিৰ দশকমানৰ পৰাই অনুভৱ কৰিছিলোঁ৷ কিন্তু অটল বিহাৰী বাজপায়ীৰ মাজত তেনে কঠোৰতাৰ পৰিৱৰ্তে কোমলতা, মানৱীয়তা অনুভৱ কৰিছিলোঁ৷ ‘গোধ্ৰা’ কাণ্ডৰ সময়ত গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী হৈ থকা নৰেন্দ্ৰ মোদীক দেশৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈ থকা বাজপায়ীয়ে কঠোৰভাৱে কৈছিল, ‘‘ৰাজধৰ্ম পালন কৰাঁ,’’ অথাৰ্ৎ সকলোকে সমান ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ শিকাঁ৷ আনকি আদ্ৱানিয়ে বাধা নিদিয়াহ’লে বাজপায়ীয়ে মোদীক গুজৰাটৰ মুখ্যমন্ত্ৰী হৈ থাকিবলৈ নিদিলেহেঁতেন বুলি ওলোৱা কথাটো অবিশ্বাস্য নাছিল৷
নৰেন্দ্ৰ মোদী শাসনলৈ আহিয়েই বিমুদ্ৰাকৰণৰ যোগেদি তেওঁ যিটো অৰ্থনীতিৰ বাট কাটিলে সেই বাট এতিয়া দেশৰ এমুঠি পুঁজিপতিৰ বাবে প্ৰশস্ত ৰাজপথলৈ ৰূপান্তৰিত হৈছে৷ দেশৰ কৃষক আৰু বনুৱাৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতিজনৰ নামত পাঁচকিলোগ্ৰামকৈ মাহে বিনামূলীয়া চাউল দি ইতিমধ্যে নিবনুৱা সৃষ্টি কৰাৰ নতুন বাট কাটি দিছে৷ অসমৰ কৃষিমন্ত্ৰীয়ে ঘোষণা কৰিছে যে কাম কৰা মানুহৰ অভাৱত এইবাৰ অসমত শালিধানৰ খেতি নহ’ল৷ যদি গাঁৱৰ কৃষকৰ পৰিয়াল এটাই পৰিয়ালৰ মানুহ-প্ৰতি পাঁচ কিলোগ্ৰামকৈ বিনামূলীয়া চাউল পায়, খেতি কৰিবলৈ পথাৰত নামিবগৈ কিয়? এই চৰকাৰে শিক্ষিত মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীটোৰ একাংশক চৰকাৰী চাকৰি দিব আৰু অন্য একাংশ পুঁজিপতিসকলৰ উদ্যোগ আৰু ব্যৱসায় বাণিজ্যৰ কামত সোমোৱাৰ বাট এটা মুকলি হ’ব; বাকী সৰহীয়া অংশ নিবনুৱা হৈ থাকিব লাগিব৷ দেশত দৰিদ্ৰৰ সংখ্যা স্বাভাৱিকভাৱেই বাঢ়ি যাব৷ তেওঁবিলাকে যিমানেই হিতাধিকাৰীৰ সৃষ্টি কৰক এই হিতাধিকাৰীসকলে চৰকাৰী সাহায্য পাব আহি থকা নিবাৰ্চনলৈকে৷ তাৰপৰা তেওঁবিলাকে ক’ৰপৰা ধন দিব? অসম চৰকাৰে প্ৰায় আশীহেজাৰ কোটি টকা বিভিন্ন বিত্তীয় প্ৰতিষ্ঠানৰ পৰা উন্নয়নৰ নামত ধাৰলৈ লৈছে৷ কিন্তু তেওঁবিলাকে এই টকাৰে নিবাৰ্চনত জয়লাভ কৰিবলৈ হিতাধিকাৰী সৃষ্টি কৰিছে৷ বিনামূলীয়া চাউল দিছে আৰু ঘৰে ঘৰে মাহেকীয়াকৈ ৮৩০ টকাৰ বিত্তীয় সাহায্য দিছে৷ এই ঋণৰ বোজা ক’ৰপৰা মাৰিব? এটা সমীক্ষাত কোৱা হৈছে যে তৰুণ গগৈ চৰকাৰে পোন্ধৰ বছৰত প্ৰায় ৩৬ হাজাৰ কোটি টকা ঋণ লৈছিল৷ কিন্তু বৰ্তমানৰ অসম চৰকাৰে চাৰে চাৰিবছৰত ঋণ লৈছে প্ৰায় ৪৪ হাজাৰ কোটি টকা৷ দৈনিক এই চৰকাৰে যিমানবোৰ শিক্ষানুষ্ঠানকে ধৰি বিভিন্ন অনুষ্ঠান-প্ৰতিষ্ঠান প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দিছে ঋণৰ বোজা মূৰত লৈ এই প্ৰতিষ্ঠানবোৰ গঢ়ি তুলিব পাৰিব বুলি বিশ্বাস কৰা উচিৎ নহ’ব৷ আনহাতে কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে সকলো প্ৰতিষ্ঠান আনকি ৰাষ্ট্ৰীয়কৃত বেংকসমূহৰো চাৰিটামান মাত্ৰ ৰাখি বাকীবোৰ পুঁজিপতিৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিব বুলি বাতৰি ওলাইছে৷ এনে সংবাদসমূহে এটা অন্ধকাৰ ভৱিষ্যতৰ সন্মুখলৈ মানুহক ঠেলি দিছে৷
আমাৰ ৰাজ্যখনত যিমানবোৰ উন্নয়ন হ’ব বুলি যোৱা চাৰে চাৰিবছৰ ঘোষণা কৰি আহিছে আৰু এনে ঘোষণা কৰিবলৈ কোটি কোটি ধন ব্যয় কৰি সভা-সমিতি পাতিছে, জনসাধাৰণৰ মনত ভাল লগাবলৈ বঁটা-বাহন দিয়াকে ধৰি বিভিন্ন বিষয়ৰ সভা-সমিতিৰ আয়োজন কৰাত আৰু প্ৰত্যেকখন বাতৰি কাকতত দৈনিক পৃষ্ঠাজোৰা বিজ্ঞাপন প্ৰকাশ কৰাত কিমান ব্যয় হৈছে তাৰ এটা হিচাপ অসম চৰকাৰে ৰাজহুৱা কৰক৷ ৰাজহুৱা কৰক বি টি চিৰ পৰিষদীয় নিবাৰ্চনত প্ৰচাৰ কাৰ্যত যিমান ধন ব্যয় কৰিলে তাৰ কিমান শতাংশ দলীয় পুঁজিৰ পৰা কৰিলে সেই কথাও দলে বা চৰকাৰে ঘোষণা কৰক৷ সাধাৰণভাৱে গোটেই দেশখনেই আৰু বিশেষভাৱে অসম এক গভীৰ সংকটৰ মুখত থিয় দিছেহি৷ এফালে চাৰিশৰীয়া ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথ সম্পূৰ্ণ নৌহওঁতেই টোলগেট স্থাপন কৰি ধন সংগ্ৰহৰ ব্যৱস্থা কৰিছে, আনহাতে জনসাধাৰণৰ প্ৰৱল প্ৰতিবাদকো নেওচি সোৱণশিৰি বান্ধ সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ অগ্ৰসৰ হৈছে৷ এফালে হিতাধিকাৰী সৃষ্টি কৰি কোটি কোটি টকা ব্যয় কৰিছে, আনহাতে বয়-বস্তুৰ মূল্য যোৱা ছমাহৰ ভিতৰত কোনো কোনো ক্ষেত্ৰত প্ৰায় দহগুণ বৃদ্ধি হৈছে৷ পেট্ৰ’ল-ডিজেলৰ দাম বৃদ্ধি কৰি ব্যক্তিগত বাহন থকাসকলৰ কথা নকৱেঁই পথ পৰিবহনৰ গাড়ীৰে যোৱা যাত্ৰীৰো জেপ উদং কৰি লৈ গৈছে৷ এহাতে যদি এগুণ দিছে বুলি মানুহে ভাবে কৌশলেৰে আনটো ফালেদি দহগুণ কাঢ়ি নিছে৷
অসমৰ ক্ষেত্ৰত দিল্লীৰ পৰা আহি অনেক ঘোষণা দিয়ে আৰু অনেক প্ৰতিশ্ৰুতিও দিয়ে৷ কিন্তু সেই ঘোষণা আৰু প্ৰতিশ্ৰুতিৰ কাগজ ‘কাগজ’ হৈয়েই থাকে৷ সি কামলৈ ৰূপায়িত নহয়৷ এতেকে অসমৰ মানুহে নিজৰ প্ৰাপ্যৰ বাবে আন্দোলন কৰিবই লাগিব, কৰিবই৷ কেন্দ্ৰীয় গৃহমন্ত্ৰীৰ বন্দুকৰ গুলী অসমৰ মানুহৰ বুকুৱেদি সৰকি গ’লেও ন্যায্য দাবী আৰু ন্যায্য প্ৰাপ্তিৰ বাবে শান্তিপূৰ্ণ গণআন্দোলন নকৰিলে একো নাপাব৷ নতুন বছৰটোৱে আমাৰ বাবে লৈ আহিছে গধূৰ দায়িত্ব আৰু কৰ্তব্য৷ সত্য আৰু অহিংসা বন্দুকৰ গুলীতকৈ বহু বেছি শক্তিশালী৷