বাটবোৰ বন্ধ হৈ আহিছে

বাটবোৰ এতিয়া বন্ধ হৈ আহিছে৷ বন্ধ কৰি দিয়া হৈছে৷ ভাৰতীয় গণতন্ত্ৰত ন্যায় বিচাৰি আমি যাব পৰা শেষ ঠাইকণ আছিল উচ্ছতম ন্যায়ালয়৷ ন্যায়ালয়ে যদি কৈ দিয়ে তহঁতৰ কথা শুনাৰেই সময় নাই, শুনাৰ কোনো দৰকাৰ নাই,  তেন্তে আমি ক’লৈ যাম? শক্তিমন্ত হাতে বন্ধ কৰি দিয়া দুৱাৰত মূৰ আফালি থাকিম? প্ৰথমে ৰাজসাক্ষী নামৰ এখন গোপন নাটক৷ তাৰ পাছত, এনে পৰিচয় গোপন কৰা সাক্ষী আৰু ভুল তথ্যৰ আধাৰত উচ্ছ ন্যায়ালয়ৰ দ্বাৰা জামিন নাকচ৷ আৰু এতিয়া? নাগৰিকৰ অধিকাৰ বোলা কথাটোৰ কি হ’ব? ক’লৈ যাব সাধাৰণ মানুহ? হয়তো আজিৰ পৰা সকলো কথাকে নকৈ ভাবিব লাগিব! আপোনালোকৰ কুশল হওক, হে’ শক্তিমন্ত অদৃশ্যসকল! যি জয়ী হয়, তেওঁৰেই জয়জয় হয়৷ বিধাতা পুৰুষৰ সু-দৃষ্টিৰে আপোনালোক একোজন মহান অধিনায়ক! পূবৰ পৰা, পশ্চিমৰ পৰা, উত্তৰ-দক্ষিণ সকলোদিশৰ পৰাই ভকতিৰ অজস্ৰ প্ৰণিপাত!

[গুৱাহাটীৰ বি বৰুৱা মহাবিদ্যালয়ৰ অসমীয়া বিভাগৰ সহযোগী অধ্যাপক গীতাশ্ৰী তামুলী সংগ্ৰামী কৃষক নেতা অখিল গগৈৰ পত্নী৷ উচ্ছতম ন্যায়ালয়ে অখিল গগৈৰ জামিন অগ্ৰাহ্য কৰাৰ পাছত তামুলীয়ে সামাজিক মাধ্যমত এনেদৰে প্ৰতিক্ৰিয়া ব্যক্ত কৰে৷]