নাইজেৰীয় বন্ধু কিঙেই পণবন্দী কৰিছিল বৰ্ণালীক
‘আমাৰ অসম’ৰ গুৱাহাটী প্ৰতিবেদক, ২৩ নৱেম্বৰঃ অৱশেষত গুৱাহাটীৰ ঘৰত আহি উপস্থিত হ’ল নাইজেৰিয়াত পণবন্দী হোৱা বক্সাৰ বৰ্ণালী বৰুৱা শইকীয়া৷ নাইজেৰিয়াৰ বন্ধু কিঙে সুদীৰ্ঘ ২১ দিন ধৰি বিদেশী ৰাষ্ট˜খনত পণবন্দী কৰি ৰাখিছিল অসমৰ মহিলা বক্সাৰগৰাকীক৷ ১৮ নৱেম্বৰত নাইজেৰিয়ান দুবৃৰ্ত্তৰ পৰা মুক্ত হৈ মুম্বাইত আহি উপস্থিত হোৱাৰ পাছত মঙলবাৰে গুৱাহাটীৰ ঘৰলৈ আহে বৰ্ণালী বৰুৱা শইকীয়াই৷ গুৱাহাটীৰ কাহিলিপাৰাৰ ওদালবাক্ৰাৰ বাসগৃহত আহি উপস্থিত হোৱাৰ পাছত বৰ্ণালী শইকীয়াই সংবাদ মাধ্যমৰ আগত বৰ্ণনা কৰিছে নাইজেৰিয়াৰ শিহৰণকাৰী ঘটনা৷ স্বামী নয়ন শইকীয়াৰ বন্ধু কিঙে আবদ্ধ কৰি ৰখাৰ লগতে প্ৰায় প্ত লাখ টকা মুক্তিপণ আদায় কৰিহে মুক্তি দিয়া বুলিও সদৰী কৰিছে বৰ্ণালীয়ে৷ একমাত্ৰ ধন ঘটাৰ বাবেই কিঙে বৰ্ণালীক এটা ঘৰত ২১ দিন ধৰি বন্দী কৰি কোনো খাদ্য খাবলৈ নিদিয়া বুলিও উল্লেখ কৰিছে৷ বুধবাৰে সংবাদ মাধ্যমৰ আগত বৰ্ণালী বৰুৱা শইকীয়াই ভয়ংকৰ ঘটনাটো মনত পেলাই কয়– মই প্ৰথমে ইউএছএৰ বাবে ভিছা আবেদন কৰিছিলোঁ যদিও সেয়া নাকচ হোৱাত ১৪ দিনৰ বাবে নাইজেৰিয়াৰ ভিছা লাভ কৰিছিলোঁ৷ প্ৰথমে মোৰ নাইজেৰিয়ালৈ যাবলৈ ইচ্ছা নাছিল যদিও স্বামীয়ে তেওঁৰ কিং নামৰ বন্ধুজনে সহায় কৰিব বুলি কৈ যাবলৈ দিয়ে৷ সেই সূত্ৰেই ২৮ অক্টোবৰত বেংগালুৰুৰ পৰা মই নাইজেৰিয়াৰ লাগোছলৈ যাওঁ৷ বিমানবন্দৰৰ পৰা প্ৰথমে কিঙে মোক হোটেললৈ আদৰি নিয়ে৷ হোটেলত কিঙৰ পৰিয়ালৰ ককায়েক-নবৌয়েকহঁতেও আহি কথা পাতে৷ কিন্তু দ্বিতীয় দিনাৰ পৰা কিঙৰ স্বভাৱ সলনি হৈ পৰে৷ প্ৰথমে মোৰ পৰা ভিছা-পাছপোৰ্ট কাঢ়ি লয়৷ ইয়াৰ পাছত মোৰ বেগৰ ভিতৰত থকা প্ৰায় ২৩০০-২৪০০ ডলাৰ কাঢ়ি লৈ যায়৷ সেই সময়ত সিহঁতে মোক হোটেলৰ বাহিৰলৈ আহিবলৈও দিয়া নাছিল৷ হোটেলৰ বাহিৰ ওলালেই কৰ্মচাৰীয়ে কিঙক খবৰ দি দিছিল৷ হোটেলত ২টা দিন ৰখাৰ পাছত মোক এটা ঘৰলৈ লৈ যায়৷ সেই ঘৰটোতে আবদ্ধ কৰি ৰাখে৷ মোক খাবলৈ দিয়া হোৱা নাছিল৷ পানী বটল এটা বিচাৰোঁতে এদিন মোক গতা মাৰি দিছিল৷ মোৰ পৰা মোবাইল ফোনটোও কাঢ়ি ৰাখিছিল৷ যেতিয়া ভোকত খাবলৈ বিচাৰি চিঞৰ-বাখৰ কৰিছিলোঁ, তেতিয়া ঘৰলৈ ফোন কৰি ধন পঠাবলৈ নিৰ্দেশ দিছিল৷ হয়টো আমাৰ বহুত পইচা আছে বুলি ভাবিয়েই কিঙে মোক পণবন্দী কৰি ৰাখিছিল৷’ ইফালে, সংবাদ মাধ্যমৰ বাতৰিৰ বাবেহে নিৰাপদে অসমলৈ ঘূৰি আহিবলৈ সক্ষম হোৱা বুলি জানিবলৈ দি বৰ্ণালী শইকীয়াই লগতে কয়– ‘সংবাদ মাধ্যমক মই ধন্যবাদ জনাইছোঁ৷ সংবাদ মাধ্যমত বাতৰি প্ৰকাশ নোহোৱা হ’লে হয়তো মই আজি আহিব নোৱাৰিলোহেঁতেন৷ সংবাদ মাধ্যমত মোৰ বাতৰি প্ৰকাশ পোৱাৰ পাছতেই সিহঁতে ভয় খাইছিল৷ মোৰ স্বামীৰ এজন বন্ধুয়েও মোক উদ্ধাৰত সহায় কৰিছিল৷ স্বামীৰ বন্ধুজনৰ নাইজেৰিয়াত ঔষধৰ ব্যৱসায় আছে৷ তেওঁৰ সহযোগত পাছত টকা দিয়াৰ পাছতহে মোক সিহঁতে মুক্তি দিয়ে৷ বিমানবন্দৰতো মই ভয়ত আছিলোঁ৷ কিয়নো তাত সকলো মানুহৰ স্বভাৱ একেই৷ বিমানত উঠাৰ পাছতহে মই নিজকে নিৰাপদ বুলি অনুভৱ কৰিছিলোঁ৷ সেই কাৰণে মই সঘনাই ঘৰলৈ হোৱাট্ছএপ কৰি উদ্ধাৰৰ বাবে মেচেজ কৰিছিলোঁ৷’ আনহাতে, বৰ্ণালীৰ স্বামী নয়ন শইকীয়াই পত্নীক উদ্ধাৰৰ বাবে সংবাদ মাধ্যমে কৰা সহায়ৰ বাবে ধন্যবাদ জনোৱাৰ লগতে পত্নীৰ মুক্তিত অসম আৰক্ষীৰ কোনো ভূমিকা নাছিল বুলিও ক্ষোভ ব্যক্ত কৰে৷