ডিজিটেল পৃথিৱী আৰু ’২১ত অসমৰ উন্নতিৰ এজেণ্ডা
... বিনিয়োগকাৰীয়ে অসমক লুণ্ঠন কৰিবলৈ নাহে, তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য ৰাজহুৱা সম্পত্তি দখল নহয়৷ তেওঁলোকে নিজে বিনিয়োগ কৰিব৷ আমি মাত্ৰ কিছু সুবিধা কৰি দিব লাগে৷ আমি সুবিধা নিদিলে তেওঁলোকৰ বাবে তেলেংগানা, ওড়িশা ইত্যাদি বহু বিকল্প আছে, বেংগলৰ দৰে ৰাজ্যই ৰঙা দলিচা পাৰি বিনিয়োগকাৰী মাতি আছে৷ চৰকাৰৰ দায়িত্ব বহু আছে৷ নতুন থলুৱা উদ্যোগীক সঠিক পথ দেখুওৱাৰ বাবে মেণ্টৰিং লাগে, সঠিক নীতি লাগে৷ দক্ষতা বৃদ্ধিৰ ব্যাপক প্ৰচেষ্টা লাগে৷ অসমীয়া সমাজেও শিল্পী-সাহিত্যিকক দিয়াৰ দৰে নিয়োগ সৃষ্টিকাৰী উদ্যোগীক সন্মান দিব লাগে ...
আমি আশা কৰোঁ নতুন বছৰত পৰিৱৰ্তন আহিব৷ সময় সলনি হ’ব৷ ভাৰত চৰকাৰে দুটাকৈ ভেকচিন প্ৰয়োগৰ অনুমোদন দিছে৷ এটা হৈছে কভাক্সিন, আনটো ক’ভিশ্বিল্ড৷ ভেকচিন প্ৰস্তুতৰ ক্ষেত্ৰত ভাৰতে অগ্ৰণী ভূমিকা লৈ আহিছে৷ বহুকেইটা ভেকচিন ভাৰতেই আৱিষ্কাৰ কৰা৷ এইক্ষেত্ৰত ভাৰত অভিজ্ঞ৷ গতিকে ক’ভিড ভেকচিনৰ ক্ষেত্ৰতো ইতিবাচক ফল আশা কৰিব পাৰি৷
এষাৰ কথা ক’ব লাগিব যে অসমত ইতিমধ্যে ক’ভিডৰ প্ৰভাৱ স্তিমিত হৈছে৷ ক’ভিড মেনেজমেণ্ট কৰাত অসম চৰকাৰ এতিয়ালৈকে সফল বুলি ক’ব পাৰি৷ ভাৰত যুৱ জনসংখ্যাৰ দেশ৷ লগতে ভাৰতৰ পৰিৱেশেও হয়তো মানুহৰ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধিত সহায় কৰিছে৷ অসমৰ ক্ষেত্ৰতো একেই৷ মই ভাবোঁ মাৰ্চৰ পাছত পৰিস্থিতি উন্নত হ’ব আৰু ক’ভিডৰ শংকা কমিব৷
আজিৰ এই প্ৰবন্ধটোত চৌদিশৰ হাহাকাৰৰ পাছতো ক’ভিডপ্ৰসূত কিছু উল্লেখযোগ্য প্ৰভাৱৰ বিষয়ে আলোচনা কৰাৰ লগতে আমাৰ দৃষ্টিৰে বছৰটোৰ বাবে অসমত উন্নয়নৰ বাবে কি এজেণ্ডা হোৱা উচিত, সেই বিষয়ে আলোকপাত কৰিম৷ ক’ভিডৰ পাছত দেশৰ বিভিন্ন ঠাইত প্ৰতিষ্ঠিত বহুকেইজন উদ্যোগপতিৰ মুখেৰে শুনিলোঁ– ‘অথিৰ ধন জন অথিৰ যৌৱন’৷ ক’ভিডে মানুহক শিক্ষা দিলে যে বৈষয়িক বহু বস্তু এটা পৰ্যায়ত অৰ্থহীন৷ একেৰাহে পৰিৱেশৰ ওপৰত মানুহে লোভৰ বাবে কৰা নিৰ্মম অত্যাচাৰৰ পোতক প্ৰকৃতিয়ে ল’লে৷ আৰু মানুহক উপলব্ধি কৰোৱালে যে আমি পৰিৱেশক সন্মান কৰা উচিত৷ মানুহৰ মাজৰ পৰা নাইকিয়া হৈ যোৱা মানৱতাক ক’ভিডে বহু পৰিমাণে জীৱিত কৰি তুলিলে৷ প্ৰকৃতি ৰুষ্ট হ’লে যে সকলো শেষ হৈ যাব পাৰে, সেয়া সৰুৰ পৰা ডাঙৰলৈ সকলো মানুহেই উপলব্ধি কৰিলে৷ এই শিক্ষা লৈ আমি প্ৰকৃতিক ব্যৱহাৰ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত সংযত হোৱা উচিত৷ প্ৰকৃতিৰ ওচৰত থকা সম্পদৰ পৰিমাণ অপৰিসীম নহয়৷ সুস্থ ব্যৱহাৰেহে ইয়াক ভৱিষ্যতলৈও সুৰক্ষিত কৰিব৷
ক’ভিডৰ সময়ত আমি সকলোৱে পৰিয়ালৰ অপৰিসীম ভূমিকাক উপলব্ধি কৰিলোঁ৷ মই ভাবোঁ দীঘলীয়া লকডাউনে মানৱতাৰ প্ৰমূল্যবোধ আৰু প্ৰকৃতিৰ ভাৰসমতা ৰক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত ভূমিকা ল’লে৷
এজন উদ্যোগী হিচাপে মই উপলব্ধি কৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ কথাটো হ’ল, আমি যি ডিজিটেল ইণ্ডিয়াৰ সপোন দেখিছিলোঁ সেয়া যেন ক্ৰমশঃ বাস্তৱায়িত হ’বলৈ গৈ আছে৷ মানুহে এতিয়া নগদ টকাতকৈ অনলাইন সেৱাত অধিক নিৰ্ভৰশীল হৈছে৷ ডিজিটেল বজাৰখনৰ প্ৰয়োগৰ বাবে মানুহে গুগ্ল পে’, পেটিএম, ফ’ন পে’, ভীম ইত্যাদি অসংখ্য এপৰ জৰিয়তে বজাৰ কৰা হ’ল৷ যিমানেই অনলাইন মাধ্যমৰ জৰিয়তে লেনদেন হ’ব, সিমানেই অৰ্থনৈতিক স্বচ্ছতা বাঢ়িব৷ দুৰ্নীতি কমিব, টেক্স সংগ্ৰহৰ পৰা চৰকাৰ লাভৱান হ’ব৷ সেয়ে মই ভাবোঁ– সমগ্ৰ দেশৰ লগতে অসমৰ জনতায়ো অনলাইন মাধ্যমৰ প্ৰয়োগ কৰা উচিত৷ এই ব্যৱস্থাত প্ৰমাণো ৰৈ যায়৷ আৰু এনে ব্যৱস্থাৰে উদ্যোগী এজনেও নিজৰ যিকোনো লেনদেন প্ৰক্ৰিয়ালৈ স্বচ্ছতা আনিব পাৰিব৷
আজিৰ সময়ছোৱাত মানুহৰ মাজত অ’টিটি প্লেটফৰ্মবোৰ সাংঘাতিকভাৱে জনপ্ৰিয় হৈছে৷ নেটফ্লিক্স, প্ৰাইম ভিডিঅ’, হটষ্টাৰ আদি সকলো প্ৰজন্মৰ বাবে আকৰ্ষণীয়৷ অদূৰ ভৱিষ্যতে হয়তো ৱাই-ফাইৰ জৰিয়তেই সকলোৱে টেলিভিছন চাব৷ ম’বাইলতে সকলো চাব পাৰিব মানুহে৷ মানুহৰ পছন্দৰ বিষয়বস্তু সলনি হৈছে৷ এইটোৱেই ভৱিষ্যতৰ ব্যৱসায়িক লেনদেন, শিক্ষা, সকলোতে প্ৰভাৱ পেলাব৷
অন্য এটা যোগাত্মক কথা হৈছে আমাৰ হস্ততাঁত শিল্পকলাক অনলাইন মাধ্যমৰ জৰিয়তে বিশ্বৰ যিকোনো ঠাইত প্ৰদৰ্শনৰ সুবিধা৷ শিৱসাগৰ নাইবা ধেমাজিৰ এখন সৰু গাঁৱৰ শিপিনীয়ে তৈয়াৰ কৰা বস্ত্ৰ বিশ্বৰ যিকোনো এজন গ্ৰাহকে কিনিব পাৰে৷ এই মুহূৰ্তত উপযুক্ত বিজ্ঞাপন তথা প্ৰচাৰে আমাক এখন ভাল বজাৰ দিব৷ সামাজিক মাধ্যমৰ জনপ্ৰিয়তা সাংঘাতিকভাৱে বাঢ়িছে৷ আমি ইয়াৰ সুবিধা লোৱা উচিত বুলি মই ভাবোঁ৷ নিজৰ বস্তুক ভালদৰে প্ৰদৰ্শন কৰিলে সমগ্ৰ বিশ্বতে এখন সফল বজাৰৰ সৃষ্টি হ’ব৷ ডিজিটেল মঞ্চখনে দূৰত্ব কমাই আনিলে, অসমৰ ভৌগোলিকভাৱে একাষৰীয়া সমস্যাটো বহুপৰিমাণে লাঘৱ হ’ব৷ বিক্ৰেতা আৰু ক্ৰেতা কাষ চাপি গ’ল৷ অসমত ইণ্টাৰনেট মাধ্যমৰ প্ৰসাৰ তথা উন্নয়নৰ জৰিয়তে বজাৰ সৃষ্টিত আমি সকলোৱেই গুৰুত্ব দিয়া উচিত৷
এইক্ষেত্ৰত মোৰ নিজা কিছু অভিজ্ঞতা জনাব বিচাৰিছোঁ৷ মোৰ নেতৃত্বত আমি যোৱা সাত বছৰে নৰ্থ-ইষ্ট ফেষ্টিভেল দিল্লীৰ ‘ইন্দিৰা গান্ধী নেশ্বনেল চেণ্টাৰ ফৰ আৰ্টছ’ত অনুষ্ঠিত কৰি আহিছোঁ৷ কিন্তু ক’ভিডৰ বাবে এইবাৰ আমি ফেষ্টিভেল দিল্লীত অনুষ্ঠিত কৰিব নোৱাৰিলোঁ৷ দিল্লীত আমাৰ অনুষ্ঠানলৈ লাখৰ ঘৰত মানুহ আহে৷ ইতিমধ্যে সমগ্ৰ ভাৰততে নৰ্থ-ইষ্ট ফেষ্টিভেলে ব্যাপক প্ৰচাৰ লাভ কৰিছে৷ এই ফেষ্টিভেলৰ জৰিয়তে উত্তৰ-পূবৰ সংস্কৃতি, পৰ্যটন, হস্তশিল্প ইত্যাদিয়ে ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰচাৰ মাধ্যমত ব্যাপক চৰ্চা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হ’ল৷ সকলোৱে আমাক এইবাৰো নৰ্থ-ইষ্ট ফেষ্টিভেল আয়োজনৰ কথা কৈ আছিল৷ কিন্তু যিহেতু দিল্লীত সম্ভৱ নহ’ব, গতিকে এইবাৰ গুৱাহাটীৰ ৰেডিছন ব্লুত অনুষ্ঠিত কৰিম বুলি সিদ্ধান্ত কৰিলোঁ৷ কিন্তু ক’ভিডৰ সকলো নিয়মাৱলী অনুসৰণ কৰি আমি মানুহ বেছি নিমন্ত্ৰণ কৰা নাছিলোঁ৷ তাৰ পৰিৱৰ্তে ডিজিটেলী মানুহে চাব পৰাকৈ নৰ্থ-ইষ্ট ফেষ্টিভেলৰ ইউ টিউব লিংক আৰু ফেচবুক পেজত অনুষ্ঠান প্ৰদৰ্শিত হ’ল৷ আগতে কেৱল দিল্লীৰ মানুহে চাইছিল, এইবাৰ দিল্লী, মুম্বাই, বেংকককে ধৰি সমগ্ৰ বিশ্বৰ মানুহে ফেষ্টিভেল চালে৷ আমাৰ অনুষ্ঠানৰ মাজতেই নৰ্থ-ইষ্টৰ বিভিন্ন সমলৰ প্ৰদৰ্শন হ’ল৷ তাৰ মাজতে অসমৰ পৰ্যটনৰ ভিডিঅ’ও প্ৰদৰ্শন হ’ল৷ ‘অসম খাদী আৰু গ্ৰামোদ্যোগ ব’ৰ্ড’ৰ বাবে খাদীক নতুনচামৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰা ভিডিঅ’ এটাই যথেষ্ট জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিলে৷ ফেষ্টিভেলত জুবিন, পাপন, কল্পনা পাটোৱাৰী, শংকুৰাজে গান গালে৷ উত্তৰ-পূবৰ খাদ্যসম্ভাৰৰ লগতে বহু ফেশ্বন শ্ব’ অনুষ্ঠিত হ’ল, য’ত উত্তৰ-পূবৰ বস্ত্ৰক প্ৰদৰ্শন কৰা হ’ল৷ লগতে উদ্যোগ, বাণিজ্যৰ বিষয়ত বিভিন্ন আলোচনা হ’ল, যিবোৰ সমগ্ৰ বিশ্বৰ মানুহে চালে৷ উত্তৰ-পূবৰ সফল যুৱপ্ৰজন্মৰ কাহিনী তেওঁলোকৰ মুখেৰেই ৰাইজে শুনিলে৷ বিশেষকৈ যুৱচামৰ বাবে আমি এইবোৰ অনুষ্ঠান কৰিলোঁ৷ আমাৰ অনুষ্ঠানলৈ অসমৰ লগতে মণিপুৰ, ত্ৰিপুৰাৰ মুখ্যমন্ত্ৰী তথা ড’নাৰ মন্ত্ৰী আৰু ভাৰতৰ পৰৰাষ্ট্ৰ সচিব ইত্যাদি বহু লোক আহিল৷ তেওঁলোক সকলোৱেই এই ডিজিটেল প্ৰক্ৰিয়াটোৰ যথেষ্ট প্ৰশংসা কৰিলে৷ ডিজিটেল সংস্কৰণ আমাৰ বাবে সময়ৰ আহ্বান৷ কিন্তু ইয়াক সুস্থভাৱে প্ৰয়োগ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত সকলোৱে সহায় কৰিলে আৰু আমি সফল হ’লোঁ৷
গতিকে প্ৰথমে মই ইয়াকে ক’ব বিচাৰোঁ যে নতুন বছৰত আমি ডিজিটেল মাৰ্কেটখন বুজি লৈ ভৱিষ্যতৰ বাবে আগবাঢ়োঁ৷ শিক্ষা-ব্যৱস্থাও অনলাইন হ’ল৷ গাঁৱৰ ল’ৰা-ছোৱালীয়ে ইণ্টাৰনেটৰ প্ৰয়োগ শিকিলে আৰু শিক্ষাৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াক সুস্থভাৱে প্ৰয়োগ কৰিব পৰা হ’ল৷
অসমত নতুন বছৰৰ উন্নতিৰ এজেণ্ডা কি হোৱাটো বিচাৰোঁ৷ এইখিনিতে এটা কথা আমি ক’ব বিচাৰোঁ৷ বহুতে আমাৰ কথাখিনি শুনি ভাল নাপাব পাৰে, কিন্তু কোৱাৰ সময় আহিছে৷ ব্যক্তিগতভাৱে মই ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লগতে বিদেশৰো বহু ঠাইত কাম কৰিছোঁ৷ মোৰ চৌদিশৰ অঞ্চলসমূহত প্ৰগতি দেখা পাইছোঁ৷ চাকৰি, উদ্যোগ, বাণিজ্য, ৰাস্তা-পদূলিৰ লগতে উন্নয়নৰ সৈতে যোৱা দহ বছৰত মই সমগ্ৰ ভাৰততে এক পৰিৱৰ্তন লক্ষ্য কৰিছোঁ৷ কিন্তু অসমলৈ এই উন্নয়ন বা পৰিৱৰ্তনৰ বতাহজাক আহিবলৈ বহু বাকী৷ অসমলৈ উদ্যোগ আনিবলৈ চৰকাৰে চেষ্টা কৰি আছে, আমি বহুতো চেষ্টা কৰি আছোঁ৷ যেতিয়া অসমলৈ উদ্যোগ বা বিনিয়োগ অনাৰ চেষ্টা কৰা যায়, বহু বিনিয়োগকাৰীয়ে অসমত গণ্ডগোল, বন্ধ, চান্দাৰ অতপালি ইত্যাদিৰ কথা কয়৷ যাৰ বাবে বৃহৎ পৰিমাণৰ বিনিয়োগ কৰিবলৈ মানুহে ভয় কৰে৷ কিছু উদ্যোগ বা বিনিয়োগকাৰী আহিছে, কিন্তু বাকী উন্নত ৰাজ্যৰ তুলনাত সেয়া অতি নগণ্য৷ স্বৰাজোত্তৰ কালত উজনি অসমত তেল-চাহৰ যি উদ্যোগ গঢ়ি উঠিছিল, সেয়া পাছলৈ স্তিমিত হৈ পৰিল৷
আশাৰ কথা অসমত বহু নতুন নতুন ষ্টাৰ্ট আপ উদ্যোগী আহিছে৷ এনে কেইবাজনো সফল উদ্যোগীৰ সৈতে মই এটা নিউজ চেনেলৰ মোৰ অনুষ্ঠান ‘যোগাত্মক দৃষ্টিৰে’ত কথা পাতিছোঁ৷ ডেভিদ গগৈ নামৰ এজনক লগ পালোঁ৷ তেওঁ ইঞ্জিনিয়াৰিং পাছ কৰিয়েই পেলনীয়া সামগ্ৰীৰে ইটা বিক্ৰী কৰি প্ৰথম বছৰতে ডেৰ কোটি টকা উপাৰ্জন কৰিছে৷ আৰু যোৰহাটৰ পাৰভেজে প্ৰায় তিনি লাখ মানুহক চকুৰ চিকিৎসা কৰোৱাইছে৷ বিশ্ব বেংকৰ পৰা তেওঁ অৰ্থ-সাহায্য পাইছে৷ এনে বহু ল’ৰা লগ পাইছোঁ যিসকলে নিজৰ কামেৰেই পৰিচিত তথা সফল হৈছে৷ অভিভাৱকেও এই কথা বুজা উচিত যে সন্তানক উদ্যোগ-বাণিজ্যৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰেৰণা যোগাব লাগে৷
মোৰ ক্ষেত্ৰতে দেখোঁ যে চাকৰি এৰাৰ পাছতহে ক্ষেত্ৰখন বহল কৰা সম্ভৱ হৈছে৷ নৰ্থ-ইষ্ট ফেষ্টিভেল হওক, শংকৰদেৱ মুভমেণ্ট হওক ইত্যাদি দেশে-বিদেশে কৰিব পাৰিছোঁ৷ প্ৰায় চাৰিৰ পৰা পাঁচশ মানুহক সংস্থাপন দিছোঁ৷ ব্যৱসায়ৰ এই স্বকীয়তাই মোক বহু কাম কৰিবলৈ সুবিধা দিছে৷
বিনিয়োগকাৰীয়ে অসমক লুণ্ঠন কৰিবলৈ নাহে, তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য ৰাজহুৱা সম্পত্তি দখল নহয়৷ তেওঁলোকে নিজে বিনিয়োগ কৰিব৷ আমি মাত্ৰ কিছু সুবিধা কৰি দিব লাগে৷ আমি সুবিধা নিদিলে তেওঁলোকৰ বাবে তেলেংগানা, ওড়িশা ইত্যাদি বহু বিকল্প আছে, বেংগলৰ দৰে ৰাজ্যই ৰঙা দলিচা পাৰি বিনিয়োগকাৰী মাতি আছে৷
চৰকাৰৰ দায়িত্ব বহু আছে৷ নতুন থলুৱা উদ্যোগীক সঠিক পথ দেখুওৱাৰ বাবে মেণ্টৰিং লাগে, সঠিক নীতি লাগে৷ দক্ষতা বৃদ্ধিৰ ব্যাপক প্ৰচেষ্টা লাগে৷ অসমীয়া সমাজেও শিল্পী-সাহিত্যিকক দিয়াৰ দৰে নিয়োগ সৃষ্টিকাৰী উদ্যোগীক সন্মান দিব লাগে৷
অসমৰ ৰাজনৈতিক দলবোৰৰ প্ৰতি আমাৰ এটাই আহ্বান– দলবোৰৰ প্ৰতি ৰাইজৰ অভিযোগ যে দলবোৰ ভালদৰে চলাব নোৱাৰে৷ ভাল প্ৰশাসনিক দক্ষতা থকা মানুহ নাই বুলি যে কয়, কিয় কয়? কাৰণ ভাল মানুহ ৰাজনীতিত নাই৷ ভাল মানুহ বুলি ক’লে কি কি দৰকাৰ? ভাল মানুহ বুলি ক’লে অসমৰ প্ৰতি মৰম, ভাল কাম কৰাৰ এটা স্পৃহা থকা বা প্ৰশাসনিক অভিজ্ঞতা থকা ব্যক্তি, যি কৰিব পাৰে উদ্যোগ, ব্যৱসায়-বাণিজ্য নাইবা এইবোৰক উৎসাহ যোগাব পাৰে, যি অসমৰ হকে ক’ব পাৰে৷ এনে ব্যক্তি কিছুমান ৰাজনীতিলৈ অহাটো দৰকাৰ৷ ৰাজনীতিৰ এজেণ্ডাটোৱেই এইটো কৰক৷ যিহেতু কেইমাহমান পাছতে নিৰ্বাচনী, আমি সকলোৱে এইটোৱেই বিচাৰিম যে ৰাজনৈতিক দলসমূহে ভাল ভাল প্ৰাৰ্থী থিয় কৰাওক, যাৰ সততা আছে আৰু কৰ্মদক্ষতা আছে৷ অসমৰ বিদ্বৎসমাজ, সংগঠন, চৰকাৰ সকলোৱে মিলি এটা উন্নতিৰ এজেণ্ডাৰ কথা কোৱাৰ সময় আহিছে৷
আশাকৰোঁ নতুন বছৰত নতুন চিন্তাৰে এখন নতুন অসমৰ বুনিয়াদ আৰম্ভ হ’ব৷