নেতাজীৰ মৃত্যু-ৰহস্য

... ভাৰতে স্বাধীনতা লাভ কৰাৰ পাছতো তেওঁ নেতাজী প্ৰসংগত যি তৎপৰতা দেখুৱাব লাগিছিল, সেয়া নকৰিলে৷ বৰঞ্চ নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ ইণ্ডিয়ান নেশ্বনেল আৰ্মীৰ ধনৰ ভঁৰালতহে চকু দিছিল৷ তদুপৰি সেই সময়ৰ ব্ৰিটিছ প্ৰধানমন্ত্ৰী এটলীলৈ লিখা এখন পত্ৰয়ো জৱাহৰলাল নেহৰুৰ সন্দেহজনক চৰিত্ৰলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে৷ এটলীলৈ লিখা জৱাহৰলাল নেহৰুৰ পত্ৰ, ৰাছিয়াৰ যোছেফ ষ্টেলিনৰ সৈতে নেহৰুৰ সম্পৰ্ক আদিয়ে সন্দেহ অধিক ঘণীভূত কৰি তুলিছে  ...

১৯৪৫ চনৰ ১৮ আগষ্টত আজাদ হিন্দ ফৌজৰ সৰ্বাধিনায়ক সুভাষ চন্দ্ৰ বসু এক বিমান দুৰ্ঘটনাত পতিত হোৱাৰ ফলত তেওঁৰ ঘটনাস্থলীতে মৃত্যু হৈছিল৷ ৰেডিঅ’ টকিঅ’যোগে ১৯৪৫ চনৰ ২২ আগষ্টত এই খবৰটো প্ৰথম প্ৰচাৰিত হৈছিল৷ খবৰটো সম্প্ৰচাৰ হোৱাৰ লগে লগে স্বভাৱগতভাৱে ভাৰত, পশ্চিম বংগকে ধৰি বিশ্বব্যাপি শোকৰ ছাঁ পৰিছিল৷ সমান্তৰালভাৱে কেউদিশে এই মৃত্যুক লৈ বিভিন্ন কথা ওলাইছিল৷ আজাদ হিন্দ ফৌজৰ নেতৃত্ব, কৰ্মীৰ উপৰি ভিন্নজনে নেতাজীৰ মৃত্যুক সহজভাৱে ল’ব পৰা নাছিল৷ পৰা নাই এতিয়াও৷ যাৰবাবে এতিয়ালৈকে বিভিন্নজনে ১৯৪৫ চনৰ ১৮ আগষ্টত বিমান দুৰ্ঘটনাত নেতাজী সুভাষ ¸চন্দ্ৰ বসুৰ মৃত্যু হোৱা কথাটোক মিছা বুলি মত পোষণ কৰি আহিছে৷ এনে কাৰণতে নেতাজীৰ মৃত্যু ৰহস্যৰ আৱৰ্তলৈ গৈ আছে৷ বিভিন্ন অনুসন্ধানতো এই সম্পৰ্কীয় এটা সৰ্বজনগ্ৰাহ্য সিদ্ধান্ত ল’ব পৰা  নাই অদ্যাপি৷ সুদীৰ্ঘ সাত দশক ধৰি নিৰন্তৰ চৰ্চা চলি অহা আৰু প্ৰতিনিয়ত অধিক ৰহস্যঘন হৈ অহা নেতাজীৰ মৃত্যু ৰহস্যক কেন্দ্ৰ কৰি অসমীয়া ভাষাত প্ৰকাশ এখন গ্ৰন্থত সন্নিৱিষ্ট কেতবোৰ তথ্যই কাৰ্যতঃ নেতাজীৰ মৃত্যু-ৰহস্যৰ আকৌ আন এটা ৰহস্যময় দিশ উন্মোচিত কৰিছে৷ নীলিম আকাশ কাশ্যপ আৰু অনুৰণন আদিত্যৰ গ্ৰন্থখন ‘নেতাজীঃ দুৰ্ঘটনা নহয়, হত্যা’৷ ‘বনলতা’ই প্ৰকাশ কৰা গ্ৰন্থখনত নেতাজী বিমান দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হোৱাৰ বাতৰিক মিথ্যা অভিহিত কৰি প্ৰকৃততে সুভাষ চন্দ্ৰ বসু হত্যাৰহে বলি হোৱা বুলি কৰা মতপোষণ কৰিছে৷ আনকি নেতাজী হত্যাৰ অভিযোগত গ্ৰন্থখনত প্ৰকাৰান্তৰে অভিযুক্ত কৰা হৈছে কংগ্ৰেছক৷ ক্ৰমাৎ বিপৰ্যয়মুখী হ’বলৈ লোৱা কংগ্ৰেছ দলক এই অভিযোগে শ’লঠেকত পেলাব পাৰে বুলি ভাবিব পৰাৰ যথেষ্ট থল নথকা নহয়৷

 দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ শেষভাগত সংঘটিত বিশ্বাস আৰু অবিশ্বাসৰ মাজত ওপঙি থকা সেই ঘটনাক কিয় সাতটা দশক ধৰি ৰহস্যৰ মাজতে ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰা হ’ল, সেই বিষয়েও বিশ্লেষণ কৰিছে গ্ৰন্থখনত৷ গ্ৰন্থখনত উল্লেখ হোৱা মতে বিমান দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হোৱা নাছিল সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ৷ স্মৰ্তব্য যে ১৯৪৫ চনৰ ২২ আগষ্টৰ দিনা জাপানৰ ৰেডিঅ’ ট’কিঅ’ই প্ৰচাৰ কৰা বাতৰি মতে সেই একেটা বছৰৰে অৰ্থাৎ ১৯৪৫ চনৰ ১৮ আগষ্টত আজাদ হিন্দ ফৌজৰ সৰ্বাধিনায়ক সুভাষ চন্দ্ৰ বসু এক বিমান দুৰ্ঘটনাত পতিত হোৱাৰ ফলত তেওঁৰ ঘটনাস্থলীতে মৃত্যু হৈছিল৷ বিভিন্নজনে এই বাতৰিক সত্য বুলি বিশ্বাস কৰে যদিও আন বহু সময়ত বহুতে বাতৰিটোক মিছা বুলি মতপোষণ কৰি অহাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত স্বাভাৱিকতে ৰহস্যঘন হৈ পৰে নেতাজী মৃত্যুকাণ্ড৷ অদ্যাপি এই সন্দৰ্ভত কোনো নিৰ্ভৰযোগ্য তথ্য প্ৰকাশ হোৱা নাই৷ উক্ত গ্ৰন্থখনত জাপানৰপৰা গৈ ৰাছিয়াত আত্মগোপন কৰাৰ উদ্দেশ্যৰে এই দুৰ্ঘটনাৰ মিছা কাহিনীৰ অৱতাৰণা কৰা হয়৷ এই কাহিনী প্ৰস্তুত কৰাৰ বাবে একপ্ৰকাৰ বাধ্য হৈ পৰিছিল নেতাজীৰ সমান্তৰালভাৱে জাপান চৰকাৰো৷ এই বাতৰি জৱাহৰলাল নেহৰু আৰু মহাত্মা গান্ধীৰো নখদৰ্পণত আছিল৷ সেই সময়ৰ কিছু গোপন তথ্যই এই কথাৰেই উমান দিয়ে৷ কিন্তু ৰহস্য নিৰসনৰ বাবে কোনো ব্যৱস্থাই গ্ৰহণ কৰা নহ’ল৷ ব্ৰিটিছশাসিত ভাৰতৰ প্ৰভাৱশালী নেতা তথা ভাৰত স্বাধীন হোৱাৰ সময়ত প্ৰধানমন্ত্ৰিত্বৰ বাঘজৰী হাতত লোৱা জৱাহৰলাল নেহৰুৱে এই ৰহস্যক ৰহস্য হিচাপেই ৰাখি থ’বলৈ চেষ্টা কৰিছিল৷ ‘নেতাজীঃ দুৰ্ঘটনা নহয়, হত্যা’ত জৱাহৰলাল নেহৰুকো সন্দেহৰ চকুৰে চোৱা হৈছে৷ ভাৰতে স্বাধীনতা লাভ কৰাৰ পাছতো তেওঁ নেতাজী প্ৰসংগত যি তৎপৰতা দেখুৱাব লাগিছিল, সেয়া নকৰিলে৷ বৰঞ্চ নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ ইণ্ডিয়ান নেশ্বনেল আৰ্মীৰ ধনৰ ভঁৰালতহে চকু দিছিল৷ তদুপৰি সেই সময়ৰ ব্ৰিটিছ প্ৰধানমন্ত্ৰী এটলীলৈ লিখা এখন পত্ৰয়ো জৱাহৰলাল নেহৰুৰ সন্দেহজনক চৰিত্ৰলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে৷ এটলীলৈ লিখা জৱাহৰলাল নেহৰুৰ পত্ৰ, ৰাছিয়াৰ যোছেফ ষ্টেলিনৰ সৈতে নেহৰুৰ সম্পৰ্ক আদিয়ে সন্দেহ অধিক ঘণীভূত কৰি তুলিছে৷ যোছেফ ষ্টেলিনৰ সহায়ত জৱাহৰলাল নেহৰুৱে নেতাজী সুভাষ চন্দ্ৰ বসুক হত্যা কৰা বুলিও বিভিন্ন সময়ত অভিযোগ উত্থাপিত হৈ আহিছে৷ উল্লেখ্য যে চৰকাৰী পৃষ্ঠপোষকতাত নহ’লেও নেতাজী সম্পৰ্কে বিভিন্নজনে বিভিন্ন সময়ত ব্যক্তিগতভাৱে অনুসন্ধানৰ চেষ্টা কৰিছিল৷ ইয়াৰ ভিতৰত এছিয়াটিক ছ’চাইটীৰ কথা উল্লেখ কৰিব পাৰি৷ এছিয়াটিক ছ’চাইটীয়ে নেতাজী সম্পৰ্কে অনুসন্ধান কৰিবলৈ চেষ্টা কৰাৰ সময়ত কিন্তু ৰাছিয়াৰ পৰা প্ৰত্যাশিতভাৱে সহযোগিতা নাপালে৷ উক্ত গ্ৰন্থখনত লিখিছে– ‘ৰাছিয়া চৰকাৰে ভাৰতীয় গৱেষকসকলৰ বাবে তেওঁলোকৰ অভিলেখাগাৰ মুকলি কৰি দিয়াৰ ক্ষেত্ৰতো কিছু বাধা-নিষেধ আৰোপ কৰিছিল৷ ৰাছিয়া চৰকাৰৰ তৰফৰপৰা স্পষ্টভাৱে জনোৱা হৈছিল যে ভাৰত চৰকাৰৰ লিখিত অনুৰোধ অবিহনে তেওঁলোকে অভিলেখাগাৰসমূহ গৱেষণাৰ বাবে মুকলি কৰি দিব নোৱাৰে৷ নৰসিংহ ৰাও চৰকাৰৰ দিনত এছিয়াটিক ছ’চাইটীৰ সদস্যসকলে আৰু বসু পৰিয়ালৰ বিভিন্নজনে অনুৰোধ জনালে যে ভাৰত চৰকাৰে ৰাছিয়া চৰকাৰে বিচৰাধৰণে অনুৰোধ জনাই পত্ৰ প্ৰেৰণ কৰিব লাগে৷ কিন্তু নৰসিংহ ৰাও চৰকাৰে কোনো ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰা পৰিলক্ষিত নহ’ল৷’ এনেবোৰ কথাৰে নেতাজী মৃত্যু-ৰহস্য সন্দৰ্ভত ৰাছিয়াৰ পিনেও সন্দেহৰ তৰ্জনী নিক্ষেপ কৰা পৰিলক্ষিত হৈছে৷ সুভাষ চন্দ্ৰ বসুৰ প্ৰসংগত ৰাছিয়ান লেখক ৰাইক’ভৰ এখন গ্ৰন্থৰ বিষয়ে উল্লেখ কৰি ৰাছিয়ালৈ সন্দেহ অধিক ঘণীভূত কৰিছে গ্ৰন্থখনে৷ ৰাইক’ভৰ গ্ৰন্থখনৰ পাতনিত লিঅ’নিজ মিট্ৰ’খিনে লিখিছিল যে সত্যই ৰুছ-ভাৰতৰ সম্পৰ্কত ভাঙোন আনিব পাৰে৷

ফোনঃ ৯৭০৬৬-৭২৫০৪