বৌদ্ধিক ব্যভিচাৰেৰে ইতিহাস বিকৃত নকৰিব
১৯৪৬ চনৰ বিধানসভা নিৰ্বাচনত ১০৮ জনীয়া অসম বিধানসভাত কংগ্ৰেছ দলে ৫৮ আসনত জয়লাভ কৰি নিৰংকুশ সংখ্যাগৰিষ্ঠতা অৰ্জন কৰিছিল৷ এই নিৰ্বাচনত মুছলীম লীগে ৩১ খন আসনত জয়লাভ কৰাৰ বিপৰীতে ইউৰোপীয়ান সদস্য ৯জন, অন্যান্য ৩ জন আৰু ৭ জন নিৰ্দলীয় সদস্যই জয়লাভ কৰিছিল৷ নিৰ্বাচনত জয়লাভৰ পিছত লোকপ্ৰিয় গোপীনাথ বৰদলৈৰ নেতৃত্বত ৰাজ্যত কংগ্ৰেছ চৰকাৰে শপত গ্ৰহণ কৰিছিল৷ স্বাধীনতাৰ প্ৰাক্ক্ষণত গ্ৰুপিং প্ৰস্তাৱৰ জৰিয়তে অসমক পাকিস্তানত অন্তৰ্ভুক্তিৰ ভয়ানক ষড়যন্ত্ৰ চলোৱাৰ সময়ত চৰকাৰে বিধানসভাত গ্ৰুপিঙৰ বিৰুদ্ধে এক প্ৰস্তাৱ গ্ৰহণ কৰিছিল৷ কংগ্ৰেছৰ ৫৮ জন সদস্যৰ উপৰি একাংশ ইউৰোপীয় আৰু নিৰ্দলীয় সদস্যয়ো এই গ্ৰুপিং বিৰোধী প্ৰস্তাৱলৈ সমৰ্থন আগবঢ়াইছিল৷ বিধানসভাত মুছলীম লীগৰ শীৰ্ষনেতা মৌলবী চৈয়দ মহম্মদ ছাদুল্লাই এই প্ৰস্তাৱৰ দুৰ্ঘোৰ বিৰোধিতা কৰাৰ লগতে প্ৰস্তাৱটো নাকচ কৰিবলৈ সৰ্বশক্তিৰে জোৰ দিছিল৷ ১৯৪৬ চনৰ ১৬ জুলাইত ছাদুল্লাই প্ৰস্তাৱটোৰ বিৰুদ্ধে সদনত দীঘলীয়া বক্তৃতা দিয়াৰ উপৰি প্ৰস্তাৱটো গৃহীত হ’লে অসম অৰ্থনৈতিক-সামাজিকভাৱে নিঃশেষ হৈ যাব বুলিও হুংকাৰ দিছিল৷ কিন্তু সদনত কংগ্ৰেছৰ নিৰংকুশ সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ উপৰি অন্যান্য সদস্যৰো সমৰ্থনৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত প্ৰস্তাৱটো বিপুল সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰে গৃহীত হোৱাটো নিশ্চিত হৈ পৰিছিল৷ এনে পৰিস্থিতিত নিশ্চিত পৰাজয়ৰ উমান পাই অন্তিম মুহূৰ্তত ছাদুল্লা আৰু মুছলীম লীগৰ সদস্যসকলে প্ৰস্তাৱটো সন্দৰ্ভত ভোটদানৰ পৰা বিৰত থাকে৷
গ্ৰুপিং বিৰোধী প্ৰস্তাৱ সন্দৰ্ভত মুছলীম লীগৰ সদস্যসকল ভোটদানৰ পৰা বিৰত থকাৰ এই বিষয়টোকে কোনোধৰণৰ তথ্যপাতি পৰীক্ষা নকৰাকৈ তথা সমগ্ৰ প্ৰেক্ষাপট অধ্যয়ন নকৰাকৈয়ে বিতৰ্কিত বাওঁপন্থী বুদ্ধিজীৱী ড॰ হীৰেন গোহাঁইৰ নেতৃত্বত এচামে অতি বিকৃতভাৱে ব্যাখ্যা কৰাৰ লগতে মৌলবী ছাদুল্লাক ‘মহান’ সজোৱাৰ প্ৰয়াস কৰি আহিছে৷ ২৩ জুলাই, ২০২৩ সংখ্যাৰ ‘আমাৰ অসম’ত মই লিখা এক লেখাৰ প্ৰত্যুত্তৰ দি ২৫ জুলাই, ২০২৩ সংখ্যাৰ ‘আমাৰ অসম’ত ড॰ হীৰেন গোহাঁয়ে ড॰ অমলেন্দু গুহৰ লেখাৰ উদ্ধৃতি দি লিখিছে যে তেতিয়াৰ ১০৮ জনীয়া বিধানসভাৰ ৪৭ জন সদস্য সাধাৰণ শ্ৰেণীৰ হোৱাৰ বিপৰীতে বাকী ৬১ জন আছিল সংৰক্ষিত শ্ৰেণীৰ৷ তাৰ আধাৰতে কোনোধৰণৰ তথ্য পৰীক্ষা নকৰাকৈ ড॰ গোহাঁইনিজাববীয়াকৈয়ে এক সিদ্ধান্তলৈ আহিল যে বিধানসভাত কংগ্ৰেছৰ সদস্যৰ সংখ্যা ৪৭ ৰ অধিক নাছিল আৰু সদনত কোনো প্ৰস্তাৱ গৃহীত কৰিবলৈ হ’লে কংগ্ৰেছক আৰু কমেও জ্জ্ব জন সদস্যৰ সমৰ্থন লাগিব৷ ইমানতে ক্ষান্ত নাথাকি ড॰ গোহাঁয়ে ছাদুল্লাই কংগ্ৰেছৰে ‘গোপন বুজাবুজি’ কৰাৰ দাবী তুলি লিখিলে – ‘এই সংকটপূৰ্ণ মুহূৰ্ততে ছাদুল্লা চাহাবে তেওঁৰ গোপন ‘চাল’টো দিলে৷ অসমে গ্ৰুপিং আঁচনিৰ বিৰোধিতা কৰা প্ৰস্তাৱটোৰ বিৰুদ্ধে সদনৰ ভিতৰত তুমূল বিৰোধিতা কৰি শেষত আবেগ দেখুৱাই লীগৰ সদস্যসকলক সদন বৰ্জনৰ আহ্বান দিলে আৰু দলে-বলে ওলাই গ’ল৷ সৰৱ কংগ্ৰেছৰ পক্ষে নিৰংকুশ জয়লাভ সম্ভৱ হ’ল৷ সদনৰ সদস্য ৭৪ জনলৈ নামি আহিল৷ লীগৰ কিছুমান সদস্যই গমেই নাপালে কি ঘটিল! এইটো আছিল কংগ্ৰেছৰ লগত ছাদুল্লাৰ গোপন বুজাবুজিৰ ফল৷’ প্ৰশ্ন হৈছে – ড॰ গোহাঁয়ে কি তথ্যৰ আধাৰত কংগ্ৰেছ আৰু মুছলীম লীগৰ এই গোপন বুজাবুজি ‘আৱিস্কাৰ’ কৰিলে? কংগ্ৰেছৰ কোনো নেতা-সদস্যই কাহানিও ক’তো কংগ্ৰেছ-লীগৰ এনে গোপন বুজাবুজিৰ কথা কৈ যোৱা নাই৷ তেন্তে ক্ষেত্ৰত ড॰ গোহাঁয়ে কি তথ্য বা সূত্ৰৰ আধাৰত এনে বুজাবুজিৰ এই ‘মহান আৱিস্কাৰ’ কৰিলে? সদনত কংগ্ৰেছৰ বিপুল সংখ্যাগৰিষ্ঠতা থকাৰ পিছতো কিহৰ ভিত্তিত ড॰ গোহাঁয়ে এনে আজব দাবী উত্থাপন কৰিলে? নে অন্যান্য প্ৰসংগৰ দৰে এই ক্ষেত্ৰতো এয়া এক তেওঁ নিজে ভাবি লোৱা কথাহে? সদনত বিভিন্ন পক্ষৰ শক্তিয়ে এই প্ৰস্তাৱটো ব্যাপক ভোটত গৃহীত হোৱাটো নিশ্চিত কৰি তুলিছিল৷ সেয়ে প্ৰস্তাৱটোৰ দুৰ্ঘোৰ বিৰোধিতা কৰিও অন্তিম মুহূৰ্তত ছাদুল্লা তথা লীগৰ সদস্যসকল নিশ্চিত পৰাজয়ৰ আশংকাতে যে ভোটদানৰ পৰা বিৰত আছিল, সেয়া সামগ্ৰিক প্ৰেক্ষাপটে স্পষ্টভাৱে প্ৰতিপন্ন কৰে৷
২২ জুলাইৰ লেখাটোত ড॰ গোহাঁয়ে লিখিছিল– ‘স্পষ্টকৈ কোনেও উল্লেখ নকৰিলেও মই ভাবো কৌশলটো আছিল এনেকুৱা – বিধানসভাত গ্ৰুপিঙৰ পৰা আঁতৰি থকা প্ৰস্তাৱৰ দুৰ্ঘোৰ বিৰোধিতা কৰা যেন দেখুৱালেও এটা সময়ত ছাদুল্লাই দলে-বলে সভাগৃহ ত্যাগ কৰিব, কিন্তু তাৰ ফলতে বিধানসভাৰ ভোটত কংগ্ৰেছৰ [বৰদলৈহঁতৰ] জয় হোৱাটো সুনিশ্চিত হ’ব৷’ পুনৰ ২৫ জুলাইৰ লেখাটোত ড॰ গোহাঁয়ে লিখিলে – ‘১৯৪৬ চনৰ বিধানসভাৰ অধিৱেশনৰ আগলৈকে ছাদুল্লাই মুছলীম লীগ তথা পাকিস্তান দাবীৰ বিপৰীতে কোনো অৱস্থান লোৱা নাছিল৷ ১৯৪৬ ৰ বিধানসভাত ‘গ্ৰুপিং প্ৰস্তাৱ’ সম্পৰ্কীয় কাৰ্যবিৱৰণীতো দেখাত লীগৰ সপক্ষেই কাম কৰিছিল৷ কিন্তু মই দেখুৱাইছোঁ প্ৰকৃততে কৌশল কৰি তেওঁ কেনেকৈ ‘গ্ৰুপিং বিৰোধী প্ৰস্তাৱ’ গ্ৰহণত কংগ্ৰেছৰ জয়ত সহায় কৰিছিল৷ তেওঁৰ এই কৌশল লীগৰ বহুকেইজন বিধায়কে বুজিবই নোৱাৰিলে৷... মইহে ভাবি-চিন্তি কৌশলটো আৱিস্কাৰ কৰিলোঁ৷’ দেশৰ স্বাধীনতাৰ ৭৫ বছৰৰ পিছত ড॰ গোহাঁইক তেওঁৰ এই ‘আৱিস্কাৰ’ৰ ‘ইউৰেকা’ৰ বাবে মই অভিনন্দন জনাইছোঁ৷ কিন্তু চূড়ান্ত তথ্য-প্ৰমাণবিহীনভাৱে চৰম কল্পনাবিলাসিতাত ভোগা ড॰ গোহাঁয়ে তেওঁ ‘ভবা’ বা ‘আৱিস্কাৰ কৰা’ কথাবোৰকে আমি এতিয়া বাস্তৱ বুলি মানি ল’ব লাগিব নেকি? বিধানসভাৰ কাৰ্যবিৱৰণীত এই গ্ৰুপিং বিৰোধী প্ৰস্তাৱ বিপুল সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰে গৃহীত হোৱাৰ তথ্য নথিবদ্ধ হৈ থকাৰ পিছতো ড॰ গোহাঁয়ে চূড়ান্ত তথ্য বিকৃতিৰে মৌলবী ছাদুল্লাক ‘মহান’ সজাবলৈ চলোৱা প্ৰয়াসৰ আঁৰৰ ৰহস্য কি? তথ্য বিকৃতিৰে তেওঁ ছাদুল্লাৰ ‘মহানতা’ৰ যি এক বাগ্ধাৰা আৰম্ভ কৰিছে, দুদিনমানৰ পিছত তাকেই ইতিহাস বুলি দাবী কৰা হ’ব৷ তেতিয়া হয়তো এনেদৰেও বৰ্ণনা কৰা হ’ব যে মৌলবী ছাদুল্লাৰ ‘মহানতা’ৰ বাবেহে অসম পাকিস্তানত অন্তৰ্ভুক্ত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা পৰিল৷
মৌলবী ছাদুল্লাৰ বিৰুদ্ধে তিনিটা বিষয় ইতিহাসত স্পষ্টভাৱে বৰ্ণিত হৈ আছে৷ [১] ‘গ্ৰ’ ম’ৰ ফুড’ আঁচনিৰ নামত লাখ লাখ পূৰ্ববংগীয় মুছলমানক অসমলৈ আনি ছাদুল্লাই মাটি-ভেটি দি সংস্থাপিত কৰিছিল৷ [২] ১৯৪২ চনৰ গণবিপ্লৱৰ সময়ত মৌলবী ছাদুল্লাৰ নিৰ্দেশত আৰক্ষীয়ে গহপুৰ-ঢেকীয়াজুলি আদিত শোভাযাত্ৰা কৰি যাওঁতে কনকলতা, মুকুন্দ কাকতি, মনবৰ নাথ, মাহী কোচ, মণিৰাম কছাৰী আদিক নৃশংসভাৱে গুলীয়াই হত্যা কৰিছিল৷ [৩] লাখ লাখ পূৰ্ববংগীয় মুছলমানৰ প্ৰব্ৰজন ঘটাই ছাদুল্লাই মুছলিম সংখ্যাগৰিষ্ঠ ৰাজ্যত পৰিণত কৰি অসমক পাকিস্তানত অন্তৰ্ভুক্তিৰ ভয়ানক ষড়যন্ত্ৰ চলাইছিল৷ ইমানৰ পিছতো মৌলবী ছাদুল্লা প্ৰসংগত স্ব-বিৰোধী বক্তব্যৰে ড॰ গোহাঁয়ে লিখিছে – ‘১৯৪২ ত ছাদুল্লা ‘ভাৰত ত্যাগ’ আন্দোলনৰ বিৰোধী৷ গতিকে তেওঁ আন্দোলন দমন কৰিবলৈ পুলিচ লগাবই৷ কিন্তু ব্যক্তিগতভাৱে তেওঁ ’৪২ত শ্বহীদসকলক অৱজ্ঞা কৰাৰ কোনো উদাহৰণ তাত দিয়া নাই৷... ঢেকীয়াজুলিৰ শ্বহীদসকলৰ বিৰুদ্ধে অপমানসূচক মন্তব্য কৰা বুলি অভিযোগ কৰা হৈছে৷ ছাদুল্লা ১৯৪২ ৰ গণ আন্দোলনৰ সমৰ্থক নাছিল৷ তেওঁৰ দৃষ্টিত তেওঁলোক আইন ভংগকাৰী উপদ্ৰৱকাৰী৷’ কিন্তু সেই মৌলবী ছাদুল্লাই যেতিয়া ১৯৪৯ চনৰ ১৭ মাৰ্চত বিধানসভাৰ মজিয়াত আৰক্ষীৰ গুলীত নিহত মানকাচৰৰ মুছলিম লীগৰ উপদ্ৰৱকাৰীবোৰকো কনকলতা, মুকুন্দ কাকতি, মনবৰ নাথৰ দৰে শ্বহীদৰ সমমৰ্যাদা প্ৰদানৰ দাবী উত্থাপন কৰিছিল, সেয়া তেওঁৰ ’৪২ ৰ শ্বহীদসকলৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰদৰ্শনৰ নিদৰ্শন নেকি? ছাদুল্লাই যেতিয়া সদনত অভিযোগ কৰিছিল যে গহপুৰ আৰু ঢেকীয়াজুলিত আন্দোলনকাৰীসকলে আৰক্ষীৰ গুলীৰ পৰা বাচিবলৈ সৰু সৰু শিশুসকলক শোভাযাত্ৰাৰ সন্মুখত ৰাখি আঁৰত লুকাই থকাৰ চেষ্টা কৰিছিল, তেনে বক্তব্যত তেওঁৰ শ্বহীদসকলৰ প্ৰতি ন্য়ূনতম সন্মানো প্ৰতিফলিত হৈছিলনে? যিজন ব্যক্তিয়ে মুছলিম লীগৰ উপদ্ৰৱকাৰীক কনকলতা, মুকুন্দ কাকতি, মনবৰ নাথ আদি শ্বহীদৰ সৈতে একে শাৰীতে থিয় কৰাব বিচাৰে, সেয়া তেওঁৰ শ্বহীদসকলৰ প্ৰতি চূড়ান্ত অসন্মান প্ৰদৰ্শনৰ বাদে আৰু কি হ’ব পাৰে!
২৫ জুলাইৰ লেখাটোৰ পাতনিতে ড॰ গোহাঁয়ে কৈছে – ‘মই ছাদুল্লাক ক’ত মহান সজাইছো?’ কিন্তু তাৰ পিছতে ছাদুল্লাই পাকিস্তানৰ দাবী সমৰ্থন কৰাৰ কথা উল্লেখ কৰিও তেওঁ পুনৰ লিখিছে – ‘আচলতে মোৰ প্ৰয়াস আছিল প্ৰৱল চৰিত্ৰহনন আৰু কলংক ৰটনাৰ পৰা ছাদুল্লাক অলপ ৰেহাই দিয়া৷’ লেখাটোৰ শেষ অংশত ড॰ গোহাঁয়ে লিখিছে – ‘গেৰুৱা মহলে ছাদুল্লাৰ বিৰুদ্ধে অবিৰতভাৱে প্ৰৱল কুৎসা ৰটনা কৰাৰ অভিপ্ৰায় কি? তেওঁক ঘোৰ দেশদ্ৰোহী সজোৱা আৰু তেওঁৰ ওপৰত এক নিগাজী কলংক আৰোপ কৰা৷ তেতিয়া কিন্তু এসময়ত অসমৰ গৰীয়া-মৰীয়া-দেশীসকলো কেতিয়াবা বিপদত পৰিব পাৰে৷’ এই কথা অনস্বীকাৰ্য যে মৌলবী ছাদুল্লা এজন অসমীয়া মুছলমান আছিল৷ কিন্তু একে সময়তে তেওঁ আছিল মুছলিম লীগৰ ঘোৰ সমৰ্থক, একনিষ্ঠ পাকিস্তানপন্থী তথা¸ অসমবিৰোধী৷ সমস্যাটো হৈছে – ড॰ গোহাঁয়ে এতিয়া এইজন মৌলবী ছাদুল্লাকে ‘মহান অসমপ্ৰেমী’ সজোৱাৰ যৎপৰোনাস্তি চেষ্টা চলাইছে৷ ইয়াৰ বাবেই তেওঁ কেতিয়াবা নিজেই ছাদুল্লাৰ ‘মহানতা’ৰ কথা ‘ভাবিছে’, কেতিয়াবা ‘আৱিস্কাৰ’ কৰিছে৷ তদুপৰি তেওঁ অত্যন্ত উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিতভাৱে লেখাটোত গৰীয়া-মৰীয়া-দেশী প্ৰসংগ টানি আনিছে৷ অসমৰ গৰীয়া-মৰীয়া-দেশীসকলে মৌলবী ছাদুল্লা কেতিয়াও তেওঁলোকৰ নেতা-প্ৰতিনিধি আছিল বুলি দাবী কৰা নাই বা ক’তো উল্লেখো কৰা নাই৷ তেনে ক্ষেত্ৰত ড॰ গোহাঁয়ে সম্পূৰ্ণ অপ্ৰাসংগিকভাৱে গৰীয়া-মৰীয়া-দেশীসকলৰ প্ৰতি নেতিবাচক ইংগিত দি তেওঁলোকক হেয় প্ৰতিপন্ন কৰাৰ ষড়যন্ত্ৰত ব্ৰতী হৈছে কিয়?
২২ জুলাইৰ লেখাটোত ড॰ গোহাঁয়ে দাবী কৰিছে যে স্বাধীনতাৰ পিছত ছাদুল্লাৰ বিষয়ে অসমৰ ৰাইজে কোনো নেতিবাচক মন্তব্য দিয়া নাছিল৷ এতিয়াহে ছাদুল্লাক ঘৰ বিভীষণ, দেশদ্ৰোহী, বিশ্বাসঘাতক সজোৱাৰ চেষ্টা চলোৱা হৈছে৷ কিন্তু আমি ২৩ জুলাইৰ লেখাটোত দেশৰ স্বাধীনতাৰ পিছতো ছাদুল্লাই কিদৰে অসমৰ স্বাৰ্থৰ বিৰুদ্ধে কাম কৰি গৈছিল তথা অসমক পাকিস্তানত অন্তৰ্ভুক্ত কৰাৰ ষড়যন্ত্ৰ অব্যাহত ৰাখিছিল, তাক স্পষ্টভাৱে উদঙাই দেখুৱাইছো৷ ড॰ গোহাঁয়ে স্বাধীনতাৰ পিছত ছাদুল্লাক লৈ কোনো বিতৰ্ক-সমালোচনা হোৱা নাছিল বুলি কৰা দাবীৰ বিপৰীতে বিধানসভাৰ মজিয়াতে লোকপ্ৰিয় গোপীনাথ বৰদলৈ, লোকনায়ক অমিয় কুমাৰ দাস, বিজয় চন্দ্ৰ ভাগৱতী, শৰৎ চন্দ্ৰ সিংহ আদি নেতাসকলে ছাদুল্লাক ক্ষুৰধাৰ সমালোচনাৰে থকা-সৰকা কৰিছিল৷ ’৪২ৰ শ্বহীদক অপমান কৰা বাবে অমিয় কুমাৰ দাস আৰু বিজয় চন্দ্ৰ ভাগৱতীয়ে মৌলবী ছাদুল্লাক তীক্ষ্ণভাৱে তিৰস্কাৰ কৰিছিল৷ আনহাতে, শৰৎ চন্দ্ৰ সিংহই ছাদুল্লা আৰু তেওঁৰ সংগীসকলক কটাক্ষ কৰি লীগপন্থীসকলক দেশৰ পৰাই বহিস্কাৰ কৰিবলৈ দাবী জনাইছিল৷ অসম বিধানসভাৰ কাৰ্যবিৱৰণীৰ পাতে পাতে এই তথ্যসমূহ সন্নিৱিষ্ট হৈ আছে৷ অৱশ্যে ইয়াৰ পিছৰ পৰ্যায়ত মৌলানা ভাচানীকে ধৰি মুছলিম লীগৰ গৰিষ্ঠসংখ্যক নেতা পূব পাকিস্তানলৈ গুচি যোৱাৰ বিপৰীতে অসমতে ৰৈ গ’লেও ৰাজ্যৰ ৰাজনীতিত মৌলবী ছাদুল্লা কাৰ্যতঃ অপ্ৰাসংগিক হৈ পৰে৷ এনে পৰিস্থিতিত অকলশৰীয়া ছাদুল্লায়ো ৰাজনৈতিক জীৱন ত্যাগ কৰিবলৈ বাধ্য হৈ পৰে৷ আনহাতে, সেই সময়ৰ কংগ্ৰেছ নেতাসকল যথেষ্ট সংস্কৃতিৱান আছিল৷ সেয়ে তেওঁলোকে ভদ্ৰতাৰ পৰিচয় দি অসমৰ সৰ্বনাশ ঘটোৱাৰ ষড়যন্ত্ৰ কৰা সত্ত্বেও ছাদুল্লাৰ বিৰুদ্ধে ব্যক্তিগত বিদ্বেষৰ আচৰণ প্ৰদৰ্শন কৰা নাছিল৷ কিন্তু ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে ছাদুল্লাৰ লগত তেওঁলোকৰ কোনো গোপন বুজাবুজি আছিল৷ নিশ্চিতভাৱে তেতিয়াৰ কংগ্ৰেছ নেতাসকলৰ এনে স্থিতি আছিল তেওঁলোকৰ উদাৰ, ভদ্ৰ আৰু সংস্কৃতিবান মানসিকতাৰ পৰিচায়ক৷
অথচ এই সমস্ত তথ্য নাকচ কৰি ড॰ গোহাঁইৰ দৰে বিতৰ্কিত বাওঁপন্থী বুদ্ধিজীৱীয়ে মৌলবী ছাদুল্লাক ‘মহান’ সজোৱাৰ যি নতুন বাগ্ধাৰা সৃষ্টিৰ অপচেষ্টা চলাইছে, সেয়া আমাৰ সমগ্ৰ সমাজখনৰ ভৱিষ্যতৰ পক্ষেই অত্যন্ত বিপজ্জনক৷ কাৰণ এই নতুন বাগ্ধাৰাকে পৰৱৰ্তী পৰ্যায়ত বাওঁপন্থী শিবিৰে স্বীকৃত ইতিহাসৰূপে প্ৰতিষ্ঠা কৰাৰ প্ৰয়াস চলাব৷ অসম তথা ভাৰতৰ ইতিহাসত তথ্য বিকৃতিৰ এনে বহু উদাহৰণ আমাৰ সন্মুখত বিয়পি আছে৷ এতিয়া ড॰ গোহাঁইৰ নেতৃত্বত এইচাম বাওঁপন্থী বুদ্ধিজীৱীয়ে মৌলবী ছাদুল্লাক লোকপ্ৰিয় গোপীনাথ বৰদলৈৰ সমপৰ্যায়লৈ নিয়াৰ বাবে চলোৱা এনে প্ৰয়াসে অত্যন্ত ভয়াৱহ ইংগিত বহন কৰিছে৷ এনে ব্যক্তিৰ লগত চুপতি মৰাৰ মোৰ কোনো আগ্ৰহো নাই, সময়ো নাই৷ কিন্তু বৌদ্ধিক ব্যভিচাৰেৰে তথ্য বিকৃতিৰ শিখৰত আৰোহন কৰা এইচাম ‘বুদ্ধিভ্ৰষ্ট’ বুদ্ধিজীৱীৰ এনে অপপ্ৰয়াসক আমি কলিতেই মষিমূৰ নকৰিলে ই আমাৰ সমগ্ৰ সমাজ জীৱনকে বিষাক্ত কৰি তুলিব৷