অশান্ত লাডাখ

লাডাখৰ অশান্ত পৰিৱেশক কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে তাৎক্ষণিকভাৱে নিয়ন্ত্ৰণ  কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত, যাতে পৰিস্থিতি উত্তপ্ত হৈ নিয়ন্ত্ৰণৰ বাহিৰলৈ হৈ নাযায়৷ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰখনে হিমালয়ৰ সেই অঞ্চলটোত শান্তি আৰু সুস্থিৰতা প্ৰৱৰ্তন কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটোক ক্ষিপ্ৰ কৰি তোলা উচিত আৰু লাডাখৰ স্থানীয় লোকসকলৰ দাবীসমূহক, বিশেষকৈ সুযোগৰ অভাৱত অস্থিৰ হৈ পৰা যুৱপ্ৰজন্মক সঠিক সুযোগ প্ৰদানৰ ক্ষেত্ৰত সৰ্বাধিক গুৰুত্ব আৰোপ কৰি সকলো সমস্যা সমাধানৰ বাবে সৰ্বাত্মক প্ৰচেষ্টা গ্ৰহণ কৰাটো অতিশয় প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰিছে৷ মোদী চৰকাৰে লাডাখৰ পৰিৱেশকৰ্মী চোনম ৱাংচুক আৰু বিৰোধী দল কংগ্ৰেছক অঞ্চলটোৰ উত্তপ্ত পৰিস্থিতিৰ বাবে জগৰীয়া কৰি সামগ্ৰিক পৰিস্থিতিটোক ৰাজনীতিকৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা চলালে বৰ্তমানৰ পৰিৱেশ অধিক বিষম হৈ পৰাৰহে সম্ভাৱনা আছে৷ লাডাখৰ পৰিস্থিতি অধিক অৱনতি ঘটিবলৈ এৰি দিয়াটো উচিত নহ’ব৷ ইয়াৰ বিপৰীতে, কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে সকলো পক্ষকে বিশ্বাসত লৈ এক দীৰ্ঘম্যাদী সমাধানসূত্ৰ উলিওৱাৰ ক্ষেত্ৰত অগ্ৰসৰ হোৱা উচিত৷ লাডাখৰ বিষয়টো সমাধান কৰাৰ ক্ষেত্ৰত চৰকাৰে এটা কথা স্পষ্টভাৱে মনত ৰখা উচিত যে, সেই অঞ্চলটো ভাৰতৰ দুখন শত্ৰু ৰাষ্ট˜ই আগুৰি আছে, যিয়ে প্ৰতিটো মুহূৰ্ততে ভাৰতৰ বিৰুদ্ধাচৰণ কৰিবলৈ উদগ্ৰীৱ হৈ থাকে৷ বৰ্তমান কোনোধৰণৰ বিধানমণ্ডলৰ অনুপস্থিতিত সীমিত ক্ষমতা উপভোগ কৰি থকা ইয়াৰ স্থানীয় নিকায়সমূহে লাডাখৰ জনসাধাৰণৰ আশা-আকাংক্ষা ফলৱতী কৰাত বাৰুকৈয়ে ব্যৰ্থ হৈছে৷ যোৱা কিছু বছৰত লাডাখৰ স্থানীয় লোকসকলে শান্তিপূৰ্ণ ধৰ্মঘট আৰু অনশনৰ জড়িয়তে অধিক সাংবিধানিক সুৰক্ষাৰ দাবী জনাই আহিছে৷ তেওঁলোকে নিজেই নিজৰ স্থানীয় চৰকাৰসমূহ নিৰ্বাচন কৰাৰ অধিকাৰ দাবী কৰি আহিছে৷ বিগত লোকসভা নিৰ্বাচনৰ সময়ত লাডাখক সুকীয়া ৰাজ্যৰ মৰ্যাদা প্ৰদান কৰা হ’ব বুলি প্ৰতিশ্ৰুতি প্ৰদান কৰি কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে লাডাখৰ স্থানীয় লোকক সপোন দেখুৱাইছিল৷ কিন্তু বৰ্তমান এই প্ৰতিশ্ৰুতি বাস্তৱায়িত কৰাৰ ক্ষেত্ৰত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰখনে যিদৰে হোঁহকা-পিছলা কৰিছে, এনে পদক্ষেপে সেই অঞ্চলৰ পৰিৱেশ বিষম কৰি তোলাই নহয়, বৰঞ্চ ইয়াৰ লোকসকলৰ মনত বিচ্ছিন্নতাৰ মনোভাবো জগাই তুলিব৷ লাডাখৰ জনসাধাৰণৰ সাংবিধানিক সুৰক্ষাৰ সপোনক বাস্তৱায়িত কৰি তোলাৰ স্বাৰ্থত চোনম ৱাংচুকে বিগত তিনিটা বছৰত পাঁচবাৰকৈ অনশনত বহিছে৷

লাডাখৰ লোকসকলে আৰম্ভ কৰা প্ৰতিবাদী কাৰ্যসূচীৰ মূল বিষয়সমূহ হ’ল– লাডাখক সুকীয়া ৰাজ্যৰ মৰ্যাদা প্ৰদান কৰা, সংবিধানৰ ষষ্ঠ অনুসূচীত ইয়াক অন্তৰ্ভুক্ত কৰা, যিয়ে জনজাতীয় অঞ্চলসমূহক স্বায়ত্ততা প্ৰদান কৰে, স্থানীয় লোকসকলৰ বাবে কৰ্মসংস্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত সংৰক্ষণৰ ব্যৱস্থা কৰা আৰু জনসাধাৰণৰ বাবে বহল পৰিসৰত ৰাজনীতিত অংশগ্ৰহণৰ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰা৷ লাডাখৰ এই প্ৰতিবাদী কাৰ্যসূচীক মূলতঃ দুটা নাগৰিক সমাজৰ সংগঠনে একত্ৰিতভাৱে নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছে– লেহ শীৰ্ষ সমাজ [the Leh Apex Body], যিয়ে সংখ্যাগৰিষ্ঠ বৌদ্ধ ধৰ্মাৱলম্বী লেহক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে; আৰু কাৰ্গিল গণতান্ত্ৰিক মৰ্চা [the Kargil Democratic Alliance], যিয়ে মুছলমান অধ্যুষিত কাৰ্গিলক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে৷ কিছুদিন পূৰ্বে লেহ শীৰ্ষ সমাজৰ যুৱ শাখাৰ দ্বাৰা আহ৩ান কৰা বন্ধই লেহত সংঘাতময় পৰিস্থিতিৰ সৃষ্টি কৰিছিল৷ এই বন্ধৰ সময়ছোৱাত বিজেপি দলৰ কাৰ্যালয়ত অগ্নিসংযোগ কৰাৰ লগতে লাডাখ অটোনমাছ হিল ডেভেলপমেণ্ট কাউঞ্চিল [LAHDC]ৰ মুখ্য কাৰ্যালয়টোও ধবংস কৰি পেলায়৷ ইয়াৰ অন্যতম মূল বিষয় হৈছে লেহ আৰু কাৰ্গিলৰ বাবে লাডাখ অটোনমাছ হিল ডেভেলপমেণ্ট কাউঞ্চিলৰ ক্ষমতা হ্ৰাস কৰাটো৷ এই পৰিষদসমূহে, প্ৰতিখন পৰিষদেই ৪জনকৈ নিৰ্বাচিত প্ৰতিনিধিৰ দ্বাৰা গঠিত, পৰম্পৰাগতভাৱে বিধায়িনী আৰু বিত্তীয় ক্ষমতা উপভোগ কৰিছিল৷ কিন্তু কেন্দ্ৰীয়শাসিত অঞ্চল হিচাপে নতুন নিয়মত এই পৰিষদসমূহৰ ক্ষমতা সম্পূৰ্ণৰূপে অস্বচ্ছ হৈ পৰে, যাৰ বাবে এনে ৰাজনৈতিক ক্ষমতাহীন পৰিৱেশত জনসাধাৰণৰ মনত গভীৰ অসন্তুষ্টিৰ সৃষ্টি হৈছিল৷ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ৱাংচুককে ধৰি আন কিছুমান ব্যক্তিক হিংসাত্মক পৰিস্থিতি সৃষ্টিৰ বাবে জগৰীয়া কৰাৰ লগতে ভাৰতক এইদৰে অস্থিৰ কৰি তোলাৰ ক্ষেত্ৰত বাহিৰা শক্তিৰ প্ৰভাৱ থকা বুলি উল্লেখ কৰিছে৷ যিহেতু ভূ-ৰাজনৈতিক আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় সুৰক্ষাৰ দিশৰ পৰা লাডাখ হৈছে এক অত্যন্ত স্পৰ্শকাতৰ অঞ্চল, গতিকে এই ক্ষেত্ৰত সেই অঞ্চলটোৰ জনসাধাৰণক চৰকাৰে আস্থাত লোৱাটো অত্যন্ত প্ৰয়োজন, আনকি প্ৰতিবাদী কাৰ্যসূচীসমূহ প্ৰশমন কৰাৰ ক্ষেত্ৰতো৷ মুঠৰ ওপৰত ৰাষ্ট্ৰীয় সুৰক্ষা আৰু স্বাৰ্থক আপোচ নকৰাকৈ লাডাখৰ জনসাধাৰণৰ আশা-আকাংক্ষা পূৰণ কৰাটোৱেই হ’ল বৰ্তমান কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ বাবে সৰ্বাধিক অগ্ৰাধিকাৰপ্ৰাপ্ত বিষয়৷