Logo
image

সাংবাদিক, চৰকাৰী সাংবাদিক, দৰবাৰী সাংবাদিক

১৯৭৫ চনৰ ২৬ জুনত ইন্দিৰা গান্ধীয়ে জৰুৰীকালীন অৱস্থা ঘোষণা কৰিছিল আৰু ভাৰতৰ নাগৰিকৰ সমস্ত মৌলিক অধিকাৰ কাঢ়ি লৈছিল৷ সেই সময়ত কেৱল বাতৰি কাকত আৰু আলোচনীহে আছিল৷ বিশিষ্ট বুদ্ধিজীৱি আৰু সাংবাদিক কুলদীপ নায়াৰে লিখি থৈ গৈছে যে ইন্দিৰা গান্ধীৰ এই স্বেচ্ছাচাৰী সিদ্ধান্তৰ বিৰুদ্ধে যি ধৰণৰ গণ প্ৰতিবাদ হ’ব লাগিছিল তেনে ধৰণৰ প্ৰতিবাদ হোৱা নাছিল৷ জৰুৰীকালীন সময়ত সংবাদ মাধ্যম আৰু সাংবাদিকে লোৱা ভূমিকাক সমালোচনা কৰি তেতিয়াৰ জনসংঘৰ নেতা লালকৃষ্ণ আদৱানীয়ে কৈছিল–‘তোমালোকক  ইন্দিৰা গান্ধীয়ে মূৰ দোৱাব কৈছিল, তোমালোকে আঁঠু কাঢ়ি দিলা৷’

গৰিষ্ঠসংখ্যক বাতৰি কাকত আৰু নিউজ চেনেল নৰেন্দ্ৰ মোদী চৰকাৰৰ সমৰ্থক হৈ পৰা দেখি কুলদীপ নায়াৰে কৈছে যে এতিয়া একনায়কত্ববাদী প্ৰৱণতা থকা চৰকাৰ এখনে প্ৰচাৰ মাধ্যমক নাকী লগোৱাৰ বাবে ইন্দিৰা গান্ধীয়ে লোৱাৰ দৰে অসাংবিধানিক ব্যৱস্থা লোৱাৰ কোনো প্ৰয়োজন নাই৷ প্ৰচাৰ মাধ্যমে এতিয়া নিজ ইচ্ছাত চৰকাৰী প্ৰচাৰ মাধ্যমত পৰিণত হ’বলৈ আগবাঢ়ি আহিছে৷ প্ৰয়াত বিজেপি নেতা মনোহৰ পাণিকাৰে কৈছিল যে মোদী চৰকাৰে দেশৰ মানুহৰ চিন্তা কৰাৰ ধৰণটোকে সলনি কৰি পেলাইছে৷ মানুহৰ মানসিকতাৰ পৰিৱৰ্তন হৈছে আৰু এইটোৱেই হ’ল মোদী চৰকাৰৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ কৃতিত্ব৷ এই পৰিৱৰ্তিত মানসিকতা আৰু চিন্তাধাৰাৰ বাবে জনগণে এতিয়া  দেশদ্ৰোহী চিন্তাধাৰৰ বিৰোধিতা কৰিছে৷ দেশদ্ৰোহী সকলক চৰকাৰে একো কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই, দেশপ্ৰেমী জনগনেই দেশদ্ৰোহীসকলক চম্ভালিব৷  বিজেপিয়ে সমালোচক সকলক দেশদ্ৰোহী আখ্যা দিয়ে আৰু এনে দেশদ্ৰোহীক এশিকনি দিয়াৰ দায়িত্ব ‘নতুন চিন্তা’ৰে উদ্বুদ্ধ হোৱা দেশপ্ৰেমিক সকলৰ ওপৰত ন্যস্ত কৰে৷  অৰুণাচলৰ ডেকা বিজেপি নেতা কিৰেণ ৰিজিজুৱে ইতিমধ্যে কৈ থৈছে যে ভাৰতৰ মানুহে চৰকাৰক আৰু কৰ্তৃপক্ষক প্ৰশ্ন কৰাৰ বদঅভ্যাসটো বন্ধ কৰিব লাগে৷ এই প্ৰসংগতে গণতান্ত্ৰিক ভাৰতৰ খনিকৰ জৱাহৰলাল নেহৰুৰ এষাৰ কথা উল্লেখ কৰিব পাৰি৷ নেহৰুৱে কৈছিল যে স্বাধীন আৰু মুক্ত প্ৰচাৰ মাধ্যমত তেনে স্বাধীনতাৰ অপপ্ৰয়োগ হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকিলেও তেওঁ এটা মুক্ত আৰু স্বাধীন প্ৰচাৰ মাধ্যম বিচাৰে৷ আমাৰ চুবুৰীয়া পাকিস্তান এই গণতান্ত্ৰিক প্ৰমূল্যৰ অভাৱতে আজি এখন সামৰিক বাহিনী আৰু মৌলবাদী ইছলামিক সন্ত্ৰাসবাদীৰ দ্বাৰা নিয়ন্ত্ৰিত বিফল ৰাষ্ট্ৰত পৰিণত হৈছে৷ 

অৰুণ শ্বোৰীয়ে কৈছে যে  চৰকাৰে যিখিনি লুকুৱাই ৰাখিব বিচাৰে সেইখিনিয়েই আচল খবৰ৷ বাতৰি কাকতে, নিউজ চেনেলে সেই লুকুৱাই থ’ব বিচৰাখিনি ঘুকুটি উলিয়াব লাগে৷  বিজেপিৰ মতে যিসকলে চৰকাৰৰ বিৰোধিতা কৰে তেওঁলোকৰ একোটা গোপন উদ্দেশ্য আছে আৰু এনে গোপন এজেণ্ডাৰ দ্বাৰা প্ৰণোদিত হৈ এইসকলে বিজেপি চৰকাৰৰ আৰু মোদীৰ বিৰোধিতা কৰে৷ 

সাংবাদিকসকলে ৰাজনীতিকৰ পৰা এটা সন্মানজনক দূৰত্ব বজাই ৰাখিব লাগে৷ ক্ষমতাবান সকলৰ সৈতে সংস্পৰ্শত থকাৰ বাবে বহু সাংবাদিকৰ ক্ষমতাৰ ৰাগী লাগে৷  সাংবাদিক ‘চৰকাৰী’ আৰু ‘দৰবাৰী’ হ’ব নালাগে, এয়া সাংবাদিকতাৰ, সাংবাদিকৰ ধৰ্ম৷ কিন্তু ভাৰতৰ বহু প্ৰচাৰ মাধ্যম ইতিমধ্যে ৰজাঘৰীয়া হৈ পৰিছে যদিও বহুতে সাংবাদিকতাৰ ধৰ্ম অক্ষুন্নও ৰাখিছে৷ 

অৰুণ শ্বোৰীয়ে কৈছিল যে এতিয়াৰ চৰকাৰখনৰ চৰিত্ৰই হ’ল টোটেলিটেৰিয়ান, স্বেচ্ছাচাৰিতা এই চৰকাৰখনৰ জিনত আছে৷ এই চৰকাৰখনে সমস্তখিনি নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব বিচাৰে৷ অৰুণ শ্বোৰীৰ মতে প্ৰচাৰ মাধ্যমক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চৰকাৰে তিনিটা কৌশল অৱলম্বন কৰিছে৷ প্ৰথমতে চৰকাৰে বিজ্ঞাপনৰ ধনেৰে প্ৰচাৰ মাধ্যমৰ মুখ বন্ধ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে৷ শ্বোৰীয়ে এই প্ৰসংগত আফ্ৰিকাৰ জুলুসকলৰ এটা ফকৰা যোজনা উল্লেখ কৰিছে৷ এই ফকৰাটোৰ মতে মুখত হাড় লৈ থকা কুকুৰে ভুকিব নোৱাৰে৷ দ্বিতীয়টো হ’ল তলে তলে ভয় বিয়পাই প্ৰচাৰ মাধ্যমক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা৷ তৃতীয়টো হ’ল মুকলিকৈ চৰকাৰৰ হাতত থকা চিবিআই আদিৰ দ্বাৰা প্ৰচাৰ মাধ্যমৰ ওপৰত আক্ৰমণৰ চেষ্টা কৰা৷ 

শাসকে যিমানেই চেষ্টা নকৰক কিয়, এতিয়া তথ্য আৰু  খবৰ  লুকুৱাই ৰখা প্ৰায় অসম্ভৱ৷  কিছুমান নিউজ চেনেল আৰু বাতৰি কাকতৰ চামচাগিৰিয়ে বা ছ’চিয়েল মিডিয়াত চৰকাৰ ভক্তৰ দপদপনিয়ে দেশখনৰ প্ৰকৃত অৱস্থাটোৰ খবৰ ৰাইজৰ পৰা সৰহদিন লুকুৱাই ৰাখিব নোৱাৰে৷    

একচ্ছত্ৰী শাসকৰ ক্ষণস্থায়িত্বৰ বিষয়ে অৰুণ শ্বোৰীয়ে এটা ধুনীয়া কবিতা উল্লেখ কৰিছে–

‘তুজছে পেহেলে যো য়াহা তখট নঁছি থা

উচকো ভি আপনে খুদা হোনে কা উতনা হি য়ঁকি থা’ ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে–

তোমাৰ পূৰ্বে যিজন এই সিংহাসনত অধিষ্ঠিত আছিল, তেওঁৰো নিজকে ভগৱান বুলি  তোমাৰ সমানেই বিশ্বাস আছিল৷

কোনো একচ্ছত্ৰী শাসকৰ শাসনেই চিৰস্থায়ী নহয়৷ ইন্দিৰা গান্ধীৰ সৰ্বময় কৰ্তৃত্বৰ পাছত কংগ্ৰেছ দীঘলীয়াকৈ নেতৃহীনতাত ভুগিছিল৷ বিজেপিত নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ সৰ্বময় কৰ্তৃত্ব যিমান বেছিকৈ স্থাপিত হ’ব উত্তৰ নৰেন্দ্ৰ মোদী যুগত বিজেপি সিমান বেছি দীঘলীয়াকৈ নেতৃত্বৰ সংকটত ভুগিব৷ পৃথিৱীৰ ইতিহাসত এই কথা বহুবাৰ প্ৰমাণিত হৈছে যে একচ্ছত্ৰী শাসনে দেশলৈ দুৰ্যোগ আনে আৰু প্ৰজাক দুৰ্ভোগ ভোগায়৷ কিন্তু ক্ষমতাৰ ৰাগী লাগি থাকিলে বেছি দকৈ চিন্তা কৰাৰ সামৰ্থ্য আৰু অৱকাশ দুয়োটাই নাথাকে৷