Logo
image

বৰ্ষীয়ান কণ্ঠশিল্পী, শিক্ষাবিদ লক্ষহীৰা দাসৰ জীৱনাৱসান

‘আমাৰ অসম’ৰ মহানগৰ সংবাদ, ১৫ মাৰ্চঃ  ডালিম ঐ ডালিম, আমালৈ আনিছা কি...’ শীৰ্ষক গীত গাই ধুবুৰীৰ পৰা শদিয়ালৈ, কাছাৰৰ পৰা দৰঙলৈ জনপ্ৰিয়তাৰ লহৰ লেখা বৰ্ষীয়ান কণ্ঠশিল্পী, শিক্ষাবিদ ড॰ লক্ষহীৰা দাসে অজস্ৰ গুণমুগ্ধক শোকস্তব্ধ কৰি অজান  দেশলৈ গতি কৰিলে৷ এইটো মাত্ৰ এটা উদাহৰণ৷ কোমল কোমল কোমল দুটি জ্বলে নয়নতৰা, হেজাৰ হিয়াৰ অলেখ আশাৰ বিকশিত ধৰাকে ধৰি কেইবাটিও গান৷ কণ কণ সৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ বাবে ৰচনা কৰা গীত প্ৰয়াত বীৰেন্দ্ৰনাথ দত্তৰ লোকসংগীত আধাৰিত সুৰেৰে গাইছিল– ‘ঢোল বায় ক’ত- ৰতনপুৰত, খোল বায় ক’ত- ৰতনপুৰত, কোৱাই কলকলায় বান্দৰী নচুৱায় বাঁহবাৰী বাঁহবাৰী গোঁসাইঘৰত’৷ নৱকান্ত বৰুৱাৰ ৰচনা আৰু ড॰ বীৰেন্দ্ৰ নাথ দত্তৰ সুৰেৰে গাইছিল– ‘এঠেঙীয়া বগলী হৈ নাচে, অ’ নাচে তামোলৰে পুলি’ আদি বহু যুগজয়ী আৰু জনপ্ৰিয় গীতৰ শিল্পী, স্ৰষ্টা আছিল ড॰ লক্ষহীৰা দাস৷ শনিবাৰে পুৱতি নিশা প্ৰায় ২.৪৫ বজাত গুৱাহাটীৰ ৰাজগড়ৰ নিজা বাসভৱনত হৃদৰোগত আক্ৰান্ত হৈ  জীৱনাৱসান ঘটে বিশিষ্ট কণ্ঠশিল্পী, শিক্ষাবিদ, গীতিকাৰ, সুৰকাৰ, সংগীত পৰিচালক, কবি, সাহিত্যিক, গ্ৰন্থকাৰ, গৱেষক ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ৷ মৃত্যুৰ সময়ত তেওঁৰ বয়স আছিল ৯৪ বছৰ৷ ১৯৩১ চনৰ ১৩ ফেব্ৰুৱাৰীত কামৰূপ জিলাৰ শুৱালকুছিত জন্মগ্ৰহণ কৰা লক্ষহীৰা দাসে বয়সৰ ওচৰত কেতিয়াও হাৰ মানিব বিচৰা নাছিল৷ তেওঁ ৯১সংখ্যক জন্মদিনত নিজেই ৰচনা কৰিছিল–‘দৃষ্টিত আজি মোৰ, সৃষ্টিৰ নৱৰূপ, আলোকিত আকাশ দিগন্ত অভিনৱ সুৰভিৰে, মৰ্ত্যৰ ঘৰ ভৰে, জ্যোতিধাৰা নিগৰে অনন্ত...’৷ এই গীতটো৷ ড॰ লক্ষহীৰা দাসে কটন মহাবিদ্যালয় আৰু গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ত অধ্যাপনা কৰাৰ উপৰি দেশ-বিদেশৰ বিভিন্ন সন্মিলনত ৰাজ্য আৰু দেশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিছিল৷ কলেজ আৰু বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শিক্ষাৰ্থীৰ বাবে অসমীয়া আৰু ইংৰাজীত কেইবাখনো গ্ৰন্থ ৰচনা কৰা ড॰ লক্ষহীৰা দাসে দেশ-বিদেশৰ বিভিন্ন গৱেষণা প্ৰতিষ্ঠানৰো গুৰুদায়িত্ব বহন কৰিছিল৷ লক্ষহীৰা দাসে ১৯৪৮ চনতে আকাশবাণী গুৱাহাটী কেন্দ্ৰত একেসময়তে কণ্ঠশিল্পী, সুৰকাৰ আৰু গীতিকাৰ হিচাপে স্বীকৃতি পাইছিল৷ এনে স্বীকৃতি পোৱা তেওঁৱেই একমাত্ৰ মহিলা শিল্পী৷ তেওঁৰ দহখন কবিতাপুথি প্ৰকাশ পাইছে৷ তেওঁ ৰেডিঅ’, টেলিভিছন, কেছেট, চিডি, গ্ৰামোফোন ৰেকৰ্ড আৰু চিনেমাত বহু গীত গাই শ্ৰোতা-দৰ্শকৰ হৃদয় জানিবলৈ সক্ষম হৈছিল৷ বহু বঁটা-বাহনো লাভ কৰিছে৷  সাংবাদিকতাৰ সৈতেও জড়িত থকা লক্ষহীৰা দাস এগৰাকী বিশিষ্ট সমাজকৰ্মী আছিল৷ সৰুতে তেজপুৰত তেওঁলোকে ৰূপকোঁৱৰ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালাৰ এটা ভাৰাঘৰত আছিল৷ তেওঁ তাত কলাগুৰু বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভাক প্ৰায়ে লগ পাইছিল৷ মাজে মাজে লগ পাইছিল নটসূৰ্য ফণী শৰ্মাকো৷ ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ পিতৃৰ নাম ললিত চন্দ্ৰ বৈশ্য সাউদ আৰু মাতৃ ধৈৰ্যবালা বৈশ্য সাউদ৷ যোৰহাট চৰকাৰী ছোৱালী হাইস্কুলৰ পৰা প্ৰৱেশিকা পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ কটন কলেজৰ পৰা স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰিছিল লক্ষহীৰা দাসে৷ তেওঁ ১৯৪৬ চনত যোৰহাট চৰকাৰী ছোৱালী হাইস্কুলৰ পৰা মেট্ৰিক আৰু ১৯৪৮ চনত যোৰহাটৰ জে বি কলেজৰ পৰা কলা শাখাত ইণ্টাৰমেডিয়েট পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়৷ ১৯৫০চনত তেওঁ কটন কলেজৰ পৰা ডিষ্টিংচনলৈ স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰে৷ ১৯৫৩ চনত তেওঁ স্নাতকোত্তৰ ডিগ্ৰী সমাপ্ত কৰাৰ পিছত ১৯৭৩ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা পিএইচডি ডিগ্ৰী লাভ কৰে৷ ১৯৮৫ চনত তেওঁ অসমীয়া বোলছবিৰ সোণালী জয়ন্তী উৎসৱত নেপথ্য কণ্ঠশিল্পী হিচাপে সম্মানিত আৰু পুৰস্কৃত হৈছিল৷ তেওঁ কলিকতাৰ ‘আবৃত্তিলোক’ৰ সৌজন্যত হোৱা অসম-বাংলা কবিসম্মিলনত নিমন্ত্ৰিত কবি হিচাপে যোগদান কৰিছিল৷ ‘শান্তি নিকেতন’ত কবিগুৰুৰ ১২৫তম জন্মজয়ন্তী আৰু সাংস্কৃতিক কেন্দ্ৰ স্থাপনৰ বাবে পতা উৎসৱত অসমৰ প্ৰতিনিধি ৰূপে যোগদান কৰিছিল৷ তেওঁ ১৯৮৬ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শিক্ষা বিভাগৰ মুৰব্বী অধ্যাপিকা পদলৈ পদোন্নতি লাভ কৰে৷ ১৯৯৩: চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ চাকৰিজীৱনৰপৰা অৱসৰ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৯৪ঃ ত্ত্ব.ট্ৰ.ড্ৰ.ত্ম.TA Research and Innovation Councilৰ সদস্য মনোনীত হয়৷ তেওঁ ১৯৯৫ চনত শিল্পী পেঞ্চন লাভ কৰে৷ অসম সাহিত্য সভাৰ শ্ৰেষ্ঠ মহিলা লেখিকাৰ বঁটা [বাসন্তী বৰদলৈ বঁটা] লাভ কৰে৷ উৰিষ্যাৰ কলা সংগমৰদ্বাৰা শ্ৰেষ্ঠ গীতিকাৰৰ সম্মান লাভ কৰে৷ ‘সঙ্গীতাচাৰ্য’ উপাধি লাভ কৰে৷ ‘আকাশবাণী’ গুৱাহাটী কেন্দ্ৰৰদ্বাৰা ৰাজহুৱাভাৱে সম্বৰ্ধনা লাভ কৰে৷ ২০০০ চনত তেওঁ সদৌ অসম লেখিকা সমাৰোহ সমিতিৰ ৰূপালী জয়ন্তী অধিৱেশনৰ [গোৱালাপাৰা] কবি সম্মিলনত সভানেত্ৰী হিচাপে অংশগ্ৰহণ কৰে৷ তেওঁ অমিতপ্ৰভা লক্ষহীৰা দাস শীৰ্ষক অভিনন্দন গ্ৰন্থ প্ৰকাশ কৰে৷ ২০০৩ চনত অসম চৰকাৰৰপৰা শিল্পী বঁটা লাভ কৰে৷ তেওঁৰ প্ৰকাশিত সাহিত্য-গ্ৰন্থসমূহ আৰু অন্যান্য হ’ল ক্ৰমে গীতি-সংকলনঃ প্ৰথমা, ১৯৫০, সুৰসেতু, ১৯৫৬, গীতাৰ্ঘ্য, ১৯৫৬, ময়ূৰপঙ্খী, ১৯৬৮, অন্তৰ্গত নদী, ১৯৭৯, অ’ মোৰ চিকুণী দেশ, ১৯৮১, লক্ষহীৰাৰ গীত, ১৯৮৯, প্ৰাণৰমুক্তাধাৰা, ২০০৪৷  ১৯৪৩ চনত স্কুলীয়া আলোচনী জাগৰণত তেওঁৰ প্ৰথম কবিতা ‘প্ৰভাতী’ প্ৰকাশ পায়৷ তেওঁৰ ১৯৫৪ চনত ৰামচৰণ দাসৰ সৈতে বিবাহ সম্পন্ন হয়৷ ১৯৫৫ চনত: সৰাপাত বোলছবিৰ বাবে গীত ৰচনা আৰু কণ্ঠদান কৰে৷ ১৯৫৭ চনত তেওঁৰ প্ৰথম কাব্য-সংকলন প্ৰাণগঙ্গা আৰু প্ৰথম গল্প-সংকলন তাপসী প্ৰকাশ পায়৷ তেওঁ  ১৯৫৯ চনত: কটন কলেজৰ শিক্ষা বিভাগত প্ৰবক্তা হিচাপে যোগদান কৰে৷ ১৯৬৫ চনত:এইছ এম.ভি কোম্পানীৰদ্বাৰা ড॰ ভূপেন হাজৰিকাৰ লগত দ্বৈত কণ্ঠত দুটি গীত বাণীবদ্ধ কৰে৷ পৰৱৰ্তী সময়ত এইছ এম.ভি কোম্পানীৰদ্বাৰা পৰম্পৰাগত অসমীয়া নিচুকনী গীতৰ ৰেকৰ্ড প্ৰকাশ [১৯৭১], বৰগীত আৰু লোকগীতৰ ৰেকৰ্ড প্ৰকাশ [১৯৭২], উমেশচন্দ্ৰ চৌধাৰীৰ গীতৰ সংকলন ‘জিনিবি জীৱন পল’ৰ লং প্লেয়িং ৰেকৰ্ড আৰু শ্ৰব্য কেছেটত কণ্ঠদান [১৯৮৭], শ্ৰব্য-কেছেটঃ অন্তৰা [গীত], ১৯৯৩, পোহৰৰ শিপাৰ ঠিকনা [কবিতাৰ আবৃত্তি], ১৯৯৮ আৰু নিৰবধি গান, ২০০৬ আৰু চি.ডি প্ৰকাশ পায়৷ ১৯৬৮ চনত ফিল্ম আৰ্টিষ্ট এছ’চিয়েচনৰদ্বাৰা লাচিত বৰফুকন কথাছবিৰ শ্ৰেষ্ঠ নেপথ্য কণ্ঠশিল্পী হিচাপে পুৰস্কাৰ কৰে৷ ১৯৭৪ চনত তেওঁ সমাজসেবী সাংস্কৃতিক সংস্থা ‘সুৰতীৰ্থ’ৰ সভানেত্ৰী হিচাপে কাৰ্যভাৰ গ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৭৬ চনত সাংস্কৃতিক সঞ্চালকালয়ৰ উপদেষ্টা পৰিষদৰ সদস্য মনোনীত হয়৷ ১৯৭৭ চনত গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শিক্ষা বিভাগত ৰিডাৰ হিচাপে যোগদান কৰে৷ তেওঁ ১৯৭৯ চনত অসম সাহিত্য সভাৰ শুৱালকুছি অধিৱেশনৰ কবি সম্মিলনত সভানেত্ৰী হিচাপে অংশগ্ৰহণ কৰে৷ ১৯৮২ চনত মাদ্ৰাজত অনুষ্ঠিত হোৱা ভাৰতীয় লেখক সন্থাৰ জাতীয় সম্মিলনত অসমক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে৷ ১৯৮৩ চনত ড॰ ভূপেন হাজৰিকা, ড॰ বীৰেন্দ্ৰকুমাৰ ভট্টাচাৰ্য প্ৰমুখ্যে বিশিষ্ট ব্যক্তিৰ লগত সমন্বয় সাংস্কৃতিক বাহিনীৰ সদস্য হিচাপে বাৰ দিন অসমৰ বিভিন্ন ঠাই পৰিভ্ৰমণ কৰে৷ উৰিষ্যাৰ কলা সংগমৰদ্বাৰা শ্ৰেষ্ঠ গীতিকাৰৰ লাভ কৰে৷ ‘সঙ্গীতাচাৰ্য’ উপাধি লাভ কৰে৷ ‘আকাশবাণী’ গুৱাহাটী কেন্দ্ৰৰদ্বাৰা ৰাজহুৱাভাৰে সম্বৰ্ধনা লাভ কৰে৷ তেওঁ ৫০খনৰো অধিক গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল ড॰ লক্ষহীৰা দাসে৷ ড॰ লক্ষহীৰা দাসে লাভ কৰা অন্যান্য বঁটা তথা সন্মানসমূহৰ ভিতৰত আছে- অসম সাহিত্য সভাৰ শুৱালকুছি অধিবেশনৰ কবি সন্মিলনৰ সভানেত্ৰী [১৯৭৯], অসম সাহিত্য সভাৰ বাসন্তী বৰদলৈ বঁটা [১৯৯৫], সংগীতাচাৰ্য উপাধি [১৯৯৫], অসম চৰকাৰৰ শিল্পী বঁটা [২০০৩], প্ৰবীণা শইকীয়া বঁটা [২০০৯], শৈলধৰ ৰাজখোৱা বঁটা [২০১১], হাউলী বঁটা [২০১৫], ভূপেন হাজৰিকা বঁটা [২০১৯] ইত্যাদি৷ উল্লেখযোগ্য যে পৰিবেশ্য কলাত সামগ্ৰিক অৱদানৰ কাৰণে ড॰ লক্ষহীৰা দাসক সংগীত নাটক একাডেমী বঁটা [২০২২] প্ৰদান কৰা হয়৷ উল্লেখ্য, ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ জীৱনক কেন্দ্ৰ কৰি নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল ‘লক্ষহীৰা ওমেন অফ চাবষ্টেন্স’ নামৰ তথ্যচিত্ৰখন৷ তথ্যচিত্ৰখন প্ৰয়োজনা আৰু পৰিচালনা কৰিছিল নম্ৰতা দত্তই৷ উল্লেখ্য, ড॰ লক্ষহীৰা দাসে ‘প্ৰিয়তম জীৱনৰ কথা মালিতা’ নামৰ আত্মজীৱনীখন ৰচনা কৰিছিল৷ তেওঁৰ মৃত্যুত শৈক্ষিক তথা সাংস্কৃতিক জগততো পৰিছে শোকৰ ছাঁ৷ তেওঁ ডিব্ৰুগড় বিশ্ববিদ্যালয়ৰ পৰা ২০১২ চনত ডি-লিট একাডেমীৰে সন্মানিত হৈছিল৷ দেশ আৰু জাতিৰ কথা চিন্তা কৰি, সংস্কৃতিৰ পথাৰখন জীপাল কৰি উভতি নহা বাটেৰে গ’ল গৈ ড॰ লক্ষহীৰা দাস৷ তেওঁৰ মৃত্যুৰ খবৰ লাভ কৰাৰ লগে লগে বহুসংখ্যক গুণমুগ্ধই তেওঁৰ বাসগৃহলৈ গৈ শেষ শ্ৰদ্ধা জ্ঞাপন কৰে৷ তেওঁৰ নশ্বৰ দেহ বাসগৃহৰ পৰা আকাশবাণী গুৱাহাটী কেন্দ্ৰ আৰু ৰবীন্দ্ৰ ভৱনলৈ নিয়া হয়৷ তাত বিষয়া কৰ্মচাৰী সকলে শেষ শ্ৰদ্ধা জনোৱাৰ পাছত গুৱাহাটীৰ নৱগ্ৰহ শশ্মাণলৈ নিয়া হয়৷ গুৱাহাটীৰ নৱগ্ৰহ শ্মসানত বহু সংখ্যক গুণমুগ্ধ, চৰকাৰী বিষয়া, পৰিয়ালৰ লোকৰ উপস্থিতিত ৰাজ্যিক মৰ্যাদাৰে শেষকৃত্য সম্পন্ন কৰা হয়৷ তেওঁৰ তিনিপুত্ৰই মুখাগ্নি কৰে৷ আৰ্যবিদ্যাপীঠ কলেজৰ নৃতত্ত্ব বিভাগৰ প্ৰতিষ্ঠাপক মুৰব্বী অধ্যাপক, সমাজ সেবক, শিক্ষাবিদ প্ৰয়াত ৰামচৰণ দাসৰ পত্নী ড॰ লক্ষহীৰা দাসে মৃত্যুৰ সময়ত তিনি পুত্ৰ ক্ৰমে ডাঃ অভিনন্দন দাস, অম্লানদীপ দাস, অনিবাৰ্ণ দাস, বোৱাৰী ডাঃ শেৱালি দাস, মনমী দাস, ঘৃতাচী দাস, নাতি-নাতিনী ক্ৰমে - নিৰ্ম্মাল্য প্ৰতীম দাস, অনংণা আলেমিয়ান, ভাগবী দাস, বিভা অনিবাৰ্ণ, আৰিয়াকী আলোমিয়ান, ৰিজা অনিৰ্বাণ, আৰ্যমান দাসৰ লগতে বহু সংখ্যক আত্মীয়-স্বজনক এৰি যায়৷ ৰাজ্যৰ শিক্ষায়তনিক তথা সাংস্কৃতিক জগতখনৰ এগৰাকী স্বনামধন্যা বিদুষী নাৰী ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ বিয়োগত বিভিন্নজনে শোকপ্ৰকাশ কৰিছে৷ বিশিষ্ট শিক্ষাবিদগৰাকীৰ মৃত্যুত মুখ্যমন্ত্ৰী ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা, কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী সৰ্বানন্দ সোণোৱাল, অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি ড॰ বসন্ত কুমাৰ গোস্বামী, উপ-সভাপতি পদুম ৰাজখোৱা, প্ৰধান সম্পাদক দেৱজিৎ বৰা, ড॰ ভূপেন হাজৰিকা ন্যাসৰ হৈ সম্পাদক মঞ্জুলা হাজৰিকা, প্ৰাণী বিজ্ঞান সমিতি, অসম, গুৱাহাটী পৌৰ নিগমৰ মেয়ৰ মৃগেন শৰণীয়া,  ভাৰতীয় গণনাট্য সংঘৰ অসম ৰাজ্যিক সমিতিৰ হৈ সভাপতি শৰৎ চন্দ্ৰ নেওগ, প্ৰধান সম্পাদক বিপুল তালুকদাৰ, কটন এলামনাই এছ’চিয়েচন আৰু কটন কলেজ প্ৰাক্তন শিক্ষক সন্থাহৈ এলামনাই এছোচিয়েচনৰ সভাপতি ড॰ সত্যেন্দ্ৰ কুমাৰ চৌধুৰী, কাৰ্যকৰী সভাপতি ড॰ ইন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য্‌ আৰু কটন কলেজ প্ৰাক্তন শিক্ষক সন্থাৰ সাধাৰণ সম্পাদক ড॰ ৰাতুল ৰাজখোৱা, লেখক, সাংস্কৃতিককৰ্মী গোপাল জালান, অসম কবি সমাজৰ উপদেষ্টা ৰাজেন্দ্ৰ নাথ বৰদলৈ, সভাপতি ৰাজীৱ কুমাৰ ফুকন, সম্পাদক প্ৰধান বৰ্ণালী বৰা বৈশ্য, নিউ আৰ্টছ প্লেয়াৰ্ছৰ পৰিয়ালবৰ্গ, সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থাৰ মুখ্য উপদেষ্টা ড॰ সমুজ্জ্বল কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য, ড॰ ভূপেন হাজৰিকা ফাউণ্ডেচন আৰু প্ৰাগজোতি কমিউনিকেশ্বনৰ হৈ দীপাংক হাজৰিকা, সদৌ অসম সত্ৰ মহাসভাৰ সভাপতি ড॰ সুনীল কুমাৰ গোস্বামী, উপ-সভাপতি পৰমানন্দ দেৱ গোস্বামী, প্ৰধান সম্পাদক প্ৰান্তিক গোস্বামী জ্যোতিৰূপাৰ সভাপতি প্ৰফুল্ল গোবিন্দ বৰুৱা, সাধাৰণ সম্পাদক নৰেন হাজৰিকা প্ৰমুখ্যে বিভিন্ন দল-সংগঠনে শোক প্ৰকাশ কৰি তেওঁক আত্মাৰ চিৰ শান্তি কামনা কৰে৷ 


লক্ষহীৰা বাইদেৱে মেলানি মাগিলেঃ কুমাৰ দীপক দাস

 ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰি প্ৰাক্তন সাংসদ, অসম নাট্য নাট্য সন্মিলনৰ সভাপতি কুমাৰ দীপক দাসে কয়– আমাৰ অতি আদৰৰ অসমৰ এগৰাকী বিশিষ্ট শিক্ষাবিদ, সাহিত্যিক, সংগীত নাটক অকাদেমী বঁটাপ্ৰাপক তথা এগৰাকী  গীতিকাৰ, কণ্ঠশিল্পী, পৰম শ্ৰদ্ধাৰ ড°লক্ষহীৰা দাসৰ দেহাবসানৰ বাতৰিয়ে আমাক মৰ্মাহত কৰিছে৷ জনপ্ৰিয় কণ্ঠশিল্পী লক্ষ্যহীৰা বাইদেউ আজি পুৱতি নিশা ৯৪ বছৰ বয়সত ইহলীলা সম্বৰণ কৰিলে৷ সৌ সিদিনা ভাস্কৰ নাট্য মন্দিৰত আমাক সকলোকে গাই শুনোৱা ...এৰি দিয়া প্ৰিয়া মই যাওঁ .. অডিটৰিয়ামত থকা সকলো শ্ৰোতাৰ লগত অভিভূত মনে শুনি থকা গীতটি আজি বাৰে বাৰে কানত বাজি উঠিছে, বিশিষ্ট শিল্পী পুত্ৰ অনিৰ্বানক কাষত লৈ গোৱা সেই দৃশ্যাংশ বাৰে বাৰে চকুৰ আগেদি পাৰ হৈ যাব ধৰিছে৷ সিদিনাই তেওঁৰ চৰণ স্পৰ্শ কৰি লোৱা আশীৰ্বাদ আমাৰ বাবে শেষ আশীৰ্বাদ হ’ল৷ সৰুতে ৰেডিঅ’ত তেওঁৰ কণ্ঠৰ গীতৰ মাজেৰে তেওঁ আমাৰ অতি আপোন হৈ পৰিছিল৷ তেখেতৰ গীত আৰু কণ্ঠত আছিল সকলোকে আপোনপাহৰা কৰিব পাৰা এক নিভাঁজ অসমীয়া সুৰ৷ লক্ষহীৰা দাসে অসমীয়া সঙ্গীত আৰু সাহিত্য তথা বিদ্যায়তনীক জগতলৈ আগবঢ়াই যোৱা অমূল্য অৱদান সমূহ চিৰসেউজীয়া হৈ আমাৰ মাজত, আমাৰ মনত জিলিকি থাকিব৷ তেওঁৰ বিয়োগ আমাৰ জাতীয় জীৱনৰ বাবে এক অপূৰণীয় ক্ষতি  অসম আন্দোলনৰ আৰম্ভণিতে নানা ঘাট-প্ৰতিঘাট বাধাৰ হেঙাৰ নেওচি অস্তিত্ব ৰক্ষা আন্দোলনক গণ আন্দোলন হিচাবে সংগঠিত কৰাত কেবা জনো জ্যেষ্ঠ অসমীয়া ভাষা সংস্কৃতিকৰ প্ৰতি দায়বদ্ধ ব্যক্তিয়ে তেওঁলোকৰ চিন্তা পৰামৰ্শ আৰু পৰিশ্ৰমেৰে শক্তি দিছিল তাৰ ভিতৰত শ্ৰদ্ধাৰ ড॰ লক্ষহীৰা দাসো অন্যতম৷ আমাৰ মনত আজিও সজীৱ হৈ আছে ১৯৮৩ চনত অসমত জাপি দিয়া অবৈধ নিৰ্বাচনৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত যি হিংসাৰ দাৱানলত শ’ শ’ পৰিয়ালৰ ঘৰ জ্বলিছিল, জীৱন নাশ হৈছিল সেই সময়ত ড॰ ভূপেন হাজৰিকা আৰু ড॰ বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্যৰ নেতৃত্বত লক্ষ্যহীৰা বাইদেৱেও ওলাই আহিছিল৷ সেই জুঁই নুমুৱাই শান্তি বিলাবলৈ গাৱে-চুকে কোনে সোমাই পৰিছিল অশান্তি দগ্ধ ঠাই বোৰত৷ কাৰণ লক্ষহীৰা দাস আছিল এগৰাকী সমাজ সচেতন আৰু সৰ্বোপৰি এগৰাকী আদৰ্শ মাতৃ৷ অসমক ভালপোৱা আৰু সমন্বয়ৰ মাজেৰে এই সমাজ খনত শান্তি প্ৰতিষ্ঠাৰ বাবে যুঁজ দি থকা প্ৰতিগৰাকী সংগ্ৰামী ব্যক্তিয়ে লক্ষ্যহীৰা দাসৰ অভাৱ সদায় অনুভৱ কৰিব৷ এই গৰাকী জনপ্ৰিয় শিল্পী সত্ত্বাৰ পৰলোক গমনত আমি সকলো ম্ৰীয়মান হৈছো৷ প্ৰিয় শিল্পী আমাৰ জাতীয় সত্ত্বা ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ প্ৰতিআমাৰ গভীৰ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জ্ঞাপন কৰিলোঁ৷ তেওঁৰ বিদেহ আত্মাৰ সদগতি কামনা কৰিলোঁ লগতে তেওঁৰ শোকসন্তপ্ত পৰিয়াললৈ আমাৰ আন্তৰিক সমবেদনা জ্ঞাপন কৰিলোঁ৷’

সদৌ অসম সত্ৰ মহাসভাৰ শোক

‘আমাৰ অসম’ৰ নগাঁৱৰ ষ্টাফ ৰিপ’ৰ্টাৰঃ কণ্ঠশিল্পী, সংগীত নাটক অকাডেমী বঁটাপ্ৰাপক ড॰ লক্ষহীৰা দাসৰ বিয়োগত ‘সদৌ অসম সত্ৰ মহাসভা’ই গভীৰ শোক প্ৰকাশ কৰিছে৷ ‘সদৌ অসম সত্ৰ মহাসভা’ৰ সভাপতি ড॰ সুনীল কুমাৰ গোস্বামী, উপ-সভাপতি পৰমানন্দ দেৱ গোস্বামী আৰু প্ৰধান সম্পাদক প্ৰান্তিক গোস্বামীয়ে এক বিবৃতিত কয় যে, বিশিষ্ট শিক্ষাবিদ, সাহিত্যিক তথা গীতিকাৰ, কণ্ঠশিল্পী গৰাকীৰ মৃত্যুত সদৌ অসম সত্ৰ মহাসভাই গভীৰ শোক প্ৰকাশ কৰে আৰু তেওঁ বিদেহ আত্মাৰ চিৰশান্তি কামনা কৰাৰ লগতে শোক সন্তপ্ত পৰিয়াল বৰ্গলৈ গভীৰ সমবেদনা জ্ঞাপন কৰে ৷ লক্ষহীৰা দাসৰ বিয়োগে অসমৰ শিক্ষা আৰু সাহিত্য সংস্কৃতিৰ জগত খনৰ অপূৰণীয় ক্ষতি কৰিলে বুলিও বিবৃতিটোত উল্লেখ কৰা হয়৷  অসমৰ শিক্ষা আৰু সাহিত্য সংস্কৃতিৰ ক্ষেত্ৰ খনলৈ তেওঁ আগবঢ়াই যোৱা অৱদান অসমবাসীৰ বাবে সদায় প্ৰাতঃস্মৰণীয় হৈ থাকিব বুলিও বিবৃতিটোত উল্লেখ কৰা হয়৷