অসম জাতীয় পৰিষদ–শংকা আৰু সম্ভাৱনা

অসম আন্দোলনৰ আৱেগেৰে উঠলি থকাৰ পাছতো ১৯৮৫ চনতো অগপই একক সংখ্যাগৰিষ্ঠতা লাভ কৰিব পৰা নাছিল৷ প্ত বছৰ পাছতে অগপ পৰাজিত হৈছিল আৰু ‘গণশত্ৰু’ হিতেশ্বৰ শইকীয়াৰ হাতত অসমৰ ভোটাৰে পুনৰ ক্ষমতা তুলি দিছিল৷ ১৯৯৬ চনত অগপই পুনৰ ক্ষমতা লাভ কৰিছিল অসম আন্দোলনৰ বিৰোধিতা কৰা শক্তিসমূহৰ সহযোগত৷ আই এম ডি টি আইনৰ আঁৰৰ  মূল ব্যক্তি আব্দুল মুহিব মজুমদাৰ আৰু বামপন্থী দলসমূহ অগপৰ দ্বিতীয়খন চৰকাৰৰ অংশীদাৰ আছিল৷ তাৰ পাছত অগপৰ বেলিমাৰৰ বুৰঞ্জীৰ আৰম্ভণি৷ এতিয়া অগপ বিজেপিৰ কনিষ্ঠ সহযোগী৷ অগপই পুনৰ ক্ষমতা দখল কৰিব বুলি অগপৰ আটাইতকৈ কট্টৰ আৰু আশাবাদী সমৰ্থকজনেও চাগে এতিয়া আৰু নাভাবে৷

‘কা’বিৰোধী আন্দোলনত জাতীয় আৱেগ অসম আন্দোলনৰ সময়ৰ দৰে উঠলি উঠিছে বুলি ক’ব নোৱাৰি৷ ইতিমধ্যে বিজেপিয়ে অসমীয়া জাতীয়তাবাদক হিন্দু সংখ্যাগৰিষ্ঠতাবাদৰ এটা উপশাখাৰূপে কিছুসংখ্যক অসমীয়াৰ মাজত প্ৰতিষ্ঠা কৰাত সফল হৈছে৷ বিদেশী নাগৰিকৰ সমস্যা এতিয়া বহুতৰ বাবে হিন্দু-মুছলমানৰ সমস্যালৈ পৰিৱৰ্তিত হৈছে৷ জাতীয়তাবাদ হিন্দুত্বত জাহ গৈছে৷ এনে পৰিস্থিতিত ১৯৮৫ চনত অগপই জাতীয়তাবাদী আৱেগৰ ফলত যিমান ভোট পাইছিল, ২০২১ চনত অসম জাতীয় পৰিষদে জাতীয়তাবাদী আৱেগৰ ফলত সিমান ভোট নাপায়৷

অসমীয়া পৰিচয়টোৱে সাঙুৰি লোৱাসকলৰ মাজতে উপজাতীয় আৰু জনগোষ্ঠীয় পৰিচয়ৰ ৰাজনীতিৰ ফলত অসমীয়া এতিয়া আৰু এটা সংহত গোট নহয়৷ বিভিন্ন পৰিচয়েৰে পৰিচিত হ’ব বিচৰাসকলৰ মাজৰ স্বাৰ্থৰ সংঘাটৰ ফলত সকলোকে একেটা আৱেগেৰে বন্ধা এতিয়া প্ৰায় দুৰুহ৷ দুটামান জনগোষ্ঠীয়ে এতিয়া আৰু নিজকে অসমীয়া পৰিচয়েৰে সাঙুৰি লোৱা বুলি নাভাবে৷ এনে পৰিস্থিতিৰ ফলতে আছুৱে এতিয়া অসমীয়াৰ অধিকাৰৰ সলনি খিলঞ্জীয়াৰ অধিকাৰৰ বাবে মাত মাতে, কিন্তু খিলঞ্জীয়াসকলৰ মাজতে স্বাৰ্থৰ সংঘাত আছে৷ অসমীয়া জাতি ইতিমধ্যে বহু উপজাতি আৰু জনগোষ্ঠীৰ এটা সন্মিলিত ফেডাৰেল জাতিত পৰিণত হৈছে৷ এই ফেডাৰেল গঠনটো এতিয়া আৰু উলাই কৰিব নোৱাৰি৷ ইয়াৰ ফলত সকলো জনগোষ্ঠীৰ বাবে সমানে গ্ৰহণযোগ্য এজন নেতাৰ উত্থানো দুৰুহ হৈ পৰিছে৷

মনমোহন সিং চৰকাৰৰ প্ৰতি উপজাবিতৃষ্ণাৰ ফলত বিজেপি ক্ষমতাত বহিছিল, একেদৰে তৰুণ গগৈ চৰকাৰৰ প্ৰতি উপজা বিতৃষ্ণাৰ ফলত সৰ্বানন্দ সোণোৱাল মুখ্যমন্ত্ৰী হৈছিল৷ গতিকে চৰকাৰ সলনিৰ ক্ষেত্ৰত এটা দলক ভাল পাই দিয়া ভোটতকৈ শাসনত থকা দলটোক বেয়া পাই দিয়া ভোটেহে মুখ্য ভূমিকা পালন কৰে৷ সৰ্বানন্দ সোণোৱাল চৰকাৰখনৰপ্ৰতি মানুহৰ বিতৃষ্ণা সেইটো পৰ্যায় পাইছেনে যিটো পৰ্যায়ত ভোটাৰে এই চৰকাৰ আঁতৰাবৰ বাবেই আন দলক ভোট দিব? ভোটাৰৰ পৰা তেনে ইংগিত আহিছেনে?

‘অসমীয়াৰ অস্তিত্ব ৰক্ষা’, ‘অসমীয়াৰ স্বাভিমান’, ‘জাতীয় সংগঠন’ আদি শব্দ, ধাৰণাবোৰ বহু ব্যৱহাৰত জীৰ্ণ হৈ অৰ্থ হেৰুৱাই পেলাইছে নেকি? এইবোৰ কিছুমানৰ মুদ্ৰাদোষত পৰিণত হৈছে নেকি? অসমীয়া স্বাভিমান থকা ৰাইজেও এই মুদ্ৰাদোষবোৰ মৰমেৰে সহ্য কৰিলেও ভোট দিয়াৰ সময়ত সেইবোৰক আওকাণ কৰি ‘প্ৰেক্টিকেল’ সিদ্ধান্ত লয় নেকি? নহ’লে ২০০১ চনৰ পৰা তিনিবাৰকৈ কংগ্ৰেছ কিয় নিৰ্বাচিত হ’ল? অগপ কিয় বিজেপিত জাহ গ’ল? কিয় ১৯৮৫ চনৰ পৰা জাতীয় দলে এবাৰলৈও নিজৰ জোৰত একক সংখ্যাগৰিষ্ঠতা লাভ কৰিব পৰা নাই?

অসম জাতীয় পৰিষদৰ এতিয়ালৈ প্ৰকাশ হোৱা চিন্তা আৰু ধাৰণাত আমি আকৌ তেনে জীৰ্ণ, বহু ব্যৱহাৰত অৰ্থ হেৰুৱাই পেলোৱা, মুদ্ৰাদোষৰ বিৰক্তিকৰ পুনৰাবৃত্তি দেখিবলৈ পাইছোঁ৷ অসম আন্দোলনৰ নষ্টালজিয়াত ভোগা একাংশৰ বাদে আন কাৰো মন-মগজুক এইবোৰে উদ্বেলিত নকৰে৷ নতুন পুৰুষৰ কল্পনাক এইবোৰে চুব নোৱাৰে৷

‘আউট অৱ দ্য বক্স’ চিন্তা অৰ্থাৎ গণ্ডীৰ পৰিসীমাৰ বাহিৰলৈ ওলাই গৈ চিন্তা কৰিব নোৱাৰিলে অসমীয়া জাতীয়তাবাদী ৰাজনীতিৰ কোনো ভৱিষ্যৎ নাই৷ অসম জাতীয় পৰিষদে অসমীয়া জাতীয়তাবাদী ৰাজনীতি যিটো গণ্ডীত আবদ্ধ হৈ থকাৰ ফলত প্ৰায় অপ্ৰাসংগিক হৈ পৰিছে, সেই গণ্ডীৰ পৰা ওলাই আহিব লাগিব৷ নতুন পুৰুষৰ কল্পনাক চুব পৰা, আধুনিক পৃথিৱীখনৰ জীৱন আৰু জীৱিকাৰ সমস্যাবোৰৰ স’তে সংগতি থকা নেৰেটিভ এটা বিচাৰিব লাগিব৷

নিজকে অসমীয়া বুলি ভবা মানুহখিনিৰ ‘সামূহিক কল্পনা’ৰ  জগতখনৰ বাহিৰত ‘অসমীয়া জাতি’ৰ কোনো বস্তুনিষ্ঠ অস্তিত্ব নাই৷ ৰাইজৰ সামূহিক কল্পনাত গজগজীয়াকৈ প্ৰতিষ্ঠিত হোৱাৰ বাবেই বিজেপিৰ হিন্দুত্ব, হিন্দু ৰাষ্ট˜ৰ নেৰেটিভ বা কাহিনীটোৱে বিজেপিক চমকপ্ৰদ ৰাজনৈতিক সাফল্য দিছে৷

অসম জাতীয় পৰিষদে ৰাইজৰ সামূহিক কল্পনাত নিজকে প্ৰতিষ্ঠা কৰিবলৈ অভিনৱ চিন্তা আৰু কল্পনাশক্তিৰ পৰিচয় দিব লাগিব৷