ফাঁকি

দৈনন্দিন জীৱনত মিছা কথা কোৱাটো মানৱৰ এক স্বভাৱসুলভ প্ৰবৃত্তি৷ প্ৰতিজন মানৱে জীৱনৰ প্ৰতিটো খোজতে সত্যৰ পৰা আঁতৰি আহি ফাঁকি কথা কোৱাটো এক সহজ প্ৰবৃত্তিলৈ ৰূপান্তৰ হৈছে৷ বিদ্যালয়ৰ মজিয়াত জ্ঞানৰ আশাত আগমন ঘটা কণ কণ শিশুসকলক শিক্ষকে দিয়া প্ৰথম জ্ঞানটো হৈছে, ‘সদায় সত্যত থাকিবা বা মিছা কথা নক’বা’৷ শিশুসকলৰ মনবোৰো আলোকিত হয় সত্যৰ বিভিন্ন বাণীৰে আৰু বিদ্যালয়ৰ লগত স্থাপন হোৱা আত্মিক সম্পৰ্কই প্ৰতিগৰাকী ছাত্ৰক বান্ধি ৰাখে সততাৰ ভেটিত৷ পৰিতাপৰ কথা যে বৰ্তমান অসমৰ শিক্ষা ব্যৱস্থাটো যেন জহি-খহি গৈছে সত্যৰ অভাৱত৷ ৰাজ্যৰ প্ৰাথমিক শিক্ষা ব্যৱস্থাত চৰকাৰে বিনামূলীয়াকৈ যোগান ধৰিব লগা মূল্যায়ন আৰু অভ্যসন বহী এখনক কেন্দ্ৰ কৰি ইতিমধ্যে এক বিৰূপ প্ৰতিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি হৈছে৷ প্ৰথম শ্ৰেণীৰ পৰা অষ্টম শ্ৰেণীলৈ চৰকাৰে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত বিনামূলীয়া কিতাপৰ যোগান ধৰিলে যদিও যোগান ধৰা নহ’ল মূল্যায়নৰ বহীখন৷ ইতিমধ্যে ৰাজ্যৰ শিক্ষামন্ত্ৰীজনে  ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ অভিভাৱকক বজাৰৰ পৰা মূল্যায়ন বহীখন কিনি ল’বলৈ আহ্বান কৰিছে যদিও প্ৰকৃত সত্যৰ পৰা যেন আঁতৰি আহিছে ৰাজ্যৰ শিক্ষা বিভাগ৷ লোকসভাৰ নিৰ্বাচনৰ অজুহাতত নিবিদা আহ্বান কৰিব নোৱাৰা শিক্ষা বিভাগত পাঠ্যপুথি, স্কুটি, টেবলেট আদিৰ নিবিদা সময়ত হয় যদিও মূল্যায়ন বহীখনৰ নিবিদা আহ্বান কৰিব নোৱাৰাটো শিক্ষামন্ত্ৰীৰ এটা বৃহৎ ফাঁকিৰ বাদে একো নহয় বুলি ক’ব পাৰি৷অসমৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা সুস্থিৰ বুলি দাবী কৰি অহা বৰ্তমান চৰকাৰখনৰ আৰ্থিক অৱস্থা যে জোৰা-টাপলি মৰাৰ লেখিয়া তাৰ প্ৰমাণ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতেই দেখা পোৱা গৈছে৷ অসম চৰকাৰে নতুনকৈ আহ্বান কৰা অৰুণোদয় আঁচনিৰ অধীনত কেইবালাখো মহিলাক সাঙুৰি কৰা প্ৰয়াসৰ আঁৰত আছে বহুকেইটা গোপন সত্য৷ কৃষি, উদ্যোগ আৰু সেৱা বিভাগৰ শামুকীয়া বিকাশৰ ফলত অসমত আজি বৃদ্ধি পাইছে মানুহৰ দৰিদ্ৰতা৷ এটা পৰিয়ালৰ দৈনন্দিন খৰচৰ মোকাবিলা কৰিবলৈ বাধ্য হৈছে পাকঘৰৰ দায়িত্বত থকা মহিলাসকল! পুষ্টিহীনতাত ভুগিছে অসমৰ দৰিদ্ৰ পৰিয়ালৰ শিশু আৰু মহিলাসকল৷ কৰ্মহীনতাই গ্ৰাস কৰা অসমৰ প্ৰতিটো দৰিদ্ৰ আৰু মধ্যবিত্তৰ পৰিয়ালত আজি উকমুকনি হৈছে ৰাজনৈতিক বিদ্ৰোহৰ৷ জন প্ৰতিনিধিৰ আহ্বানত প্ৰখৰ ৰ’দ আৰু গৰমত হাতত এখন আবেদন লৈ আৰ্থিক সকাহৰ বাট বিচাৰিছে অসমৰ বৃহৎ সংখ্যক গৃহিণীয়ে৷ বজাৰত বিৰাজ কৰা জুই-চাই দামৰ প্ৰতি অসংবেদনশীল আচৰণ কৰিছে চৰকাৰৰ বৰমূৰীয়াসকলে৷ এটা গছপুলি ৰুই এখন ফটো চৰকাৰলৈ প্ৰেৰণ কৰিলে পাব লগা দহ হাজাৰ টকাটোৰ আশাত বন্দী কৰি ৰখা হৈছে অসমৰ মহিলাক৷ আত্মসহায়ক গোটৰ ঋণ মাফ কৰা হ’ল কিন্তু আজিও অসমত স্থাপন কৰা নহ’ল আত্মসহায়ক গোটৰ বজাৰ৷ গুৱাহাটী মহানগৰখনত বহুতো উৰণীয়া সেতু নিৰ্মাণ কৰা হ’ল যদিও আজিও সমাধান নহ’ল ট্ৰেফিকৰ সমস্যা৷ আৰক্ষী বিভাগটোক অধিক সক্ৰিয় কৰা হ’ল যদিও অপৰাধৰ পৰা মুক্ত নহ’ল অসম৷সত্যটো হৈছে যে ৰাজ্য চৰকাৰে গ্ৰহণ কৰা প্ৰতিখন আঁচনিৰ লক্ষ্য সাধাৰণ নাগৰিকৰ মাজত এক ৰাজনৈতিক চমক দিয়া৷ খাদ্যৰ বাবে বিনামূলীয়া চাউল, বিনামূলীয়া ঘৰ, বিনামূলীয়া শিক্ষা, বিনামূলীয়া স্কুটি আদিয়ে অসমৰ নাগৰিকক উন্নয়নৰ জখলাত বগাবলৈ কিমান সহায় আৰু সাহস দিব তাৰ ব্যাখ্যা দিবলৈ আজি অসমত অৰ্থনীতিবিদৰ অভাৱ৷ নিবনুৱাৰ সংস্থাপনৰ নামত বত্ৰিশ লাখ নিবনুৱাৰ মাজত বাৰ হাজাৰ পদ বিলাবলৈ লোৱা প্ৰয়াসটোৱে যে অস্থিৰ কৰিছে প্ৰতিটো পৰিয়ালক তাক কোৱাৰ যেন নাই অৱকাশ৷ বাৰ হাজাৰ চৰকাৰী পদ পূৰণৰ পাছত নিবনুৱা হৈ থাকিব লগা শিক্ষিত যুৱক-যুৱতীসকলক কি বুজনি দিব তাক লৈ নাই চিন্তা৷ ধনী আৰু দুখীয়াৰ মাজত আহি পৰা বৃহৎ ব্যৱধানে আজি যেন লাভান্বিত কৰিছে ৰাজনৈতিক নেতাসকলক৷ জনপ্ৰতিনিধিৰ পোছাক পিন্ধি থকাসকলৰ নামত স্থাপন হোৱা বৃহৎ বৃহৎ শ্বপিং মল, ব্যৱসায়ৰ বিপৰীতে ১২৫০ টকাৰ অৰুণোদয় আঁচনিৰ ধনকেইটা আজি যেন মৃত সঞ্জীৱনী ৰূপত আত্মপ্ৰকাশ ঘটিছে৷ ধনীৰ স্বাৰ্থত বিনা আবেদনৰ প্ৰাতঃ বা সান্ধ্য ভ্ৰমণৰ বাবে চহৰত নিৰ্মাণ কৰা হৈছে পদপথৰ অথচ গ্ৰামাঞ্চলৰ জৰাজীৰ্ণ পথবোৰৰ মেৰামতিৰ বাবে নাই একো প্ৰয়াস৷ চৰকাৰী চিকিৎসালয়বোৰৰ নাই একো বিকাশ অথচ স্থাপন কৰা হৈছে ইখনৰ পাছত সিখন চিকিৎসা মহাবিদ্যালয়৷ কাকনো ক’ব- কোনে শুনিব ৰাইজৰ কথা? ধনী আৰু দুখীয়াৰ মাজত চলি থকা এইখন খেলত যে দুখীয়াৰেই পৰাজয় হ’ব সি নিশ্চিত৷