কঠিন সময়ৰ প্ৰত্যাহ্বান
বিশ্ব অৰ্থনৈতিক মন্দাৱস্থা আৰু ক’ভিড পৰিস্থিতিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত দেখা গৈছে দেশবাসীৰ সমুখলৈ আহি আছে যথেষ্ট কঠিন সময়৷ এনে কঠিন সময়ত আছে গভীৰ অনিশ্চয়তা, অভাৱনীয় অস্থিৰতা আৰু অস্বাভাৱিক অননুমানযোগ্যতা৷ দেশৰ অৰ্থনীতি আৰু সমাজৰ এনে এটা খণ্ড নাই যিটো ক’ভিড কালত ক্ষতিগ্ৰস্ত হোৱা নাই৷ গতিকে, চৰকাৰে প্ৰতিটো খণ্ডৰ ক্ষতিৰ হিচাপ কৰি ক্ষতিপূৰণ আদায়ৰ কৌশল উদ্ভাৱন কৰিব লাগিব৷ ছাত্ৰৰ পৰা নিবনুৱা, কৰ্মচাৰীৰ পৰা কৃষকলৈ প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ মনত আত্মবিশ্বাস ঘূৰাই অনাৰ পৰিৱেশ চৰকাৰে ৰচনা কৰিব লাগিব৷ অৰ্থনৈতিক আৰু সামাজিক সুস্থিৰতা ঘূৰাই আনিবলৈ এক সহজ পৰিৱেশৰ প্ৰয়োজন৷ এনে বিপৰ্যয়ৰ কালতো ৰাজনৈতিক লাভালাভৰ স্বাৰ্থত যিসকলে ধৰ্ম-সম্প্ৰদায়ৰ কদৰ্য খেল খেলি আছে, সেইসকলৰ ওপৰত আৰক্ষীয়ে কঠোৰ ব্যৱস্থা ল’ব লাগিব৷ নহ’লে অতিৰিক্ত বিপদে সমাজ থানবান কৰি পেলাব৷
অসমত লকডাউন দিয়াৰ দুটা সপ্তাহতে বুজি পোৱা গৈছিল– ৰাজ্যখনৰ গাঁওবিলাক আগৰ গাঁও হৈ থকা নাই আৰু বেছিভাগ মানুহৰে আৰ্থিক স্থিতি যথেষ্ট দুৰ্বল৷ ৰাজ্যখনত কৃষিয়েই উন্নতিৰ আধাৰ হোৱা উচিত আছিল যদিও যোৱা দুটা দশকত কৃষি আৰু কৃষকক গুৰুত্বহীন কৰি পেলোৱা হ’ল৷ দুখীয়াক ভোটাৰ কৰি পেলোৱা হ’ল আৰু দাৰিদ্ৰ্য সীমাৰেখাৰ তললৈ ঠেলি পঠোৱা হ’ল৷ চৰকাৰী সা-সুবিধা পোৱাৰ আশাত দুখীয়াসকলে বেছি দুখীয়া হোৱাৰ প্ৰতিযোগিতাত নামিল৷ সামৰ্থ্য থকা কিছুমানেও দৰিদ্ৰতাৰ লাইচেন্স [BPL Card] ল’বলৈ লাজ নকৰা হ’ল৷
এতিয়া সকলোৱে বুজি পোৱা উচিত সকলোৰে বাবে অৰ্থনৈতিক মন্দাৱস্থাৰ ভয়ংকৰ মাধমাৰ আহি আছে৷ সকলোৱে কথাবিলাক নতুনকৈ চিন্তা কৰিবৰ হ’ল৷ কৃষক আৰু দুখীয়াসকলে কেৱল চৰকাৰৰ মুখলৈ চাই নাথাকি আত্মনিৰ্ভৰশীল হোৱাৰ সংকল্প লৈ পথৰ সন্ধান কৰিব লাগিব৷ নিবনুৱা আৰু ক্ষুদ্ৰ ব্যৱসায়ীসকলে কঠিন বাস্তৱক স্বীকাৰ কৰিবলৈ সাজু হ’ব লাগিব৷ চৰকাৰ আৰু পৰিকল্পনাকাৰীয়ে আত্মানুসন্ধান কৰি নীতিৰ সাল-সলনি কৰিব লাগিব৷
বিশ্বত এনে অৰ্থনৈতিক দুৰ্যোগ আগতেও বহুবাৰ আহিছে৷ বহুবাৰ বহুতৰ কঁকাল বেঁকা হৈ গৈছে৷ তাৰপাছতো বহুতে আকৌ থিয় দি উঠাই নহয়, উন্নতিৰ জখলাতো বগাইছে৷ গতিকে, ভুলৰ পৰা শিক্ষা লৈ, আনৰ পৰা আদৰ্শ লৈ ৰণ জিকাৰ পণ ল’ব লাগিব৷ জিকাৰ বাবে সাজু আৰু সাহসী হ’বই লাগিব৷
অসমৰ মানুহে ‘আত্মনিৰ্ভৰশীল ভাৰত’ নহয় ‘আত্মনিৰ্ভৰশীল অসম’ কথাষাৰত গুৰুত্ব দিব লাগিব, তাকো অলপ জানি-বুজি আৰু কৌশলবোৰ আয়ত্ত কৰি৷ আৱেগত অৰ্থনীতি নচলে৷ অসমীয়াসকল অলপ বেছি আৱেগিক বুলি বদনাম এটা আছেই৷ আগতেও এবাৰ অসমত এটা ঢৌ উঠিছিল৷ অসমীয়া ডেকাসকলে চেলুন খুলিছিল, মাটি কটা কামপৰ্যন্ত কৰিছিল৷ ঢৌ বেছিদিন নাথাকিল৷ অসমীয়াৰ চেতনা স্থায়ী হোৱা হ’লে লাখে লাখে অবৈধ বিদেশীয়ে অসমত সোমাই সকলো কাম দখল কৰি নল’লেহেঁতেন! এইবাৰ যাতে আকৌ এটা ঢৌ উঠি অলপ দিন পাছতে মাৰ নাযায়, সেইটো লক্ষ্য কৰিব লাগিব৷
বৌদ্ধিক সমাজখনত এটা স্পষ্ট বিভাজন দেখা গৈছে৷ এচামে সকলোতে ঋণাত্মক দেখে আৰু এচাম বেছি ধনাত্মক হৈ পৰিছে৷ এনে পৰিৱেশৰ মাজতে সমাজৰ নিম্ন আয়ৰ লোকসকলৰ মাজতো এক ভোগবাদী জীৱন-আদৰ্শ গঢ়ি উঠা দেখা গৈছে৷ তাৰে প্ৰভাৱত এতিয়া সুৰাপায়ীক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ স্বয়ং মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে নিশা পথত ৰৈ নিৰীক্ষণ কৰিবলগীয়া হৈছে৷ ড্ৰাগ্ছৰ লেলিহান শিখাই সমাজত বিপৰ্যয় মাতিছে৷ এনে অৱস্থাত চৰকাৰে সমাজৰ সকলো শ্ৰেণীৰ লোকৰ মাজত আস্থা স্থাপন কৰি এক সামাজিক সুৰক্ষা আন্দোলন গঢ়ি তুলিব লাগিব৷