পেটৰ ৰোগৰ মহৌষধ খেজুৰ
আমাৰ অসম বিশেষঃ খেজুৰ হৈছে প্ৰাকৃতিক শক্তিৰ উৎস৷ ই এবিধ খুবেই পুষ্টিকৰ ফল৷ ভিটামিন, কেলছিয়াম, আইৰণ, ফছফৰাছ, পটাছিয়াম, মেগনেছিয়াম আৰু জিংক সমৃদ্ধ খেজুৰে এজন সুস্থ মানুহৰ শৰীৰত আইৰণৰ প্ৰয়োজনীয় চাহিদাৰ প্ৰায় ১১ ভাগ পূৰণ কৰে৷ প্ৰতিদিনে পুৱা তিনি-চাৰিটাকৈ খেজুৰ খালে নিতান্তই উপকাৰ পোৱা যায়৷ বিশেষকৈ যিসকলে কোনো ধৰণৰ পেটৰ ৰোগত ভুগি আছে তেওঁলোকৰ বাবে খেজুৰ মহৌষধতকৈ কম নহয়৷ পৰিপুষ্টিৰে ভৰপূৰ আৰু আইৰণৰ অন্যতম উৎস খেজুৰে ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে আৰু মেদবহুলতাও কমায়৷ সেয়েহে ডায়েট কৰা সকলে খেজুৰ খোৱাটো অত্যন্ত প্ৰয়োজন৷ শুকান খেজুৰে শৰীৰৰ দৰকাৰী খনিজ আৰু ভিটামিনৰ চাহিদাও পূৰণ কৰে৷ ডায়েবেটিছ থাকিলে প্ৰচলিত খেজুৰৰ সলনি মৰুভূমিৰ শুকান খেজুৰ খাবলৈ বিশেষজ্ঞসকলে পৰামৰ্শ আগবঢ়াইছে৷ ইয়ে শৰীৰত তেজৰ শৰ্কৰা বৃদ্ধি কৰে৷ খেজুৰক সাধাৰণতে চেনিৰ বিকল্প হিচাপে ধৰা হয়৷ চাৰিটা বা ত্ৰিশ গ্ৰাম পৰিমাণৰ খেজুৰত থাকে ৯০ কেল’ৰি, এক গ্ৰাম প্ৰ’টিন, ১৩ মিলিগ্ৰাম কেলছিয়াম, ২.৮ গ্ৰাম ফাইবাৰ আৰু অন্যান্য পুষ্টিকৰ উপাদান৷ শক্তিৰ উৎস খেজুৰ খোৱাৰ লগে লগে শৰীৰৰ ক্লান্তি ভাৱ দূৰ হয়৷ ইয়াত আছে প্ৰচুৰ ভিটামিন বি, যিয়ে মস্তিষ্কৰ কাৰ্যক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে৷ শুকান খেজুৰৰ ওজনৰ শতকৰা আশী ভাগেই চেনি আৰু সেই কাৰণেই ই দ্ৰুতগতিত তেজৰ ভিতৰত সোমাই পৰে৷ সেই কাৰণেই শুকান খেজুৰক ‘মৰুভূমিৰ গ্লুক’জ’ বোলা হয়৷
- খেজুৰে উচ্ছ ৰক্তচাপ কমোৱাত সহায় কৰে৷ বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে– খেজুৰত থকা উচ্ছমাত্ৰাৰ ভিটামিন বিয়ে নাৰ্ভক শান্ত কৰে আৰু ৰক্তচাপ কমোৱাত সহায় কৰে৷
- খেজুৰত আছে এমিন’এছিড আৰু ট্ৰিপ্ট’ফেন, যিয়ে চিৰটনিন হৰম’ন তৈয়াৰ কৰাত বিশেষ ভূমিকা লয়৷ খেজুৰে মন উৎফুল্লিত কৰে৷
- মানসিক চাপ সহজেই দূৰ কৰে খেজুৰে৷ খেজুৰত থকা মেগনেছিয়াম, ফছফৰাছ আৰু ভিটামিনে মানসিক চাপ দূৰ কৰাত সহায় কৰে৷
- খেজুৰত পৰ্যাপ্ত ভিটামিন কে থাকে৷ যিয়ে হাড়ক মজবুত কৰি ৰখাত বিশেষ ভূমিকা লয়৷
- ৰক্তহীনতাত ভোগা ৰোগীয়ে প্ৰতিদিনে খেজুৰ খাব পাৰে৷ এজন সুস্থ মানুহৰ শৰীৰত যিমানখিনি আইৰণৰ প্ৰয়োজন তাৰ প্ৰায় ১১ ভাগ পূৰণ কৰে খেজুৰে৷
- কোষ্ঠকাঠিন্যৰ সমস্যা থাকিলে ৰাতি খেজুৰ পানীত তিয়াই থৈ পিছদিনা পুৱা খেজুৰ তিওৱা পানী খালে কোষ্ঠকাঠিন্য দূৰ হয়৷
- ২০-২৫ গ্ৰাম খেজুৰ দুইকাপ গৰম পানীত গোটেই ৰাতি তিয়াই থৈ পুৱাই সেই খেজুৰ পিচি চৰবতৰ দৰে খালে ১৫ দিনৰ ভিতৰত যিকোনো ধৰণৰ কাহৰ পৰা ৰেহাই পাব পাৰে৷
- বয়স বেছি হ’লে মানুহৰ মুখৰ ছাল কোচ খাই যায়৷ খেজুৰত থকা ভিটামিন বিয়ে ছালৰ কোচ আঁতৰাই দাগ নোহোৱা কৰে৷
- খেজুৰৰ সবাতোকৈ ডাঙৰ গুণ হ’ল ই মস্তিষ্কক প্ৰাণৱন্ত কৰি ৰাখে৷
সতেজ খেজুৰ ফ্ৰীজত ৰখাটো ভাল আৰু ইয়াক সোনকালেই খাই পেলোৱা উচিত৷ যিসকলৰ প্ৰচণ্ড মূৰৰ বিষৰ সমস্যা আছে তেওঁলোকে খেজুৰ নোখোৱাই ভাল৷ কাৰণ খেজুৰত টিৰামিন নামৰ এবিধ পদাৰ্থ আছে যিয়ে মূৰৰ বিষ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে৷ ইয়াৰ উপৰি যিসকল লোকে ডিপ্ৰেশ্বনত ভুগিছে তেওঁলোকৰ বাবেও খেজুৰ খোৱা উচিত নহয়৷ এই ক্ষেত্ৰত ৰক্তচাপ বৃদ্ধি হোৱাৰ আশংকা থাকে৷