সাৱধানঃ ৰাওলাট আইন বলৱৎ হৈছে
... দেশৰ ন্যায়ব্যৱস্থাক ‘হাত কৰা’ৰ শাসকীয় দল তথা চৰকাৰে সংসদীয় ব্যৱস্থাক কাবু কৰিবলৈ পৰিকল্পনা কৰিলে৷ ভবামতেই কাম৷ সংসদৰ প্ৰশ্নোত্তৰ কাল উঠাই দিয়া হ’ল৷ অথচ, ‘প্ৰশ্নোত্তৰ কাল’ দেশৰ সংসদীয় ব্যৱস্থাৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ৷ দেশ তোলপাৰ কৰা কৃষক আৰু কৃষি সম্পৰ্কীয় বিধেয়ক তিনিখন কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ৬ জুনত জাৰি কৰিলে৷ প্ৰশ্ন হয়, এই সম্পৰ্কে অধ্যাদেশ জাৰি কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা আছিলনে? অধ্যাদেশ কেতিয়া জাৰি কৰা হয়, যেতিয়া অত্যন্ত জৰুৰী সমস্যা এটাৰ আইনী সমাধান কৰিবলগা হয় আৰু যেতিয়া সংসদ বা বিধানসভাৰ অধিৱেশন নবহে৷ কৃষি সম্পৰ্কীয় বিধেয়ক তিনিখন কি কাৰণত ইমান জৰুৰী আছিল যে তাৰবাবে অধ্যাদেশ জাৰি কৰিবলগা হ’ল৷ কৰ্প’ৰেট গোষ্ঠীৰ স্বাৰ্থৰক্ষাৰ বাবে ততাতৈয়াকৈ অধ্যাদেশ জাৰি কৰিলে চৰকাৰে৷ পৰৱৰ্তী কালত সংসদৰ মজিয়াত সাংসদক কথা ক’বলৈ নিদি, মাৰ্শ্বালৰ হতুৱাই বাহিৰ কৰি আৰু সংসদৰ পৰা সাংসদক নিলম্বিত কৰি চৰকাৰে এই বিধেয়ক গৃহীত কৰালে৷ ভাৰতীয় সংসদীয় গণতন্ত্ৰৰ ইতিহাসত সংসদক নিবীৰ্য, বিকলাংগ কৰাৰ উদাহৰণ বোধহয় এয়ে প্ৰথম ...
আজি দল-মত নিৰ্বিশেষে সকলোৱে বোধহয় কম-বেছি পৰিমাণে এটা কথাত একমত যে ভাৰত আজি এক গভীৰ সংকটৰ মাজেৰে আগবাঢ়িছে৷ অনাগত দিনত সেই সংকট যে আৰু ঘনীভূত হ’ব, সি ধুৰূপ৷ সেই সংকট কেৱল যে অৰ্থনৈতিক দিশতে সীমাবদ্ধ আছে, তেনে নহয়; প্ৰতিৰক্ষা, বৈদেশিক সম্পৰ্ক প্ৰভৃতি গুৰুত্বপূৰ্ণ দিশতো ভাৰত আজি সংকটৰ সন্মুখীন হৈছে৷ অৰ্থনীতিবিদসকলৰ মতে, অৰ্থনৈতিক দিশত চৰকাৰে অধিক ভৱিষ্যমুখী, গতিশীল আৰু জনমুখী-কল্যাণকামী পদক্ষেপ গ্ৰহণ নকৰিলে অচিৰেই ভাৰতৰ জনসাধাৰণ প্ৰচণ্ড দুৰ্ভিক্ষৰ সন্মুখীন হ’ব৷ স্বাধীন ভাৰতৰ ইতিহাসত প্ৰথমবাৰৰ বাবে জিডিপি অৰ্থাৎ মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদনৰ সূচাংক নিম্নগামী হৈ -২৩.৯ অৰ্থাৎ -২৪ শতাংশ চুইছেগৈ৷ চৰকাৰে ক’ব খোজে যে ক’ভিড-১৯ৰ বাবে হোৱা লকডাউনৰ বাবে অৰ্থনীতিৰ এনে বিধবস্ত ৰূপ হৈছে৷ পিছে বিশেষজ্ঞসকলে তথ্যপাতিসহ মতামত দিছে যে লকডাউনৰ আগৰে পৰাই ভাৰতৰ অৰ্থনীতিত স্থবিৰতা আহি পৰিছে৷ যোৱা কেইবছৰত নিৰ্মাণখণ্ড, সেৱাখণ্ড, উৎপাদন খণ্ড প্ৰভৃতি সকলোতে স্থবিৰতাই দেখা দিছে৷ লকডাউনে তেনে অৱস্থাত প্ৰচণ্ড ধাক্কা দি ত্বৰান্বিত কৰিছে৷ প্ৰতিৰক্ষাৰ দিশত আমাৰ চুবুৰীয়া দেশ চীন আৰু পাকিস্তানৰ সৈতে সম্পৰ্কই তিক্ততাৰ চৰম পৰ্যায় পাইছে৷ চীন দেশৰ সৈতে ছেগা-চোৰোকাকৈ যুদ্ধ প্ৰায় হৈছেই৷ কেৱল সৈন্য-সামন্ত আৰু অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিবলৈ বাকী আছে৷ ভাৰত বৃহৎ সামৰিক শক্তি নহ’লেও উল্লেখযোগ্য সামৰিক শক্তি৷ কিন্তু, আজিৰ যুগত যুদ্ধ এখন জিকিবলৈ অথবা টিকি থাকিবলৈ হ’লে কেৱল সামৰিক শক্তিয়েই প্ৰধান কাৰক নহয়৷ এক সুদৃঢ় অৰ্থনৈতিক কাঠামো যুদ্ধজয়ৰ অন্যতম প্ৰধান পূৰ্বচৰ্ত৷ কিন্তু, ভাৰতৰ বৰ্তমান অৰ্থনৈতিক অৱস্থা প্ৰায় জহিখহি গৈছে৷ ক’ভিড-১৯ৰ আগতেই উৱলি যাব ধৰা ভাৰতৰ অৰ্থনৈতিক প্ৰক্ৰিয়া ক’ভিড-১৯এ প্ৰায় মষিমূৰ কৰি পেলালে৷ আনহাতে, ক’ভিড-১৯ত আক্ৰান্ত হ’লেও চীনৰ অৰ্থনৈতিক অৱস্থা পুনৰ ঠন ধৰি উঠিছে বুলি বিশেষজ্ঞসকলে মত প্ৰকাশ কৰিছে৷ তেনেস্থলত চীনৰ লগত যদি যুদ্ধ লাগে, তেনেহ’লে দীৰ্ঘদিন যুদ্ধ কৰি টিকি থকাটো ভাৰতৰ পক্ষে টান হ’ব৷ বৈদেশিক অৰ্থাৎ চুবুৰীয়া ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ লগত থকা সু-সম্পৰ্ক এখন দেশৰ আভ্যন্তৰীণ নিৰাপত্তা তথা সমৃদ্ধিৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ৷ সম্প্ৰতি আমাৰ চুবুৰীয়া প্ৰায় প্ৰতিখন দেশৰ লগতেই আমাৰ সম্পৰ্ক মধুৰ নহয়, তিক্ততাপূৰ্ণ৷ ঐতিহাসিকভাৱে তিক্ততাপূৰ্ণ সম্পৰ্ক থকা চীন আৰু পাকিস্তানৰ কথা বাদ দিও আমি ক’ব পাৰোঁ যে এটা সময়ত অতি সৌহাৰ্দ্যপূৰ্ণ সম্পৰ্ক থকা নেপাল, বাংলাদেশ আৰু শ্ৰীলংকাৰ লগত ভাৰতৰ সম্পৰ্ক আজি সৌহাৰ্দ্যপূৰ্ণ নহয়৷ আনকি ক্ষুদ্ৰদেশ ভূটানৰ লগতো ভাৰতৰ সম্পৰ্কও সন্দেহৰ ধোঁৱাৰে আৱৰি ধৰিছে, অথচ অৰ্থনৈতিক দিশত ভূটান বহু পৰিমাণে ভাৰতৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল৷ তদুপৰি, চীনৰ আতিশয্যৰ পৰা ৰক্ষা পাবৰ কাৰণে ভূটানক ভাৰতৰ সহায়-সাৰথি লাগে৷ এসময়ত অতি মধুৰ সম্পৰ্ক থকা নেপালৰ লগত ভাৰতৰ সম্পৰ্ক এতিয়া ইমান বেয়াৰ ফাললৈ গতি কৰিছে যে নেপাল চৰকাৰে ভাৰতৰ ভূখণ্ডৰ সৈতে থকা নেপালৰ সীমা পুনৰ নিৰ্ধাৰণ কৰি নতুনকৈ মেপ ছপা কৰি উলিয়াইছে৷ নাগৰিকত্ব সংশোধনী আইন সংসদত গৃহীত কৰি বাংলাদেশৰ ধৰ্মনিৰপেক্ষতাক ভাৰতে পৰোক্ষভাৱে সন্দেহ আৰু কটাক্ষ কৰাৰ প্ৰতিবাদত বাংলাদেশৰ বৈদেশিক মন্ত্ৰীগৰাকীয়ে সেই সময়ত ভাৰত ভ্ৰমণৰ নিৰ্ধাৰিত কাৰ্যসূচীপৰ্যন্ত বাতিল কৰিছিল৷ শ্ৰীলংকাৰ লগতো ভাৰতৰ কূটনৈতিক সম্পৰ্ক সুদৃঢ় নহয়৷ শেহতীয়াকৈ শ্ৰীলংকাত ক্ষমতাধিষ্ঠিত ৰাজাপাক্ষে ভ্ৰাতৃদ্বয়ৰ দেউলীয়া চৰকাৰক কেইবা হাজাৰ কোটি টকাৰ অৰ্থসাহায্য দি মোদী চৰকাৰে সম্পৰ্ক কিছু স্বাভাৱিক অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনিছে৷ 
এই সমস্যাবোৰৰ অন্যতম মূল কাৰণ হ’ল– দলটোৰ আভ্যন্তৰীণ গণতন্ত্ৰ বুলি একো বস্তু নাই৷ প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদী আৰু অমিত শ্বাহে যি কয়, সেয়াই আইন৷ বিশেষজ্ঞসকলৰ পৰামৰ্শও এওঁলোকে গ্ৰহণ নকৰে বুলি শুনা যায়৷ কথাটো বোধহয় মিছা নহয়৷ বিমুদ্ৰাকৰণৰ সিদ্ধান্ত প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে অকলে গ্ৰহণ কৰিছিল৷ আনকি, ৰিজাৰ্ভ বেংকৰ গৱৰ্নৰজনেও সিদ্ধান্ত বলৱৎ হোৱাৰ পাছতহে এই সম্পৰ্কে জানিছিল বুলি সেই সময়ত চৰ্চা হৈছিল৷ বিমুদ্ৰাকৰণৰ সিদ্ধান্তই দেশৰ অৰ্থনীতিৰ কেনেকৈ কঁকাল ভাঙিলে, তাক আজি নতুনকৈ ব্যাখ্যা কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই৷ ঠিক সেইদৰে জি এছ টি অৰ্থাৎ ‘পণ্য আৰু সেৱা কৰ’ আইনে দেশৰ ৰাজ্যসমূহৰ কৰ সংগ্ৰহৰ চলিত ব্যৱস্থাক বন্ধ কৰি ৰাজ্যসমূহৰ বৃহৎ ক্ষতি কৰিলে৷ গোকাট মিছা আৰু চলাহী কথাৰে জনসাধাৰণক সন্মোহিত কৰি আচ্ছন্ন কৰি ৰাখিব পৰাটো প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীৰ এক ব্যতিক্ৰমী গুণ৷ বছৰি দুই কোটি যুৱকক কৰ্মসংস্থাপন দিয়া, বিমুদ্ৰাকৰণৰ যোগেদি আৰু ছুইছ বেংকৰ ক’লা টকা জব্দ কৰি প্ৰতিজন নাগৰিকৰ বেংক একাউণ্টত পোন্ধৰ লাখকৈ দিব বুলি দিয়া প্ৰতিশ্ৰুতি দৰাচলতে যে ফুটুকাৰ ফেনহে আছিল, সেই কথা ওলাই পৰিবলৈ বেছি সময় নালাগিল৷ কংগ্ৰেছৰ দহ বছৰীয়া শাসনৰ পাছৰ পাঁচ বছৰত সংঘটিত দুৰ্নীতি-অনিয়মে জনসাধাৰণক কংগ্ৰেছৰ প্ৰতি বিতুষ্ট কৰি তুলিলে৷ এক বিকল্পৰ অভাৱৰ বাবেই জনসাধাৰণে আকৌ গোগ্ৰাসে প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীৰ প্ৰতি অভূতপূৰ্ব আস্থা প্ৰকাশ কৰিলে৷ যাৰ ফলত আজি সমগ্ৰ দেশে ভোগ কৰিবলগীয়া হৈছে৷ অৰ্থনৈতিক, বৈদেশিক, প্ৰতিৰক্ষা আদি চাৰিওদিশৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা সমস্যাৰ সমাধান উলিয়াবলৈ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ নেতৃত্বত যিধৰণৰ বৌদ্ধিক সবলতা, দূৰদৃষ্টি আৰু গণতান্ত্ৰিক দৃষ্টিভংগীৰ প্ৰয়োজন, তাৰ শূন্যতা আজিৰ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ নেতৃত্বৰ মাজত বাৰুকৈয়ে উপলব্ধি কৰা হৈছে৷ দেশ বিভাজনৰ পাছতেই স্বাধীন ভাৰতৰ প্ৰধানমন্ত্ৰিত্বৰ দায়িত্ব গ্ৰহণ কৰা নেহৰুৰ বৌদ্ধিক সবলতা আৰু উদাৰ গণতান্ত্ৰিক দৃষ্টিভংগীৰ বাবেই এইবোৰ সমস্যা সমাধান কৰাত বহুলাংশে সফল হৈছিল৷ প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদী যিধৰণৰ ৰাজনীতি আৰু যি বাতাৱৰণৰ পৰা আহিছে, তাত এইবোৰ উপাদানৰ নিশ্চয়কৈ অভাৱ আছে৷ আৰ এছ এছৰ দৰ্শন, আদৰ্শ আৰু দীক্ষাৰ মাজৰ পৰা অহা মোদীয়ে গণতান্ত্ৰিক পৰম্পৰা আৰু উচ্ছ মূল্যবোধ সম্পৰ্কে পৰোৱা কৰা ব্যক্তি নহয়৷ সেয়ে ক্ষমতাৰ বাঘজৰী হাতত লৈয়েই তেওঁ পৰ্যায়ক্ৰমে স্বতন্ত্ৰ আৰু সাংবিধানিক সংস্থাসমূহক নাকী লগোৱাৰ ব্যৱস্থা কৰিলে৷ 
কেন্দ্ৰীয় তদন্তকাৰী সংস্থা চমুকৈ চি বি আই, ৰিজাৰ্ভ বেংক, নিৰ্বাচন আয়োগ, ৰাষ্ট্ৰীয় নমুনা পৰীক্ষণ চমুকৈ National sample survey, ইণ্ডিয়ান ষ্টেটিকেল ইন্ষ্টিটিউট, আনকি উচ্ছতম ন্যায়ালয়কো কব্জা কৰিবলৈ তেওঁ পাছ নপৰিল৷ চি বি আইৰ সঞ্চালকজন তেওঁৰ মন-পছন্দৰ ব্যক্তি নোহোৱাৰ বাবেই নীতি-বহিৰ্ভূতভাৱে তেওঁ এজন বিশেষ সঞ্চালকক নিযুক্তি দিলে৷ কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰৰ নিৰ্দেশত উঠা-বহা নকৰাৰ বাবেই দেশৰ অৰ্থনীতি নিৰ্ণয়কাৰী প্ৰধান বেংক, ৰিজাৰ্ভ বেংকৰ দুজনকৈ গৱৰ্নৰ ৰঘুৰাম ৰাজন আৰু উৰ্জিত পেটেলক অপসাৰণ, দেশৰ নিৰ্বাচন পৰিচালনাৰ বাবে গঠিত সংস্থা নিৰ্বাচন আয়োগত নিজৰ হয় হুজুৰ ব্যক্তি নিযুক্তি দি নিৰ্বাচন আয়োগৰ কাম-কাজৰ পৰিচালনা কুক্ষিগত কৰা৷ উল্লেখযোগ্য যে যোৱা লোকসভা নিৰ্বাচনৰ সময়ত প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদী আৰু গৃহমন্ত্ৰী অমিত শ্বাহে নিৰ্বাচনী বিধি ভংগৰ সম্পৰ্কত কংগ্ৰেছে দিয়া অভিযোগৰ শুনানি গ্ৰহণ কৰি নিৰ্বাচন আয়োগৰ এজন সদস্য অশোক লাভাছাই অভিযোগৰ সত্যতাৰ পক্ষত ৰায়দান কৰিছিল৷ মোদী-শ্বাহ যুটীয়ে ইয়াৰ পোটক তুলিবলৈ প্ৰতিৰোধকল্পে লাভাছাক দেশৰ মুখ্য নিৰ্বাচন আয়ুক্ত পদৰ পৰা বঞ্চিত কৰিবলৈ পাং পাতিছিল, যাৰ ফলত লাভাছাই নিৰ্বাচনী আয়ুক্তৰ সন্মানীয় পদ ত্যাগ কৰি এছিয়ান ডেভেলপ্মেণ্ট বেংকৰ উপাধ্যক্ষ হিচাপে যোগদান কৰিবলৈ বাধ্য হৈছিল৷ চৰকাৰে নেশ্বনেল ছেম্পল ছাৰ্ভে আৰু ইণ্ডিয়ান ষ্টেটিষ্টিকেল ইন্ষ্টিটিউটে দেশৰ নিবনুৱা সম্পৰ্কে প্ৰস্তুত কৰা প্ৰতিবেদনৰ প্ৰকাশ চৰকাৰে বন্ধ কৰি দিছিল৷ কেনেবাকৈ সেই প্ৰতিবেদন ফাদিল হোৱাৰ পাছত এন এছ এছৰ সঞ্চালকক পদত্যাগ কৰিবলৈ বাধ্য কৰোৱা হৈছিল৷ সকলোতকৈ দুখজনক ঘটনাটো ঘটিল দেশৰ উচ্ছতম ন্যায়ালয়ৰ ক্ষেত্ৰত, যি উচ্ছতম ন্যায়ালয়ৰ মুখলৈ দেশৰ জনতাই আশা পালি ন্যায় বিচাৰ পোৱাৰ বাবে চাই থাকে৷ পূৰ্বৰ মুখ্য ন্যায়াধীশ দীপক কুমাৰ মিশ্ৰক হাত কৰি চৰকাৰে বিচাৰ প্ৰক্ৰিয়াত অথন্তৰ ঘটালে৷ সকলো গুৰুত্বপূৰ্ণ বিচাৰৰ দায়িত্ব ন্যস্ত হ’ল চৰকাৰৰ আশিসধন্য কেইজনমান কনিষ্ঠ বিচাৰকৰ হাতত৷ শাসকীয় দলৰ নেতা তথা চৰকাৰৰ কু-কাৰ্যক এইসকল বিচাৰকে সুৰক্ষা দিলে৷ ইয়াৰ প্ৰতিবাদ কৰি উচ্ছতম ন্যায়ালয়ৰ চাৰিগৰাকী জ্যেষ্ঠ ন্যায়াধীশ ক্ৰমে ৰঞ্জন গগৈ, জাষ্টি ছালামেশ্বৰ, মদন বি লকুৰ আৰু কুৰিয়ান যোছেফে এখন সংবাদ মেল পাতি মুখ্য ন্যায়াধীশৰ কু-কীৰ্তি ফাদিল কৰি দিলে, যিটো ঘটনা ভাৰতৰ ন্যায়ব্যৱস্থাত অভূতপূৰ্ব বুলি বিবেচিত হৈছে৷ পিছে দুখৰ কথা যে এসময়ত বাঘৰ দৰে গোজৰনি মৰা, ন্যায়নিষ্ঠতাৰ বাণী আওৰোৱা পৰৱৰ্তী মুখ্য ন্যায়াধীশ ৰঞ্জন গগৈৰ কি হ’ল তাক বহলাই কোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই৷ বহুদিনীয়া আৰু বহু বিতৰ্কিত অযোধ্যাৰ ৰাম মন্দিৰ নিৰ্মাণৰ গোচৰকে ধৰি কেইবাটাও গোচৰৰ ৰায়দান শাসকীয় দল আৰু চৰকাৰৰ পক্ষত দি গগৈয়ে তাৎক্ষণিক পুৰস্কাৰ হিচাপে লাভ কৰিলে ৰাজ্যসভাৰ সাংসদ পদ৷ অৱশ্যে দেশৰ উচ্ছতম ন্যায়ালয়ৰ এজন মুখ্য ন্যায়াধীশৰ বাবে ৰাজ্যসভাৰ সাংসদৰ পদটো তুলনামূলকভাৱে নিম্ন পৰ্যায়ৰ৷ দেশৰ ন্যায়ব্যৱস্থাক ‘হাত কৰা’ৰ শাসকীয় দল তথা চৰকাৰে সংসদীয় ব্যৱস্থাক কাবু কৰিবলৈ পৰিকল্পনা কৰিলে৷ ভবামতেই কাম৷ সংসদৰ প্ৰশ্নোত্তৰ কাল উঠাই দিয়া হ’ল৷ অথচ, ‘প্ৰশ্নোত্তৰ কাল’ দেশৰ সংসদীয় ব্যৱস্থাৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ৷ দেশ তোলপাৰ কৰা কৃষক আৰু কৃষি সম্পৰ্কীয় বিধেয়ক তিনিখন কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰে ৬ জুনত জাৰি কৰিলে৷ প্ৰশ্ন হয়, এই সম্পৰ্কে অধ্যাদেশ জাৰি কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা আছিলনে? অধ্যাদেশ কেতিয়া জাৰি কৰা হয়, যেতিয়া অত্যন্ত জৰুৰী সমস্যা এটাৰ আইনী সমাধান কৰিবলগা হয় আৰু যেতিয়া সংসদ বা বিধানসভাৰ অধিৱেশন নবহে৷ কৃষি সম্পৰ্কীয় বিধেয়ক তিনিখন কি কাৰণত ইমান জৰুৰী আছিল যে তাৰবাবে অধ্যাদেশ জাৰি কৰিবলগা হ’ল৷ কৰ্প’ৰেট গোষ্ঠীৰ স্বাৰ্থৰক্ষাৰ বাবে ততাতৈয়াকৈ অধ্যাদেশ জাৰি কৰিলে চৰকাৰে৷ পৰৱৰ্তী কালত সংসদৰ মজিয়াত সাংসদক কথা ক’বলৈ নিদি, মাশ্বৰ্ালৰ হতুৱাই বাহিৰ কৰি আৰু সংসদৰ পৰা সাংসদক নিলম্বিত কৰি চৰকাৰে এই বিধেয়ক গৃহীত কৰালে৷ ভাৰতীয় সংসদীয় গণতন্ত্ৰৰ ইতিহাসত সংসদক নিবীৰ্য, বিকলাংগ কৰাৰ উদাহৰণ বোধহয় এয়ে প্ৰথম৷
এই চৰকাৰৰ আমোলাৰ এটা উল্লেখনীয় কথা হ’ল যে শাসকীয় দলৰ হ’লে, হাজাৰ দোষ কৰিলেও, কোনো আইনে স্পৰ্শ কৰিব নোৱাৰে৷ এন আৰ চি, ‘কা’ প্ৰভৃতিৰ বিৰুদ্ধে দিল্লীৰ ছাহিনবাগত যি প্ৰতিবাদ হৈছিল, তাৰ প্ৰতিবাদকাৰীক গুলীয়াই মাৰি হত্যা কৰাৰ ভাবুকি দিছিল কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী অনুৰাগ ঠাকুৰে৷ বিজেপি দলৰ নেতা কপিল মিশ্ৰ, পাৰভেজ বাৰ্মা আদিয়ে গুলী মাৰি হত্যাৰ ভাবুকি দিয়া অনুৰাগ ঠাকুৰ এতিয়াও কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰীপদত বাহাল আছে৷ অথচ দক্ষিণ-পূব দিল্লীৰ সাম্প্ৰদায়িক সংঘৰ্ষত জড়িত থকাৰ অভিযোগ কৰি বিৰোধী দলৰ কেইবাজনো নেতা, অধ্যাপক, সমাজকৰ্মী, বুদ্ধিজীৱীৰ বিৰুদ্ধে দিল্লী পুলিচে ছাৰ্জশ্বীট দাখিল কৰিছে৷ অসমত এজন জ্যেষ্ঠ মন্ত্ৰীয়ে দীৰ্ঘদিন ধৰি এটা বিশেষ ধৰ্মীয় সম্প্ৰদায়ৰ বিৰুদ্ধে অনৰ্গল অপপ্ৰচাৰ চলাই আছে৷ শেহতীয়াকৈ তেওঁৰ লগত যোগ দিছে সত্যৰঞ্জন বৰা আৰু গীত কামৰূপা নামৰ দুজন উগ্ৰ হিন্দু ব্যক্তিয়ে৷ তেওঁলোকে মুছলিমৰ বিৰুদ্ধে নিৰ্বিঘ্নে অপপ্ৰচাৰ চলাই আছে৷ দিল্লীৰ সাম্প্ৰদায়িক সংঘৰ্ষত পপুলাৰ ফ্ৰণ্ট অৱ ইণ্ডিয়া প্ৰভৃতি সাম্প্ৰদায়িক সংগঠনৰ লগত জড়িত থকাৰ মিছা অভিযোগ আনি অনেকক গ্ৰেপ্তাৰ কৰিছে৷ ক’বলৈ বাধ্য যে অসম পুলিচৰ এজন জ্যেষ্ঠ বিষয়াই এই লেখককো পপুলাৰ ফ্ৰণ্ট অৱ ইণ্ডিয়াৰ অসমৰ এজন নেতাৰ টেলিফোন নম্বৰ বিচাৰি টেলিফোন কৰিছিল– ১৭ ছেপ্টেম্বৰত৷ উদ্দেশ্য অতি পৰিষ্কাৰ– পি এফ আইৰ লগত জড়িত কৰাই জে’ল হাজোতলৈ প্ৰেৰণ কৰা৷
১৯১৯ চনত তদানীন্তন ব্ৰিটিছ ভাইচৰয় ৰাওলাটে ‘The Anarchical and Revolutionary Crimes Act’ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল, দেখাত যুদ্ধৰ বিৰুদ্ধে [উল্লেখযোগ্য যে তেতিয়া প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধ আৰম্ভ হৈছিল] কূটাঘাতমূলক কাম প্ৰতিহত কৰাৰ স্বাৰ্থত৷ কিন্তু, এই আইনে সকলোধৰণৰ গণতান্ত্ৰিক প্ৰতিবাদ, আন্দোলন আৰু বাক্ স্বাধীনতা কলিতে নাশ কৰাৰ বাবে অৱস্থা গ্ৰহণ কৰিছিল৷ এই আইনখন ৰাওলাট আইন নামে জনাজাত হৈছিল৷ সম্প্ৰতি ভাৰতত ৰাওলাট আইনসদৃশ আইনৰ প্ৰচলন আৰম্ভ হৈছে৷ সেয়েহে কৈছোঁ, সাৱধান৷ ৰাওলাট আইন বলৱৎ হৈছে৷