গণতন্ত্ৰত ৰাইজে গঢ়েও-ভাঙেও

আজি ভাৰতৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনৰ ষষ্ঠ পৰ্যায়ৰ ভোটগ্ৰহণ হৈ আছে৷ ১ জুনত সপ্তম পৰ্যায়ৰ ভোটগ্ৰহণৰ পাছত এই প্ৰায় ডেৰ মাহজোৰা নিৰ্বাচনটোৰ অন্ত পৰিব৷ নিৰ্বাচনৰ আগতেই বহুতে কৈছিল যে এইটো এটা অতি বিৰক্তিকৰ, একঘেয়া নিৰ্বাচন হ’ব, কাৰণ নিৰ্বাচনত বিজেপি নেতৃত্বাধীন এন ডি এৰ জয়লাভ নিশ্চিত হৈ আছে৷ নৰেন্দ্ৰ মোদী তৃতীয়টো কাৰ্যকালৰ বাবে প্ৰধানমন্ত্ৰী হ’ব আৰু ইতিমধ্যে তৃতীয়বাৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈ তেওঁ আৰু তেওঁৰ মন্ত্ৰীসকলে কি কৰিব সেই আঁচনি প্ৰস্তুতৰ কামো আৰম্ভ হৈছে৷ ২০৪৭ চনত অৰ্থাৎ ২৩ বছৰ পাছত ভাৰতক উন্নত দেশ কৰি তোলাৰ আঁচনি প্ৰস্তুত হৈ আছে৷ 

প্ৰশ্ন হ’ল, জয়ী হ’ম বুলি খাটাং হৈ থকা নিৰ্বাচন এটা ৭টা পৰ্যায়ত অনুষ্ঠিত কৰিব লগা হ’ল কিয়? নিৰ্বাচন কেনেকৈ, কেতিয়া, কেইটা পৰ্যায়ত অনুষ্ঠিত হ’ব সেই সিদ্ধান্তটো নিয়ম মতে নিৰ্বাচন আয়োগে লয়৷ কিন্তু কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ আৰু বিজেপি দলৰ অনুমোদন নোহোৱাকৈ স্বাধীনভাৱে নিৰ্বাচন আয়োগে সিদ্ধান্ত লৈছে বুলি আজি আৰু কোনেও বিশ্বাস নকৰে৷ ইতিমধ্যে হৈ যোৱা পাঁচটা পৰ্যায়ৰ ভোটৰ সময়ছোৱাতো নিৰ্বাচন আয়োগৰ ভূমিকা আৰু কাম-কাজক লৈ বহু প্ৰশ্ন উৎত্থাপন হৈছে আৰু এই প্ৰশ্নসমূহে নিৰ্বাচন আয়োগৰ গৰিমা অকণো বৃদ্ধি কৰা নাই৷ এটা স্বতন্ত্ৰ আয়োগে নিজৰ সমস্ত স্বতন্ত্ৰতা বিসৰ্জন দি চৰকাৰৰ আজ্ঞাবাহী হৈ পৰা বুলি অভিযোগ উঠিছে আৰু এই অভিযোগসমূহ যথেষ্ট শক্তিশালী৷ কোনো সন্দেহ নাই যে বিজেপিয়ে ৭টা পৰ্যায়ত নিৰ্বাচন বিচাৰিছিল৷ গতিকে আৰম্ভণিৰে পৰাই বাহিৰত তেওঁলোকে যি আত্মপ্ৰত্যয় দেখুৱাইছিল, সেই আত্মপ্ৰত্যয় প্ৰকৃততে ভিতৰত নাছিল নেকি? ৪০০ লোকসভা আসন দখল কৰাৰ লক্ষ্য ঘোষণা কৰি বিজেপিয়ে তেওঁলোকৰ কোনো প্ৰতিদ্বন্দ্বী নাই বুলি জাহিৰ কৰিব বিচাৰিছিল৷ প্ৰতিদ্বন্দ্বী নথকা নিৰ্বাচনটো ৭টা পৰ্যায়ত অনুষ্ঠিত কৰাৰ কি প্ৰয়োজন আছিল?

প্ৰতিটো পৰ্যায়ৰ ভোটদানৰ পাছত কিন্তু পৰিস্থিতি দ্ৰুতগতিত সলনি হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিলে৷ তৃতীয় পৰ্যায়ৰ পাছতেই এই প্ৰশ্ন উত্থাপন হ’ল যে বিজেপিয়ে অকলে একক সংখ্যাগৰিষ্ঠতা অৰ্থাৎ ২৭৩খন আসন পাবনে নাই৷ নিৰ্বাচনৰ এমাহ আগতে এই প্ৰশ্ন কৰিলে হয়তো বেছিভাগেই তাক হাঁহি উৰুৱাই দিলেহেঁতেন৷ এতিয়া পঞ্চম পৰ্যায়ৰ পাছত এই প্ৰশ্নও উত্থাপন হৈছে যে বিজেপি মিত্ৰজোঁট এন ডি এয়ে একক সংখ্যাগৰিষ্ঠতা লাভ কৰিবনে নাই৷ প্ৰধানমন্ত্ৰী আৰু বিজেপিৰ মূল নেতা নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ নিৰ্বাচনৰ আগতে আৰু প্ৰতিটো পৰ্যায়ৰ পাছত নিৰ্বাচনী প্ৰচাৰ সভাত দিয়া ভাষণসমূহৰ  বিষয়বোৰলৈ লক্ষ্য কৰিলে দেখা যায় যে ভাষণৰ বিষয়বোৰ ক্ৰমান্বয়ে সলনি হৈ আহিছে৷ প্ৰতিটো পৰ্যায়ৰ পাছত বিজেপি কোনবোৰ বিষয়ক লৈ তেওঁলোকে ৰাইজৰ পৰা ভোট বিচাৰিব সেই সন্দৰ্ভত ক্ৰমবৰ্ধমানভাৱে অনি(য়তাৰ কবলত পৰিছে৷ বিজেপিয়ে ‘মোদীৰ গেৰাণ্টী’ৰ শ্লোগান দিছিল আৰু মোদীয়ে দিয়া গেৰাণ্টীৰ বিনিময়ত ভাৰতৰ নাগৰিকে বিজেপিক ভোট দিব বুলি ভাবিছিল৷ কিন্তু এতিয়া স্বয়ং মোদীৰ ভাষণত মোদীৰ গেৰাণ্টীৰ কথা অনুপস্থিত৷ বৰং মোদীয়ে ইণ্ডিয়া মিত্ৰজোঁটৰ চৰকাৰ হ’লে সেই চৰকাৰে ৰাম মন্দিৰত তলা ওলমাই দিব বুলি ভাষণ দিব লগা হৈছে৷ নিজ চৰকাৰে কি কৰিব তাতকৈ নাগৰিকক ইণ্ডিয়া মিত্ৰজোঁটৰ চৰকাৰ হ’লে সি কিমান ভয়ংকৰ হ’ব, [বিশেষকৈ হিন্দুৰ বাবে] সেই কথা কৈ ভোটাৰক [বিশেষকৈ হিন্দু ভোটাৰক] ভয় খুৱাবলৈ স্বয়ং মোদীয়ে যৎপৰোনাস্তি চেষ্টা কৰা দেখি এই সন্দেহ দৃঢ় হৈছে যে বিজেপিয়ে গম পাইছে যে নিৰ্বাচনটোৰ গতি তেওঁলোকে ভবা বা আশা কৰাধৰণৰ নহয়৷ 

যিকেইজন ব্যক্তিৰ নামত বিজেপিয়ে ১৪০ কোটি মানুহৰ এখন বিশাল দেশৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনত জয়ী হ’ব বুলি চূড়ান্ত আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন কৰিছিল, যি আত্মবিশ্বাস বহু সময়ত অহংকাৰৰ ৰূপ লৈছিল, সেইজন নৰেন্দ্ৰ মোদীয়ে নিৰ্বাচনৰ তিনিটা পৰ্যায় পাৰ হৈ যোৱাৰ পাছত বিজেপিৰ সমৰ্থক বা বহতীয়া প্ৰচাৰ মাধ্যমত অলেখ সাক্ষাৎকাৰ দি নিজৰ ভাবমূৰ্তি গঢ়িবলৈ চেষ্টা কৰিছে৷ যিজনক প্ৰায় দেৱতাৰ আসনত অধিষ্ঠিত কৰা হৈছে, তেওঁ প্ৰচাৰ মাধ্যমত সাক্ষাৎকাৰ দি আত্মপ্ৰচাৰ কৰিব লগা হোৱাটোৱে বিজেপিৰ আত্মবিশ্বাস যে এতিয়া আগৰ সমান দৃঢ় নহয়, তাকেই প্ৰমাণ কৰা নাইনে? বিজেপিয়ে গম পাইছে যে মোদী মেজিকে এইবাৰ অকণমানো প্ৰভাৱ পেলাব পৰা নাই৷ 

এইবাৰৰ নিৰ্বাচনটোত কাৰো সপক্ষে বা বিপক্ষে ঢৌ নাই৷ সমগ্ৰ দেশৰ ভোটাৰক চুই যোৱা কোনো ইছ্যু নাই৷ এইবাৰৰ নিৰ্বাচনটোত নাগৰিকে বিৰোধীৰ ভূমিকাত অৱতীৰ্ণ হৈছে৷ ৰাষ্ট˜ীয় নিৰ্বাচনটো স্থানীয় হৈ পৰিছে৷ অৱশেষত যিয়েই জয়ী নহওক কিয়, এই নিৰ্বাচনে বহুতৰে স্বৰূপ প্ৰকাশ কৰিছে, আৰু প্ৰশ্নাতীতভাৱে প্ৰমাণ কৰিছে যে কোনো ৰাজনৈতিক দলেই ৰাজনৈতিক কৌশলেৰে, সংগঠন, সদস্য আৰু ধনৰ শক্তিৰে দীঘলীয়াকৈ জনমতক নিজৰ ইচ্ছা অনুসৰি গঢ়িব, পৰিচালিত কৰিব আৰু নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব নোৱাৰে৷ গণতন্ত্ৰত ৰাইজে গঢ়েও আৰু ভাঙেও৷ এইবাৰ বোধহয় ৰাইজে গণতন্ত্ৰৰ আৰু গণতন্ত্ৰই তেওঁলোকক দিয়া শক্তিৰ মোল বুজিছে৷