ষ্টুপিডিটী শব্দটো বুজাব পৰা কোনো অসমীয়া প্ৰতিশব্দ নাই৷ বুৰ্বকামি, নিবুৰ্দ্ধিতা, মূঢ়তা, জ্ঞানহীনতা এইবোৰ একোৱেই ষ্টুপিডিটীৰ অৰ্থ নহয়৷ ষ্টুপিডিটী জ্ঞান, শিক্ষা বা বুদ্ধিৰে আঁতৰ কৰিব নোৱাৰি৷ বৰং জ্ঞান, বুদ্ধি আৰু শিক্ষাৰ সমানুপাতিক হাৰত ষ্টুপিডিটী বৃদ্ধি পায়৷ ষ্টুপিডিটী মানৱ সত্তাৰ এটা এৰাব নোৱৰা অংগ৷ ঔপন্যাসিক মিলান কুন্দেৰাই উপন্যাসৰ ইতিহাস লিখোঁতে ফৰাচী লেখক গুস্তাভ ফ্লবাৰ্টে ষ্টুপিডিটী আৱিষ্কাৰ কৰা বুলি কৈছিল৷ কুন্দেৰাই কৈছিল যে ফ্লৱাৰ্টৰ আগতেও মানুহে ষ্টুপিডিটী থকা বুলি জানিছিল, কিন্তু তেতিয়া ইয়াক আনধৰণে জানিছিল৷ ভবা হৈছিল যে ষ্টুপিডিটী একধৰণৰ জ্ঞানৰ অভাৱ আৰু শিক্ষাৰে ইয়াক আঁতৰ কৰিব পাৰি৷ কিন্তু ফ্লবাৰ্টৰ উপন্যাসত ষ্টুপিডিটী মানৱ অস্তিত্বৰ স’তে এৰাব নোৱৰাকৈ সাঙোৰ খাই থকা বস্তু৷ শিক্ষা আৰু জ্ঞান বা তাৰ অভাৱৰ স’তে ইয়াৰ কোনো  সম্পৰ্ক নাই৷ ফ্লবাৰ্টৰ চক খুৱাই দিয়া আৱিষ্কাৰটো আছিল যে বিজ্ঞান, প্ৰযুক্তি, আধুনিকতা, উন্নতি এইবোৰৰ একোকেই ষ্টুপিডিটীয়ে বাট এৰি দি আঁতৰি নাযায়, বৰং এইবোৰৰ উন্নতিৰ স’তে ষ্টুপিডিটীও উন্নত হৈ গৈ থাকে৷ পৰমাণুৰ ফিজন বা বিভাজন আৰু ফিউজন বা সংযোজন আধুনিক পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ উদ্ভাৱন৷ ইয়াৰ ফলত সামান্য পৰিমাণৰ পদাৰ্থৰ ফিজন বা ফিউজন ঘটাই মুহূৰ্ততে অভাৱনীয় পৰিমাণৰ শক্তি উৎপাদন কৰিব পাৰি আৰু ইয়াৰ ফলতে পৰমাণু বোমা-হাইড্ৰ’জেন বোমাৰ প্ৰযুক্তিৰ বিকাশ ঘটিল৷ মানুহে পৰমাণু বোমা তৈয়াৰ কৰিলে, হিৰোচিমা-নাগাচাকিত দুটাকৈ আণৱিক বোমাই অলেখ মানুহক হত্যা কৰিলে, তাৰ পাছতো পৃথিৱী কেইবাবাৰো পাৰমাণৱিক যুদ্ধৰ ভাবুকিৰ সন্মুখীন হৈছে৷ এতিয়াও পৃথিৱীত সমগ্ৰ মানৱ জাতিক কেইবাবাৰো ধবংস কৰিব পৰা পৰিমাণৰ আণৱিক অস্ত্ৰ মজুত আছে ৷ দেখ দেখকৈ পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ এটা সাংঘাতিক ষ্টুপিড কাৰবাৰ৷ কিন্তু কথাবোৰ ইমান সহজ নহয়, ভাৰতে আণৱিক বোমা প্ৰস্তুত আৰু পৰীক্ষা কৰোঁতে আমি গৰ্বত ওফন্দি উঠিছিলোঁ৷ এতিয়াও পৃথিৱীৰ বিভিন্ন দেশে গোপনে পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰৰ অধিকাৰী হ’বলৈ সকলো প্ৰচেষ্টা চলাই আছে৷ বহুতে যুক্তি দাঙি ধৰে যে পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ থকাৰ বাবেই এতিয়ালৈ তৃতীয় বিশ্বযুদ্ধ নোহোৱাকৈ আছে৷ আমি দেশপ্ৰেম, জাতিপ্ৰেম, দেশৰক্ষা আদিৰ দৰে মহান কাৰবাৰৰ বাবে সাংঘাতিক ষ্টুপিড কাম অবিৰতভাৱে কৰি আছোঁ৷ কাৰণ আমি ষ্টুপিডিটীৰ হাত সাৰিব নোৱাৰোঁ৷ 

আইনষ্টাইনে ষ্টুপিডিটী সন্দৰ্ভত কোৱা কথাষাৰ প্ৰায় সকলোৱে জানে৷ আইনষ্টাইনেকৈছিল যে দুটা বস্তুৰ কোনো সীমা নাই, এটা হ’ল বিশ্ব-ব্ৰহ্মাণ্ডখন আৰু আনটো মানুহৰ ষ্টুপিডিটী৷ আইনষ্টাইনে কৈছিল, মহাকাশ অসীম হয় নে নহয় সন্দেহ থাকিব পাৰে, কিন্তু মানুহৰ ষ্টুপিডিটীৰ যে কোনো সীমা নাই, তাত তেওঁৰ কোনো সন্দেহ নাই৷ 

শেহতীয়াকৈ পুটিনে ইউক্ৰেইন আক্ৰমণ কৰাৰ পাছত আৰু হামাছে ইজৰাইলত নিৰীহ লোকৰ হত্যাযজ্ঞ চলোৱাৰ পাছত ইজৰাইলে হামাচক নিঃশেষ কৰাৰ বাবে এখন ভয়ংকৰ যুদ্ধৰ পাতনি মেলাৰ পাছত দুয়োখন যুদ্ধতে অলেখ নিৰীহ লোকে প্ৰাণ হেৰুৱাইছে আৰু এই দুয়োটা সংঘাত বাঢ়ি গৈ বহু দেশক বা সমগ্ৰ পৃথিৱীখনকেই যুদ্ধত লিপ্ত কৰোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে৷ পুটিনে ইউক্ৰেইনৰ অস্তিত্বকে স্বীকাৰ কৰিব নিবিচাৰে, পশ্চিমীয়া বিশ্বই সহায় নকৰিলে পুটিনে ইউক্ৰেইনক কেতিয়াবাই ৰাছিয়াৰ বহতীয়া বা ৰাছিয়া সাম্ৰাজ্যৰ অন্তৰ্ভুক্ত কৰিলেহেঁতেন৷ একেদৰে হামাচে ইউৰাইলৰ অস্তিত্ব স্বীকাৰ নকৰে৷ তেওঁলোকে ইজৰাইলক পৃথিৱীৰ বুকুৰ পৰা মচি দিব বিচাৰে৷ মূলতঃ ইৰাণৰ সহায়েৰে তেওঁলোকে সন্ত্ৰাসবাদ আৰু ৰাজনীতি চলাই আছে৷ এতিয়া হামাচৰ বিৰুদ্ধে কৰা আক্ৰমণত মূলতঃ ক্ষতিগ্ৰস্ত হৈছে সাধাৰণ পেলেষ্টাইনৰ জনতা৷ পুটিনে ইউক্ৰেইনক আক্ৰমণ নকৰিলেও হ’লহেঁতেন, একেদৰে হামাচেও নিৰীহ ইজৰাইলৰ নাগৰিকৰ গণহত্যা সংঘটিত নকৰিলেও হ’লহেঁতেন, কিন্তু তেওঁলোকৰ সেইবোৰ কৰাৰ ডাঙৰ-গধুৰ যুক্তি আছে৷ এফালৰ পৰা চাবলৈ গ’লে এটা সাংঘাতিক ষ্টুপিড কাৰবাৰ কিন্তু মানুহে নিৰুপায়-ষ্টুপিডিটী মানুহৰ সত্তাৰ এৰাব নোৱৰা অংগ৷ 

বিশ্বৰ অৰ্থনীতিৰ এটা প্ৰধান অংগ হ’ল শ্বেয়াৰ বজাৰ৷ শ্বেয়াৰ বজাৰৰ দৰ উঠা-নমা কৰাৰ প্ৰধান কাৰণ দুটা হ’ল লোভ আৰু ভয়৷ লোকচানৰ ভয় আৰু লাভৰ লোভ৷ অৰ্থাৎ বিশ্বৰ অৰ্থনীতিৰ মূল বুনিয়াদত কঁপনি তুলিব পৰা বা তাক তচনচ কৰিব পাৰে লোভ আৰু ভয়ে৷ অলেখ ভব্য-গব্য, জ্ঞানী-গুণী অৰ্থনীতিবিদ, বিশেষজ্ঞৰে ভৰি থকা এই বজাৰখন লোভ আৰু ভয়ৰ দৰে অনুভূতিক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ এৰি দিব লাগেনে? নিশ্চয় নালাগে৷ কিন্তু এটা কোম্পানীয়ে লোকচান কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে সেই কোম্পানীটোৰ শ্বেয়াৰৰ মূল্য কমিবলৈ আৰম্ভ কৰিব, সেই শ্বেয়াৰ যাৰ হাতত আছে তেওঁলোকে তাৰ মূল্য অধিক হ্ৰাস পোৱাৰ আগতেই তাক বিক্ৰী কৰিব৷ কিছুদিনৰ আগতে তেনেদৰে অলেখ প্ৰতিষ্ঠান তথা লোকে ভয়তে নিজৰ হাতত থকা শ্বেয়াৰ একে সময়তে বিক্ৰী কৰাৰ ফলত আদানি গ্ৰুপৰ শ্বেয়াৰৰ মূল্য ৮০ শতাংশ হ্ৰাস পাইছিল৷

ইতিমধ্যে গোলকীকৰণ, বিশ্বায়নৰ সোণালী যুগৰ ইতি পৰিছে৷ ইউক্ৰেইনে এসময়ত ভাবিছিল যে সমগ্ৰ পৃথিৱীখন আছে যেতিয়া তেওঁলোক নিৰাপদ৷ তেওঁলোকে আনকি নিজৰ হাতত থকা ছোভিয়েট যুগৰ পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰও গটাই দিছিল৷ আজি পাৰমাণৱিক অস্ত্ৰ থাকিলে পুটিনে আক্ৰমণ কৰাৰ আগতে দহবাৰ ভাবিবলৈ বাধ্য হ’লহেঁতেন৷ বিশ্বৰ কথা শুনি পাৰমাণৱিক নিৰস্ত্ৰীকৰণ কৰি ইউক্ৰেইনে ভাল কৰিলে নে বেয়া কৰিলে? ষ্টুপিডিটী এনেকৈয়েই অপৰিহাৰ্য, অৱশ্যম্ভাৱী হৈ পৰে৷ এতিয়া পৃথিৱীৰ প্ৰায় প্ৰতিখন দেশে আকৌ নিজৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ বিষয়ে নতুনকৈ চিন্তা কৰিছে৷ অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ বেছিকৈ গোটাইছে৷ যিখিনি টকাৰে স্কুল-হাস্পতাল-বাট-দলং নিৰ্মাণ হ’লহেঁতেন সেই টকা দেশ ৰক্ষাৰ বাবে, যুদ্ধৰ প্ৰস্তুতিৰ বাবে খৰচ হৈছে৷ এৰাব নোৱৰা সিদ্ধান্ত কিন্তু সামগ্ৰিকভাৱে সমগ্ৰ পৃথিৱীৰ এটা মস্ত ষ্টুপিড সিদ্ধান্ত৷ 

ডিজিটেল যুগটো এতিয়া কৃত্ৰিম বুদ্ধিমত্তাৰ যুগলৈ আগবাঢ়িছে৷ এই যুগটোৰ ষ্টুপিডিটী আৰু অধিক জটিল আৰু উন্নত হ’ব৷ মিলান কুন্দেৰাই ষ্টুপিডিটীক অজ্ঞতা বুলি কোৱা নাই৷ তেওঁ ইয়াক  nonthought of received ideas বুলি কৈছে৷ ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল– আমি আহৰণ কৰা যিবোৰ ধাৰণা, চিন্তা-আদৰ্শৰ  বশৱৰ্তী হৈ পৰোঁ আৰু তাৰ ফলত যেতিয়া চিন্তাহীনতাৰ উদ্ভৱ হয়, সেই ধাৰণা ব্যক্তিগতৰ পৰা সমাজ-দেশ-জাতি আদৰ্শলৈকে  যিয়েই নহওক কিয় যেতিয়াই প্ৰশ্নাতীত হৈ পৰে, তেতিয়াই  ষ্টুপিডিটী আৰম্ভ হয়৷