Logo
image

মদ-অৰ্থনীতি বনাম ‘মদত’ অৰ্থনীতি

অতীত কালৰে পৰা সুৰাৰ ব্যৱহাৰ এক চিৰাচৰিত প্ৰক্ৰিয়াৰ দৰে অব্যাহত আছে সমাজৰ বিভিন্ন স্তৰত৷ ৰজা-প্ৰজা সকলোৱে পৰিৱেশ, পৰিস্থিতি অনুযায়ী সুৰা ব্যৱহাৰ কৰাৰ বিষয়ে লিপিবদ্ধ হৈ আছে বিভিন্ন গ্ৰন্থ, বুৰঞ্জী আদিত৷ অত্যধিক সুৰাপানৰ ফলত পুৰণি কালতো সমাজ তথা দেশত বেমেজালি সৃষ্টি হোৱাৰ তথ্য পালেও তাৰ ব্যাপকতা বিশেষ নাছিল৷ অৱশ্যে সামাজিক ব্যৱস্থাটোকো চাউলৰ পৰা তৈয়াৰ কৰা পানীয় ধৰ্মীয় উৎসৱকে ধৰি অন্যান্য উৎসৱ-পাৰ্বণতো ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰম্পৰা বহু জনগোষ্ঠীয় লোকৰ মাজত যুগ যুগ ধৰি চলি আছে৷ কৃষিকৰ্মৰ লগত জড়িত জনগোষ্ঠীয় লোকসকলে প্ৰস্তুত কৰা এই পানীয় এক পৰিমিত ৰূপত ব্যৱহাৰ কৰে আৰু সকাম-নিকামকে ধৰি আন উৎসৱসমূহত অন্য খাদ্যৰ লগতে আপ্যায়ন কৰা হয়৷ তেনে দিশৰ পৰা লক্ষ্য কৰিলে দেখা যায় যে অসমৰ দৰে ৰাজ্যত সুৰা বা বিভিন্ন পানীয়ৰ ব্যৱহাৰ সামাজিক ব্যৱস্থাটোৰ সৈতে সংপৃক্ত হৈ আছে৷ উল্লেখ্য এনেদৰে পৰম্পৰাগতভাৱে ব্যৱহাৰ হৈ অহা পানীয়ৰ ব্যৱহাৰে সামাজিকভাৱে ক্ষতি কৰিছে বুলি ক’ব নোৱাৰি৷ কিন্তু ক্ৰমান্বয়ে বিলাতী সুৰা, মদৰ ব্যৱহাৰ সমাজৰ বিভিন্ন স্তৰৰ লোকৰ মাজত জনপ্ৰিয় হৈ অহাৰ ফলত অসমত ’৮০ৰ দশকৰ পিছৰ পৰা ৱাইন শ্বপ্‌ৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাবলৈ ল’লে৷ ৱাইন শ্বপ্‌সমূহৰ পূৰ্বে দেশীয় সুৰাৰ মহল অসমৰ বিভিন্ন স্থানত নিবিদাৰ যোগেদি বিভিন্ন ব্যৱসায়িক প্ৰদান কৰা হৈছিল আৰু ই অত্যন্ত লাভজনক হোৱাৰ বাবে পুঁজিপতি ব্যৱসায়ীসকলে দেশীয় সুৰাৰ মহলৰ ব্যৱসায়ত জপিয়াই পৰিছিল৷ তাৎপৰ্যৰ বিষয় দেশীয় সুৰাৰ মহলৰ নিবিদাৰ সময়ত মন্ত্ৰী, নেতা-পালিনেতাই ব্যাপক ধনৰ লেনদেন কৰিছিল আৰু ৰাজনৈতিক মহলতো সুৰা মহলৰ মালিকৰ প্ৰভূত্ব বৃদ্ধি পাইছিল৷ অৱশ্যে বৰ্তমানৰ ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা নেতৃত্বাধীন বিজেপি চৰকাৰে দেশীয় সুৰাৰ মহলৰ ব্যৱস্থাটোৰ বিলোপ ঘটালে যদিও ৱাইন শ্বপ্‌, সুৰা বাৰৰ ক্ষেত্ৰত অধিক শিথিলতাহে প্ৰদান কৰিলে৷ বিলাতী সুৰা বিক্ৰীৰ যোগেদি ৰাজ্যৰ ৰাজহৰ সংখ্যা বহু বৃদ্ধি পোৱালৈ লক্ষ্য ৰাখি বৰ্তমানৰ চৰকাৰে নগৰ-চহৰ, গাঁও-ভূই সকলোতে ৱাইন শ্বপ্‌, সুৰা-বাৰৰ সংখ্যা অভূতপূৰ্ব হাৰত বৃদ্ধি কৰিলে৷ আজিৰ দিনত অসমৰ সকলো স্থানতে আটাইতকৈ সহজলভ্য সামগ্ৰীসমূহৰ ভিতৰত সুৰা অন্যতম৷ ২০১৬ চনত অসম আবকাৰী বিধি-১৯৪৫ৰ পৰিৱৰ্তে অসম আবকাৰী বিধি-২০১৬ প্ৰযোজ্য কৰা হয় আৰু আওপুৰণি মহল ব্যৱস্থাৰ বিলুপ্তি ঘটাই নতুন দেশীয় সুৰা নীতি বলৱৎ, পৰম্পৰাগত পানীয়ৰ বাণিজ্যিকীকৰণ আদিত গুৰুত্ব দিয়া হয়৷ সুৰাৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰা ৰাজহৰ ওপৰত ৰাজ্য চৰকাৰ অত্যধিক নিৰ্ভৰশীল হৈ পৰাৰ ফলত আজিৰ দিনত অসমৰ অৰ্থনীতিত চালিকাশক্তিলৈ পৰিণত হ’ল সুৰা৷ সুৰাৰ যোগেদি অতি সহজভাৱে ৰাজহ সংগ্ৰহ হোৱালৈ লক্ষ্য ৰাখি চৰকাৰে কোনো সমালোচনা, সুৰাৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱলৈ গুৰুত্ব নিদি মেলি দিছে যধে-মধে সুৰাৰ ব্যৱসায়৷ উৎসৱৰে ভৰপূৰ অসমৰ এতিয়া প্ৰতিটো উৎসৱ-পাৰ্বণতে বিক্ৰী হয় কোটি কোটি টকাৰ সুৰা৷ দিনে দিনে দুৰ্গা পূজা, ফাকুৱা, বিহু, নৱবৰ্ষৰ সময়, বিশ্বকৰ্মা পূজা, বিভিন্ন দল-সংগঠনৰ অধিৱেশন-সভা আদিত সুৰা বিক্ৰীৰ পৰিমাণ অভূতপূৰ্ব হাৰত বৃদ্ধি পাই গৈ আছে৷ যোৱা দুৰ্গা পূজাৰ মাত্ৰ তিনিটা দিনতে কেৱল গুৱাহাটীতে বিক্ৰী হৈছিল ২৩ কোটি টকাৰ সুৰা৷ এইবাৰ ৩১ ডিচেম্বৰ, নৱবৰ্ষৰ সময়ত সুৰাপান কৰি গাড়ী চলোৱাক প্ৰতিহত কৰাৰ ব্যৱস্থা প্ৰশংসনীয় যদিও সুৰা বিক্ৰীৰ ক্ষেত্ৰত থকা তথাকথিত নিষেধাজ্ঞাসমূহ এক বুমেৰাঙত পৰিণত হ’ল৷ প্ৰসংগক্ৰমে উল্লেখ কৰিব পাৰি যে মুখ্যমন্ত্ৰী ড॰ হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাই যি সময়ত অসমক দেশৰ পাঁচখন শ্ৰেষ্ঠ ৰাজ্যৰূপে পৰিগণিত কৰাৰ সপোন ৰচিছে, সেই সময়তে যিসকল লোকৰ যোগেদি এই সপোন বাস্তৱায়িত হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে সেইসকলৰ এচাম নিমগ্ন আকণ্ঠ সুৰা সেৱনত, ড্ৰাগছ সেৱনত৷ সুৰাৰ অবাধ ব্যৱহাৰৰ ফলত বহু সম্ভাৱনাপূৰ্ণ যুৱকে অকালতে পিতৃ-মাতৃৰ বুকু শুদা কৰি মৃত্যুক সাৱটিছে, কাজিয়া-পেচাল বৃদ্ধি পোৱাৰ ফলত মানসিক সুখ-শান্তি হেৰাই গৈছে, অবিশ্বাস্য হাৰত পথ দুৰ্ঘটনা বৃদ্ধি পাইছে আৰু বৃদ্ধি পাইছে সামাজিক বিশৃংখলতা৷ আ(ৰ্যজনকভাৱে যি অসমৰ সমাজ জীৱনত এসময়ত মদপী মানুহক হেয় প্ৰতিপন্ন কৰা হৈছিল সেইখন অসমৰ সমাজৰ প্ৰতিটো সামাজিক অনুষ্ঠানত সুৰা হৈ পৰিছে এক অপৰিহাৰ্য সামগ্ৰী৷ কাজেই পূৰ্বে সুৰাৰ ব্যৱহাৰ মূলতঃ পুৰুষৰ মাজতে এক প্ৰকাৰ সীমিত আছিল যদিও এতিয়া সেই দিন নাই৷ কম বয়সীয়া যুৱতীৰ পৰা বয়সস্থ মহিলা এচামৰ মাজত সুৰা ব্যৱহাৰে শাৰীৰিক, সামাজিক দুয়োটাৰে ক্ষতি কৰিছে৷ চৰকাৰৰ মুৰব্বীৰ পৰা নীতি-নিৰ্ধাৰক, নিয়ন্ত্ৰক-প্ৰশাসক সকলোৱে এইবোৰ প্ৰত্যক্ষ কৰি আছে যদিও কাৰো হাতত উত্তৰ নাই৷ ৰাজ্যত মদৎ অৰ্থনীতি সৃষ্টি কৰাৰ স্বাৰ্থত এতিয়া মদ অৰ্থনীতিয়ে অধিক গুৰুত্ব লাভ কৰাটো দুৰ্ভাগ্যজনক৷ ইতিমধ্যে সুৰাত মগন হৈ এচাম লোকে ইয়াক জীৱনৰ অংশ হিচাপে লোৱাটো এক স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়াত পৰিণত হোৱাৰ ফলত যি সামাজিক ক্ষতি হৈছে তাক সুৰাৰ পৰা লাভ কৰা ৰাজহে কেতিয়াও পূৰণ যে কৰিব নোৱাৰে সেয়া নিশ্চিত৷ চৰকাৰে সুৰা কেন্দ্ৰিক অৰ্থনীতিৰ পৰা অন্য উৎপাদনশীল ব্যৱস্থাৰ দ্বাৰা এক অৰ্থনীতি সৃষ্টি কৰিবলৈ হ’লে বহু প্ৰত্যাহ্বান নেওচিব লাগিব৷ নৱপ্ৰজন্মৰ যোগেদি লুইতৰ পাৰক জিলিকাবলৈ হ’লে সেই চেষ্টা চৰকাৰে কৰিবনে সেয়া লাখটকীয়া প্ৰশ্ন৷