দেশৰ নতুন বীৰাংগনা তনুশ্ৰী আৰু প্ৰতিমা

 আমাৰ সমাজত নাৰীক এতিয়াও মানুহ বুলি গণ্য কৰা নহয়৷ যিয়ে যি ইচ্ছা তাকেই কৰিব পাৰে নাৰীৰ লগত৷ এনেকুৱা Attitude লৈ আজিও যি নাৰীক দমন কৰি আহিছে সেইসকল মানুহৰ শাৰীত নপৰে৷ সেই সৰু ছোৱালীজনীক যি বৰ্বৰভাৱে ধৰ্ষণ কৰি হত্যা কৰিলে তালৈ চালে সেই ধৰ্ষণকাৰীকেইজন মানুহতো নহয়েই বৰঞ্চ পশুৰ লগতো তাহাতক তুলনা কৰিব নোৱাৰো৷ তাতে যদি সেই জঘন্য অপৰাধীকেইজনক শাসকে সুৰক্ষা দিবলৈ চেষ্টা কৰে তেতিয়া আমি ভাবিবলৈ বাধ্য হওঁ, আমাৰ দেশখন ক’লৈ গতি কৰিছে৷ মানৱীয়তা ক’ত হেৰাই গৈছে৷ কিমান তললৈ পৰ্যবসিত হৈছে মানুহৰ মানসিকতা? আজিও জাত-পাত, ধৰ্মক লৈ মানুহবোৰ ব্যস্ত আছে৷ ধৰ্মৰ উৰ্ধত গৈ কোনেও মানুহৰ বাবে চিন্তা কৰিব নিবিছৰা হৈছে৷ দলিতবোৰ কি মানুহ নহয় নেকি? আজিৰ সমাজখন ইমানেই অশিক্ষিত হৈ আছে নেকি? কোনটো ভুল কোনটো শুদ্ধ সেয়া বিচাৰ কৰি চাবলৈও আজিৰ মানুহবোৰ অপৰাগ নেকি? আজি উত্তৰ প্ৰদেশ চৰকাৰ তথা পুলিচ প্ৰশাসনে অপৰাধীক সুৰক্ষা দিব বিচাৰিছে৷ সেইটো এটা ডাঙৰ অপৰাধ৷ সমগ্ৰ ঘটনা গাপ দিয়াৰ চেষ্টা কৰিছে৷ ভুক্তভোগী ছোৱালীজনীৰ শৱদেহ পৰিয়ালক চমজাই নিদি পৰিয়ালৰ অনুপস্থিতিত দাহ কৰা হৈছে৷ এই অধিকাৰ তেওঁলোকে ক’ত পালে? জন্ম দিয়া মাতৃগৰাকীকো কন্যাৰ মুখখন চাই কান্দিবলৈ, দুখ প্ৰকাশ কৰিবলৈ দিয়া নহ’ল৷ সেইগৰাকী মাতৃৰ বুকুৰ বেদনা কোনোবাই শুনিছেনে? পুলিচ প্ৰশাসনে শৱদেহ নিশাৰ আন্ধাৰত মনে মনে জ্বলাই দিলে৷ কিন্তু তেওঁলোকে জানো সুধিছিল যে মণিষাৰ সম্প্ৰদায়ত অবিবাহিতা নাৰীৰ অন্ত্যোষ্টিক্ৰিয়া কেনেদৰে কৰা হয়? জ্বলোৱা হয় নে পুতি দিয়া হয়? একো নজনাকৈ তেওঁলোকে কিয় জ্বলাই পেলালে? ক’ত অধিকাৰ পালে? ইমানখিনিৰ পিছত আমি মণীষাৰ পৰিয়ালে ন্যায় পাব বুলি আশা কৰিব নোৱাৰো৷ আজি চৰকাৰে কৈ আছে বেটী বচাও’ৰ কথা৷ কিন্তু পাৰিছেনে বেটী বচাবলৈ? আজি নিতৌ দেশত হাজাৰ হাজাৰ নাৰী ধৰ্ষণৰ বলি হৈ আছে৷ কিন্তু তেনেবোৰ ঘটনা পোহৰলৈ অহা নাই৷ মণীষা- নিৰ্ভয়াৰ দৰে কিমান যুৱতী-নাৰী তথা কন্যা সন্তানে ধৰ্ষণৰ বলি হৈ মৃত্যুক সাবতি লৈছে তাৰ হিচাপ নাই৷ তেনে পৰিস্থিতিত বেটী বচাও অৰ্থহীন৷ এনেবোৰ ঘটনাই অন্তৰাত্মা কঁপাই তোলে৷ উশাহ বন্ধ হৈ যাব খোজে৷ আৰু কিমান দিনলৈ নাৰী এইদৰে ধৰ্ষিত হৈ থাকিব? বেটী হৈছে আমাৰ সম্পদ৷ মই নাৰী হিচাপে নিজক লৈ গৌৰৱ কৰো৷ আমাৰ এই সম্পদ ৰক্ষা কৰাটো চৰকাৰৰ লগতে সমগ্ৰ মানৱ সমাজৰ দায়িত্ব৷ কিন্তু এই দায়িত্ব পালনত আজি সকলো ব্যৰ্থ হৈছে৷ অতি নিন্দনীয় এয়ে যে, অপৰাধীকেইজনৰ অভিভাৱকেও ঘটনাটোক গাপ দিয়াৰ চেষ্টা কৰিছে৷ তেওঁলোকৰ সন্তানে ধৰ্ষণ কৰিবই নোৱাৰে বুলি দৃঢ়তাৰে আৰু অতি নিৰ্লজ্জভাৱে কৈছে৷ তাৰ পৰিৱৰ্তে যদি কিয় এনে জঘন্য কাম কৰিলি বুলি সন্তানক পুলিচৰ হাতত গতাই দিলেহেঁতেন তেতিয়া এক নিদৰ্শন দাঙি ধৰিব পাৰিলেহেঁতেন৷ এনে কৰিলে কোনো লোকে ধৰ্ষণ কৰিবলৈ সাহস নকৰিলেহেঁতেন৷ কিয়নো পৰিয়ালেই হৈছে সকলোৰে শেষ ভৰষা৷ পৰিয়ালে যদি দোষীক সমৰ্থন নিদিয়ে তেন্তে তেওঁলোক যাব ক’ত? সেয়ে মই ভাবো, অভিভাৱকেই প্ৰথমতে তেওঁলোকৰ সন্তানক শিকাব লাগিব কোনটো ভাল, কোনটো বেয়া কথা৷ নহ’লে চৰকাৰে যিমানেই নাৰীৰ সুৰক্ষাৰ বাবে কঠোৰ আইন প্ৰণয়ন নকৰক কিয় ধৰ্ষণ ৰোধ নহয়৷ ধৰ্ষণকাৰীয়ে যদি অনুশোচনাত দগ্ধ নহয় তেনেহ’লে সেই কাণ্ড দ্বিতীয়বাৰ যে সংঘটিত নকৰিব সেয়া নুই কৰিব নোৱাৰি৷ তদুপৰি নাৰীয়েও নিজকে সবল কৰিব লাগিব৷ আজি দেশৰ দুগৰাকী নতুন বিৰাংগনা মহিলা সাংবাদিক তনুশ্ৰী পাণ্ডে আৰু প্ৰতিমা মিশ্ৰ হৈছে নাৰী সৱলীকৰণৰ এক উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন৷ তেওঁলোকৰ সাহসক আমি চেল্যুট দিবই লাগিব৷ নিজৰ জীৱনৰ কথা নাভাবি ভুক্তভোগীৰ গাঁৱত উপস্থিত হৈ সংবাদ সংগ্ৰহ কৰিছে৷ মণীষাৰ পৰিয়াল তথা পুলিচ প্ৰশাসনে মণীষাৰ মৃতদেহ জ্বলাই দিয়াৰ ভিডিঅ’ সংগ্ৰহ কৰিছে৷ নহ’লে এইবোৰ কোনোও গম নাপালেহেঁতেন৷