ডিজিটেল প্ৰযুক্তিৰ প্ৰসাৰতাৰ আগলৈকে দূৰদৰ্শনযোগে প্ৰচাৰিত দৃশ্য-শ্ৰব্য বাতৰি, টিভি ছিৰিয়েল আৰু অন্যান্য অনুষ্ঠানসমূহে দৰ্শকৰ বহু অভাৱ পূৰণ কৰিছিল৷ সেই সময়ত আজিৰ দৰে যেতিয়াই ইচ্ছা তেতিয়াই যিকোনো ধৰণৰ অনুষ্ঠান উপভোগ কৰাৰ সুযোগ নাছিল আৰু নিৰ্দিষ্ট সময়তহে বাতৰি, আলোচনা, ছিৰিয়েল, মনোৰঞ্জন অনুষ্ঠান আদি প্ৰচাৰিত হৈছিল৷ সাম্প্ৰতিক তথ্য-প্ৰযুক্তি চৰম শিখৰত উপনীত হোৱাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত ব্যক্তিগত খণ্ডৰ অধীনস্থ ছেটেলাইট চেনেল, সামাজিক মাধ্যমে বাতৰি পৰিৱেশনৰ পৰা আন অনুষ্ঠানসমূহতো আধিপত্য বিস্তাৰৰ বাবে পূৰ্বৰ দৰে দূৰদৰ্শনৰ অনুষ্ঠানসমূহে জনপ্ৰিয়তা অৰ্জন কৰাত ব্যৰ্থ হ’ল৷ অৱশ্যে চৰকাৰী নীতি-নিৰ্দেশনা তথা উন্নত প্ৰযুক্তিৰ প্ৰয়োগৰ অভাৱৰ বাবেও চৰকাৰ নিয়ন্ত্ৰিত দূৰদৰ্শন থমকিব লগা হৈছে৷ কিন্তু দূৰদৰ্শনৰ চৰম জনপ্ৰিয়তাৰ সময়ছোৱাৰ কেতবোৰ অনুষ্ঠান, বিতৰ্ক, আলোচনা, ছিৰিয়েল আজিও প্ৰাসংগিক বা এই অনুষ্ঠানবোৰৰ তাৎপৰ্য উলাই কৰিব পৰা বিধৰ নহয়৷ সেই সময়ৰ তেনে এক অনুষ্ঠান আছিল প্ৰসিদ্ধ কৌতুক অভিনেতা, পৰিচালক যশপাল ভাট্টিৰ ব্যংগাত্মক ছিৰিয়েলসমূহ৷ সমকালীন ৰাজনৈতিক, অৰ্থনৈতিক, সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক পৰিৱেশ-পৰিস্থিতিক লৈ প্ৰয়াত যশপাল ভাট্টি অভিনীত ছিৰিয়েল কেইখনে অতি শালীন অথচ শ্লেষাত্মকভাৱে বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিছিল যি এক জোকাৰণিৰ সৃষ্টি কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল৷ উক্ত ছিৰিয়েলসমূহৰ কেইবাটাও খণ্ডত চৰকাৰী কাৰ্যালয়সমূহৰ ৰঙাফিটাৰ মেৰপাক, কোনো প্ৰকল্প-আঁচনি কাৰ্যকৰী কৰাৰ নামত কেৱল মিটিঙৰ পাছত মিটিং, বিষয়া-কৰ্মচাৰীৰ উপঢৌকন লোৱাৰ কৌশল, দায়িত্বৰ প্ৰতি হেমাহি আদিক ব্যংগ অভিনয়ৰ যোগেদি সুন্দৰভাৱে প্ৰচাৰিত কৰা হৈছিল৷ ছিৰিয়েলৰ এটা খণ্ডত এখন চহৰৰ বাবে অনুমোদিত পানী যোগান প্ৰকল্পটো কাৰ্যকৰী কৰাৰ নামত বিষয়া-কৰ্মচাৰী, ৰাজনৈতিক নেতাৰ উপস্থিতিত বহু কেইখন মিটিং অনুষ্ঠিত কৰা হৈছিল আৰু পঞ্চমখন মিটিঙৰ সময়ত অপেক্ষাৰত অতিষ্ঠ ৰাইজ আৰু সাংবাদিকে যেতিয়া বিভাগৰ শীৰ্ষ বিষয়া [যশপাল ভাট্টিক]ক সুধিছিল গুৰুত্বপূৰ্ণ মিটিংখনৰ সিদ্ধান্ত কি? শীৰ্ষ বিষয়াইও সাংবাদিক, ৰাইজক আশ্বস্ত হ’বলৈ আহ৩ান জনাই কৈছিল যে আজি মিটিঙৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ সিদ্ধান্তটো হ’ল পানী প্ৰকল্প সন্দৰ্ভত আলোচনাৰ বাবে পৰৱৰ্তী মিটিঙৰ দিনটো নিৰ্ধাৰণ কৰা হ’ল! ভাট্টিৰ সেই ব্যংগাত্মক ছিৰিয়েলবোৰ প্ৰদৰ্শিত হোৱা কেইবাটাও যুগ পাৰ হৈ গ’ল; বহু নতুন চিন্তা-প্ৰযুক্তি সময়ৰ লগে লগে সংযোজিত হ’ল, নতুন মন্ত্ৰী-নেতা, বিষয়া-কৰ্মচাৰী আহিল-গ’ল৷ কিন্তু পৰিৱেশ কিমান সলনি হ’ল? মুখ্যমন্ত্ৰী, মন্ত্ৰীৰ পৰা শীৰ্ষ বিষয়া-আমোলাৰ বাৰম্বাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি, আশ্বাসৰ পাছতো আজিৰ দিনতো বহু সহজতে হ’বলগীয়া কাম-কাজ নহয়, অফিচ-কাৰ্যালয়ৰ বহু ফাইলৰ মেৰপাক খোলাৰ বাবে এতিয়াও আছে বহু জটিলতা৷ চৰকাৰে তথ্য-প্ৰযুক্তিক ব্যাপক ৰূপত ব্যৱহাৰ কৰি ৰাইজক সুবিধা কৰি দিয়াৰ বাবে কিছু পদক্ষেপ গ্ৰহণ কৰিছে যদিও বহু ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ মাজতে ৰাইজক হাৰাশাস্তি কৰি থকা হয়৷ ইফালে শিক্ষা, স্বাস্থ্য, জনস্বাস্থ্য, জলসিঞ্চন, লোকনিৰ্মাণ, জলসম্পদ, জলসিঞ্চন, বন আদি বিভিন্ন চৰকাৰী বিভাগসমূহত জনহিতাৰ্থে অসংখ্য আঁচনি-প্ৰকল্প লোৱা হৈছে যদিও সংশ্লিষ্ট বিভাগসমূহৰ সমন্বয়হীনতা, নিজৰ বিভাগীয় কাম-কাজৰ বাদেও চৰকাৰীভাৱে উদ্‌যাপিত বিভিন্ন উৎসৱ-পাৰ্বণ, দিৱস উদ্‌যাপনৰ নামত বিষয়া-কৰ্মচাৰীৰ অত্যধিক ব্যস্ততা আদিৰ বাবে সময়মতে হ’বলগীয়া বহু কাম হৈ নুঠে৷ প্ৰতিটো চৰকাৰী বিভাগৰ বাবে ন্যস্ত হোৱা দায়িত্বসমূহৰ উপৰি বৰ্তমান সময়ত চৰকাৰে নিজাববীয়াকৈ লোৱা উৎসৱ-পাৰ্বণ, বিশেষ অনুষ্ঠান, কাৰ্যসূচীৰ বাবে প্ৰায়ে বিষয়া-কৰ্মচাৰী ব্যস্ত হৈ পৰে৷ দৈনিক বিভাগীয় মিটিং, শীৰ্ষ বিষয়া-মন্ত্ৰীৰ সৈতে অনলাইন মিটিঙৰ বাবে সকলো ব্যস্ত৷ একে সময়তে বহুবোৰ আঁচনি ৰূপায়ণ কৰাৰ লক্ষ্য স্থিৰ কৰাৰ বাবে অসমৰ প্ৰায়বোৰ জিলাতে বহু উন্নয়নমূলক আঁচনি সময়মতে নোহোৱাৰ লগতে গুণগত মান সঠিক হোৱা নাই৷ এনেবোৰ কাৰণতে গুৱাহাটীকে ধৰি ৰাজ্যৰ নগৰ-চহৰত য’তে ত’তে পানীৰ পাইপ ফুটে, ৰাজপথত সৃষ্টি হয় পুখুৰী সদৃশ গাঁত৷ চৰকাৰে নিৰ্দিষ্ট সময়ত প্ৰকল্প সম্পূৰ্ণ কৰিবলৈ দিয়া নিৰ্দেশৰ বাবে জলজীৱনৰ বহু কাম আশাপ্ৰদ হোৱা নাই৷ যশপাল ভাট্টি জীৱিত থকা হ’লে আজিৰ সময়ক লৈ হয়তো ছিৰিয়েলৰ বহু কেইটা খণ্ড সৃষ্টি কৰিলেহেঁতেন!