Logo
image

ৰাজনীতিৰ লুংগী ডান্স, আমাৰ বাহ্‌ বাহ্‌ কিৰীলি

কি যাদুৰ বলত নৰেন্দ্ৰ মোদী এখন প্ৰদেশৰ মুখ্যমন্ত্ৰীৰ পৰা ভাৰতৰ উদ্ধাৰকৰ্তা, অপ্ৰতিদ্বন্দ্বী, অপ্ৰতিৰোধ্য নেতাৰ ৰূপলৈ উত্তৰণ ঘটিল? কি যাদুৰ বলত কংগ্ৰেছ দলৰ কোনো বিষয়বাব ল’বলৈ আগ নবঢ়া, কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰত মন্ত্ৰিত্ব নোলোৱা ৰাজীৱ গান্ধী বাঘা বাঘা, গঁড়ৰ চালতকৈও ডাঠ ছালৰ কংগ্ৰেছী নেতাবোৰৰ বাবে একমেব দ্বিতীয়ম নেতা হৈ পৰিছিল? ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছিল? কি যাদুৰ বলত অগপৰ প্ৰাক্তন সভাপতিকে ধৰি বৰ বৰ নেতা একেৰাতিতে আঞ্চলিকতাবাদ এৰি থৈ বিজেপিৰ দৰে কেন্দ্ৰৰ কৰ্তৃত্বৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰা দল এটাৰ নীতিত বিশ্বাসী হৈ পৰিছিল? এই ৰাজনৈতিক যাদুখেলৰ ভেল্কীবাজীত আচ্ছন্ন হৈ সাধাৰণ মানুহমখাৰ কিছুমানে ইজন অৱতাৰৰ আৰু কিছুমানে সিজন অৱতাৰৰ হাতত দেশৰ শাসন তুলি দিবলৈ টিকা ফটা ৰ’দত দীঘলীয়া শাৰী পাতি ভোট দিওঁ৷ লুংগী ডান্সৰ সমানেই ছুপাৰহিট নিৰ্বাচনী ৰাজনীতিৰ এই ভেল্কীবাজীয়ে আমাক ভৰপূৰ মনোৰঞ্জনৰ খোৰাক দিয়ে৷  

লালকৃষ্ণ আদৱানিয়ে ৰথযাত্ৰা, ৰাম মন্দিৰ, হিন্দুত্ব আদি কৰি বিজেপিক ভাৰতৰ ৰাজনীতিত প্ৰতিষ্ঠা কৰিছিল৷ কিন্তু তেওঁৰ সময়ত অটল বিহাৰী বাজপেয়ীৰ দৰে বিশাল ব্যক্তিত্বৰ নেতা থকাৰ বাবে আৰু বহু দলৰ সমৰ্থনত চৰকাৰ চলাব লগা হোৱাৰ বাবে আদৱানি বিজেপিৰ দুই নম্বৰ নেতা হৈ থাকিব লগাত পৰিছিল৷ সেই আদৱানিক চেৰাই তেওঁতকৈ বহু তলৰ খাপৰ আৰু কোনোদিনে ৰাষ্ট্ৰীয় ৰাজনীতিত নথকা নৰেন্দ্ৰ মোদী বিজেপিৰ এক নম্বৰ নেতাত পৰিণত হ’ল৷ তেতিয়াৰ বিজেপিৰ সভাপতি ৰাজনাথ সিঙে টুইটাৰত লিখিছিল, ‘আবকি বাৰ বিজেপি চৰকাৰ’, আধা ঘণ্টাৰ ভিতৰতে তেওঁ তেওঁৰ ভুল শুধৰাই পুনৰ লিখিলে ‘আবকি বাৰ মোদী চৰকাৰ’৷ ইংৰাজীত এষাৰ কথা আছে, ‘একেটা পাচিতে আটাইবোৰ কণী থোৱা’, যদি থাকে আটাইবোৰ থাকিব, যদি ভাঙে গোটেইবোৰ ভাঙিব৷ বিজেপিৰ সমস্থ ভাৰসা নৰেন্দ্ৰ মোদী, এইবাৰ কণী একেটা পাচিত, সাংঘাতিক বিপজ্জনক কৌশল– কিন্তু এতিয়ালৈ সফল হৈ আহিছে৷ ২০২৪তো বিজেপিয়ে একেটা কৌশলকে ল’বলৈ গৈ আছে৷

ৰাজনীতি কৰাসকলে জানে যে নিৰ্বাচন-নীতি, আদৰ্শ, মেনিফেষ্ট আৰু ছিৰিয়াছ কথাৰ খেল নহয়৷ নিৰ্বাচন হ’ল প্ৰধানকৈ বাগাড়ম্বৰ বা ফোঁপোলা কথাৰ খেল৷ সেয়েহে প্ৰতিটো দলে নিজৰ একক আৰু অনন্য লুংগী ডান্স পৰিৱেশন কৰি আমাক মোহিত, সন্মোহিত কৰাৰ চেষ্টা চলায়৷ নিৰ্বাচন নামত পাঁচ বছৰত এবাৰকৈ অহা ৰাজনৈতিক খেলখনত আমাৰ মনোৰঞ্জনৰ বাবে লুংগী ডান্সতকৈ আন কি উপযুক্ত হ’ব পাৰে? 

কোৱা হয় কোনো ব্যৱসায় শ্ব’-বিজনেছ বা  প্ৰদৰ্শন ব্যৱসায়ৰ সমান হ’ব নোৱাৰে৷ কথাষাৰ সাধাৰণতে চিনেমাৰ ব্যৱসায়ৰ প্ৰসংগত কোৱা হয়৷ আন কোনো ব্যৱসায়ে চিনেমাৰ দৰে ধন, খ্যাতি, গ্লেমাৰ আৰু চেলিব্ৰিটীৰ মৰ্যাদা দিব নোৱাৰে৷ চিনেমাৰ দৰেই ৰাজনীতিও এবিধ শ্ব'-বিজনেছ৷ ৰাজনীতিয়েও ধন, খ্যাতি, গ্লেমাৰ আৰু চেলিব্ৰিটীৰ মৰ্যাদা দিব পাৰে৷ নিৰ্বাচনৰ বতৰত ৰাজনীতিয়ে চিনেমা আৰু ক্ৰিকেটকো পিছ পেলাই এক নম্বৰৰ হিট আইটেম হৈ পৰে৷ ৰাজনীতিবিদসকলেও প্ৰখ্যাত অভিনেতাসকলৰ দৰেই ৰাজহুৱাভাৱে নিজৰ যোগ্যতা তথা পটুতা পৰিৱেশন কৰি থাকিব লাগে৷ কিন্তু নিৰ্বাচনৰ বতৰতহে ৰাজনীতিবিদৰ পৰিৱেশন ক্ষমতাৰ আচল পৰীক্ষাৰ আচল বতৰ৷ এই বতৰতে ঠিৰাং হয় কোন হিট আৰু কোন ফ্লপ৷ সেয়েহে এই সময়ত হিট লুংগী ডান্স প্ৰদৰ্শনৰ তুমূল প্ৰতিযোগিতা চলে আৰু প্ৰচাৰ মাধ্যমেও এই লুংগী ডান্সৰ বহুল প্ৰচাৰ কৰে৷ কাৰণ আমি সকলোৱে লুংগী ডান্স চাই ভাল পাওঁ৷

লুংগী ডান্স চিনেমাখনৰ ৯৯ শতাংশই আছিল শ্বাহৰুখ খানৰ একক অভিনয়৷ এতিয়া বিজেপিও নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ একক অভিনয়৷ শ্বাহৰুখ খানে চিনেমাখনৰ অধিকাংশ সময়েই ফটুৱামী কৰি কটাইছিল, কিন্তু সেই ফটুৱামীয়ে ১০০ কোটিতকৈ অধিক টকাৰ ব্যৱসায় কৰিছিল৷  চিনেমাখনে  ভাৰতীয় সংস্কৃতিলৈ আগবঢ়োৱা আপুৰুগীয়া সাংস্কৃতিক সম্পদটো আছিল লুংগী ডান্স৷ বিশেষকৈ নতুন প্ৰজন্মৰ মাজত লুংগী ডান্সে অভূতপূৰ্ব ঐতিহাসিক জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছিল৷ চিনেমাখন আছিল ৰুচিবোধ তথা চিন্তাশক্তি থকা মানুহৰ বাবে এটা অপমান৷ কিন্তু মানুহে চিনেমাখন চাইছিল৷ প্ৰযোজকে জানিছিল মানুহে কি চাব বিচাৰে৷ শ্বাহৰুখ খানে ছবিখনৰ বাবে শ্ৰেষ্ঠ অভিনেতাৰ বঁটা লাভ কৰিছিল৷ একেদৰে ৰাজনৈতিক দল আৰু নেতাবোৰে বোধহয় জানে মানুহে কি চাব আৰু শুনিব বিচাৰে৷ 

ৰাজনীতি কৰাসকল ৰাইজৰ আটাইতকৈ বেছি সংস্পৰ্শত থাকে৷ যিকোনো বুদ্ধিজীৱী বা সাংবাদিকতকৈ তেওঁলোকে ৰাইজৰ নাড়ী-নক্ষত্ৰ বেছি ভালকৈ চিনি পায়৷ ভাৰত এতিয়া ডেকা মানুহৰ দেশ৷ আমাৰ শতকৰা ৬৫জন মানুহৰ বয়স ৩৫ বছৰতকৈ কম৷ শিক্ষিতৰ সংখ্যা বাঢ়ি অহাৰ লগে লগে বিশেষজ্ঞৰ সংখ্যাও বাঢ়ি আহিছে৷ লাহে লাহে পেছাদাৰী মনোভাব বাঢ়িবলৈ ধৰিছে৷ নতুনচামলৈ চকু দিলেই দেখিব তেওঁলোক নিজৰ কামক লৈ ব্যস্ত৷ নিজৰ পেছাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় জ্ঞান আহৰণৰ পাছত আৰু নিজৰ পেছাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় সময় দিয়াৰ পাছত বাকীখিনি সময় তেওঁলোকে এণ্টাৰটেইনমেণ্ট অৰ্থাৎ মনোৰঞ্জনৰ বাবে সাঁচি ৰাখে৷ নিজৰ পেছাত বাদে আন কথা গম্ভীৰভাৱে লৈ মূৰ ঘমাবলৈ তেওঁলোক ৰাজী নহয়৷ আজৰি সময়খিনি কোনো ছিৰিয়াছ কাৰবাৰত অতিবাহিত কৰিবলৈ তেওঁলোক ইচ্ছুক নহয়৷ এই নতুন প্ৰজন্মৰ ধ্যান-ধাৰণা লুংগী ডান্স নিৰ্মাণ কৰি কোটি টকা ঘটা মনোৰঞ্জনকাৰীসকলে খুব ভালকৈ বুজি পায় বাবেই তেওঁলোকে কোটি টকা ঘটিব পাৰে৷ প্ৰৌঢ়সকলৰ বহুতৰে বাবে হয়তো দেশ-জাতি ৰক্ষাৰ চিন্তা কৰাটোৱেই আটাইতকৈ উত্তম মনোৰঞ্জনৰ আছিল৷ সেই অভ্যাস হয়তো এতিয়াও বহুতেই এৰিব পৰা নাই৷ নতুন প্ৰজন্মই এইবিধ এণ্টাৰটেইনমেণ্টৰ ৰস বুজি নাপায়৷ ফলত এই প্ৰৌঢ়সকলৰ গম্ভীৰ দেশ জাতি উদ্ধাৰৰ কথাবোৰ নতুন প্ৰজন্মৰ বাবে গৰুৰ আগত টোকাৰী বজোৱাৰ দৰে হয়৷ তেওঁলোকে যিয়ে লুংগী ডান্সৰ দৰে হট আইটেম নাম্বাৰ দিব পাৰে, তাতে নিজৰ মনোযোগ নিবদ্ধ কৰে৷ ভোটৰ ৰাজনীতিৰ কূট-কৌশল বুজি পোৱা মানুহৰ সংস্পৰ্শত থাকি হাড় কঁপোৱা ৰাজনীতিবিদে  নতুন প্ৰজন্মৰ মানসিকতা আনতকৈ ভালকৈ বুজে৷ সেয়েহে ছিৰিয়াছ কথাবোৰ আঁতৰাই থৈ লুংগী ডান্সৰ হিট এণ্টাৰটেইনমেণ্টৰ পোহাৰ মেলি দিয়ে৷ 

এই লুংগী ডান্সবোৰ একেবাৰে ক্ষন্তেকীয়া৷ তাৰ কোনো স্থায়ী প্ৰভাৱ নাথাকে৷ এইবোৰ পপ কালচাৰৰ ডিছপজেবল আইটেম অৰ্থাৎ এবাৰ ব্যৱহাৰৰ পাছত পেলাই দিয়া বস্তু৷ এতিয়াৰ এণ্টাৰটেইনমেণ্টৰ বা মনোৰঞ্জনৰ বজাৰখনত যুগজয়ী কালজয়ী সৃষ্টিৰ কোনো স্থান নাই বুলিবই পাৰি৷ নিজৰ কাম আৰু মনোৰঞ্জনৰ বাদে আন একোৰে বাবে সময় নথকা এই প্ৰজন্মটোৱে মনোৰঞ্জনৰ বাবে ৰখা সময়খিনিত ৰাজনৈতিক দলবোৰে নিজৰ দখল সাব্যস্ত কৰা বৰ কঠিন কাম৷ একমাত্ৰ উপায় হ’ল লুংগী ডান্সৰ মনোৰঞ্জনৰ হট আইটেম পেচ কৰা৷ কিন্তু লুংগী ডান্সৰ প্ৰভাৱ ক্ষন্তেকীয়া, গতিকে অনবৰত এটাৰ পাছত আনটো লুংগী চলি থাকে৷ ৰাজনীতিয়ে, নিৰ্বাচনবোৰে আমাক কি দি গ’ল বুলি সুধিলে বিনাদ্বিধাই ক’ব পাৰি– লুংগী ডান্স৷ তাৰ পাছত সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ অভিনেতাৰ বঁটা ঘোষণা৷