ৰূপহী কাকচাঙে হাত বাউলি মাতে
অসমৰ পৰ্যটনস্থলীসমূহৰ অন্যতম এটা নাম– ‘কাকচাং’৷ সেউজভূমি কাৰ্বি আংলঙৰ কৰ্দৈসিৰীয়া পাহাৰৰ টিঙৰ পৰা অবিৰতভাৱে বৈ অহা নিৰ্মালীস্বৰূপ প্ৰকৃতিৰ অনবৈদ্য অৱদান এই ‘কাকচাং জলপ্ৰপাত’৷ পাহাৰৰ বক্ষ সেউজ কাকবাঁহে আবৃষ্ট কৰি এক নান্দনিক সৌন্দৰ্যৰ সৃষ্টি কৰিছে৷ এই কাকবাঁহেৰেই ইয়াৰ ভূমিপুত্ৰ কাৰ্বি জনসাধাৰণে চাং পাতি যুগে যুগে অঞ্চলটোত বাস কৰি আছিল৷ ইয়াৰ ফলশ্ৰুতিতে এই জলপ্ৰপাতৰ নামো কালক্ৰমত হৈ পৰিল ‘কাকচাং’৷ তিনিটাকৈ জলপ্ৰপাতৰ সমষ্টি এই কাকচাঙে সম্প্ৰতি সকলোকে হাত বাউল দি মাতিছে৷ যান্ত্ৰিকতাময় দৈনন্দিন জীৱনৰ পৰা কিছু নিলগত প্ৰকৃতিৰ নৈসৰ্গিক পৰিৱেশত সময় অতিবাহিত কৰিবলৈ সকলোৰে মন যায়৷ তাতে আকৌ জলপ্ৰপাতৰ কথাই সুকীয়া৷ পাহাৰৰ শিখৰৰ পৰা চং চং-কৈ সৰি পৰা পানীৰ মাদকতাই মানুহক ঐশ্বৰিক অনুভূতি প্ৰদান কৰে৷ জীৱন আৰু ইয়াৰ অস্তিত্ব সম্পৰ্কে চিন্তা কৰাৰ সুযোগ প্ৰদান কৰে৷ তেনে এক অপৰূপা সৌন্দৰ্যৰে পৰিপুষ্ট পৰ্যটন উদ্যোগৰ প্ৰচুৰ সম্ভাৱনাপূৰ্ণ ঠাইলৈ পৰ্যবসিত হৈছে ‘কাকচাং’৷
‘কাকচাং জলপ্ৰপাত’ৰ অৱস্থিতি পোহৰলৈ অহাৰ দিনৰে পৰা মানুহৰ নেৰানেপেৰা সোঁত ববলৈ ধৰে ঠাইখনলৈ৷ প্ৰথম অৱস্থাত মানুহে বহুদূৰ পথ বাটকুৰি বাই-শিল বগাই পাহাৰৰ কোলাত অৱস্থিত জলপ্ৰপাতলৈ অতি দুঃসাহসিক অভিযান কৰি যাবলগা হৈছিল৷ কিন্তু, এডভেঞ্চাৰ ভালপোৱা লোকে অতি কষ্টকৰ এই যাত্ৰা আগ্ৰহেৰেই কৰিছিল৷ অৱশ্যে বৰ্তমান সেই পৰিৱেশ নাই৷ এতিয়া সকলো বয়সৰ লোকেই কাকচাঙলৈ বিনাদ্বিধাই যাব পাৰে৷ কিয়নো, চৰকাৰীভাৱে যথেষ্টখিনি উন্নয়নসাধন কৰা হৈছে৷ পূৰ্বতে ‘কাকচাং জলপ্ৰপাত’ পোৱাৰ আগতে ইয়াৰ পৰা বৈ অহা ‘কাকজান’ৰ কেইবাঠাইতো পানী গচকি যাব লাগিছিল জলপ্ৰপাতস্থলীলৈ৷ কিন্তু, বৰ্তমান পথৰ ওপৰেৰে পাৰ হোৱা জানৰ প্ৰতিটো স্থানতে খোজকাঢ়ি যাব পৰাকৈ দলঙৰ নিৰ্মাণ কৰাৰ বিপৰীতে জানৰ ভিতৰভাগতো ঢালাই কৰি গাড়ী চলাই যাব পৰা সুবিধা কৰি দিয়া হৈছে৷ কেৱল সেয়েই নহয়, ‘কাকচাং জলপ্ৰপাত’ দৰ্শন কৰিবলৈকো পাহাৰৰ শিলৰ ওপৰেৰে সুন্দৰকৈ ৰেলিং দি সু-ব্যৱস্থিত কৰা হৈছে৷ ইয়াৰ বাবেই হয়তো দৈনিক দেশী-বিদেশী পৰ্যটকৰ সোঁত ববলৈ ধৰিছে কাকচাঙলৈ৷ বিশ্ব ঐতিহ্যক্ষেত্ৰ কাজিৰঙালৈ বছৰি দেশী-বিদেশী পৰ্যটকৰ সোঁত বয়৷ কাজিৰঙা দৰ্শন কৰা পৰ্যটকসকলৰ বাবে ইয়াৰ সৈতে জড়িত উদ্যোগী-ব্যৱসায়ীসকলে এটা ভ্ৰমণ পেকেজৰ ভিতৰত কাকচাঙকো সামৰি ল’ব পাৰে৷
উল্লেখ্য, কাকচাঙত এখন ডাঙৰ খেলপথাৰসদৃশ গাড়ী পাৰ্কিঙৰো ব্যৱস্থা কৰা দেখা যায়৷ তদুপৰি, কাকচাং বজাৰখনেও বহুখিনি পাহাৰীয়া জনগোষ্ঠীয় পাৰম্পৰিক সাজ-পাৰ, আচবাবকে আদি কৰি সামগ্ৰীৰ সৈতে মানুহক চিনাকি কৰাই দিয়ে৷ কাকচাঙলৈ শিক্ষামূলক ভ্ৰমণৰ দল, বনভোজৰ দলকে আদি কৰি যান্ত্ৰিকতাময় জীৱনৰ পৰা কিছু নিলগত সম্পূৰ্ণ সেউজীয়া পাহাৰীয়া প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশৰ মাজত থকা জলপ্ৰপাতটোৰ নৈসৰ্গিক আনন্দ উপভোগ কৰিবলৈ বহু দূৰ-দূৰণিৰ পৰা মানুহ আহিবলৈ ধৰিছে৷ কাকচাঙক সুন্দৰকৈ চাফ-চিকুণ কৰিবলৈ নিয়োজিত হৈ আছে বহু মহিলা চাফাই কৰ্মী, মানুহৰ প্ৰতিটো ক্ষেত্ৰতে সহায়-সহযোগিতা আগবঢ়াবলৈ আছে ভলেণ্টিয়াৰৰ দল৷ প্লাষ্টিকমুক্ত কৰি ৰাখিবলৈ প্ৰতিজনেই অহৰহভাৱে খাটী থকা দেখা যায়৷ আনহাতে, কাকচাঙৰ ভিতৰছোৱাৰ পাহাৰীয়া পথটোত অনেক থলুৱা খাটীখোৱা কাৰ্বি জনগোষ্ঠীয় কৃষকসকলে কটা আনাৰস, কমলাটেঙা, তামোল-পাণ, খোৱাপানী, বিস্কুট, চুঙাত দিয়া ভাত, চুঙাত দিয়া গাহৰি মাংস, চুঙাত দিয়া কুকুৰা মাংসকে আদি কৰি খাদ্য সম্ভাৰৰো উপযুক্ত মূল্যৰ বিনিময়ত জুতি লোৱাৰ সুবিধা কৰি দিয়ে৷ কাজিৰঙাৰ পৰা বাণিজ্যিক চহৰ বোকাখাতলৈ আহি কিছু পূবলৈ ৩৭নম্বৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথৰ নাহৰজান তিনিআলিৰ পৰা সোঁহাতে প্ৰায় ১৫কিলোমিটাৰ পথ অতিক্ৰম কৰিলেই পায় কাৰ্বি আংলং স্বায়ত্তশাসিত পৰিষদৰ আদৰণি তোৰণখন৷ কাৰদমৰ (নমস্কাৰ) মুদ্ৰাত কাৰ্বি জনজাতীয় সাজপাৰ ধাৰণ কৰা পুৰুষ-মহিলাৰ দুখন ফটোৱে যেন কয়- ‘ৱেল কাম টু কাইফলাংচ’৷ ইপিনে, ইয়াৰ দৃষ্টিনন্দন সেউজীয়া চাহ বাগিচাৰ মাজেৰে একা-বেকা পথৰ অন্ততঃ পোৱা যায় কাকচাং জলপ্ৰপাত৷ উল্লেখ্য, এই জলপ্ৰপাত কাইফলাংচ’ ৱাটৰফল নামেৰেও জনাজাত৷ পৰ্যটনস্থলীৰ তালিকাত নতুনকৈ সংযোজিত হোৱা এই কাকচাঙক আৰু সুন্দৰকৈ সজাই তুলিলে, নিশ্চিতভাৱেই পৰ্যটন উদ্যোগলৈ ইয়াৰ বৰঙণি সুদূৰপ্ৰসাৰী হৈ উঠিব বুলি সচেতন মহলে মন্তব্য কৰে৷ কাৰ্বি আংলং জিলাৰ ৰাজহৰ অন্যতম উৎস হৈছে এই জলপ্ৰপাত৷