খিলঞ্জীয়াৰ প্ৰভুত্ব নে হিন্দুৰ প্ৰভুত্ব
গণতন্ত্ৰত নিৰ্বাচন ঈশ্বৰ আৰু চয়তানৰ মাজত, সৎ আৰু অসতৰ মাজত, সংস্কৃতি আৰু দুষ্কৃতিৰ মাজত, বা ভাল আৰু বেয়াৰ মাজত অনুষ্ঠিত নহয়৷ যদি হ’লহেতেন, তেনেহ’লে ৰাইজে সহজে ঈশ্বৰক, সততাক, সংস্কৃতিক বা ভালক নিৰ্বাচিত কৰিলেহেঁতেন৷ নিৰ্বাচন এটা সৰলৰৈখিক চিধা-চাধা কাৰবাৰ নহয়৷ ৰাইজে ‘ভাল’ মানুহক নিৰ্বাচিত কৰিলে দেশত ‘ভাল’ চৰকাৰ গঠন হ’ব আৰু তেতিয়া দেশৰ ‘ভাল’ হ’ব, এনে চিন্তা সৎ উদ্দেশ্যপ্ৰণোদিত হ’লেও অত্যন্ত শিশুসুলভ৷ আমাৰ দেশত ভোটাৰে এখন কম্বল, এখন শাৰী, এক কেজি সূতা, এখন বা দুখন পাঁচশ টকীয়া নোট, এটা মদৰ বটলৰ বাবেও ভোট দিয়ে৷ ইয়াৰ কাৰণ এইটো নহয় যে আমাৰ ভোটাৰ অতি কম দামত বিক্ৰী হয়, ইয়াৰ কাৰণ হ’ল আমাৰ ভোটাৰে কোনোবা জয়ী হৈ তেওঁলোকৰ অভাৱে ভৰা জীৱনলৈ বিশেষ কিবা পৰিৱৰ্তন আনিব বুলি বিশ্বাস নকৰে৷ ভোটাৰে যদি কম দামতে ভোট বিক্ৰী কৰে, তেনেহ’লে তাৰ কাৰণ হ’ল ভোটাৰৰ বিশ্বাসহীনতা, চিনিচিজ্ম৷ নিজৰ ভোটটোৰ শক্তিৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ বিশ্বাস হেৰাই গৈছে৷ আন বহুতো ভোটাৰ একোটা জাকৰ অংশ হৈ পৰে আৰু জাত-পাত-ধৰ্মৰ নামত ভোট দিয়ে৷ তেওঁলোকে বিশ্বাস কৰে যে নিজৰ জাতৰ, নিজৰ ধৰ্মৰ প্ৰাৰ্থীজনক জয়ী কৰাটো ‘ভাল’ চৰকাৰ গঠন কৰাতকৈ অধিক জৰুৰী কাম৷ কিছুমান নিৰ্বাচনত একোখন চৰকাৰক ওফৰাই পেলাবলৈ বা এটা দলক ক্ষমতাত বহুৱাবলৈ এটা জনমত গঠন হয়৷ এনে জনমতে ঢৌৰ ৰূপ ধৰি কাৰোবাক উটুৱাই নিয়ে, কাৰোবাক ক্ষমতাত বহুৱায়৷ ভাৰতৰ দৰে বৃহৎ দেশ এখনত ভোটাৰে কাক কিয় ভোট দিব তাৰ এটা সাধাৰণ প্ৰৱণতা বিচাৰি উলিওৱা সম্ভৱ নহয়৷ ভাৰতৰ কোটি কোটি ভোটাৰে যেতিয়া ইভিএম মেচিনৰ এটা বুটাম টিপিকাৰোবাক তেওঁৰ ভোটটো দিব, তেতিয়া তাৰ আঁৰত এটা বা ততোধিক ‘ৰাজহুৱা’ কাৰণৰ লগতে একোটা ব্যক্তিগত কাৰণো থাকিব৷ প্ৰতিজন ভোটাৰে কাক কিয় ভোট দিলে তাৰ কাৰণ বিচাৰি উলিওৱা এটা অসম্ভৱ কাম৷
তাৰপাছতো সাধাৰণভাৱে ক’ব পাৰি যে ২০১৪ চনৰ পৰা দিল্লীত বিজেপি মিত্ৰজোঁটৰ উত্থান ঘটিল আৰু সাধাৰণতে অসমৰ দৰে দুৰ্বল ৰাজ্যত হোৱাৰ দৰে অসমৰ ভোটাৰেও বিজেপি মিত্ৰজোঁট অসমৰ বাবেও ভাল বুলি বুজি পালে আৰু ২০১৬ চনত বিজেপি মিত্ৰজোঁট ক্ষমতালৈ আহিল৷ অসমত বিজেপি মূলতঃ প্ৰাক্তন এজিপি আৰু প্ৰাক্তন কংগ্ৰেছীৰে ৰন্ধা এটা খিচিৰি৷ অসমৰ আঞ্চলিকতাবাদী, জাতীয়তাবাদী, জনগোষ্ঠীয় আৰু অধিষ্ঠানবিৰোধী ভোটেৰে বিজেপিয়ে দিছপুৰ দখল কৰিছিল৷
এতিয়া আকৌ ২০২৪ চনত সাধাৰণ নিৰ্বাচন হ’ব৷ আগতে উল্লেখ কৰা অলেখ কাৰণৰ এটা বা একাধিক কাৰণত ভোটাৰে ভোট দিব৷ মূল প্ৰশ্নটো হ’ল– বিজেপি পুনৰ দিল্লীত ক্ষমতাত অধিষ্ঠিত হ’বনে? হ’ব লাগেনে? অসমৰ ভোটাৰ দুটা প্ৰেক্ষাপটত এই প্ৰশ্নটোৰ সন্মুখীন হ’ব লাগিব– এটা সৰ্বভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপট আৰু আনটো হ’ল অসমৰ প্ৰেক্ষাপট৷ সৰ্বভাৰতীয় প্ৰেক্ষাপটত বিজেপিয়ে সংখ্যাগৰিষ্ঠ হিন্দুৰ আধিপত্য প্ৰতিষ্ঠা কৰিব বিচাৰে৷ কিন্তু চীনৰ হানসকলৰ দৰে ভাৰতত হিন্দু এটা সমসত্ত্ব [homogeneous) সত্তা নহয়৷ ভাষা, অঞ্চল, জাত, পৰম্পৰা, বৰ্ণৰ ভিত্তিত ভাৰতৰ হিন্দু অসংখ্য ভাগত বিভক্ত৷ হিন্দু আধিপত্যবাদৰ নামত আচলতে বিজেপি-আৰ এছ এছে তেওঁলোকৰ সংগঠনৰ আধিপত্য প্ৰতিষ্ঠা কৰিব বিচাৰে৷ আৰ এছ এছ-বিজেপিৰ আধিপত্য মানে হ’ল তেওঁলোকৰ এমুঠিমান নেতা আৰু উচ্ছ বৰ্ণৰ হিন্দুৰ আধিপত্য৷ তেনে এখন মূলতঃ উত্তৰ ভাৰতীয় উচ্ছবৰ্ণৰ হিন্দুৰ আধিপত্য থকা মৌলবাদী দেশত ‘অসমীয়া’ বা আন খিলঞ্জীয়াৰ পৰিচয়, সংবিধানপ্ৰদত্ত মৌলিক অধিকাৰ সকলো সংকটত পৰিব নেকি?
যোৱা দহ বছৰত তথাকথিত ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰচাৰ মাধ্যমৰ [ছপা বা ইলেক্ট্ৰ’নিক] যিটো হাৰত স্খলন হ’ল, আৰু দুই-এটাক বাদ দি সৰহভাগ প্ৰচাৰ মাধ্যম যি হাৰত মোদী তথা বিজেপি ভক্তত পৰিণত হ’ল, তাকে দেখি এই কথা সহজে অনুমান কৰিব পাৰি যে বিজেপি-আৰ এছ এছে শাসকৰ গুণানুকীৰ্তন কৰা প্ৰচাৰ মাধ্যম আৰু জনতা বিচাৰে৷ প্ৰশ্ন সোধাজনক, বিৰোধিতা কৰাজনক ততালিকে দেশদ্ৰোহী বুলি অভিহিত কৰা হৈছে৷ বিজেপিয়ে হিন্দুৰ আধিপত্যবাদৰ নামত ভাৰতত এক অগণতান্ত্ৰিক, অসহিষ্ণু শাসন প্ৰতিষ্ঠা কৰিব বিচাৰিছে৷ নাগৰিকৰ প্ৰশ্ন সোধাৰ, বিৰোধিতা কৰাৰ মৌলিক অধিকাৰ খৰ্ব কৰিব বিচাৰিছে৷ হিন্দু আধিপত্যবাদৰ বাবে যদি ভাৰতীয় ভোটাৰে সংবিধান আৰু আইনৰ শাসন বিসৰ্জন দিবলৈ ৰাজী হয়, তেনেহ’লে বিজেপি পুনৰ ক্ষমতালৈ উভতি আহিব৷
বিজেপি-আৰ এছ এছৰ হিন্দু আধিপত্যবাদ প্ৰকৃততে উত্তৰ ভাৰতীয় হিন্দী-হিন্দু আধিপত্যবাদ৷ সদৌ অসম ছাত্ৰ সন্থা আৰু জনগোষ্ঠীয় সংগঠনসমূহে অসমত খিলঞ্জীয়াৰ প্ৰভুত্ব স্থাপন কৰাৰ কথা কৈ আছে৷ জাতি-মাটি-ভেটিৰ শ্লোগান দি বিজেপি-আৰ এছ এছেও খিলঞ্জীয়াৰ স্বাধিকাৰ প্ৰতিষ্ঠা আৰু স্বাভিমানক সন্মান কৰাৰ কথা কৈ খিলঞ্জীয়াৰ সমৰ্থন লাভ কৰিছে৷ বিজেপি-আৰ এছ এছৰ মতে, অসমীয়া আৰু খিলঞ্জীয়াৰ প্ৰভুত্ব আৰু হিন্দুৰ প্ৰভুত্ব একেটাই কথা৷ বহু অসমীয়া জাতীয়তাবাদীও এই কথাত একমত হৈ বিজেপিক সমৰ্থন দিছে৷ কিন্তু এই দুয়োটা যে তেল-পানীৰ দৰে সেয়া নাগৰিকত্ব সংশোধনী বিধেয়কৰ সময়ত জলজল পটপট হৈ ওলাই পৰিছে৷ বিজেপিয়ে বাংলাদেশী হিন্দুলৈ ৰঙা দলিচা পাৰি দি প্ৰমাণ কৰিছে যে তেওঁলোক খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠীবোৰৰ বা অসমীয়াৰ আত্মপৰিচয় ৰক্ষাতকৈ বাংলাদেশী হিন্দুৰ ভোটৰ প্ৰতিহে অধিক আগ্ৰহী৷
বিজেপি-আৰ এছ এছে বিচাৰিব যে অসমৰ ভোটাৰে ২০২৪ চনৰ নিৰ্বাচনত ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰেক্ষাপটত সংবিধান আৰু আইনৰ শাসনতকৈ হিন্দু আধিপত্যবাদ প্ৰতিষ্ঠাৰ পক্ষত থিয় দিয়ক৷ আৰু অসমৰ প্ৰেক্ষাপটত হিন্দু আধিপত্যবাদ অসমীয়া বা খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠীবোৰৰ আত্মপৰিচয়, স্বাধিকাৰ তথা স্বাভিমানৰ বাবে হিতকৰ বুলি সিদ্ধান্ত লওক৷ ভোটাৰক তেনে সিদ্ধান্ত লোৱাৰ পৰা বিৰত ৰাখিবলৈ বিৰোধী দলবোৰৰ কাৰ্যসূচী, প্ৰতিশ্ৰুতি, ৰণকৌশল কি?