অপৰাধী মুছলমান– দায়ী ধৰ্মনে
ধৰ্ষণকাৰী মুছলমান হ’লে ধৰ্ষণকাৰীৰ পৰিচয় ৰাজহুৱা কৰি দিব লাগে, কাৰণ তেতিয়া ‘মুছলমান তোষণকাৰী’ৰ লগতে ‘মুছলমান সমৰ্থক’সকলো বিপাঙত পৰিব৷ হিন্দুত্ববাদীসকলে এই ধাৰণা বিয়পাই দিয়ে যে অসমত ধৰ্ষণৰ পৰা আৰম্ভ কৰি বেছিভাগ অপৰাধতেই পূৰ্ববংগীয়মূলৰ মুছলমান জড়িত৷ এয়া কেৱল হিন্দুত্ববাদীৰ ৰাজনৈতিক ধাৰণা নহয়, অসমীয়া মধ্যবিত্তৰ মাজত এই ধাৰণা প্ৰবল যে অসমত সংঘটিত অপৰাধৰ প্ৰায় আটাইখিনিয়েই ‘মিঞা’ই সংঘটিত কৰে৷
জনপ্ৰিয় বাঙালী গায়ক নচিকেতাই এটা গানত লিখিছে– ‘ওখ ওখ অট্টালিকাই ভিৰ কৰি আকাশখন ঢাকি ধৰি আবেলিৰ সোণালী ৰদ চুৰ কৰি নিয়েয সৰু সৰু শিশুবোৰৰ শৈশৱ চুৰ কৰি গ্ৰন্থকিটৰ দলে নিৰ্বোধ বনায়য ইয়াৰ পাছত যেতিয়া ভদ্ৰলোকৰ ব্ৰীফকেছ চুৰি হয় আৰু গৃহিণীৰ সোণৰ নেকলেচ চুৰি হয়, তেতিয়া সকলোৱে সমস্বৰে তীব্ৰ ঘৃণাত চোৰ চোৰ বুলি চিঞৰে৷’ এই গানটোত নচিকেতাই গাইছে কিদৰে প্ৰতিদিন আমাৰ মূল্যবোধৰ, আমাৰ চিন্তা-চেতনা চুৰি হৈ আছে৷ আমাৰ সমস্ত প্ৰতিৰোধ চুৰি হৈছে৷ প্ৰতিদিন আমাৰ জীৱনী শক্তি চুৰি হৈছে, চুৰি হৈছে দিন পৰিৱৰ্তন হোৱাৰ সকলো আশা, চুৰি হৈছে মানুহৰ প্ৰতিবাদৰ ভাষা৷ আমি এইবোৰ চুৰি দেখিও মনে মনে আছোঁ আৰু বনকৰা ল’ৰাটোৱে সামান্য টকা চুৰ কৰি ধৰা পৰিলে তীব্ৰ ঘৃণাত চোৰ চোৰ বুলি চিঞৰিছোঁ৷ আমি জানো কিছুমান চোৰ ডাঙৰ৷
এ পি এছ চিৰ চাকৰিৰ কেলেংকাৰীত এতিয়ালৈ এগালমান প্ৰশাসনিক বিষয়া গ্ৰেপ্তাৰ হৈ জে’লত থাকিল৷ কেইবছৰমানৰ পাছত এইসকলেই জিলাৰ উপায়ুক্ত, বিভাগৰ সঞ্চালক, সচিব, আয়ুক্ত আদি হ’লহেঁতেন৷ এইসকলৰ হৈ ৰাকেশ পাল আৰু সহযোগী চোৰৰ দলটোক একোটা চাকৰিৰ বাবে ৯০ লাখলৈ টকা দিছিল এই ল’ৰা-ছোৱালীবোৰৰ মাক-বাপেক, অভিভাৱকে৷ নিজৰ ল’ৰা-ছোৱালীক ‘উচ্ছপদস্থ বিষয়া’ বনাবলৈ এই অভিভাৱকসকলে অতগাল টকা ক’ৰপৰা কেনেকৈ যোগাৰ কৰিছিল? প্ৰশাসন যন্ত্ৰটোত কিছুমান চোৰক অন্তৰ্ভুক্ত কৰি এই চোৰৰ দলে চুৰি কৰিছিল ৰাইজৰ এটা ভাল প্ৰশাসন পোৱাৰ অধিকাৰ৷ এই চোৰবোৰৰ মাজত কিমানটা ‘মিঞা’ আছে? ৰাজনৈতিক নেতাবোৰে নিজৰ মতলবত ‘অপৰাধী মাত্ৰেই মুছলমান’ এই ধাৰণাটো প্ৰচাৰ কৰিব৷ কিন্তু আমি ৰাইজখনে বেজীৰ জলঙা মনি যদি কুঠাৰৰ জলঙা নমনো, তেনেহ’লে সমাজত সদায় চোৰবোৰ মূধাফুটা ডাঙৰীয়া হৈ থাকিব৷
ভাৰতৰ মুছলমান জনবসতিৰ অঞ্চলবোৰ একোটা ঘেটো৷ ঘেটো হ’ল চহৰৰ একোটা অঞ্চল য’ত একোটা সংখ্যালঘু সম্পদায়ৰ লোক সামাজিক, ন্যায়িক বা অৰ্থনৈতিক হেঁচাৰ ফলত একেলগে বাস কৰে বা বাস কৰিবলৈ বাধ্য হয়৷
মুকুল কেশৱান এজন বুৰঞ্জীবিদ, ঔপন্যাসিক আৰু লেখক৷ কেশৱানে জামিয়া মিলিয়া ইছলামিয়াত অধ্যাপনা কৰে৷ তেওঁ লিখিছে যে জামিয়াত মাদ্ৰাছাত পঢ়া, কুৰ্তা-পায়জামা-টুপী পিন্ধা, দাঢ়ি ৰখা বহু ছাত্ৰ আছে৷ কিন্তু তাতকৈ অনেকগুণে বেছি জীন্ছ পিন্ধা ছাত্ৰ আছে৷ কিন্তু অমুছলমানৰ বাবে এই দাঢ়ি ৰখা, টুপী পিন্ধা, ছাত্ৰসকলহে ইছলামৰ প্ৰতীকৰূপে আৰু মুছলমানৰ পিছপৰা অৱস্থাটোৰ প্ৰতীকৰূপে গণ্য হয়৷ একদৰে বোৰ্খা পিন্ধা মহিলাগৰাকীহে ইছলামৰ আৰু ইয়াৰ পিছপৰা অৱস্থাৰ প্ৰতীকৰূপে গণ্য হয়৷ সাজপাৰৰ বাবে মুছলমান সম্পৰ্কত তৎক্ষণাৎ এটা সিদ্ধান্তত উপনীত হোৱাসকলে শিখসকলকো দাঢ়ি ৰখাৰ বাবে বা পাগুৰি মৰাৰ বাবে পুৰণিকলীয়া ধ্যান-ধাৰণাৰ আৰু আধুনিকতাৰ বিৰোধী বুলি ভাবেনে? নিউয়ৰ্ক চহৰত প্ৰায় ২০ লাখ ইহুদী থাকে৷ ইয়াৰে কিছুসংখ্যকে তালুখন ঢকা সৰু টুপী বা পুৰণি শৈলীৰ টুপী, বগা চোলা, ক’লা জেকেট আৰু ক’লা পেণ্ট পিন্ধে৷ তেওঁলোকে দীঘল চুলি ৰাখে৷ নিউয়ৰ্ক চহৰৰ ভিৰৰ মাজতো তেওঁলোকক সহজতে চকুত পৰে৷ মানুহে তেওঁলোকক আচহুৱা আৰু সময়ৰ স’তে খাপচাৰা বুলি ভাবে, কিন্তু কোনেও এইসকলৰ গোড়ামীয়ে আমেৰিকাৰ ইহুদীক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা বুলি নাভাবে৷ টুপী পিন্ধা দীঘলচুলীয়া ইহুদীজন, পাগুৰি মৰা শিখজন বা জঁটবন্ধা চুলিৰ হিন্দুজনক একোটা বিফল সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰতিনিধি বুলি কোনেও নাভাবে৷ কিন্তু দাঢ়ি ৰখা, টুপী পিন্ধা মুছলমানজনক এটা বিফল সম্প্ৰদায়ৰ ৰক্ষক বুলি ভাবে৷
ভাৰতৰ মধ্যবিত্তীয় সমাজখনত মুছলমান মধ্যবিত্তৰ সংখ্যা নিচেই তাকৰ৷ গতিকে মধ্যবিত্তীয় পৰিমণ্ডলত মুছলমানক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা লোকৰ সংখ্যাও তেনেই সীমিত৷ গতিকে মুছলমান হোৱাটোৱেই মুছলমানৰ দাৰিদ্ৰ্য আৰু পিছপৰা অৱস্থাৰ কাৰণ বুলি সহজ সিদ্ধান্তত উপনীত হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে৷
কিন্তু দৰিদ্ৰক দৰিদ্ৰতাৰ বাবে দোষী সব্যস্ত কৰা উচিত হ’ব নোৱাৰে, কাৰণ তেতিয়া আচল কাৰণবোৰ লুকাই পৰে৷ মুছলমানসকল তেওঁলোকৰ পৰম্পৰা বা গোড়ামীৰ বাবে ঘেটোত আবদ্ধ হৈ পৰা নাই৷ এগৰাকী উচ্ছশিক্ষিতা আধুুনিক সাজপাৰ পিন্ধা অবিবাহিতা অধ্যপিকাই যেতিয়া মুছলমান হোৱাৰ বাবেই দিল্লীৰ দৰে মহানগৰীত এটা ভাড়াঘৰ বিচাৰি হাবথুৰি খাব লগা হয়, দিল্লীৰ আধুনিক মধ্যবিত্তই তেওঁলোকৰ সমানেই আধুনিক এগৰাকী মহিলাক মুছলমান হোৱা বাবেই ঘৰভাড়া দিবলৈ অমান্তি হয়, তেতিয়া এই কথাই প্ৰমাণ কৰে যে সমস্যাটো জটিল৷ এই বোৰ্খা নিপিন্ধা, কাৰোবাৰ চাৰি নম্বৰ পত্নী হ’বলৈ অস্বীকাৰ কৰা আধুনিক, স্বাধীন নাৰীগৰাকী ঘেটোৰ পৰা ওলাই আহিব কেনেকৈ?
মুছলমানসকল পিছপৰি থকাৰ বাবে আধুনিকতাৰ প্ৰতি থকা তেওঁলোকৰ অযুক্তিকৰ ভয়ক আৰু তেওঁলোকৰ নেতৃত্বক দোষ দিয়া হয়৷ ইয়াৰ ফলত বহু ভুল সিদ্ধান্তত উপনীত হোৱা যায়৷ প্ৰথমতে ইয়াৰ দ্বাৰা ৰাষ্ট্ৰক তাৰ দায়িত্বৰ পৰা সাৰি যাবলৈ দিয়া হয়৷ দ্বিতীয়তে, ইয়াৰ ফলত সাধাৰণ জনতাৰ মাজত বহু ভুল ধাৰণাই খুঁটি পুতি বহে আৰু তাৰ ফলত এটা সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰতি অন্যায় আৰু বৈষম্যমূলক ধাৰণাৰ জন্ম হয়৷ তৃতীয়তে, ইয়াৰ ফলত ত্ৰাণকৰ্তাৰ ধাৰণাটোৰ জন্ম হয়৷ এখন প্ৰজাতন্ত্ৰত জনসাধাৰণ আৰু ৰাষ্ট্ৰই কৰিবলগীয়াখিনিৰ বাবে কোনোবা এজন ত্ৰাণকৰ্তাৰ আৱিৰ্ভাৱলৈ বাট চাই থকাটো ৰাইজৰ বাবে শুভ লক্ষণ নহয়৷
অসমত বিশেষকৈ পূৰ্ববংগীয় মূলৰ মুছলমান [মিঞা]সকল থকা অঞ্চলবোৰ, চৰ-চাপৰিবোৰ, নগৰীয়া ঘেটোৰ স’তে তুলনা কৰিব নোৱাৰিলেও একোটা ঘেটোৰ দৰেই হৈ পৰিছে নেকি?
দৰিদ্ৰৰ মাজত অপৰাধীৰ সংখ্যা বেছি৷ অপৰাধৰ বাবে এটা ধৰ্মক দায়ী কৰিব বিচৰাটো দেখদেখকৈ এটা ৰাজনৈতিক কাৰবাৰ৷ এটা ধৰ্মক দাৰিদ্ৰ্য আৰু অপৰাধৰ বাবে জগৰীয়া কৰি চৰকাৰক দায়িত্বৰ পৰা সাৰি যাবলৈ দিয়া হয়৷ ইতিমধ্যে আমি এই দৰিদ্ৰ মিঞাবোৰৰ ত্ৰাণকৰ্তাৰ ৰূপত অৱতীৰ্ণ হৈ বহুতকে ৰাজনৈতিক ক্ষমতা দখল কৰা দেখিছোঁ৷ আনফালে মিঞা অপৰাধীৰ পৰা ৰক্ষা পাবলৈ হিন্দুৱে হিন্দুৰ ত্ৰাণকৰ্তাৰ ৰূপত অৱতীৰ্ণ হোৱাসকলৰ হাতত ক্ষমতা তুলি দিছে৷ দুয়োপক্ষৰে কোনসকল লাভৱান হৈছে?